Re: ΟΠΑΔΙΚΕΣ ΚΟΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Δημοσιεύτηκε: Παρ 28 Σεπ 2012, 14:44
Μια ωραία ιστορία μίσους!
Αναρωτιέσαι αν κυκλοφορεί άνθρωπος στην πόλη της Φλωρεντίας ή με ένα μαγικό τρόπο κατάφεραν όλοι να χωρέσουν στις κερκίδες για να δουν από κοντά το παιχνίδι της «Βιόλα» με τη Γιουβέντους.
Η εμφάνιση των δυο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο προσομοιάζει με τεστ αντοχής των υλικών του σταδίου. Το κτίσμα τρέμει. Ορθιοι οι οπαδοί χτυπούν τα πόδια τους δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Η κούρβα Φιέζολε, το πέταλο των οπαδών της «Βιόλα» φανερώνει την καλλιτεχνική φλέβα των φίλων της ομάδας, στοιχείο μακρόχρονης παράδοσης που τους κάνει να υπερηφανεύονται και να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους κατοίκους της Ιταλικής Χερσονήσου.
Μια κερκίδα τυλιγμένη σε βιολετί σάρπα και στο κέντρο να φιγουράρει το σήμα των Μεδίκων. Είναι η στιγμή που όσα χρόνια κι αν περάσουν ο κάθε οπαδός της ομάδας θα διηγείται με στόμφο στα παιδιά του, στους φίλους του, στον καθένα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει τα οπαδικά του ιδεώδη. Είναι το ματς που ο κάθε πραγματικός Φλωρεντινός γέννημα θρέμμα δεν θέλει επ' ουδενί να χάσει. Που δεν βρίσκει σοβαρότερο λόγο που θα τον εμποδίσει να είναι παρών.
Απo πού ξεκινά αυτό το μίσος για τη Γιούβε; Τι σχέση μπορεί να έχει και τι χωρίζει δυο ομάδες από διαφορετικές πόλεις; Από πού πηγάζει αυτή η αντιπάθεια, αυτή η έχθρα;
Ολα έχουν μια εξήγηση και η ιστορία που καταγράφει τα γεγονότα είναι επιφορτισμένη πολλές φορές να τα ερμηνεύει.
Ολα ξεκίνησαν την αγωνιστική περίοδο 1981-82 και είχα την τύχη να τα ζήσω από κοντά. Η μοίρα με έστειλε τότε να παρακολουθήσω στη Φλωρεντία ένα σεμινάριο Ιταλικής γλώσσας, ειδικευμένο στην ορολογία των Νομικών Επιστημών.
Ετσι το «Αρτέμιο Φράνκι» έγινε το δεύτερο γήπεδο μετά το «Ολύμπικο» που έχω επισκεφτεί περισσότερες φορές στη ζωή μου. Ηταν και η ομάδα που δεκατρία χρόνια μετά τον τελευταίο της τίτλο αξίωνε και πάλι την πρωτοκαθεδρία με την κατάκτηση του Σκουντέτο.
Κατα την ταπεινή μου άποψη η καλύτερη «Βιόλα» όλων των εποχών και μια από τις καλύτερες ομάδες που έχε να επιδείξει στη σύγχρονη ιστορία του το Ιταλικό ποδόσφαιρο. Προπονητής ο Ντε Σίστι έχοντας την τύχη και το προτέρημα να υλοποιούν τις τεχνικές του εμπνεύσεις ποδοσφαιριστές σαν τον τερματοφύλακα Τζιοβάνι Γκάλι, τον Βιέρκοβουντ, τον παγκόσμιο πρωταθλητή Αργεντινό Ντανιέλ Μπερτόνι, τον αξεπέραστο Τσίτσο Γκρατσιάνι, τον νεαρό Ντανιέλε Μασάρο, τον Πέτσι και τον Μιάνι από την Ουντινέζε, αλλά και εργάτες πολυτελείας όπως ο Καζαγκράντε, ο Κοντράτο και ο Γκλαμπιάτι. Ολοι υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση ενός από τους μεγαλύτερους μαέστρους του σύγχρονου Ιταλικού ποδοσφαίρου -γιατί όχι και του παγκόσμιου- τον αξεπέραστο ακόμα και στις μέρες μας Τζιανκάρλο Αντονιόνι.
Απo τις πρώτες αγωνιστικές ο αέρας της κορυφής φύσαγε στο πρόσωπο το καμάρι της Φλωρεντίας. Ακόμα και όταν η ατυχία χτύπησε αλύπητα την ομάδα, αυτή παρέμεινε στην κορυφή. Τον Νοέμβριο στο ματς Τζένοβα - Φιορεντίνα ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων Σιλβάνο Μαρτίνα σε μια έξοδό του θα τραυματίσει σοβαρά στο κεφάλι τον «σημαιοφόρο» Αντονιόνι. Ο παίκτης θα μείνει για λίγα λεπτά αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο οι απελπισμένες και δραματικές κινήσεις και εκφράσεις του Ιταλού πορτιέρο έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι το μοιραίο είχε συμβεί. Ευτυχώς όχι. Το σοβαρό όμως χτύπημα ανάγκασε τον Αντονιόνι να παρακολουθεί τους αγώνες ανήμπορος για περίπου τέσσερις μήνες!
Οσοι στοιχημάτιζαν ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους για τη Φιορεντίνα, διαψεύστηκαν οικτρά. Ο Λουτσιάνο Μιάνι ντύνεται Αντι-Αντονιόνι και ο πρώτος γύρος βρίσκει τη «Βιόλα» στην κορυφή! Το όνειρο φουντώνει. Η κατάσταση δεν θα αλλάξει μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Αγκαζέ στην κορυφή «Βιόλα» και Γιούβε. Ωσπου φτάνουμε στην αποφράδα μέρα για κάθε Φλωρεντινό. Τη μέρα που γεννήθηκε το άσβεστο μίσος για την ομάδα του Τορίνο, που δεν λέει ακόμα και τώρα να σβήσει. Είναι η 16η Μαΐου. Η Φιορεντίνα αγωνίζεται στο «Σαν ντε Ελία» έδρα της Κάλιαρι και η Γιούβε στο «Κουμουνάλε» της Καταντζάρο. Οποιος χάσει, χάνεται. Οι ομάδες έχουν τους ίδιους βαθμούς. Αν κερδίσουν και οι δυο, το πρωτάθλημα πάει στη Φλωρεντία γιατί έχει καλύτερη διαφορά τερμάτων.
Το θυμάμαι σαν τώρα. Ολη η πόλη στην πιάτσα Ρεπούμπλικα να ακούει από τα μεγάφωνα του τηλεφωνικού κέντρου την παράλληλη περιγραφή των αγώνων. Στο 40ό λεπτό η «Βιόλα» σκοράρει με τον Γκρατσιάνι και η πόλη δονείται. Πρωταθλήτρια για μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Ο διαιτητής ο Γενοβέζος Μαουρίτσιο Ματέι ακυρώνει το γκολ και χρεώνει τον Μπερτόνι με επιθετικό φάουλ στον τερματοφύλακα. Παγωμάρα και σιγή. Ενα φάουλ που δεν έγινε ποτέ! Το πιο ευφάνταστο σφύριγμα στην ιστορία του Καμπιονάτο!
Στο Καταντζάρο η Γιούβε προηγείται με πέναλτι που κέρδισε ο Φάνα σε χέρι του Τσελεστίνι και ο Ιρλανδός Λίαμ Μπρέιντι μετέτρεψε σε γκολ ξεγελώντας τον πορτιέρο Τζιαλινέλι. Τραγική σύμπτωση. Ο διαιτητής που σφύριξε την εσχάτη των ποινών ήταν ο Φλωρεντινός Κλαούντιο Πιέρι! Το πρωτάθλημα πάει στο Τορίνο. Η Φλωρεντία στο σκοτάδι. Αν και άνοιξη η επόμενη μέρα θα ξημερώσει συννεφιασμένη. Περπατώντας στους δρόμους βλέπεις ανθρώπους σκυθρωπούς. Και παντού στις κολώνες, στους τοίχους, στα πεζοδρόμια πανό και αυτοκόλλητα να γράφουν: «Καλύτερα δεύτεροι, παρά κλέφτες». Η πόλη και οι άνθρωποι της δεν θα ξεχάσουν ποτέ! Χρόνια μετά οι εφημερίδες θα αποκαλύψουν ότι Μπόνιεκ και Πλατινί είχαν θέσει όρο για να υπογράψουν στη Γιούβε να πάρει αυτή το πρωτάθλημα.
Πηγή: Sportday
Αναρωτιέσαι αν κυκλοφορεί άνθρωπος στην πόλη της Φλωρεντίας ή με ένα μαγικό τρόπο κατάφεραν όλοι να χωρέσουν στις κερκίδες για να δουν από κοντά το παιχνίδι της «Βιόλα» με τη Γιουβέντους.
Η εμφάνιση των δυο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο προσομοιάζει με τεστ αντοχής των υλικών του σταδίου. Το κτίσμα τρέμει. Ορθιοι οι οπαδοί χτυπούν τα πόδια τους δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Η κούρβα Φιέζολε, το πέταλο των οπαδών της «Βιόλα» φανερώνει την καλλιτεχνική φλέβα των φίλων της ομάδας, στοιχείο μακρόχρονης παράδοσης που τους κάνει να υπερηφανεύονται και να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους κατοίκους της Ιταλικής Χερσονήσου.
Μια κερκίδα τυλιγμένη σε βιολετί σάρπα και στο κέντρο να φιγουράρει το σήμα των Μεδίκων. Είναι η στιγμή που όσα χρόνια κι αν περάσουν ο κάθε οπαδός της ομάδας θα διηγείται με στόμφο στα παιδιά του, στους φίλους του, στον καθένα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει τα οπαδικά του ιδεώδη. Είναι το ματς που ο κάθε πραγματικός Φλωρεντινός γέννημα θρέμμα δεν θέλει επ' ουδενί να χάσει. Που δεν βρίσκει σοβαρότερο λόγο που θα τον εμποδίσει να είναι παρών.
Απo πού ξεκινά αυτό το μίσος για τη Γιούβε; Τι σχέση μπορεί να έχει και τι χωρίζει δυο ομάδες από διαφορετικές πόλεις; Από πού πηγάζει αυτή η αντιπάθεια, αυτή η έχθρα;
Ολα έχουν μια εξήγηση και η ιστορία που καταγράφει τα γεγονότα είναι επιφορτισμένη πολλές φορές να τα ερμηνεύει.
Ολα ξεκίνησαν την αγωνιστική περίοδο 1981-82 και είχα την τύχη να τα ζήσω από κοντά. Η μοίρα με έστειλε τότε να παρακολουθήσω στη Φλωρεντία ένα σεμινάριο Ιταλικής γλώσσας, ειδικευμένο στην ορολογία των Νομικών Επιστημών.
Ετσι το «Αρτέμιο Φράνκι» έγινε το δεύτερο γήπεδο μετά το «Ολύμπικο» που έχω επισκεφτεί περισσότερες φορές στη ζωή μου. Ηταν και η ομάδα που δεκατρία χρόνια μετά τον τελευταίο της τίτλο αξίωνε και πάλι την πρωτοκαθεδρία με την κατάκτηση του Σκουντέτο.
Κατα την ταπεινή μου άποψη η καλύτερη «Βιόλα» όλων των εποχών και μια από τις καλύτερες ομάδες που έχε να επιδείξει στη σύγχρονη ιστορία του το Ιταλικό ποδόσφαιρο. Προπονητής ο Ντε Σίστι έχοντας την τύχη και το προτέρημα να υλοποιούν τις τεχνικές του εμπνεύσεις ποδοσφαιριστές σαν τον τερματοφύλακα Τζιοβάνι Γκάλι, τον Βιέρκοβουντ, τον παγκόσμιο πρωταθλητή Αργεντινό Ντανιέλ Μπερτόνι, τον αξεπέραστο Τσίτσο Γκρατσιάνι, τον νεαρό Ντανιέλε Μασάρο, τον Πέτσι και τον Μιάνι από την Ουντινέζε, αλλά και εργάτες πολυτελείας όπως ο Καζαγκράντε, ο Κοντράτο και ο Γκλαμπιάτι. Ολοι υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση ενός από τους μεγαλύτερους μαέστρους του σύγχρονου Ιταλικού ποδοσφαίρου -γιατί όχι και του παγκόσμιου- τον αξεπέραστο ακόμα και στις μέρες μας Τζιανκάρλο Αντονιόνι.
Απo τις πρώτες αγωνιστικές ο αέρας της κορυφής φύσαγε στο πρόσωπο το καμάρι της Φλωρεντίας. Ακόμα και όταν η ατυχία χτύπησε αλύπητα την ομάδα, αυτή παρέμεινε στην κορυφή. Τον Νοέμβριο στο ματς Τζένοβα - Φιορεντίνα ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων Σιλβάνο Μαρτίνα σε μια έξοδό του θα τραυματίσει σοβαρά στο κεφάλι τον «σημαιοφόρο» Αντονιόνι. Ο παίκτης θα μείνει για λίγα λεπτά αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο οι απελπισμένες και δραματικές κινήσεις και εκφράσεις του Ιταλού πορτιέρο έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι το μοιραίο είχε συμβεί. Ευτυχώς όχι. Το σοβαρό όμως χτύπημα ανάγκασε τον Αντονιόνι να παρακολουθεί τους αγώνες ανήμπορος για περίπου τέσσερις μήνες!
Οσοι στοιχημάτιζαν ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους για τη Φιορεντίνα, διαψεύστηκαν οικτρά. Ο Λουτσιάνο Μιάνι ντύνεται Αντι-Αντονιόνι και ο πρώτος γύρος βρίσκει τη «Βιόλα» στην κορυφή! Το όνειρο φουντώνει. Η κατάσταση δεν θα αλλάξει μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Αγκαζέ στην κορυφή «Βιόλα» και Γιούβε. Ωσπου φτάνουμε στην αποφράδα μέρα για κάθε Φλωρεντινό. Τη μέρα που γεννήθηκε το άσβεστο μίσος για την ομάδα του Τορίνο, που δεν λέει ακόμα και τώρα να σβήσει. Είναι η 16η Μαΐου. Η Φιορεντίνα αγωνίζεται στο «Σαν ντε Ελία» έδρα της Κάλιαρι και η Γιούβε στο «Κουμουνάλε» της Καταντζάρο. Οποιος χάσει, χάνεται. Οι ομάδες έχουν τους ίδιους βαθμούς. Αν κερδίσουν και οι δυο, το πρωτάθλημα πάει στη Φλωρεντία γιατί έχει καλύτερη διαφορά τερμάτων.
Το θυμάμαι σαν τώρα. Ολη η πόλη στην πιάτσα Ρεπούμπλικα να ακούει από τα μεγάφωνα του τηλεφωνικού κέντρου την παράλληλη περιγραφή των αγώνων. Στο 40ό λεπτό η «Βιόλα» σκοράρει με τον Γκρατσιάνι και η πόλη δονείται. Πρωταθλήτρια για μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Ο διαιτητής ο Γενοβέζος Μαουρίτσιο Ματέι ακυρώνει το γκολ και χρεώνει τον Μπερτόνι με επιθετικό φάουλ στον τερματοφύλακα. Παγωμάρα και σιγή. Ενα φάουλ που δεν έγινε ποτέ! Το πιο ευφάνταστο σφύριγμα στην ιστορία του Καμπιονάτο!
Στο Καταντζάρο η Γιούβε προηγείται με πέναλτι που κέρδισε ο Φάνα σε χέρι του Τσελεστίνι και ο Ιρλανδός Λίαμ Μπρέιντι μετέτρεψε σε γκολ ξεγελώντας τον πορτιέρο Τζιαλινέλι. Τραγική σύμπτωση. Ο διαιτητής που σφύριξε την εσχάτη των ποινών ήταν ο Φλωρεντινός Κλαούντιο Πιέρι! Το πρωτάθλημα πάει στο Τορίνο. Η Φλωρεντία στο σκοτάδι. Αν και άνοιξη η επόμενη μέρα θα ξημερώσει συννεφιασμένη. Περπατώντας στους δρόμους βλέπεις ανθρώπους σκυθρωπούς. Και παντού στις κολώνες, στους τοίχους, στα πεζοδρόμια πανό και αυτοκόλλητα να γράφουν: «Καλύτερα δεύτεροι, παρά κλέφτες». Η πόλη και οι άνθρωποι της δεν θα ξεχάσουν ποτέ! Χρόνια μετά οι εφημερίδες θα αποκαλύψουν ότι Μπόνιεκ και Πλατινί είχαν θέσει όρο για να υπογράψουν στη Γιούβε να πάρει αυτή το πρωτάθλημα.
Πηγή: Sportday