ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ-ΕΤΗ ΙΔΡΥΣΕΩΣ κτλ

[curvagreek]

Έκανα τόπικ στις Δράσεις Οπαδών. Εδω θα μπαίνουν ιστορικά-φώτος-σχόλια κτλ και μετά θα αντιγράφω εκεί μόνο τα ιστορικά για να τα χουμε ολα μαζεμενα σε ένα θέμα.

[ultrasblue]

Ήταν Φεβρουάριος του 2007 και το οπαδικό κίνημα του Ηρακλή φαινόταν να χάνει τη μάχη του με το καθεστώς Σπανουδάκη-Μυτηληναίου στην ΠΑΕ Ηρακλής, όντας πλέον χωρίς ισχυρό σύνδεσμο οπαδών και συν τοις άλλοις, βλέποντας απ’ τη μια την ομάδα ποδοσφαίρου να οδεύει προς τη Β’ Εθνική και απ’ την άλλη, οπαδούς της ομάδας να καταλήγουν φυλακή.

Κάθε άλλο όμως, αφού τα γεγονότα αυτά δεν πτόησαν μια μερίδα οπαδών του Ηρακλή, οι οποίοι πήραν την πρωτοβουλία για κατάληψη των γραφείων του Ερασιτέχνη, μια κατάληψη που στον ένα μήνα διάρκειάς της πλαισιώθηκε από σύσσωμο το μαχητικό κομμάτι της κερκίδας, ανεξαρτήτου ηλικίας και ασχετως εάν καποιος προερχονταν από συνδεσμο ή όχι.

Η κατάληψη αυτή θα μείνει στην ιστορία, όχι μόνο για τα αποτελέσματα που επέφερε σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο, αλλά και για την παρακαταθήκη που άφησε για τα δρώμενα στο οπαδικό κίνημα του Ηρακλή.

Μέσα σε μια περίοδο ανακατατάξεων και ζυμώσεων, συναντηθήκαμε σε μια νέα βάση, επιλέγοντας να αποφασίζουμε όλοι μαζί από κοινού για τη δράση μας, με όραμα έναν Ηρακλή αυτόνομο και δυνατό, κόντρα στις διοικήσεις-λαμόγια, κόντρα στην πολιτεία που στηρίζει τα λαμόγια και φυλακίζει τους οπαδούς.

Όσο κι αν αυτά φαντάζουν μακρινά σε επίπεδο συλλόγου, αυτό που θεωρούμε απαραίτητο είναι η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου οπαδικού κινήματος που να δυναμώνει σε γερές βάσεις.

Και απαραίτητο βήμα σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι ένας οργανωμένος αυτόνομος συνδεσμος οπαδών, που να βγάζει τα δικά του γούστα σ’ όλα τα πέταλα που αγωνίζεται ο Ηρακλής και συνάμα να παίζει δυναμικό και αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις του συλλόγου χωρίς να καπελώνεται από τις διαθέσεις παραγόντων, δημοσιογράφων, πολιτικών, κτλ.

Έτσι προέκυψε το Νοέμβριο του 2007 η Αυτόνομη Θύρα 10, με απαραίτητο στοιχείο της λειτουργίας της, την οικονομική και κάθε είδους ανεξαρτησία, ως συνέπεια της αντίθεσής μας στον έλεγχο που ασκείται συχνά στους οπαδούς από τις διοικήσεις των συλλόγων κι απ’ τα όργανα της πολιτείας.

Γνωρίζοντας ότι ο δρόμος που χαράζουμε δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, είμαστε αποφασισμένοι πάρ’ αυτά να τον διαβούμε με κάθε κόστος, κρατώντας ψηλά τη σημαία του Ηρακλή μας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

[Keep-the-faith]

Ο Σ.Φ. MONSTERS ΤΥΡΝΑΒΟΥ ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου 2004, μιας χρονιάς που έμελε να είναι η αρχή της νέας αναγέννησης της μεγάλης ΑΕΛ που μετά από 9 χρόνια απουσίας από τα μεγάλα σαλόνια κατάφερε να επιστρέψει ξανά εκεί που πραγματικά ανήκει.
Στις 10 Μαρτίου λοιπόν ενοικιάζεται στην κεντρική πλατεία Τυρνάβου το πρώτο γραφείο όπου θα στεγαζόταν ο σύνδεσμος φιλάθλων της ΑΕΛ στον Τύρναβο, που λειτουργεί ως παράρτημα του κεντρικού συνδέσμου των MONSTERS στη Λάρισα.



Την χρονιά αυτή η ΑΕΛ καταφέρνει να ανέβει από τη Γ΄ Εθνική στη Β΄ και όλα δείχνουν πως η μεγάλη επιστροφή έχει αρχίσει.
Ο κόσμος επιστρέφει κοντά στην ομάδα και προσφέρει αμέριστη συμπαράσταση σε όλα τα παιχνίδια του πρωταθλήματος τόσο στο ΑΛΚΑΖΑΡ όσο και μακριά απ’ αυτό.
Με την άνοδο της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ στη Β΄ Εθνική ο ενθουσιασμός του κόσμου μεγαλώνει και παράλληλα όλο και περισσότερα άτομα από τον Τύρναβο σπεύδουν να γίνουν μέλη στον σύνδεσμο των MONSTERS.
Το μικρό γραφείο στην κεντρική πλατεία του Τυρνάβου φαίνεται πλέον πολύ μικρό να στεγάσει τον σύνδεσμο.
Σε γενική συνέλευση που πραγματοποιείται στα γραφεία του συνδέσμου αποφασίζεται μεταξύ άλλων και η μετακόμιση του συνδέσμου σε άλλα γραφεία μεγαλύτερα και πιο ευρύχωρα.
Η απόφαση αυτή δεν αργεί να γίνει πράξη και τον Αύγουστο του 2004 ο σύνδεσμος των MONSTERS ΤΥΡΝΑΒΟΥ μεταφέρεται σε νέα γραφεία 60τ.μ. στο ισόγειο της πολυκατοικίας επί της οδού Ελευθερίας 17 στον Τύρναβο όπου στεγάζεται έως σήμερα.
Μελανό σημείο στην ιστορία του συνδέσμου παραμένει η 3μηνη αναστολή της λειτουργίας του μετά από απόφαση της αστυνομίας του Τυρνάβου. Επιχείρημα της αστυνομίας ότι ο σύνδεσμος δεν είχε άδεια λειτουργίας.
Κι αυτό όμως το εμπόδιο ξεπεράστηκε παρόλο που χρειάστηκε να περάσουν 3 μήνες με τα γραφεία του συνδέσμου κλειστά.
Το Νοέμβριο του 2004 εκδικάστηκε το αίτημα του κεντρικού συνδέσμου των MONSTERS στη Λάρισα ώστε να μπορεί να λειτουργεί παραρτήματα.
Με την βοήθεια λοιπόν του κεντρικού συνδέσμου ο σύνδεσμος του Τυρνάβου άρχισε να επαναλειτουργεί κανονικά στα τέλη του 2004.
Το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2004-05 βρίσκει την ΑΕΛ πρωταθλήτρια Β΄ Εθνικής και μια ολόκληρη πόλη να πανηγυρίζει για τη μεγάλη επιστροφή.



Η ανάκαμψη της ΙΔΕΑΣ που λέγεται ΑΕΛ είναι πλέον πραγματικότητα και όλοι όσοι συνετέλεσαν σ’αυτό μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι.
Η πορεία της ομάδας στα πρώτα χρόνια της επιστροφής της στην Α΄ Εθνική προσφέρει αμέτρητες συγκινήσεις και χαρές που δεν μπορούσε να φανταστεί σχεδόν κανένας.
Αποκορύφωμα η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας στο Πανθεσσαλικό στις 5 Μαΐου 2007.
Μια νέα σελίδα έχει ανοίξει για την ΑΕΛ που κινείται πλέον σε άλλα, πολύ υψηλά επίπεδα.
Παράλληλα με την ΑΕΛ και ο σύνδεσμος των MONSTERS έχοντας πλέον γιγαντωθεί, λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο συσπειρώνοντας συνεχώς όλο και περισσότερους οπαδούς στο πλευρό της ΑΕΛ και δημιουργώντας καινούργια παραρτήματα σε διάφορες πόλεις.
Ο σύνδεσμος των MONSTERS ΤΥΡΝΑΒΟΥ αριθμεί 65 ενεργά μέλη που στηρίζουν και ακολουθούν συνεχώς την ομάδα.
Η προσπάθεια για εγγραφές όλο και περισσότερων καινούργιων μελών θα συνεχιστεί με σκοπό την αμέριστη βοήθεια στην ΙΔΕΑ που λέγεται ΑΕΛ ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί ΞΑΝΑ τις ανεπανάληπτες στιγμές του παρελθόντος…
Συνεχίζουμε να βαδίζουμε μαζί με όλους τους MONSTERS για τη διεκδίκηση των στόχων, όχι σαν πρωτοπορία ή σαν καθοδήγηση αλλά σαν ένα μέρος από αυτούς!!!

[CFU]

2001 - 2011
10 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ

[Keep-the-faith]

Ο Σύνδεσμος φιλάθλων ΑΕΛ MONSTERS Αμπελώνα ιδρύθηκε στις 28/11/2007 και στεγάστηκε στα γραφεία της οδού Eιρήνης 4 στο κέντρο του Αμπελώνα. Η αγάπη μας όμως για την ομάδα μετράει πολύ περισσότερα χρόνια, με διαρκή στήριξη τόσο σε παιχνίδια μέσα όσο και έξω από το θρυλικό Αλκαζάρ.Η απόφαση να πορευτούμε με τον δυναμικότερο σύνδεσμο οπαδών MONSTERS ήταν πολύ εύκολη επιλογή για μας ! Μεγαλώσαμε με τους MONSTERS στην ίδια κερκίδα, αγωνιστήκαμε μαζί τους και θέλουμε ενωμένοι να συνεχίσουμε αυτό που σωστά πράττουν εδώ και χρόνια για την ομάδα που αγαπάμε. Σκοπός μας είναι χρόνο με το χρόνο να γινόμαστε όλο και πιο δυνατοί με μαζικότερη παρουσία σε όλα τα γήπεδα όπου και αν αγωνίζονται οι βυσσινί .Οι νέες επιτυχίες όπως η κατάκτηση του κυπέλλου και η έξοδος στην Ευρώπη ήρθαν και έβαλαν την ομάδα στο δρόμο που όλοι ονειρευόμαστε αφήνοντας πίσω τα πέτρινα χρόνια αλλά και μια πληγή που έκλεισε και θα τη θυμόμαστε. Είμαστε υπερήφανοι που υπηρετούμε την ΑΕΛ και η δημιουργία του συνδέσμου δίνει την δυνατότητα και σε μας να βάλουμε ένα λιθαράκι στη διάδοση αυτής της ιδέας.

Τελειώνοντας θέλουμε να αναφέρουμε ότι για εμάς η παρουσία στο πέταλο και η φωνή για την ΑΕΛ είναι η ομορφότερη υποχρέωση και στο ταξίδι που ξεκινήσαμε θέλουμε μαζί μας ΜΟΝΟ όσους μπορούν να αντέξουν και τις μεγάλες χαρές αλλά και τις μεγάλες λύπες….

[atromitos1923]

Στην αρχή της δεκαετίας του ’80 όταν η ομάδα του Ατρομήτου ........... και από τότε η λέξη αυτή άρχισε να ακούγεται σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας.

Η λέξη πρώτοκυκλοφόρησε από την γενιά και τις παρέες του Οδυσσέα , του Κατσού και του «βάτραχου» την δεκαετία του ΄80.
Στεγάστηκε όμως την επόμενη δεκαετία και συγκεκριμένα το 1994 με αφορμή τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του Γ.Σ.Π.

http://www.fentagin.gr/?q=node/236

Απ τι προκύπτει το 1980 ως έτος ιδρύσεως των φενταγίν που γράφετε στα πανό σας;
Αφού λέει ότι πρωτοστεγάστηκατε το 1994
το "προτοακούστικε το όνομα φενταγιν στις αρχές του 80", πως μεταφραστικέ ως έτος ιδρύσεως το 1980;

το γράφω γιατι απ όταν είχα διαβάσει το site των φενταγίν είχα αυτή την απορία

ο πρωτος συνδεσμος του ατρομητου ηταν ο σ.φ ατρομητου αθηνων το 1972,
αργοτερα οι fentagin ειχαν σαν στεκι την πλατεια του περιστεριου(ή καποια αλλα γνωστα στεκια εκεινης της εποχης)και μετα αποροφησαν τον χωρο του σ.φ ατρομητου αθηνων.
αυτη τη στιγμη στο περιστερι υπαρχει ο σ.φ fentagin και η λ.φ ατρομητου-περιστεριου.

[invictus]

Μάιος 1988


Η ομάδα μπάσκετ του ΑΡΗ τελειώνει με τον πλέον θριαμβευτικό τρόπο τη χρονιά της, αφού κατακτά αήττητη το Πρωτάθλημα, νικώντας στο τελευταίο παιχνίδι των play-offs την πάοκ με 100-85. Έχει προηγηθεί η πορεία στην Ευρώπη, το final-four στη Γάνδη και η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος. Ταυτόχρονα συμπληρώνονται 85 συνεχείς νίκες σε αγώνες πρωταθλήματος, ένα σπάνιο και ακατάρριπτο ρεκόρ, ίσως και για πάντα.Και όμως μετά τον αγώνα, στους δρόμους της πόλης δεν πανηγυρίζει κανένας. Δεν γίνεται καμμία πορεία, δεν βλέπεις ούτε ένα κιτρινόμαυρο κασκόλ. Μα που είναι, θα αναρωτιόταν κανείς, αυτός ο τεράστιος λαός; Που είναι αυτοί οι χιλιάδες φίλαθλοι που κάθε Πέμπτη και Σάββατο έδιναν τη δική τους μάχη για την απόκτηση του μαγικού εισιτηρίου; Αυτοί που πλήρωναν το εξωφρενικό για την εποχή ποσό των 3.000 δρχ.; Γιατί δεν γιορτάζουν με τον ανάλογο τρόπο τις επιτυχίες της μεγάλης ομάδας;


Νοέμβριος 1988


Με τη βοήθεια της διαιτησίας και του (ελέω Κοσκωτά) απόντα Παναγιώτη Γιαννάκη η πάοκ καταφέρνει να πετύχει μία πλαστή νίκη επί του λαβωμένου ΑΡΗ. Βέβαια το πρωτάθλημα βρίσκεται ακόμα στην αρχή και υπάρχει πολύ δρόμος για τον τελικό νικητή όμως οι γυφτοπρόξενοι πανηγυρίζουν έξαλλα σ' όλη τη Θεσσαλονίκη σαν να κατάκτησαν 10 τίτλους μαζί! Οι δρόμοι γεμίζουν από τα ηλίθια συνθήματά τους χωρίς να εμποδίζονται ή να φοβούνται κανέναν.Αυτές οι δύο εικόνες είναι 100% πραγματικές. Δεν ωφελεί να κρύβουμε την αλήθεια. Έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Ο λαός του ΑΡΗ μπορεί να ήταν και τότε μεγάλος αλλά δεν υπήρχε πουθενά εκτός γηπέδου. Το μόνο που υπήρχε ήταν ο φόβος, η καθολική υποχώρηση, η πλήρης ανυπαρξία και της στοιχειώδους ακόμα οργάνωσης. Οι διοικήσεις τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του μπάσκετ βρίσκονταν τελείως απομονωμένες από την πλατιά μάζα των Αρειανών οπαδών, ζούσαν στο δικό τους κόσμο, όπου το μόνο ενδιαφέρον τους άρχιζε και τέλειωνε στα οικονομικά μεγέθη της ομάδας, στα συν και στα πλην, στο δώσε και στο πάρε (ή ίσως μόνο στο παρε).Τι και αν όλη η νεολαία της Ελλάδας ήταν τότε ΑΡΗΣ, συνεπαρμένοι από τα μαγικά κόλπα του Γκάλη και του Γιαννάκη, τι και αν τα θέατρα έκλειναν κάθε Πέμπτη, αφού υπήρχε το σόου μπάσκετ του ΑΡΗ, τι και αν τα πιτσιρίκια κυκλοφορούσαν τα καλοκαίρια φορώντας τη γνωστή κιτρινόμαυρη στολή με τη διαφήμιση SATO.Αλλα πράγματα ενδιέφεραν τους ανθρώπους του ΑΡΗ...Για άλλα μεριμνούσαν και τύρβαζαν. Κανένα ενδιαφέρον για την οργάνωση αυτού του μεγάλου λαού, για την προβολή του, για το χτίσιμο γερών θεμελίων, ώστε η φουρνιά εκείνη να μην χαθεί, αλλά να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Μια αρρωστημένη νοοτροπία που επικρατουσε πλήρως και ένα μπλαζέ ελιτίστικο ύφος, στραγγάλιζαν κάθε δημιουργική και ανανεωτική σκέψη. Το όλο σκηνικό συμπλήρωναν οι τότε υπάρχοντες σύνδεσμοι "παρωδία". Είτε γιατί βρίσκονταν σε στάδιο παρακμής και ξεπεσμού, είτε γιατί οι πρόεδροί τους την είχαν δει κάπως αλλοιώς. Τρανό παράδειγμα ο πάλε ποτέ ΣΦΑΧ, που είχε πια μεταβληθεί σε ένα θλιβερό συνοθύλευμα "φιλήσυχων φιλάθλων", απόμαχων γερόντων και επικίνδυνων τρωκτικών, που μόνο ως δυναμικό σύνδεσμο δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος.Πώς λοιπόν όλος αυτός ο αχταρμάς των παραγόντων, παραγοντίσκων και φιλαθλοπατέρων θα μπορούσε να δώσει όραμα σε έναν κόσμο που τόσο πολύ το χρειαζόταν; Από που να βρουν όλοι αυτοί την ορμή και τη φαντασία, για να εκφράσουν το δυναμισμό και το πάθος του Αρειανού λαού; Τα πάντα λοιπόν βρισκόταν σ' ένα τέλμα και ήταν επόμενο να τα σκιάζει η φοβέρα και να τα πλακώνει η σκλαβιά.Η ήττα από την πάοκ εκείνο το βροχερό βράδυ της 5ης Νοεμβρίου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Δεν γινόταν, δεν πήγαινε άλλο ο εγκλωβισμός της Αρειανής ιδέας στη διαβρωμένη νοοτροπία, στην ηττοπαθή φιλοσοφία, στις διεφθαρμένες απόψεις των λίγων που κρατούσαν τα ηνία στα χέρια τους.Σ' ένα Αρειανό στέκι στο κέντρο της Θεσ/νίκης, μια ομάδα οπαδών ηλικίας 25-30 χρόνων μαζεύτηκαν και πήραν τη μεγάλη απόφαση.Χρειαζόταν να υπάρξει κάτι νέο, κάτι καινούριο, που θα αποκαταστούσε τη διαταραγμένη ισορροπία και τον πληγωμένο εγωισμό του κιτρινόμαυρου λαού.

Εκείνη τη μέρα γεννήθηκε ο SUPER-3...

[Tzizz]

Γλυκά Νερά, Γέρακας, Παλλήνη, Κάντζα, Παιανία, Σπάτα, Μαρκόπουλο, Κορωπί... είναι γνωστό πως ανέκαθεν η περιοχή των Μεσογείων ήταν Παναθηναϊκοκρατούμενη...

Οι παλαιότεροι δεν μπορούν να ξεχάσουν τα μηχανάκια απ΄ τα Γλυκά Νερά, την παρέα απ΄ την Παλλήνη ή το περιβόητο 308,το λεωφορείο που σ΄ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 ξεκινώντας απ΄ το Κορωπί και μέχρι να φθάσει στην Αγ. Παρασκευή μάζευε τον πιο τρελό κόσμο των Μεσογείων που κάθε εβδομάδα έδινε το δικό του πάρτυ...

Το πράσινο στοιχείο επικρατούσε σ΄ όλες αυτές τις περιοχές από την γέννησή τους, καθώς οι κάτοικοί τους προέρχονται ως επί των πλείστων από το κέντρο της Αθήνας, τους Αμπελόκηπους και τους γύρω δήμους.

Όλα αυτά συνέβαιναν χωρίς να υπάρχουν σύνδεσμοι στις παραπάνω περιοχές με εξαίρεση το club που άνοιξε για λίγο καιρό στο Μαρκόπουλο το ΄95. Το ΄96 ιδρύθηκε το Cockney Club Κορωπίου κι αυτό αποτελούσε την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια να οργανωθεί ο κόσμος τουλάχιστον της συγκεκριμένης περιοχής και των γύρω χωρίς να αγκαλιαστεί δυστυχώς απ΄ όλα τα Μεσόγεια.

Ήδη οι περισσότεροι από εμάς ήταν οργανωμένοι σε άλλα clubs, όπως το club Ζωγράφου ή οι Cockneys, όλους όμως τους έτρωγε η ίδια σκέψη που υπήρχε χαραγμένη στο μυαλό τους για πολλά χρόνια…
Τα χρόνια περνούσαν και οι πιτσιρικάδες του 308 είχαν μεγαλώσει, ενώ οι ακόμα μεγαλύτεροι είχαν αρχίσει να ξεχνούν τι θα πει οργανωμένη παρουσία στο γήπεδο… Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός των περιοχών μας αυξάνεται με τρελούς ρυθμούς και το παναθηναϊκό στοιχείο ευτυχώς, για τα στείρα αυτά σε τίτλους χρόνια (ποδόσφαιρο), δυναμώνει όλο και περισσότερο…



Το 2002 είναι η χρονιά που μπαίνουν οι πρώτες βάσεις. Η αρχή γίνεται και η παρέα των 20 ατόμων από τα Γλυκά Νερά δίνει το παρόν, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια βέβαια σ΄ όλους τους αγώνες της τριφυλλάρας, αλλά πλέον μαζί στο ίδιο σημείο του γηπέδου. Ακολουθούν συζητήσεις επί συζητήσεων με όλες τις παρέες των γύρω περιοχών και μετά το φιάσκο της Ριζούπολης και το τέλος της σεζόν 2002-2003 το club στα Γλυκά Νερά είναι πλέον γεγονός. Και το όνομα αυτού ΜΕΣΟΓΕΙΑ FAN CLUB. Τον Ιούλιο του 2003 στεγαζόμαστε και ως σύνδεσμος των ATHENS FANS δίνουμε το παρόν παντού και πάντα. Όλο και περισσότεροι νέοι απ΄ την πόλη μας, τον Γέρακα, την Παλλήνη και τις άλλες γειτονιές συσπειρώνονται γύρω απ΄ το club που χρόνο με το χρόνο δυναμώνει και πασχίζει για την οργάνωση των Μεσογείων.

Το απειροελάχιστο ούτως ή άλλως αλλόθρησκο στοιχείο στις περιοχές μας εξαφανίζεται και πλέον όσοι την ψάχνουν, ξέρουν ότι μπορούν να μας βρουν στην ίδια στέγη απ΄ την πρώτη μέρα που άνοιξε το club μέχρι τώρα που διανύουμε το έβδομο έτος συνεχούς λειτουργία μας…

Από το καλοκαίρι του 2006 το club μετά την ένωση των ATHENS FANS με την Ομοσπονδία των Ανεξάρτητων Συνδέσμων και κάποια ανεξάρτητα club αποτελεί μέλος του ΕΝΙΑΙΟΥ ΦΟΡΕΑ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΘΥΡΑΣ 13 και προσπαθούμε με μοναδικό γνώμονα την αγάπη μας για τον Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο να πράττουμε πάντα το καλύτερο…

Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην ένωσή μας με το KOROPI CLUB που έκλεισε μετά από 12 χρόνια παρουσίας στο πράσινο συνδεσμιακό κίνημα. Ήδη απ΄ τον περασμένο Φεβρουάριο (2009) η συνεργασία μας (όπως και παλαιότερα) είναι άμεση σ΄ όλους τους τομείς και ευελπιστούμε η κίνησή μας αυτή να αποφέρει ακόμη περισσότερους καρπούς στην προσπάθεια οργάνωσης των περιοχών των Μεσογείων.

ΥΓ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους βοήθησαν το club στα δύσκολα πρώτα χρόνια και συνεχίζουν να το βοηθούν…
MFC 13
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΟ ΖΟΥΜΕ…

[enwsis]

en taxei, o pio palios syndesmos pou synexizei na leitourgei kanonika , ap oso kserw einai o Σ.Φ. ΑΕΚ Λαυρίου...

ap to 1966 den exei stamatisei katholou (plin merikwn mhnwn kata tin diarkeia ths xoudas).
eixa pathei sok prin 6-7 xronia otan ton eixa prwto episkefthei, kai vrika mesa tiga pappoudia, les kai itan kafeneio.
itan oi idioi apo to 66 pou edw kai 45 xronia stirizoun kai synexizoun na leitourgoun ton en logo syndesmo.....tha vrw fotografiko yliko kai tha valw...

[Perkele7]