ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΑΠΙΛΑ

[walter]

Σκληρος καριολης...

Και με ταυτοτητα

[Ultras Athens]

και κριση ..

[walter]

και κριση ..

Ουτε καν,επιχειρηματικος πολεμος ειναι,αυτοι καλα την εχουν...εσυ εισαι το κοροιδο ο τελειος δουλος.

[Ultras Athens]

αλλη κριση εννοω εγω παιζει να γραφεται και αλλιως

[panwkatw7]

tipota apoti exeis sto adeio sou to mialo..osoi kseroun,kseroun..

μ'αρεσει να μου λενε οτι δεν εχω μυαλο αυτοι που ξερουν και εγω δεν ξερω...


και το μυαλο σου ειναι θολο πω πω πω πω πω πω

[anti 9-11]

http://dailytripes.gr/blog/2016/09/10/% ... %BC%CE%B1/

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω δει καμία από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες, παρά μόνο κάτι ημίχρονα στα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια, χωρίς καν να είμαι συγκεντρωμένος στο ματς. Δεν έχω συνεπώς άποψη για τις μεταγραφές, τα συστήματα, τους προπονητές. Δε νομίζω όμως ότι αυτό έχει την παραμικρή σημασία.

Όσο τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού το 2001, το 2002 και το 2007 οφείλονται στον Τάκη Λεμονή, κι όσο το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού το 2010 το πήρε ο Νίκος Νιόπλιας, άλλο τόσο το ελληνικό πρωτάθλημα το παίρνει αυτός που έχει καλύτερη ομάδα. Είναι προφανές ότι το πρωτάθλημα πάει σε αυτόν που κάνει κουμάντο στο παρασκήνιο: το πόσο καλή ή κακή ομάδα έχει καθορίζει μόνο το πόσο θα χρειαστεί να εκτεθούν οι διαιτητές (ή και ο ίδιος) για να πάρει το πρωτάθλημα. Αν η ομάδα είναι καλή, θα πάρει το πρωτάθλημα χωρίς πολλά διαιτητικά εγκλήματα. Αν δεν είναι, μπορεί να χρειαστεί και να ξεφτιλιστεί με καταστάσεις τύπου Βάλνερ. Το πρωτάθλημα πάντως δε θα χαθεί.

Οπότε, το πρωτάθλημα θα πάρει αυτός που έχει την έλεγχο της ΕΠΟ. Αυτά για «από κοινού έλεγχο» της ΕΠΟ από τους τρεις και για ισονομία, τα ακούω βερεσέ. Όπως έχει πει ο Βίκτωρας Μητρόπουλος το μακρινό 1998: «στο πρώτο ανάποδο πέναλτι, η συμμαχία θα διαλυθεί».

Για μένα, το θέμα των εκλογών της ΕΠΟ έχει λήξει εδώ και καιρό. Όχι όμως με την ανάληψη καθηκόντων από το Θωμά Μητρόπουλο—ο οποίος είναι βέβαια εξαιρετικά ικανός σ’ αυτό που κάνει. Όσο θα έχανε ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα του 2012 αν δεν ήταν ο Βαλβέρδε στον πάγκο, άλλο τόσο θα παρέμενε κι η ΕΠΟ στον έλεγχο του Ολυμπιακού αν δεν υπήρχε ο Θωμάς στο στρατόπεδο της «συμμαχίας». Κατά τη γνώμη μου, ο έλεγχος της ΕΠΟ χάθηκε οριστικά από τον Ολυμπιακό τα Χριστούγεννα, όταν έφαγε τρεις σφαίρες στα πόδια ο Αργύρης Λίβας. Κατά την πιάτσα, ο Αργύρης Λίβας ήταν ο άνθρωπος του Ολυμπιακού που ασχολιόταν με τα διοικητικά της ΕΠΟ. Σύμφωνα με το Βήμα, οι αξιωματικοί της ασφάλειας μιλούν για «σοβαρό ενδεχόμενο ο δικηγόρος να έπεσε θύμα πολέμου χαρακωμάτων από αθλητικούς παράγοντες και η επίθεση να ήταν «μήνυμα» και με το δεδομένο ότι δεν έπαιρνε μέτρα ασφαλείας». Ο επίσημος Ολυμπιακός φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη αυτή, επικηρύσσοντας τους δράστες έναντι 300.000 ευρώ.

Το γεγονός ότι η επίθεση στον Αργύρη Λίβα έμεινε ουσιαστικά αναπάντητη (θα το μαθαίναμε αν δεν είχε μείνει, ακόμη κι αν το συμβάν δεν έβγαινε στις εφημερίδες) κατά τη γνώμη μου καθόρισε οριστικά το αποτέλεσμα των εκλογών της ΕΠΟ κι άρα και τον πρωταθλητή του 2016-17. Ποιος να τολμήσει να βάλει το στήθος του μπροστά για να υπερασπιστεί το status quo, όταν κάποιος τόσο κοντά στον «μεγάλο» τρώει τρεις σφαίρες στα πόδια, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση; Δεν έχει καμία σημασία αν η επίθεση στο Λίβα ήταν όντως αποτέλεσμα αντιπαράθεσης αθλητικών παραγόντων: η πιάτσα, ορθώς ή όχι, φαίνεται να νομίζει ότι ήταν. Ο εσμός παραγόντων/νταραβεριτζήδων και διατητοπατέρων που διοικούν το ποδόσφαιρό μας πήρε το μήνυμα ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει νέο δυνάστη. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα δείτε ότι παράγοντες (εντός και εκτός Ελλάδος) σπεύδουν να δηλώσουν την υποταγή τους στο νέο ηγεμόνα. Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς!

Οπότε, το ερώτημα είναι ποιος είναι ο νέος βασιλεύς. Δεν το ξέρω (αν κι έχω τις υποψίες μου), αλλά αυτοί που πρέπει να το ξέρουν, το γνωρίζουν σίγουρα. Υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις που συνηγορούν στο ότι αυτός δεν είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης, παρότι αυτόν φαίνεται να φωτογραφίζει ο Καραπαπάς (μετά το 2΄20΄΄) ως δράστη της επίθεσης κατά του Λίβα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που «φωτογραφίζεται» εσφαλμένα ο Μελισσανίδης ως υπαίτιος τέτοιας επίθεσης. Στις 22 Ιουλίου 1999 κι ενώ στην ηγεσία της ΑΕΚ βρίσκεται ο Μελισσανίδης, ο Γιάννης Σπάθας, πρόεδρος τότε του Συνδέσμου Διαιτητών Πειραιά, πυροβολήθηκε από αγνώστους στα πόδια. Παρότι είχαν κυκλοφορήσει φήμες που ενέπλεκαν το Μελισσανίδη, σήμερα η κρατούσα άποψη στην πιάτσα (την οποία ασπάζονται και άνθρωποι οι οποίοι εκείνη την περίοδο είχαν άμεση γνώση του παρασκηνίου) είναι ότι η επίθεση κατά του Σπάθα δεν είχε ποδοσφαιρικά αίτια.

Η δεύτερη φορά είναι η επίθεση με πυροβολισμούς κατά του Κοτσώνη στις 28 Δεκεμβρίου του 2013. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός με ανακοίνωσή της φαίνεται να φωτογραφίζει και πάλι το Μελισσανίδη: σήμερα, και μετά τα όσα μάθαμε για την εμπλοκή Κοτσώνη στο Noor I, δε νομίζω να υπάρχει κανείς (συμπεριλαμβανομένης της διοίκησης του Ολυμπιακού) που να πιστεύει ότι τα αίτια της επίθεσης κατά Κοτσώνη είχαν να κάνουν με το ποδόσφαιρο. Τυχαίνει τέλος να γνωρίζω από σπόντα ότι ούτε καν στον ξυλοδαρμό Μπάκα δεν είχε εμπλοκή ο Μελισσανίδης.

Να δώσουμε κι ένα άλλο παράδειγμα: είναι προφανές ότι εδώ και πολλά χρόνια, και παρά τα όσα περί αντιθέτου έλεγε, ο Μελισσανίδης ονειρευόταν την επιστροφή του στην ΑΕΚ. Το διάστημα αυτό υπήρχαν δημοσιογράφοι οι οποίοι, όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία (όπως αποδεικνύεται κι απ’ το ότι σήμερα τον αποθεώνουν), τον ξέσκιζαν κανονικά. Όχι σφαίρα, ένα απλό χαστούκι απ΄ αυτά που έχουν γίνει καθημερινότητα για τους αθλητικούς συντάκτες τα τελευταία χρόνια, θα αρκούσε για να μην ξαναγραφτεί λέξη: προς τιμήν του, δεν είχαμε το παραμικρό τέτοιο φαινόμενο.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν απειληθεί από το Μελισσανίδη: ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ, ο δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, ακόμη κι ο δυστυχής παρατηρητής του ΑΕΚ-Ολυμπιακός. Όλοι εξακολουθούν να χαίρουν άκρας υγείας. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό.

Δεν είναι όμως μόνο το ρητό «σκύλος που γαβγίζει, δε δαγκώνει». Ο Δημήτρης κατά τη γνώμη μου (και το λέω χωρίς την παραμικρή δόση ειρωνείας) είναι πολύ καλύτερη ψυχή απ’ ότι θέλει να δείχνει. Την τελευταία φορά που με είχε πάρει τηλέφωνο, πριν δυο χρόνια περίπου, μου είχε ζητήσει το λόγο για το ότι είχα τάχα μεταφέρει κάτι σε έναν δημοσιογράφο. Ο δημοσιογράφος το είχε μάθει από αλλού, αλλά επειδή το συμβάν είχε γίνει πριν αρκετό καιρό, πάσχιζα να θυμηθώ αν το είχε πει αυτός σε μένα ή εγώ σ’ αυτόν, με αποτέλεσμα να είμαι ελάχιστα πειστικός («ειλικρινά σου λέω, δε θυμάμαι»). Το τηλεφώνημα, παρότι άρχισε όπως ακριβώς φαντάζεστε, κατέληξε με την πρόσκληση «κατέβα στον Πειραιά να πιούμε κανέναν ποτό».

Ακόμη όμως κι αν αποφάσιζε ο Μελισσανίδης να «περάσει ένα μήνυμα» με τον τρόπο αυτό (πράγμα το οποίο, όπως είπαμε, το θεωρώ ήδη αρκετά απίθανο) πιστεύω ότι σε καμία περίπτωση δε θα στρεφόταν κατά του Αργύρη Λίβα. Ο Λίβας είναι πολλά χρόνια στο ποδόσφαιρο και σίγουρα ανταλλάσσουν τουλάχιστον μια καλημέρα αν συναντηθούν. Είναι ένας άνθρωπος που, απ’ ότι λένε τουλάχιστον (δεν τον γνωρίζω προσωπικά), είναι συμπαθής, κάνοντας απλά αυτό που οφείλει να κάνει για λογαριασμό του εκάστοτε εργοδότη του κι αποφεύγοντας κατά το δυνατόν αντιπαραθέσεις. Κατά τη γνώμη μου, είναι εξαιρετικά απίθανο να επιλέξεις έναν τέτοιο άνθρωπο για να «περάσεις μήνυμα» αν είσαι Μελισσανίδης. Υπάρχουν πολλοί πιο αντιπαθείς στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Η παραπάνω συλλογιστική με κάνει να πιστεύω ότι τα πράγματα φέτος δε θα είναι εύκολα για την ΑΕΚ. Όσο για το ποιος κατά τη γνώμη μου έχει τον πρώτο λόγο για το πρωτάθλημα, σκεφτείτε το εξής: ο Σωκράτης Κόκκαλης μπήκε στον ελληνικό επιχειρηματικό στίβο όταν η οικονομία της χώρας, λόγω των τεράστιων επιδοτήσεων από την τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, γινόταν όλο και πιο έντονα κρατικοδίαιτη και διαφθαρμένη. Έχοντας την εμπειρία του πολύ πιο ανεπτυγμένου αντίστοιχου καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας, δεν είχε κανένα πρόβλημα να επιβληθεί στους έλληνες επιχειρηματίας που ακόμη έψαχναν τα πατήματά τους στο νέο περιβάλλον. Μετά την κρίση, η Ελλάδα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ένα άναρχο κράτος στο οποίο αντιπαρατίθενται συμμορίες—και στο οποίο η κρατική εξουσία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής, απλά διαλέγει πλευρά. Ποιος σημερινός επιχειρηματίας έχει άραγε μεγαλύτερη εμπειρία στο να επιβιώνει σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον;

Να κλείσω με δύο προβλέψεις. Η πρώτη είναι δική μου: ότι φέτος στο ποδόσφαιρο θα θρηνήσουμε θύματα. Κυριολεκτικά. Η δεύτερη είναι του ευφυέστερου, ίσως, ιδιοκτήτη μικρής ομάδας, ο οποίος επιβιώνει εδώ και δεκαετίες με όλες τις καταστάσεις. Αυτός εκμυστηρεύθηκε πρόσφατα σε έναν πρώην ποδοσφαιρικό παράγοντα ότι φοβάται πως «το πρωτάθλημα φέτος δε θα τελειώσει» κι ότι «τα χάσαμε τα λεφτά μας» (αυτά που έδωσε για προκαταβολές σε παίκτες).

Θα δείξει.

ο κίντης έχει μια θεωρεία που λέει ότι όλη την φάση με τον μαρινάκη την έκανε ο κόκκαλης γιατί βαρέθηκε και θέλει να ξαναπάρει τσάμπα τον ολυμπιακό.

πλάκα δεν θα χει?

[PATSIFRIKOS]

http://www.gavros.gr/blog/podosfairo/ma ... -voytixtis

Αλήθεια τώρα; Είστε απόλαυση. Σας χαίρομαι.

[Athens_Hardcore]

http://www.gavros.gr/blog/podosfairo/ma ... -voytixtis

Αλήθεια τώρα; Είστε απόλαυση. Σας χαίρομαι.

Ανεξάρτητα με την μαλακια που τους δέρνει αυτούς που γράφουν πέναλτι δεν υπάρχει.

[cubalibre]

Οχι ρε, μπροστα μας εγινε. Προσπαθει ο αμυντικος να μην τον βρει αλλα με την φορα που εχει μπαινει μπροστα του και τον ανατρεπει. Ειναι κλασσικη φαση που ο επιθετικος μπορει ανετα να σηκωσει το ποδαρακι λιγο παραπανω και να τον αποφυγει αλλα δεν το κανει και κερδιζει πεναλτι

[panwkatw7]

σε 1η φαση κανει μπαμ, στο ριπλει δεν νομιζω οτι τον βρισκει αλλα με το τακλιν που κανει ο αλλος αντε να αποδειξει οτι δεν ειναι ελεφαντας... εχουν δωθει πολλα τετοια που πιο πολυ τα κερδιζει ο επιθετικος, κλαιν