ilisia-thrash έγραψε:Οι Εκδόσεις Απρόβλεπτες το Περιοδικό HUMBA και ο Γάλλος συγγραφέας Sebastien Louis σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου "Το φαινόμενο των ultras στην Ιταλία. Χρονικό του κινήματος οπαδών ultras από το 1968 ως το 2009"
Το βιβλίο «Το φαινόμενο των ultras στην Ιταλία» εξετάζει, ιστορικά και κοινωνικά, τη γέννηση, την πορεία, την ακμή και την παρακμή του κινήματος των οργανωμένων οπαδών στη γείτονα χώρα μέσα από την έρευνα και μελέτη του συγγραφέα και τις συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών του κινήματος.
Ο Sébastien Louis διεξάγει εδώ και πολλά χρόνια έρευνες πεδίου στα ιταλικά γήπεδα. Εδώ σκιαγραφεί το συναρπαστικό πορτρέτο ενός κινήματος που αντανακλά την εξέλιξη της πολιτικής και κοινωνικής σκηνής στην Ιταλία, χωρίς όμως ν’ ανάγεται σε αυτή. Η ματιά που ρίχνει στο φαινόμενο των ultras μάς οδηγεί πολύ πέρα από τα αναγωγιστικά κλισέ περί βίας και πολιτικού εξτρεμισμού μέσα στα γήπεδα. Αποκαλύπτει τις διαφορετικές φάσεις του από το ξεκίνημά του, τις εσωτερικές εντάσεις του, αλλά και τα πιο βαθιά και κρυφά κίνητρά του.
Σάββατο 03 Σεπτεμβρίου 2011 - 20.00 - Χώρος πολιτισμού @ρουφ - Κωνσταντινουπόλεως 10 και Ανδρονίκου - Ρουφ Γκάζι
Το φαινόμενο των ultras...στον ιταλικό νότο
Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο του Σεμπαστιάν Λουι "Το φαινόμενο των ultras στην Ιταλία" από τις Απρόβλεπτες Εκδόσεις.Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη: στο πρώτο, γίνεται μια ιστορική αναδρομή στο κίνημα των ultras από το 1968 ως σήμερα. Στο δεύτερο μέρος υπάρχουν συνεντευξεις ανθρώπων που με τον έναν ή άλλον τρόπο σχετίζονται με το κίνημα των ultras. Παρακάτω παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη μελών των Ultras της Savoia, ομάδα της Ε΄κατηγορίας, ενδεικτικό της νοοτροπίας των ultras. Να αναφέρουμε, για να γίνει πιο κατανοητό το παρακάτω απόσπασμα πως στην πόλη Τόρε Ανουντσάτα (έδρα της ομάδας) του ιταλικού νότου υπάρχουν σε αφθονία πέντε πράγματα: φτώχεια, μιζέρια, μαφία, μικροπαραβατικότητα και καμία ελπίδα (επαγγελματική ή άλλη) για τους νέους και νέες της πόλης.
"Έχοντας επίγνωση του μέρους όπου ζούμε, αν ένας σύνδεσμος δημιουργηθεί, οφείλουμε να τον βοηθήσουμε να μεγαλώσει, ο καθένας από μας κάποια στιγμή θα πάει στο γήπεδο, σε κάποια μετακίνηση, στα τριάντα, στα σαράντα του χρόνια. Αλλά εμείς θα κάνουμε τους αντικαταστάτες μας να πληθύνουν, τους νεότερους, τους μαζεύουμε από τον δρόμο. Τους βοηθάμε να μην ζουν στον δρόμο, γιατί είναι πολύ εύκολο για κάποιον που δεν έχει αξίες να βγάλει πεντακόσια ευρώ κάνοντας παράνομα πράγματα- πάλι επανερχόμαστε στο θέμα των αξιών. Αντιθέτως, στο Τόρε Ανουντσάτα, αν έχεις αξίες, ξέρεις ότι με τα πεντακόσια ευρώ δεν θα διασκεδάσεις όπως θες. Ενώ εμείς με πενήντα ευρώ πηγαίνουμε στο γήπεδο, για να πολεμήσουμε μια μορφή κατάθλιψης, είμαστε ενωμένοι για να μην βρεθούμε στον δρόμο. Για να είμαστε ενωμένοι, για να κάνουμε τη διαφορά, πιο συμπαγείς και για να μπορούμε να παλέψουμε, πρέπει να ξέρουμε πώς να μείνουμε ενωμένοι. Κι εμείς προσπαθούμε να προσελκύσουμε τα πιο νεαρά παιδιά στο πέταλο, να τους μεταδώσουμε τα ιδανικά των ούλτρας, υγιείς αξίες. Στο Τόρε Ανουντσάτα υπάρχουν δυνατότητες, αλλά δεν τις εκμεταλλεύονται, εμείς παίρνουμε αυτά τα άτομα για να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι ο δρόμος είναι ένα πράγμα και το γήπεδο είναι κάτι άλλο."
