ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Συνδυασμός για δυνατούς λύτες
Άβαταρ μέλους
Big Lebowski
Δημοσιεύσεις: 2099
Εγγραφή: Τετ 02 Φεβ 2011, 11:23
Has thanked: 85 times
Been thanked: 37 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από Big Lebowski » Τρί 06 Σεπ 2016, 18:20

BrigadeAutonome έγραψε:Σαν σήμερα το 1944 η 17χρονη μαθήτρια ΕΠΟΝίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου εκτελείται από τις δυνάμεις κατοχής μαζί με άλλους 49 αγωνιστές στην Καισαριανή.
Δύο φορές, είχε συλληφθεί - βασανιστεί για να καταδώσει τους συντρόφους. Δεν το έκανε ποτέ παρά τον άγριο ξυλοδαρμό της στο κολαστήριο της οδού Μέρλιν. Η περήφανη Σπαρτιάτισσα έφτυνε κατάμουτρα τους χαφιέδες μεταφραστές της Κομαντατούρ και τους ράπιζε στα γερμανικά. Ήταν άριστη μαθήτρια και μιλούσε 4 γλώσσες. Δεν το χώνεψαν ποτέ αυτό οι φασίστες. Την τρίτη φορά μετά την συμμετοχή της στην ανατίναξη ενός τρένου που μετέφερε πυρομαχικά, έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της, στην οδό Βεϊκου 57, και την οδήγησαν στο άντρο των βασανιστηρίων της οδού Μέρλιν. όπου και βασανίστηκε επί 4 μερόνυχτα.
Απέναντί της ο περιβόητος συνεργάτης των ναζί Αγήνορας και οι ταγματαλήτες του με επικεφαλής τον Βάρβαλη. Δεν της πήραν ούτε ένα όνομα. Η Ηρώ φτύνει κατάμουτρα και μπατσίζει τον Έλληνα μεταφραστή. Δε κατέδωσε. Τους απαντούσε με λόγια του Ρήγα Φεραίου. Την έστειλαν στο Χαϊδάρι, στην απομόνωση και σε συνέχεια στο θάλαμο των μελλοθανάτων. Από κει στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής όπου και εκτελέστηκε. Δεκαεφτά σφαίρες καρφώνονται στο κορμί της απ' τους φασίστες, για τα δεκαεφτά της χρόνια, για "παραδειγματισμό", είπαν οι "χιτλερικοί"...
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου μόλις στην ηλικία των 17 ετών όρθωσε το ανάστημα και ακολούθησε τον ηρωικό δρόμο των παιδιών της ΕΠΟΝ, που έπεφταν στο σπίτι - κάστρο της οδού Μπιζανίου, στην Καλλιθέα. Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο "17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου".
Εικόνα

Τι θα πει να είσαι φασίστας και τι θα πει να είσαι Αγωνιστής.
Που να ζούσε και σήμερα και να ακουγε σχολια για τον κωλο της με το μπραζιλιαν που θα φορούσε. Φτηνά την γλύτωσε...

Άβαταρ μέλους
BrigadeAutonome
Δημοσιεύσεις: 807
Εγγραφή: Κυρ 17 Απρ 2011, 13:41
Has thanked: 61 times
Been thanked: 77 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από BrigadeAutonome » Τετ 07 Σεπ 2016, 11:53

Σαν σήμερα το 1955 εξαπολύεται πογκρόμ κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές θέτει σε εφαρμογή το καλομελετημένο σχέδιο. Αφορμή υπήρξε η προβοκατόρικη ενέργεια της τοποθέτησης βόμβας στο σπίτι όπου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Κεμάλ Ατατούρκ. Το γεγονός διατυμπανίστηκε από τις τουρκικές εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης με έκτακτες εκδόσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι η «Ιστανμπούλ Εξπρές», από την ανυπομονησία της, έθεσε σε κυκλοφορία το παράρτημά της μισή ώρα νωρίτερα από την έκρηξη της βόμβας στη Θεσσαλονίκη! Οργανωμένες ομάδες τραμπούκων με λοστούς, ρόπαλα και στρατιωτική πειθαρχία, υπό την παρότρυνση της αστυνομίας, ισοπέδωσαν και λεηλάτησαν κάθε τι το ελληνικό στην Κωνσταντινούπολη. Αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 10 Ελλήνων, ο τραυματισμός εκατοντάδων, η λεηλάτηση 4.384 ελληνικών καταστημάτων, η καταστροφή 3.000 ελληνικών κατοικιών, ο βιασμός 200 Ελληνίδων, η πυρπόληση 59 εκκλησιών, η σύληση τάφων, μέχρι και η εκταφή πτωμάτων στα ελληνικά νεκροταφεία.
Εικόναphotos upload

bullis
Δημοσιεύσεις: 2460
Εγγραφή: Πέμ 19 Ιαν 2012, 09:40
Has thanked: 217 times
Been thanked: 112 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από bullis » Παρ 09 Σεπ 2016, 10:15

Σαν χτες το 2000 θυμήθηκε ποιος είναι και μας χαιρετησε, αλλά σήμερα το είδα και το βάζω τώρα :mrgreen:
το βάζω γιατί συμφωνώ μαζί του σε όλο το κείμενο συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας παραγράφου (προς αποφυγή παρεξηγήσεων και πολιτικών ταμπελών) :xartaeto

βασίλης ραφαηλίδης
Εικόνα

Η αναρχία είναι μια κατάσταση φυσική. Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος δε μπορεί παρά να νιώθει άσχημα όταν κάποιος ή κάποιοι προσπαθούν να περιορίσουν τη φυσική για κάθε άνθρωπο τάση να φέρεται φυσικά. Η εξουσία είναι κάτι το παρά φύση. Στη φύση δεν υπάρχει εξουσία, υπάρχει ηγεσία. Ηγέτης είναι αυτός που ηγείται, που προηγείται και δείχνει το δρόμο στους άλλους για να μη χαθούν. Το κριάρι δεν ασκεί εξουσία στο κοπάδι, απλώς ηγείται του κοπαδιού.

Μια μικρή ή μεγάλη ομάδα ανθρώπων εύκολα δέχεται ως φυσικό ηγέτη αυτόν που αναδεικνύεται φυσικά, μέσα από φυσικές, μη καταναγκαστικές, αυτόματες διαδικασίες. Οι άνθρωποι, ακόμα κι όταν δεν το δείχνουν, πάντα δυσφορούν όταν ο ηγέτης έρχεται έτοιμος απέξω ή πέφτει με αλεξίπτωτο από πάνω.

Αναρχία, λοιπόν, είναι η άρνηση κάθε μορφής εξουσίας που δεν είναι φυσική και κοινά αποδεκτή από όλους και όχι μόνον από την πλειοψηφία. Η αναρχία πάει σταθερά κόντρα σε κάθε είδους αρχή, σε κάθε μορφή εξουσίας, θρησκευτική, πολιτική, κομματική.

Η αναρχία και η ελευθερία είναι σχεδόν συνώνυμα. Οι προσπάθειες των φιλοσόφων να τοποθετήσουν τα όρια της ατομικής ελευθερίας ενός ανθρώπου δίπλα στα όρια της ατομικής ελευθερίας του κάθε ανθρώπου, δεν είναι παρά μια θεωρητική επιβεβαίωση του κύριου αιτήματος του αναρχισμού για σεβασμό της ατομικότητας και της προσωπικότητας του καθένα.

Αρκεί, βέβαια, τούτη η προσωπικότητα να μην είναι χονδροειδώς ετεροκαθορισμένη, και με τον ψυχολογικό μηχανισμό της «ψευδούς συνειδήσεως» να γίνεται αντιληπτή από το άτομο σαν αβίαστα αυτοκαθορισμένη. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να πιστεύει πως είναι άνθρωπος με προσωπικότητα, όταν είναι καταφάνερο πως το συνειδησιακό περιεχόμενο της προσωπικότητάς του δε δημιουργήθηκε κάτω από μια πολύ μεγάλη δέσμη ανεμπόδιστων επιδράσεων, αλλά μπήκε στη συνείδηση με «μετάγγιση» από μια κοινή δεξαμενή, ας πούμε από τον Θεό, από την κομματική ιδεολογία, από τη συλλογική «εθνική ψυχή», από τον Αρχηγό.

Το αναρχικό κίνημα, με τις πολλές και ποικίλες παραλλαγές του, αποσκοπεί στην εγκαθίδρυση στην κοινωνία καθεστώτος πραγματικής ισότητας, πραγματικής αδελφοσύνης, πραγματικής δικαιοσύνης, έξω και πέρα από κάθε καταναγκασμό που βάζει όρια και στην ισότητα, και στην αδελφοσύνη, και στη δικαιοσύνη. Ο αναρχισμός, η απόρριψη της Αρχής, της εξουσίας σε όλες της τις μορφές, είναι ένα ιδανικό για την αβίαστα και ελεύθερα αυτορυθμιζόμενη προσωπικότητα.

Μια συγκεκριμένη «κοινωνία ζώων» δεν αλληλοσπαράσσεται. Τα μέλη της ανακαλύπτουν την αξία της φυσικής κοινωνικότητας μόνα τους, με βάση το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Το φυσικό δίκαιο δεν είναι το δίκαιο της ζούγκλας. Γίνεται, όμως, δίκαιο της ζούγκλας όσον αφορά στις «εξωτερικές σχέσεις». Μια ομάδα ζώων του ίδιου είδους μπορεί να βρίσκεται σε σταθερά εχθρικές σχέσεις με μια άλλη ομάδα ζώων διαφορετικού είδους.

Αν αντιμετωπίζουμε τις ανθρώπινες φυλές σαν διαφορετικά ζωικά είδη που αλληλοσπαράσσονται μέχρι εξοντώσεως, τότε δεν είμαστε μόνο ρατσιστές, είμαστε ζώα, αφού ξέρουμε πως όλοι οι άνθρωποι, ασχέτως φυλής, ανήκουν στο ίδιο βιολογικό είδος.

Κανένας άνθρωπος δε διαφέρει από τον άλλο όσον αφορά στις βιολογικές λειτουργίες. Κάθε διαφορά στην εξωτερική εμφάνιση έχει σχέση μάλλον με το περιβάλλον παρά με τη βιολογία. Όταν ζεις στη διακεκαυμένη ζώνη είναι σαν να κάνεις μια διαρκή, καταναγκαστική ηλιοθεραπεία. Το δέρμα σου μαυρίζει και το επίκτητο χαρακτηριστικό γίνεται κληρονομικό με την εγγραφή του στο DNA. Κάθε λευκός θα μαυρίσει ύστερα από χίλιες γενιές απογόνων, αν εγκατασταθεί σήμερα στη Νιγηρία, για παράδειγμα. Κάθε διαφορά, λοιπόν, ανάμεσα σε φυλές είναι διαφορά ανάμεσα σε συμφέροντα και όχι σε αίματα.

Ο εθνικισμός είναι πολιτιστικό δεδομένο. Στηρίζεται στη διαφορετικότητα των πολιτισμών ή μάλλον στην ιεράρχηση των πολιτισμών, αν δεχτούμε πως θα ήταν δυνατό να υπάρξει μια τέτοια ιεράρχηση, πράγμα που ο μεγάλος εθνολόγος και δημιουργός του δομισμού (στρουχτουραλισμού) Λεβί-Στρός το απορρίπτει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Δεν υπάρχει ανώτερος και κατώτερος πολιτισμός, λέει ο Λεβί-Στρος. Κάθε πολιτισμός υπάρχει «καθ’ εαυτόν και διά τον εαυτό του», όπως θα έλεγαν οι υπαρξιστές. Μόνο η τερατώδης αλαζονεία του αποικιοκράτη ευρωπαίου θα κάνει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μέτρο σύγκρισης για όλους τους άλλους.

Γιατί οι ινδιάνοι της Αμερικής να μη βλέπουν σαν κατώτερο του δικού τους τον εξοντωτικό ευρωπαϊκό πολιτισμό που τους καθυπόταξε; Και τι θα μπορούσε να σημαίνει η νοσταλγία του «πολιτισμένου» για το «χαμένο παράδεισο», αν όχι μια αναγνώριση της αξίας πολιτισμών που δε μοιάζουν με το δικό του; Ο αναρχισμός πριν απ’ όλα είναι μια αποδοχή της ετερότητας, ένας σεβασμός του διαφορετικού, μια συνεργασία με το «όλως άλλο», όπως θα έλεγε ο Κροπότκιν.

Ο αναρχισμός, δίνοντας έμφαση στην αυτοκαθοριζόμενη προσωπικότητα, είναι φυσικό να απεχθάνεται κάθε αγελαία συμπεριφορά ακόμα και την εθνικιστική, πολύ περισσότερο τη ρατσιστική. Ωστόσο, κάθε τόσο εμφανίζονται αγέλες «αναρχικών».

Βέβαια, δεν πρόκειται για κλασικού τύπου αναρχικούς, αλλά για «αναρχοαυτόνομους», που είναι το ακριβώς αντίθετο των αναρχικών. Οι αναρχικοί είναι εξόχως κοινωνικοποιημένα άτομα. Κύριος στόχος τους είναι η δημιουργία μιας όσο το δυνατόν πιο φυσικής κοινωνίας, χωρίς καταναγκασμούς και καταπίεση. Οι αναρχοαυτόνομοι, αντίθετα, είναι τέρατα εγωισμού, επιδεικτικά εχθρικοί όχι μόνο προς τον αντιφρονούντα, αλλά και προς τον ομοϊδεάτη τους. Είναι αυτοί ακριβώς που γελοιοποιούν σταθερά και μόνιμα το αναρχικό κίνημα, με την ίδια περίπου έννοια που οι γραφειοκράτες κομμουνιστές γελοιοποιούν σταθερά και μόνιμα το κομμουνιστικό κίνημα.



Βασίλης Ραφαηλίδης, “Η μεγάλη περιπέτεια του Μαρξισμού”
Γιατί και πώς;

Tsiou
Δημοσιεύσεις: 2059
Εγγραφή: Παρ 19 Αύγ 2011, 22:41
Has thanked: 109 times
Been thanked: 13 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από Tsiou » Παρ 09 Σεπ 2016, 18:00

Ο Ραφαηλιδης γκρεμιζει το κλισε "ουδεις αναντικαταστατος".

Ο συγκεκριμενος ειναι αναντικαταστατος.

Ειδικα αυτην την εποχη θα περναγε πριονοκορδελα πολυ κοσμο...


είδα πανό μοναχικά
να τραγουδάνε πως υπάρχουμε ακόμα


Άβαταρ μέλους
no passaran
Δημοσιεύσεις: 8069
Εγγραφή: Δευ 21 Νοέμ 2011, 23:51
Has thanked: 617 times
Been thanked: 433 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από no passaran » Δευ 19 Σεπ 2016, 12:09

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
23/08/1948 - 19/09/1970
https://www.sansimera.gr/biographies/194
γιατρε μου ειμαι κοκκαλο με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ #1

sadekg4
Δημοσιεύσεις: 1768
Εγγραφή: Σάβ 20 Νοέμ 2010, 23:05
Has thanked: 413 times
Been thanked: 207 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από sadekg4 » Πέμ 17 Νοέμ 2016, 03:59

''ωρες ωρες φέρνω στο νου μου το ΜΙΧΑΛΗ''..τον ΗΡΑΚΛΗ..α ρε γαμιόλες..
https://www.youtube.com/watch?v=VEZN_C1 ... freload=10

https://www.youtube.com/watch?v=7Blb5VsxA5U
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ..

snas
Δημοσιεύσεις: 7127
Εγγραφή: Κυρ 21 Νοέμ 2010, 23:38
Has thanked: 53 times
Been thanked: 8 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από snas » Παρ 18 Νοέμ 2016, 00:10

phpBB [video]

https://t.reembed.com/2tnreH1Zc6Ch0OBGPt0q2Mlk

Άβαταρ μέλους
BrigadeAutonome
Δημοσιεύσεις: 807
Εγγραφή: Κυρ 17 Απρ 2011, 13:41
Has thanked: 61 times
Been thanked: 77 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από BrigadeAutonome » Τρί 06 Δεκ 2016, 21:31

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο γαμιάς των απανταχού ναζί. :lo
Εικόναphoto host

Άβαταρ μέλους
baader3
Δημοσιεύσεις: 3492
Εγγραφή: Παρ 19 Νοέμ 2010, 16:27
Τοποθεσία: Όλη η γη για πάρτη σου, ένα τσιγάρο δρόμος!
Has thanked: 406 times
Been thanked: 22 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από baader3 » Πέμ 12 Ιαν 2017, 12:15

12 Ιανουαρίου 1967 – 12 Ιανουαρίου 2017: Πενήντα χρόνια ευρωπαϊκής ιστορίας κλείνει σήμερα ο Αυτοκράτορας Άρης!

12 Ιανουαρίου 1967 – 12 Ιανουαρίου 2017. Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον πρώτο ευρωπαϊκό αγώνα του Άρη! Ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ κλείνει μισό αιώνα παρουσίας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μετρώντας τρεις τίτλους και αμέτρητες σπουδαίες στιγμές που χάρισε στον ελληνικό αθλητισμό!

Σαν σήμερα, 50 χρόνια πριν, οι κίτρινοι έδιναν τον πρώτο αγώνα τους για μια ευρωπαϊκή διοργάνωση υπό την αιγίδα της FIBA. Συμμετείχαν στο Κύπελλο Κυπελλούχων και αντιμετώπισαν στον προκριματικό γύρο την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο πρώτος αγώνας έγινε στο Ισραήλ, στις 12 Ιανουαρίου 1967.

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο “Θεσσαλονίκη: Η πόλη του μπάσκετ”, μια εκδοτική προσπάθεια της GBA:

Ο Άρης τερματίζει δεύτερος και την αγωνιστική περίοδο 1965-66, θέση που του δίνει το δικαίωμα να παίξει για πρώτη φορά στην ιστορία του, σε ευρωπαϊκή διοργάνωση υπό την αιγίδα της FIBA. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1966-67, οι κίτρινοι αντιμετωπίζουν σε διπλό αγώνα τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, πρωταθλήτρια Ισραήλ. Στις 12 Ιανουαρίου 1967, δίνουν τον πρώτο τους αγώνα, στο Τελ Αβίβ.

«Η αποστολή των καλαθοσφαιριστών του Άρεως απαρτιζόμενη εκ των γνωστών άσσων του, Ροδόπουλο, Κατριού, Ιωαννίδη, Τσιτούρα, Παρίση, κλπ., ευρίσκεται από διημέρου εις Τελ Αβίβ και κατά τηλεφωνικάς πληροφορίας επροπονήθη δύο φοράς εις το γυμναστήριον, όπου θα διεξαχθή ο αγών», ανέφερε η εφημερίδα «Μακεδονία» στο φύλλο της 12ης Ιανουαρίου. Δίνονται και λεπτομέρειες για το γήπεδο.

«Το γυμναστήριον αυτό είναι χωρητικότητας 3.000 θεατών και το τερραίν του είναι πλακοστρωμένον. Ο αγώνας μεταξύ «Άρεως» και «Μακαμπί» θα αρχίσει σήμερον την 9ην μ.μ. ώρα ελλάδος (…) κατά τα αυτάς τηλεφωνικάς πληροφορίας η «Μακαμπί» είναι ισχυροτάτη ομάς, τελευταίως δε, ενισχύθη με δύο διεθνούς φήμης μονάδας, ήτοι με τους αφιχθέντας εξ αμερικής αμερικανοεβραίους Κοέν και Μπρόντι, εκ των οποίων ο μεν πρώτος έχει ύψος άνω των 2 μέτρων, ο δε δεύτερος διαθέτει απίθανον ευελιξίαν και εκπληκτικής ευστοχίαν εις τα σουτ εξ αποστάσεως».

Ο Άρης ηττάται με 101-71 στο Τελ Αβίβ και μία βδομάδα μετά, θα επιδιώξει τη μεγάλη ανατροπή. Δεν θα τα καταφέρει, αλλά θα γράψει μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του, που – σε επίσημο επίπεδο – είναι η απαρχή για ό,τι θα επακολουθούσε στην πορεία των δεκαετιών. Στις 21 Ιανουαρίου 1967, ο Άρης αγγίζει το θαύμα! Κερδίζει με σκορ 91-71 με κορυφαίους τους Μπουσβάρο, Παρίση και Αντωνακόπουλο, αλλά δεν προκρίνεται. Είναι ο πρώτος ευρωπαϊκός επίσημος αγώνας στο Αλεξάνδρειο!

«Ενώπιον 5.000 και πλέον φιλάθλων, διεξήχθη χθες την νύκτα, εις το Παλαί Ντε Σπορ, ο αγών ρεβάνς μεταξύ των καλαθοσφαιρικών ομάδα του «Άρεως» και της «Μακαμπί» που έληξε με 91-71 υπέρ του «Άρεως»», ήταν η εισαγωγή του άρθρου στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Τονίζεται πως «η νίκη των Θεσσαλονικέων επετεύχθη με τιτάνιον προσπάθειαν, δεδομένου ότι η «Μακαμπί» ήτο θαυμασία ομάς. Οι φίλαθλοι ενίσχυσαν τον «Άρη» με κάθε τρόπον και με κάθε μέσον και ο «Άρης» τους εχάρισε την νίκην. Το ότι δεν κατόρθωσε να επιτύχη και την πρόκρισην, τούτο οφείλεται εις την απογοητευτικήν αντοχήν των παικτών του, ιδίως εις τα προσωπικάς βολάς και εις την άριστην απόδοσιν και ψυχραιμίαν των Ισραηλινών. Οι τελευταίοι, παρ’ όλον ότι ευρέθησαν εντός ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας, διετήρησαν την ψυχραιμίαν των, ηγωνίσθησαν σωστά και εκέρδισαν την πρόκρισην. Ο αγών ήταν λίαν συγκλονιστικός και θα μείνει αποτυπωμένος εις την μνήμην εκείνων που τον παρηκολούθησαν δια πολύν καιρόν».

Τι θυμήθηκε ο Θόδωρος Ροδόπουλος
Ο διεθνής πλέι μέικερ τότε, Θόδωρος Ροδόπουλος, βασικό μέλος της ομάδας του Άρη θυμάται από τους δύο αγώνες με την Μακάμπι: «Στο Τελ Αβίβ το χάσαμε πολύ άσχημα… Η Μακάμπι ήταν πολύ δυνατή ομάδα με τον Μπρόντνι και τον Κοέν Μιντζ. Ο Μπρόντι ήταν αντίπαλός μου, παικτάρα, πλέι μέικερ. Ο κοέν ήταν ψηλός. Άλλος παικταράς αυτός. Ήταν έξω από τα δικά μας δεδομένα. Το ματς ήρθε στα μέτρα μας, πήγαμε να το πάρουμε, αλλά χάσαμε τελικά με 30 πόντους. Αλλά εδώ που τους κερδίσαμε με 20 πόντους, γινόταν χαμός. Επεισοδιακό ματς. Ο Άρης ήταν καλή ομάδα τότε, μια πολύ δυνατή ομάδα, με τον Μπουσβάρο, τον Τσιτούρα, τον Ιωαννίδη, τον Κατριό».

Για την ιστορία ο Άρης ήταν μπροστά στο ημίχρονο με 55-49, έκανε την αντεπίθεση, αλλά δεν τα κατάφερε. Οι συνθέσεις εκείνου του αγώνα:

ΑΡΗΣ: Μπουσβάρος 17, Αντωνακόπουλος 14, Ιωαννίδης 10, Κατριός 6, Παρίσης 16, Τσιτούρας 9, Ροδόπουλος 9.

ΜΑΚΑΜΠΙ: Μπεν Μπασάτ 9, Κοέν 15, Μπρόντι 20, Αβιβάν 6, Στάρκμαν 4, Χόφμαν 10, Φράιταγκ 6, Σαπίρα 1, Νούμαρκ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι πόντοι του Άρη όπως τους δημοσίευσε η εφημερίδα «Μακεδονία» είναι 81 και όχι 91. Όπως και να έχει πρόκειται για την πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή νίκη του Άρη, που όπως θα αποδειχθεί, υπήρξε ο προάγγελος για τη λαμπρή πορεία που θα διαγράψει μετέπειτα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Εικόνα

ΤheFamous82
Δημοσιεύσεις: 646
Εγγραφή: Κυρ 02 Νοέμ 2014, 21:25
Has thanked: 23 times
Been thanked: 36 times

Re: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....

Δημοσίευση από ΤheFamous82 » Δευ 01 Μάιος 2017, 13:37

Εικόνα
Εικόνα

Απάντηση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 48 επισκέπτες