Groundhopping

Κουβέντα για μπάλα
Apollon1891
Δημοσιεύσεις: 1216
Εγγραφή: Δευ 13 Δεκ 2010, 23:46
Τοποθεσία: Θα είμαστε για πάντα,της Ριζούπολης τα παιδιά...
Has thanked: 66 times
Been thanked: 1 time

Groundhopping

Δημοσίευση από Apollon1891 » Πέμ 02 Ιουν 2011, 14:16

«Groundhopping»: Ενα άγνωστο στους Ελληνες χόμπι... (30/05/2011)

Γυρνώντας τα γήπεδα της χώρας

Είναι καθολικά αποδεκτό ότι η πορεία, από πλευράς θεάματος, που ακολουθεί την τελευταία 20ετία το σύγχρονο ποδόσφαιρο, είναι πτωτική. Και η συγκεκριμένη διαπίστωση, δεν είναι απλά μία αιρετική άποψη, αλλά η πεποίθηση όσων πρόλαβαν να απολαύσουν αυτό το καταπληκτικό παιχνίδι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Τότε που η μπάλα παιζόταν πάνω-κάτω, που ναι μεν κυριαρχούσαν τα συστήματα και η τακτική, χωρίς όμως να περιορίζουν το θέαμα.
Τότε που ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Ριβάλντο, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο και άλλοι χαρισματικοί άσοι, είχαν την «πολυτέλεια» να κάνουν το κάτι παραπάνω. Μία ενέργεια και πολλές φορές περισσότερες, που καθήλωναν τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις. Ίσως οι σύγχρονοι νέοι να μην συμφωνούν με την -αλήθεια είναι- απαισιόδοξη άποψη ότι το ποδόσφαιρο φθίνει, τουλάχιστον σε ότι αφορά στις τέσσερις γραμμές- όμως εκείνοι που είδαν αγώνες, όπως αυτόν της Ιταλίας με την Βραζιλία για το χχχ του 1982 ή εκείνον της Γαλλίας με την Γερμανία για την ίδια διοργάνωση, έχουν διαφορετική άποψη.

Αν προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε την λαοφιλία του ποδοσφαίρου, η οποία παραμένει σε υψηλότατα επίπεδα, μία απάντηση μπορεί να σταθεί με ουσιαστικό νόημα. Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι εξαιρετικά προσιτό σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής διαβάθμισης. Αναλογικά με την οικονομική του κατάσταση, μπορεί να το παρακολουθήσει με την ίδια άνεση, ο μεροκαματιάρης της Χιλής και της Αργεντινής, ο χαμάλης της Αιγύπτου και της Συρίας, αλλά και η ...βασίλισσα Ελισσάβετ. Και η «μαγεία» που ταυτόχρονα αποτελεί και το μυστικό της λαοφιλίας, έγκειται στο γεγονός ότι είτε στο γήπεδο βρίσκονται ...δύο φίλαθλοι (που παρακολουθούν για παράδειγμα τον αγώνα Αχινός-Καραβόμυλος για το Γ` τοπικό της Φθιώτιδας), είτε 100.000 (που βλέπουν τα κλάσικο Μπαρτσελόνα-Ρεάλ και Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ) μπορούν να διαμορφώσουν άποψη και να ασκήσουν κριτική. Με την ίδια άνεση και χωρίς κόστος, εκτός από αυτό του ...εισιτηρίου!

Σήμερα, το ποδόσφαιρο, εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την ταχυδύναμη, την φυσική κατάσταση και την σωματοδομή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Αυτός που σε ηλικία 15 ετών φάνηκε στις εγκαταστάσεις του Ρέντη με εικόνα τουλάχιστον 22χρονου. Γερό κορμί, ανοιχτές πλάτες, "γεμάτα" πόδια. Κι΄όμως αυτό το παιδί είχε μετρημένες συμμετοχές στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Μέχρι που κάποιος τον εντόπισε για λογαριασμό της Σάλκε. Και μετά από ένα χρόνο, ο νεαρός Ελληνας τείνει να γίνει βασικός στην κυπελλούχο Γερμανίας, που παράλληλα έφτασε στα ημιτελικά του τσάμπιονς λιγκ και να μιλά γι΄αυτόν με τα καλύτερα λόγια, ένας από τους «τελευταίους των Μοϊκανών», ο θρυλικός Ραούλ.

Και επειδή ακριβώς το ποδόσφαιρο εξαρτάται από τα προαναφερόμενα προσόντα, έχουν εκλείψει οι «μάγοι» της μπάλας. Λείπουν από τα σημερινά γήπεδα ο Μαραντόνα, ο Ζιντάν, ο Χατζηπαναγής... Και μόλις εμφανισθεί κάποιος που «κάνει την μπάλα κομπολόι» όπως ο Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, συγκεντρώνουν πάνω τους τα φώτα και τον θαυμασμό, που συνοδεύονται από πολλά εκατομμύρια ευρώ. Και δικαιολογημένα ίσως, ο Πελέ, ο Ζαϊρζίνιο και ο «Βάσια» δυσανασχετούν ή καλύτερα αισθάνονται αδικημένοι... Ωστόσο, στην με... μαθηματική ακρίβεια οδηγούμενη φθορά του ποδοσφαίρου σε αγωνιστικό και επίπεδο θεάματος, οι ρομαντικοί της «στρογγυλής θεάς», βρίσκουν, εφευρίσκουν ή ακόμα -και- ανακαλύπτουν τρόπους, προκειμένου να βλέπουν το αγαπημένο τους άθλημα από διαφορετική σκοπιά.

Μία απ΄αυτές τις παραμέτρους είναι και το αγγλιστί αποκαλούμενο «groundhopping», που σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά θα μπορούσε να σημαίνει «επισκεψιμότητα σε διαφορετικά γήπεδα»... Πρόκειται για ένα φαινόμενο που άρχισε να παρατηρείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970, κυρίως στην Αγγλία και αφού βρήκε εκφραστές και υποστηρικτές, έφτασε αρκετά διαδεδομένο στις μέρες μας. Κυρίως στην Μεγάλη Βρετανία, την Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο. Οσοι ασχολούνται με το συγκεκριμένο -χόμπι θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε- αντικείμενο, φροντίζουν και προσπαθούν να διευρύνουν σε συχνή βάση τον κατάλογο με τα γήπεδα στα οποία έχουν βρεθεί διά ζώσης.

Μάλιστα, ορισμένοι από τους groundhoppers δημιούργησαν τον Ιούνιο του 1978 και τον πρώτο οργανωμένο χώρο, ονομάζοντας τον «92 club». Πρόκειται για έναν άτυπο σύλλογο, που έχει έδρα την Αγγλία και στην οποία κάθε groundhopper έχει την δυνατότητα να γνωστοποιεί την δραστηριότητα του, να ανταλλάσσει πληροφορίες και εμπειρίες για διάφορα γήπεδα που έχει -ή πρόκειται να- επισκεφθεί, ενώ διατηρείται και ένα σύστημα βαθμολόγησης για τα μέλη. Για παράδειγμα η επίσκεψη σ΄ένα γήπεδο, χωρίς ο groundhopper να παρακολουθήσει κάποιον αγώνα δεν λογίζεται. Επειδή όμως αρκετά συχνά, οι groundhoppers, βρίσκονται σε ένα γήπεδο χωρίς να δουν κάποια αναμέτρηση, δεν υπάρχει συγκεκριμένη και κοινά αποδεκτή βαθμολογία.

Τον Οκτώβριο του 1974 καθιερώθηκε ότι για να θεωρηθεί κάποιος σημαντικός groundhopper στην Αγγλία, θα έπρεπε να έχει βρεθεί και στα 92 γήπεδα των ομάδων που συμμετείχαν στις τέσσερις επαγγελματικές κατηγορίες του νησιού. Στις 12 Νοεμβρίου 1977, δύο φίλαθλοι της Κόλτσεστερ, επισκέφθηκαν το «Ashton Gate» στο Μπρίστολ, ολοκληρώνοντας την παρουσία τους στα συγκεκριμένα 92 γήπεδα, ενώ κάτι αντίστοιχο πέτυχε λίγο αργότερα ένας φίλος της Μπρίστολ Ρόβερς με την παρουσία του στο γήπεδο της Γουίμπελντον.
Ενας άλλος χώρος, στο οποίο δραστηριοποιούνται groundhoppers, είναι και η ιστοσελίδα «FootballFans.eu». Πρόκειται για έναν συνδρομητικό ιστοχώρο, μέσω του οποίου οι ενδιαφερόμενοι και συμμετέχοντες, μπορούν να μοιραστούν εμπειρίες, να δημιουργήσουν προσωπικό χώρο αναφέροντας τα γήπεδα που έχουν επισκεφθεί, να αναζητήσουν επικείμενους αγώνες παντού, να σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν την χρονιά που έρχεται και να αναρτήσουν σε ηλεκτρονική μορφή αναμνηστικά από τις επισκέψεις τους.

Στην χώρα μας το groundhopping δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο. Και όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κώστας ο «Μπλου», αυτό οφείλεται κυρίως στην διαφορά νοοτροπίας που έχουν ως λαός οι Ελληνες, σε σχέση με τους Βορειοευρωπαίους. Απολλωνιστής από τα «γεννοφάσκια» του, ο Κώστας είναι μία από τις χαρακτηριστικότερες φιγούρες της Ριζούπολης. Εχει... ξεχάσει από πότε πηγαίνει στο «Ριζέμπλεϊ» και με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα υποχρεωτικής αποχής από τα κοινά, παρακολουθεί όπου παίζει την αγαπημένη του «ελαφρά ταξιαρχία». Ηταν παρών στο «έπος της Λιουμπλιάνας» όταν η «Απολλωνάρα» έπαιξε στο -τότε- κύπελλο UEFA, στον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ, στην πρώτη πτώση από την Α` εθνική, σε όλη την καθοδική πορεία που έφτασε μέχρι το «χείλος» της Γ` κατηγορίας και φυσικά ζει από κοντά, τα τελευταία χρόνια και την προσπάθεια αναγέννησης του Απόλλωνα.
«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται»... αναπολεί ο «Μπλου»... «Πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο ήμουν οκτώ ετών και το ματς ήταν στην Χαλκίδα, με πήγαν κάποιοι φίλοι του πατέρα μου. Εκείνος δεν ασχολιόταν καθόλου με το ποδόσφαιρο. Επαιζε ο Ολυμπιακός τιμωρημένος με την Παναχαϊκή, νίκησε 3-0. Γεμάτο γήπεδο, εκδρομή ονειρεμένη με ψαρικά πριν το ματς. Θυμάμαι το καπέλο που φορούσε ο Κελεσίδης για τον ήλιο, στον Ολυμπιακό έπαιζε ο Ντέρεκ Σπενς»...

Και το ξετύλιγμα των αναμνήσεων συνεχίζεται... «Στα 19 μου πήγα για πρώτη φορά εκτός Αττικής, το 1988 στον Βόλο για τον Απόλλωνα. Χάσαμε 2-1, το γκολ ο Καραβέλης. Δύο χρόνια αργότερα, είμαι στην Ριζούπολη και κάποια στιγμή βλέπω έναν Αγγλο. Τον ρωτάω τι κάνεις εδώ και μου απαντάει ότι ζήτησε από τον ταξιτζή να τον πάει σ΄ένα γήπεδο Α` εθνικής. Στόχος του τότε, ήταν να κάνει το ...92 στα 92 στην Αγγλία. Τώρα πρέπει να το έχει καταφέρει... Από τότε έχουν περάσει 23 χρόνια... Αυτό ο Αγγλος μου έβαλε το μικρόβιο»...

Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, ο Κώστας πρέπει να είναι μακράν ο κορυφαίος Ελληνας groundhopper και ίσως ένας από τους πρώτους σε όλην την Ευρώπη:
«Εχω πάει συνολικά σε 306 γήπεδα στην Ελλάδα και σε δέκα στο εξωτερικό. Σε όλα της Α` εθνικής, ενώ από την Β` εθνική δεν έχω πάει στην Κομοτηνή και από την Γ` κατηγορία, στην Φιλιπιάδα και στην Κρανούλα. Τα γήπεδα που έχω βρεθεί στο εξωτερικό, είναι τα εξής: Μπεζιγκραντ Λιουμπλιάνας, Ολυμπιακό Βερολίνου, Βαν Ντε Στόκ Βρυξελλών, Σαντιάγκο Μπερναμπέου, Βιθέντε Καλντερόν, Ολίμπικο Ρώμης, το παλιό Ντα Λουθ, Καμπ Νου, Εμιρεϊτς και Αζτέκα. Οι σημαντικότερες στιγμές για μένα, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν όταν βρέθηκα στο Αζτέκα, λόγω των δύο τελικών χχχ και φυσικά της απόστασης και στην Λιουμπλιάνα, όπου είδα την αγαπημένη μου ομάδα στην Ευρώπη. Ακόμα δεν έχω κάνει το απόλυτο στα επαγγελματικά γήπεδα. Μου μένουν ακόμη δύο-τρία. Οταν τα δω και αυτά, επόμενος στόχος είναι όλα της Δ` εθνικής. Ευτυχώς μειώνονται οι όμιλοι και θα μπορέσω να το κάνω! Με 14 γήπεδα κάθε χρόνο μέσο όρο, καλά είναι... Εχω βρεθεί σε 48 αγώνες με τον Απόλλωνα εκτός Αττικής και τα υπόλοιπα είναι με τις γηπεδούχες ομάδες σε άσχετα ματς. Το ποδόσφαιρο παντού είναι το ίδιο, είτε τελικός τσάμπιονς λιγκ, είτε Γ` τοπικό, τα συναισθήματα ίδια είναι. Για να μην πω ότι με την εμπορευματοποίηση που επικρατεί στο επαγγελματικό επίπεδο, πιο έντονα νοιώθεις στο τοπικό. Πολλές φορές, οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν... Αλλες μου λένε να γράψω ένα βιβλίο με τα ταξίδια που έχω κάνει. Προς το παρόν περιμένω την κλήρωση των πλέι οφ της Γ` εθνικής, να πάμε μαζί στην Αμφισσα»...

Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, για να ασχοληθείς με το groundhopping χρειάζεται απαραίτητα σημαντική δόση «τρέλας»... Ο Κώστας θυμήθηκε δύο από τα εκατοντάδες περιστατικά της ποδοσφαιρικής ζωής του, τα οποία έχουν την δική τους αξία... «Έμενα στην Μονεμβάσια και ο Απόλλωνας έπαιζε στην Κρήτη με τον Αγιο Νικόλαο για το κύπελλο. Πήγα με το αυτοκίνητο στην Αθήνα, πήρα το αεροπλάνο, έφτασα στην Κρήτη, είδα τον αγώνα και μόλις τελείωσε, ακολούθησα το αντίστροφο δρομολόγιο. Ηταν κουραστικό, αλλά υπέροχο», θυμάται ο Κώστας και συνεχίζει... «Ο Απόλλωνας έκανε προετοιμασία στο Πήλιο και έπαιζε το τελευταίο φιλικό με τον Ολυμπιακό Βόλου. Ενας άλλος τρελός με το ποδόσφαιρο, ο επονομαζόμενος Μπρου, ξεκίνησε από την Αθήνα με το «παπάκι» του, έφτασε στον Βόλο, είδε το ματς και γύρισε το ίδιο βράδυ»...

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δ.Ι.
ULTRAS BASSO RANGO

verde13
Δημοσιεύσεις: 482
Εγγραφή: Σάβ 27 Νοέμ 2010, 22:44
Been thanked: 2 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από verde13 » Παρ 03 Ιουν 2011, 02:46

iparxei diko mas palikari pou an se ayto to groundhoping pianontai kai ta erasitexnika,tote den exei antipalo stin ellada...
oi dikoi mas katalavan sigoura poion ennoo...

Apollon1891
Δημοσιεύσεις: 1216
Εγγραφή: Δευ 13 Δεκ 2010, 23:46
Τοποθεσία: Θα είμαστε για πάντα,της Ριζούπολης τα παιδιά...
Has thanked: 66 times
Been thanked: 1 time

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από Apollon1891 » Παρ 03 Ιουν 2011, 17:03

νομιζω πως πιανονται...!ο τυπας ο δικος μας ειναι καπου στα 30φευγα και μας εχει πει κατι ιστοριες με σκηνικα που εχει κανει-συναντησει σε γηπεδα να σου πεσουνε τα δοντια..!
ULTRAS BASSO RANGO

verde13
Δημοσιεύσεις: 482
Εγγραφή: Σάβ 27 Νοέμ 2010, 22:44
Been thanked: 2 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από verde13 » Παρ 03 Ιουν 2011, 17:14

ego sou milao gia tipo pou oute mpleketai pouthena oute tipota...
me tous organomenous men,alla kirile panta...

Apollon1891
Δημοσιεύσεις: 1216
Εγγραφή: Δευ 13 Δεκ 2010, 23:46
Τοποθεσία: Θα είμαστε για πάντα,της Ριζούπολης τα παιδιά...
Has thanked: 66 times
Been thanked: 1 time

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από Apollon1891 » Παρ 03 Ιουν 2011, 17:16

verde13 έγραψε:ego sou milao gia tipo pou oute mpleketai pouthena oute tipota...
me tous organomenous men,alla kirile panta...
και γω για ιδια ακριβως φαση ανθρωπου σου μιλαω...!
τελοσπαντων εγω το τοπικ το ανοιξα για να γραφουμε εμπειριες απο γηπεδα που εχουμε επισκεπτει και σε μη οργανωμενης-οπαδικης εκδρομης φαση..!
ULTRAS BASSO RANGO

Άβαταρ μέλους
baader3
Δημοσιεύσεις: 3492
Εγγραφή: Παρ 19 Νοέμ 2010, 16:27
Τοποθεσία: Όλη η γη για πάρτη σου, ένα τσιγάρο δρόμος!
Has thanked: 406 times
Been thanked: 22 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από baader3 » Παρ 03 Ιουν 2011, 19:59

Αν βγάλουμε εκδρομές με Άρη.
Έχουμε:
Σλόβαν Μπρατισλάβας,Νίτρα
Τσσκα Σόφια, Λέβσκι

:cool:

Και στα άμεσα πλάνα είναι Τσεχία, Σερβία, Ιταλία και μακάρι Πολωνία..
Εικόνα

Greg1914
Δημοσιεύσεις: 426
Εγγραφή: Δευ 22 Νοέμ 2010, 23:49
Has thanked: 126 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από Greg1914 » Παρ 03 Ιουν 2011, 20:03

baader3 έγραψε:Αν βγάλουμε εκδρομές με Άρη.
Έχουμε:
Σλόβαν Μπρατισλάβας,Νίτρα
Τσσκα Σόφια, Λέβσκι

:cool:

Και στα άμεσα πλάνα είναι Τσεχία, Σερβία, Ιταλία και μακάρι Πολωνία..
???

Άβαταρ μέλους
baader3
Δημοσιεύσεις: 3492
Εγγραφή: Παρ 19 Νοέμ 2010, 16:27
Τοποθεσία: Όλη η γη για πάρτη σου, ένα τσιγάρο δρόμος!
Has thanked: 406 times
Been thanked: 22 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από baader3 » Παρ 03 Ιουν 2011, 20:07

Greg1914 έγραψε:
baader3 έγραψε:Αν βγάλουμε εκδρομές με Άρη.
Έχουμε:
Σλόβαν Μπρατισλάβας,Νίτρα
Τσσκα Σόφια, Λέβσκι

:cool:

Και στα άμεσα πλάνα είναι Τσεχία, Σερβία, Ιταλία και μακάρι Πολωνία..
???
Πόλη κοντά στη Μπρατισλάβα έχει ομάδα στην πρώτη κατηγορία :etsi

http://www.fcnitra.sk/
Εικόνα

ofanziva

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από ofanziva » Παρ 03 Ιουν 2011, 20:13

ths nitra prepei na eixan skasei kai toumpa paliotera,an den tous mperdevw.

mpeite na deite tornados rapid kai sto azerbaizan prepei na exoun paei :pro

Άβαταρ μέλους
Sundaylovers
Δημοσιεύσεις: 1679
Εγγραφή: Σάβ 20 Νοέμ 2010, 02:39
Has thanked: 133 times
Been thanked: 21 times

Re: Groundhopping

Δημοσίευση από Sundaylovers » Δευ 06 Ιουν 2011, 22:53

International scene (Διεθνής σκηνή)
Σε αυτή τη νέα στήλη θα παρουσιάζονται νέα και διάφορα θέματα από την Ευρώπη αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο όπως και προσωπικές εμπειρίες μελών και φίλων της Αυτόνομης Ζώνης από επισκέψεις σε γήπεδα του εξωτερικού (groundhoppin)….

• Κάθε ταξίδι στο εξωτερικό αποτελεί πάντα ευκαιρία για να μπορέσει κάποιος να δει τις εκεί οπαδικές σκηνές, να δει από τα μέσα τις εκεί εξέδρες αλλά και τη γενικότερη αντιμετώπιση της κοινωνίας προς το ποδόσφαιρο. Όλα αυτά βέβαια αποκτούν διπλή σημασία όταν πρόκειται για ένα ταξίδι στη χώρα που έχει διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό τον οπαδισμό στη σημερινή του μορφή, την Ιταλία.
Ιντερ-Μπολόνια:
Στις αρχές της χρονιάς λοιπόν βρεθήκαμε για κάποιες μέρες στην βόρεια ιταλία και το να παρακολουθήσουμε αγώνες ήταν επιθυμία ‘όλης της παρέας. Έτσι, ημέρα Σάββατο θα βλέπαμε το ματς πρωταθλήματος ανάμεσα στην Ιντερ και στην Μπολόνια .Φροντίζουμε αρκετά πριν από τη σέντρα να είμαστε έξω από το γήπεδο .Φτάνοντας στον κοντινότερο σταθμό του μετρό αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια αφού είμαστε περίπου 20-30 λεπτά με τα πόδια μακριά από το γήπεδο και ήδη βλέπουμε τους πρώτους πλανόδιους. Λίγο πιο κάτω βλέπουμε τον επιβλητικό ιππόδρομο της πόλης που στους ατέλειωτους τοίχους του τα γκράφιτι των οπαδών των 2 ομάδων του Μιλάνου δίνουν και παίρνουν. Σύντομα βρεθήκαμε έξω από το γήπεδο όπου βλέπουμε όλο το πανηγυράκι που έχει στηθεί με μικροπωλητές να πουλάνε μπλουζάκια, καπέλα, κασκόλ και ότι άλλο φαντάζεται κανείς με διακριτικά τόσο της Ιντερ όσο και της Μίλαν , άσχετα αν γηπεδούχος αυτή τη μέρα είναι η πρώτη.. Το παζλ συμπληρώνουν οι δεκάδες καντίνες με φαγητό. Δε χάσαμε χρόνο και πήγαμε στα εκδοτήρια όπου και μας τύπωσαν το ηλεκτρονικό μας εισιτήριο με όλα τα στοιχεία μας επάνω. Σχεδόν αμέσως ακολουθεί η ψακτική από τους μπάτσους και η εμμονή τους να μην περάσουμε αναπτήρα στο γήπεδο. Τα εισιτήρια μας είναι για το τρίτο διάζωμα του γηπέδου ,στο βόρειο πέταλο ,ακριβώς πάνω δλδ από τους ultras της Ιντερ .Εκεί γίνεται η πρώτη συνάντηση με αυτούς αφού κάποιοι προσπαθούν να μπουν με ντου μέσα και γίνονται και οι σχετικές μανούρες με τους μπάτσους. Δεν αργήσαμε να διαπιστώσουμε πως οι οπαδοί της Ιντερ παρά την ονομασία της ομάδας τους Ιντερνασιονάλε δηλαδή Διεθνής ,εχουν εντελώς αντίθετα πολιτικά πιστεύω εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια και φροντίζουν να το δείχνουν με κάθε ευκαιρία χρησιμοποιώντας και αντίστοιχα σύμβολα τόσο στα πανό τους ,στα γκράφιτι ακόμη και στο ντύσιμο τους.Ο αγώνας λοιπόν αρχίζει με ικανοποιητική προσέλευση κόσμου αφού το γήπεδο φαίνεται μισογεμάτο,με τον αγώνα να παρακολουθούν και περίπου 500 οπαδοί της Μπολόνια.. Με την έναρξη του ματς επικρατεί πανικός και για το πρώτο δεκάλεπτο η εξέδρα φλέγεται και μετά εντελώς ξαφνικά σιωπή, στο κομμάτι των οργανωμένων ακούγονται ελάχιστα άτομα να φωνάζουν και οι σημαίες που κυμάτιζαν στην αρχή τώρα έχουν κατέβει. Μέχρι και το 3-0 αυτό το σκηνικό άλλα μόνο μετά από κάθε γκολ, ενώ μετά και το 3-0 οι οπαδοί της Μπολόνια ,που μέχρι εκείνη τη στιγμή ακούγονταν συχνά , σταμάτησαν τελείως. Μετά το 4ο γκολ των γηπεδούχων κ ενώ απέμεναν 10 λεπτά για τη λήξη είδαμε όχι μόνο τους ultras αλλά σχεδόν όλο το γήπεδο στο πόδι να κουνάει τα κασκόλ του και να τραγουδάει συνεχώς ένα σύνθημα. Τελικό σκορ 4-1.

Τζένοα-Ουντινέζε:
Κυριακή πρωί κατευθυνόμαστε στο σταθμό των τραίνων στο Μιλάνο με σκοπό να πάμε στη Γένοβα. Το ταξίδι διαρκεί σχεδόν μιάμιση ώρα κ φτάνουμε έτσι σε μια πόλη που είναι γνωστή μεταξύ πολλών άλλων και για τις πολιτικές πεποιθήσεις των κατοίκων της, τις δράσεις που κάνουν χρόνια τώρα, καθώς και για τη δολοφονία του Κάρλος Τζουλιάνι από τους μπάτσους εκεί το 2001. Πέρα από αυτά η πόλη δείχνει ξεκάθαρα ότι λατρεύει το ποδόσφαιρο αφού και οι δυο ομάδες της έχουν από τα πιο φανατικά κοινά. Εκείνη τη μέρα στην πόλη έπαιζε η Τζένοα και υποδεχόταν την Ουντινέζε. Από το σταθμό των τραίνων πήραμε λεωφορείο που μας άφησε σχεδόν έξω από το γήπεδο Λουίτζι Φερράρι που αποτελεί κοινή έδρα της Τζένοα και της Σαμπντόρια ,και σε όλη τη διαδρομή προς αυτό βλέπαμε γκράφιτι των δυο ομάδων, σε μια πόλη όπου οι οπαδοί κρεμάνε όχι μόνο σημαίες αλλά και πανό ολόκληρα στα μπαλκόνια των σπιτιών τους. Η εικόνα που συναντάμε έξω από το γήπεδο δεν έχει καμία σχέση με ότι είδαμε το προηγούμενο βράδυ στο Μεάτσα αφού υπάρχει μόλις ένας πάγκος με διακριτικά. Στα εκδοτήρια η ίδια η υπάλληλος μας προτείνει να μας βγάλει εισιτήριο για το πέταλο των ultras και έτσι και εδώ παίρνουμε το ηλεκτρονικό μας εισιτήριο και ακολουθεί η ψακτική με τους μπάτσους να εξακολουθούν κ εδώ να έχουν κόλλημα με τους αναπτήρες,
Οι αριστερές πολιτικές απόψεις των κατοίκων της πόλης εκδηλώνονται και στο γήπεδο αφού υπάρχουν παντού αστέρια και άλλα τέτοια σύμβολα. Ο αγώνας αρχίζει και στα δυο διαζώματα του πετάλου επικρατεί πανικός από τα συνθήματα και τις φωνές αλλά και πάλι για λίγο. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι η εικόνα της ομάδας ήταν αποκαρδιωτική με τον Ντι Νατάλε να κάνει πάρτυ στην άμυνα της Τζένοα, όμως με το που το ρολόι έδειξε το 85ο λεπτό και παρά το γεγονός ότι το σκορ ήταν 2-4 επικρατεί φρενίτιδα στο κόσμο και μέχρι το σφύριγμα της λήξης φωνάζει σχεδόν όλο το γήπεδο, οι ultras δίνουν την τελευταία τους μάχη. Ο αγώνας τελειώνει και οι περίπου 50 οπαδοί της Ουντινέζε που τόση ώρα έκαναν τον δικό τους αγώνα είναι οι μόνοι που φεύγουν χαρούμενοι από το γήπεδο.

Απ’ όσα είδαμε στους 2 αυτούς αγώνες καταλάβαμε ότι αυτό που λέμε στην ελλάδα 90 λεπτά φωνή, εκεί δεν υπάρχει, οι οπαδοί φαίνεται προσπαθούν με άλλους τρόπους να στηρίξουν τις ομάδες τους. Φανερή επίσης είναι και η επιρροή της βρετανικής casual κουλτούρας. Η αλήθεια πάντως είναι ότι με την κάρτα οπαδού, τα ηλεκτρονικά εισιτήρια, τις κάμερες αλλά και τη γενικότερη στάση του κράτους απέναντι στους οπαδούς όλο και περισσότεροι οπαδοί απομακρύνονται από τα γήπεδα.

http://agriniozone.blogspot.com/2011/05 ... scene.html
ΘΥΡΑ 6 ΑΓΡΙΝΙΟ - WARRIORS est.81

Απάντηση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 103 επισκέπτες