Curvagreek.com

Socrates
Παιχτουρα

https://enallaktikidrasi.com/2015/03/10 ... MqeB5UQDk8

Και αυτόν τον άνθρωπο, η πιο προοδευτική (πιθανόν) κοινωνία της εποχής, τον αυτοκτόνησε.
Πάλι καλά που διασώθηκε κάτι από το έργο του.
Τα συμπεράσματα του είναι τόσο ιδιαίτερα όχι μόνο για το νόημα και την ουσία, αλλά και για το πόσο λακωνικά διατυπώνονται.
Μια πρόταση και τέλος.
Όχι πχ μια παράγραφος κατεβατό με σκόρπιες σκέψεις, συλλογιστικα άλματα και πισωγυρισματα προκειμένου να καταλήξει στο συμπέρασμα.
Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης χάνεται και πολλές φορές δεν το πιάνει καν.
Ο τύπος απεναντίας έχει κάνει όλη τη διαδικασία στο μυαλό του και απλά σερβίρει όσο πιο συμπυκνωμένα και καλοδιατυπωμενα γίνεται το συμπέρασμα.
Μασημένη τροφή δηλαδή η οποία είναι το ίδιο προσιτή σε όλους.
Εξού και οι σοφιστείες του φαίνονται σε όλους τόσο ευπεπτες και αυτονόητες.

Φιλοσοφία για το λαό, όχι για ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες.
Φοβερό, αλλά δυστυχώς επικίνδυνο ταλέντο έως και...αυτοκτονικό.


Στάλθηκε από το SM-G960F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

για την πχιοτητα

https://antikleidi.com/2018/03/04/what- ... gBfhwIgJV0

https://antikleidi.com/2014/04/19/50-er ... uRMSz8cWa4

Ωραίο κείμενο

Ένα για την Κυριακή

https://www.lecturesbureau.gr/1/you-hav ... EbzMq0uhpA

Θυμίζει κάτι;

https://quantumnaut.blogspot.com/2015/1 ... J0CNBA&m=1

Έχει πλάκα να βλέπεις αδυναμίες κι ελαττώματα που είχες ως παιδάκι να συνεχίζουν να σε ακολουθούν ακόμα και στα "άντα" σου.
Σα να ωριμάζουν κι αυτές δίπλα σου

Δεν πα να'χεις μεγαλώσει πλέον και να'χεις βουτήξει στη ζωή για τα καλά.
Να'χεις μαζέψει εμπειρίες και σφαλιάρες.
Εκεί και οι παθογένειές σου να πορευόνται πλάι σου, ενώ θα περίμενε κανείς μεγαλώνοντας να τις αποβάλλεις

Τελικά αλλάζει ο άνθρωπος στην ουσία του ή όχι;

Φυσικά και αλλάζει, δεν βλέπεις πόσοι γίνονται με το χρόνο όλο και χειρότεροι;

Για να αλλάξει προς το καλύτερο πάντως χρειάζεται απαραίτητα προσωπική επιθυμία και προσωπικές υπερβασεις.

Γιατί αλλιώς, η τάση του εγκεφάλου είναι να επαναλαμβανει και να ακολουθεί τον ίδιο δρόμο τόσο με σκοπό την επιβίωση όσο και λόγω εθισμού των κυττάρων μας σε συγκεκριμένα χημικές ουσιες/ ορμόνες που παράγονται με καθε διαφορετικό συναίσθημα.

Άλλωστε, αν δεν αλλάζαμε δεν θα είχε νόημα να προσπαθούμε για τίποτα και οι αντιδράσεις μας (και το μέλλον κατ επέκταση) θα ήταν προδιαγεγραμμενο.

Βεβαθια, ψυχικές ποιότητες πιστεύω υπάρχουν διαφορετικές σε κάθε άνθρωπο με τη γέννηση του (οποίος έχει κάνει 2 παιδιά το καταλαβαίνει αυτό από τη γέννηση τους) αλλά αυτές διαμορφωνονται, αλλοιώνονται, κρύβονται, γιγαντωνονται βάσει των συνθηκών της ζωής μας και των αντιδράσεων μας σε αυτες

Γνώμη μου - αλλά και εμπειρία μου καθώς το έχω δει να συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις

Κι αν κάτι φαίνεται να επιμένει είναι γιατί τίποτα δεν κρύβεται μέχρι να ξεκαθαριστεί στην ουσία του