Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***
Δημοσιεύτηκε: Σάβ 30 Μαρ 2013, 23:02
Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ....!!! (από 1925.gr)
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό αυτών που ξέρουν όταν ακούν το όνομα του συνδέσμου είναι κάτι παρόμοιο με την γνωστή σε όλους ιστορία του Γαλατικού χωριού και την αντίσταση τους στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Φανταστείτε μία περιοχή στο κέντρο της Αθήνας, περιτριγυρισμένη από περιοχές με την μεγαλύτερη φήμη ως «πράσινα κάστρα».. Ζωγράφου, Ιλίσια, Αμπελόκηποι, Λεωφόρος, Αργυρούπολη… και στην μέση το Παγκράτι, όπου οι Ολυμπιακοί κάτοικοι του μπορούν να συμπεριφερθούν σαν να είναι στο Πειραιά και αντιθέτως οι αλλόθρησκοι πρέπει να κρύβονται.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Το Παγκράτι ως κεντρική περιοχή της Αθήνας είναι λογικό κάποτε να ήταν βαζελοκρατούμενο μέχρι που επήλθε η αλλαγή του και η οποία οφείλετε στην δημιουργία της ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ.
Η ιστορία αρχίζει πίσω το 1996 όταν μια παρέα που δέθηκε με πρωτοβουλία του Νίκου του τρομπετίστα αποφασίζει να σταματήσει το καθημερινό «ταξίδι» της διαδρομής Παγκράτι-Φάληρο-Παγκράτι, και να δημιουργήσει την ¨επέκταση¨ του συνδέσμου που μέχρι τότε τους εξυπηρετούσε, της Ερυθρόλευκης Στρατιάς Φαλήρου (από τους πρώτους συνδέσμους της ιστορίας της θύρας 7 με χρόνο έναρξης 1982), στο κέντρο της Αθήνας, στο Παγκράτι.
Ήδη ο Νίκος τότε είχε την «εποπτεία» της Στρατιάς Φαλήρου και δεν ήταν δύσκολο για αυτόν και την παρέα του η δημιουργία ενός νέου συνδέσμου. Το πιο δύσκολο ήταν η πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν στο να καταφέρουν να αλλάξουν τα χρώματα ολόκληρης της περιοχής.
Οι πρώτες συναντήσεις για την οργάνωση του συνδέσμου γίνονταν στο καφενείο «Λέντζος» απέναντι από το άλσος Παγκρατίου. Μάλιστα η πρώτη επίπλωση του συνδέσμου μας «δωρίθηκε» από το καφενείο αυτό, και το οποίο εξακολουθούσε να υπάρχει ολόιδιο με τότε, μέχρι που έκλεισε λίγες μόλις μέρες πριν γραφτεί αυτή η ιστορία.
Ο σύνδεσμος ανοίγει λίγο πιο πάνω στην οδό Πύρου 3 σε ένα ημιυπόγειο με 6 σκαλοπάτια και μια σειρά παράθυρα, ένα δωμάτιο όχι μεγαλύτερο από 34τ.μ. και χωρίς τυμπανοκρουσίες στο εξωτερικό του.
Ολυμπιακοί όχι μόνο από το Παγκράτι και τις γειτονικές περιοχές αλλά και ακόμα και από περιοχές των Βορείων Προαστίων (Χολαργό, Αγία Παρασκευή κτλ..) μαζεύονται και δείχνουν αμέσως την δυναμικότητα του συνδέσμου κάνοντας κατανοητό ότι αυτός ο σύνδεσμος.. ήρθε για να μείνει!
Την ίδια εποχή στην γειτονική περιοχή του Ζωγράφου αρχίζουν να διαδίδονται οι φήμες της δημιουργίας ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ στο Παγκράτι και τα μέλη του τότε “House of Pao” αρχίζουν να ανησυχούν. Η απόσταση μεταξύ των δύο συνδέσμων πάρα πολύ μικρή, στην κυριολεξία μια ευθεία που δεν ξεπερνούσε το 1,5 χιλιόμετρο. Τα σύνορα όμως ήδη είχαν μπει και διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Ο σύνδεσμος του Παγκρατίου λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη αναγνώριση και τα μέλη του αυξάνονται συνεχώς. Σχεδόν σε κάθε εκδρομή εντός της χώρας χρειαζόταν να ναυλωθούν 2 λεωφορεία. Το πρώτο πανί του συνδέσμου (ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙ) αρχίζει και εμφανίζεται σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος και της Ευρώπης.
Στις γειτονιές του Παγκρατίου και στις πλατείες καταλαβαίνεις πια ότι η περιοχή μας ανήκει και ότι πλέον είναι δύσκολο και σίγουρα παράλογο να κυκλοφορείς με διακριτικά τριφύλλια γιατί πολύ απλά… κινδυνεύεις!
Το 2000 ο σύνδεσμος στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείτε από παιδιά προερχόμενα από Παγκράτι, Βύρωνα και Καισαριανή. Αυτό είχε συνέπεια τα ενεργά μέλη του συνδέσμου να ξεπεράσουν τα 400. Στο χρονικό διάστημα 2002-2004, διάστημα που ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε σαν έδρα το μικρό για τα δεδομένα του, γήπεδο της Ριζούπολης, η Στρατιά Παγκρατίου ξεπερνάει σε δυναμικότητα τα 550 ενεργά μέλη και αποτελεί πια μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις της «7» σε όλα τα επίπεδα. Για όσους από εμάς δεν προλάβαιναν το ραντεβού στο στενό της Πύρου (ή αλλιώς ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ) για να πάμε όλοι μαζί γήπεδο, το επόμενο ραντεβού ήταν στην καρδία του πετάλου της Ριζούπολης, στο «Π» της Θύρας 5.
Η Ολυμπιακή φωνή του Βύρωνα και της Καισαριανή γίνονται ένα με αυτή του Παγκρατίου και η φήμη του συνδέσμου αποκτά τεράστιες διαστάσεις… ιδιαίτερα στα αντίπαλα στρατόπεδα. Το 2002 δεχόμαστε το πρώτο «χτύπημα». Χωρίς έχοντας άλλη λύση να μας «πολεμήσουν» από την χαραμάδα της πόρτας μας βάζουν φωτιά στις 4:00 τα ξημερώματα ημέρα Τετάρτη, 4 μέρες πριν το ντέρμπι στην Λεωφόρο. Ο σύνδεσμος με την βοήθεια όλων των μελών επανήλθε στην αρχική του μορφή μέσα σε μόλις 2 μέρες, προσθέτοντας και λαμαρίνες στα παράθυρα τα οποία μέχρι τότε είχαν μόνο κάγκελα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται μετά από 7 χρόνια (2009), μια μέρα πριν την εκδρομή στο saint etienne, αλλά ευτυχώς και πάλι η ζημιές μικρές και τότε μπαίνει επιπλέων προστατευτικό και 2η σιδερένια πόρτα εισόδου. Τα ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου 2010 βόμβα αφήνεται στις 4:30 το πρωί έξω από την είσοδο του συνδέσμου και η έκρηξη της διαλύει τους τοίχους της Στρατιάς και μαζί ολόκληρη την γειτονιά της οδού Πύρου.
Η παραμονή μας πια στο ίδιο σημείο, για ευνόητους λόγους, καθίσταται δύσκολη. Ο σύνδεσμος μετακομίζει για πρώτη φορά μετά την δημιουργία του σε νέο κτήριο, λίγες δεκάδες μέτρα παραπέρα, στο πιο κεντρικό σημείο του Παγκρατίου, και φυσικά διατηρώντας το χαρακτηριστικό της ισόγειας εισόδου και των λίγων τετραγωνικών. Εγκαίνια έγιναν τον Φεβρουάριο του 2011.
Σήμερα ο σύνδεσμος αποτελείτε από 200 ενεργά μέλη. Είναι ανοιχτός καθημερινά και νέες γενιές έχουν προστεθεί στην δυναμικότητα του.
Όλα τα μέλη του αλλά και η επισκέπτες από άλλους συνδέσμους γνωρίζουν ότι ερχόμενοι εδώ οι αισθήσεις πρέπει να δουλεύουν στο 100%… Όλοι γνωρίζουν ότι εδώ στο Παγκράτι και συγκεκριμένα στην ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ, φυλάσσονται Θερμοπύλες!
ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό αυτών που ξέρουν όταν ακούν το όνομα του συνδέσμου είναι κάτι παρόμοιο με την γνωστή σε όλους ιστορία του Γαλατικού χωριού και την αντίσταση τους στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Φανταστείτε μία περιοχή στο κέντρο της Αθήνας, περιτριγυρισμένη από περιοχές με την μεγαλύτερη φήμη ως «πράσινα κάστρα».. Ζωγράφου, Ιλίσια, Αμπελόκηποι, Λεωφόρος, Αργυρούπολη… και στην μέση το Παγκράτι, όπου οι Ολυμπιακοί κάτοικοι του μπορούν να συμπεριφερθούν σαν να είναι στο Πειραιά και αντιθέτως οι αλλόθρησκοι πρέπει να κρύβονται.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Το Παγκράτι ως κεντρική περιοχή της Αθήνας είναι λογικό κάποτε να ήταν βαζελοκρατούμενο μέχρι που επήλθε η αλλαγή του και η οποία οφείλετε στην δημιουργία της ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ.
Η ιστορία αρχίζει πίσω το 1996 όταν μια παρέα που δέθηκε με πρωτοβουλία του Νίκου του τρομπετίστα αποφασίζει να σταματήσει το καθημερινό «ταξίδι» της διαδρομής Παγκράτι-Φάληρο-Παγκράτι, και να δημιουργήσει την ¨επέκταση¨ του συνδέσμου που μέχρι τότε τους εξυπηρετούσε, της Ερυθρόλευκης Στρατιάς Φαλήρου (από τους πρώτους συνδέσμους της ιστορίας της θύρας 7 με χρόνο έναρξης 1982), στο κέντρο της Αθήνας, στο Παγκράτι.
Ήδη ο Νίκος τότε είχε την «εποπτεία» της Στρατιάς Φαλήρου και δεν ήταν δύσκολο για αυτόν και την παρέα του η δημιουργία ενός νέου συνδέσμου. Το πιο δύσκολο ήταν η πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν στο να καταφέρουν να αλλάξουν τα χρώματα ολόκληρης της περιοχής.
Οι πρώτες συναντήσεις για την οργάνωση του συνδέσμου γίνονταν στο καφενείο «Λέντζος» απέναντι από το άλσος Παγκρατίου. Μάλιστα η πρώτη επίπλωση του συνδέσμου μας «δωρίθηκε» από το καφενείο αυτό, και το οποίο εξακολουθούσε να υπάρχει ολόιδιο με τότε, μέχρι που έκλεισε λίγες μόλις μέρες πριν γραφτεί αυτή η ιστορία.
Ο σύνδεσμος ανοίγει λίγο πιο πάνω στην οδό Πύρου 3 σε ένα ημιυπόγειο με 6 σκαλοπάτια και μια σειρά παράθυρα, ένα δωμάτιο όχι μεγαλύτερο από 34τ.μ. και χωρίς τυμπανοκρουσίες στο εξωτερικό του.
Ολυμπιακοί όχι μόνο από το Παγκράτι και τις γειτονικές περιοχές αλλά και ακόμα και από περιοχές των Βορείων Προαστίων (Χολαργό, Αγία Παρασκευή κτλ..) μαζεύονται και δείχνουν αμέσως την δυναμικότητα του συνδέσμου κάνοντας κατανοητό ότι αυτός ο σύνδεσμος.. ήρθε για να μείνει!
Την ίδια εποχή στην γειτονική περιοχή του Ζωγράφου αρχίζουν να διαδίδονται οι φήμες της δημιουργίας ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ στο Παγκράτι και τα μέλη του τότε “House of Pao” αρχίζουν να ανησυχούν. Η απόσταση μεταξύ των δύο συνδέσμων πάρα πολύ μικρή, στην κυριολεξία μια ευθεία που δεν ξεπερνούσε το 1,5 χιλιόμετρο. Τα σύνορα όμως ήδη είχαν μπει και διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Ο σύνδεσμος του Παγκρατίου λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη αναγνώριση και τα μέλη του αυξάνονται συνεχώς. Σχεδόν σε κάθε εκδρομή εντός της χώρας χρειαζόταν να ναυλωθούν 2 λεωφορεία. Το πρώτο πανί του συνδέσμου (ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙ) αρχίζει και εμφανίζεται σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος και της Ευρώπης.
Στις γειτονιές του Παγκρατίου και στις πλατείες καταλαβαίνεις πια ότι η περιοχή μας ανήκει και ότι πλέον είναι δύσκολο και σίγουρα παράλογο να κυκλοφορείς με διακριτικά τριφύλλια γιατί πολύ απλά… κινδυνεύεις!
Το 2000 ο σύνδεσμος στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείτε από παιδιά προερχόμενα από Παγκράτι, Βύρωνα και Καισαριανή. Αυτό είχε συνέπεια τα ενεργά μέλη του συνδέσμου να ξεπεράσουν τα 400. Στο χρονικό διάστημα 2002-2004, διάστημα που ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε σαν έδρα το μικρό για τα δεδομένα του, γήπεδο της Ριζούπολης, η Στρατιά Παγκρατίου ξεπερνάει σε δυναμικότητα τα 550 ενεργά μέλη και αποτελεί πια μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις της «7» σε όλα τα επίπεδα. Για όσους από εμάς δεν προλάβαιναν το ραντεβού στο στενό της Πύρου (ή αλλιώς ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ) για να πάμε όλοι μαζί γήπεδο, το επόμενο ραντεβού ήταν στην καρδία του πετάλου της Ριζούπολης, στο «Π» της Θύρας 5.
Η Ολυμπιακή φωνή του Βύρωνα και της Καισαριανή γίνονται ένα με αυτή του Παγκρατίου και η φήμη του συνδέσμου αποκτά τεράστιες διαστάσεις… ιδιαίτερα στα αντίπαλα στρατόπεδα. Το 2002 δεχόμαστε το πρώτο «χτύπημα». Χωρίς έχοντας άλλη λύση να μας «πολεμήσουν» από την χαραμάδα της πόρτας μας βάζουν φωτιά στις 4:00 τα ξημερώματα ημέρα Τετάρτη, 4 μέρες πριν το ντέρμπι στην Λεωφόρο. Ο σύνδεσμος με την βοήθεια όλων των μελών επανήλθε στην αρχική του μορφή μέσα σε μόλις 2 μέρες, προσθέτοντας και λαμαρίνες στα παράθυρα τα οποία μέχρι τότε είχαν μόνο κάγκελα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται μετά από 7 χρόνια (2009), μια μέρα πριν την εκδρομή στο saint etienne, αλλά ευτυχώς και πάλι η ζημιές μικρές και τότε μπαίνει επιπλέων προστατευτικό και 2η σιδερένια πόρτα εισόδου. Τα ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου 2010 βόμβα αφήνεται στις 4:30 το πρωί έξω από την είσοδο του συνδέσμου και η έκρηξη της διαλύει τους τοίχους της Στρατιάς και μαζί ολόκληρη την γειτονιά της οδού Πύρου.
Η παραμονή μας πια στο ίδιο σημείο, για ευνόητους λόγους, καθίσταται δύσκολη. Ο σύνδεσμος μετακομίζει για πρώτη φορά μετά την δημιουργία του σε νέο κτήριο, λίγες δεκάδες μέτρα παραπέρα, στο πιο κεντρικό σημείο του Παγκρατίου, και φυσικά διατηρώντας το χαρακτηριστικό της ισόγειας εισόδου και των λίγων τετραγωνικών. Εγκαίνια έγιναν τον Φεβρουάριο του 2011.
Σήμερα ο σύνδεσμος αποτελείτε από 200 ενεργά μέλη. Είναι ανοιχτός καθημερινά και νέες γενιές έχουν προστεθεί στην δυναμικότητα του.
Όλα τα μέλη του αλλά και η επισκέπτες από άλλους συνδέσμους γνωρίζουν ότι ερχόμενοι εδώ οι αισθήσεις πρέπει να δουλεύουν στο 100%… Όλοι γνωρίζουν ότι εδώ στο Παγκράτι και συγκεκριμένα στην ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ, φυλάσσονται Θερμοπύλες!