Re: ΣΚΕΨΕΙΣ ΖΩΗΣ
Δημοσιεύτηκε: Τρί 22 Μάιος 2018, 19:31
Τζον Στάινμπεκ - Τα σταφύλια της οργής - το βιβλίο τα σπάειΚαι οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, από την άλλη, που σε μια εξέγερση θα χάνανε τη γης τους, οι μεγάλοι γαιοκτήμονες που καταλαβαίνουν από ιστορία, που έχουν μάτια να διαβάσουνε ιστορία και να μάθουν το μεγάλο γεγονός: πως όταν η ιδιοκτησία συγκεντρώνεται σε ελάχιστα χέρια τότε χάνεται από αυτά τα χέρια. Και το άλλο γεγονός που πάει συντροφικά: πως όταν μια πλειονότητα του λάου πεινά και κρυώνει θα πάρει με τη βία ό,τι έχει ανάγκη. Και το μικρογεγονός που φωνάζει σε ολάκερη την ιστορία: πως η καταπίεση έχει για μοναδικό αποτέλεσμα να δυναμώνει και να ενώνει το λαό που καταπιέζεται. Οι μεγάλοι γαιοκτήμονες αγνόησαν αυτές τις τρεις κραυγές της ιστορίας. Η γης πήγε σε λιγοστά χέρια, οι άκληροι πλήθυναν και οι μεγάλοι γαιοκτήμονες συγκέντρωσαν τις προσπάθειές τους στην καταπίεση του λαού. Ξοδεύτηκαν χρήματα σε όπλα, σε ασφυξιογόνα, για να προστατευτούν οι μεγάλες περιουσίες, παντού στάλθηκαν σπιούνοι για ν΄αρπάζουν κάθε μουρμούρισμα επαναστατικό, κι έτσι να μπορέσει να ξεριζωθεί η εξέγερση. Αγνοήθηκε η καμπή της εθνικής οικονομίας, αγνοήθηκε η ανάγκη για ένα καινούριο πρόγραμμα: το μόνο που απασχολούσε ήταν με ποια μέσα να καταπνίξουν την εξέγερση, ενώ εξακολουθούσαν να υπάρχουν οι αιτίες που προκάλεσαν την εξέγερση.
Τα τρακτόρια που ρίχνουν τους ανθρώπους στην αναδουλειά, τα λουριά που μεταφέρνουν βάρη στη γραμμή, οι μηχανές που παράγουν, όλα πλήθαιναν και ολοένα πλήθαιναν οι οικογένειες που έτρεχαν πάνω στις δημοσιές, αναζητώντας ένα ψίχουλο από τις μεγάλες ιδιοκτησίες, λαχταρώντας τη γης που απλωνόταν δίπλα στις δημοσιές. Οι μεγάλοι γαιοκτήμονες έφτιαξαν συνεταιρισμούς κι έκαναν συνελεύσεις για να βρουν κάποιο τρόπο να προστατέψουν τα συμφέροντά τους, να τρομοκρατήσουν, να σκοτώσουν, να πνίξουν με τ’ ασφυξιογόνα. Κι ένας ήταν ο κύριος φόβος τους: τρακόσες χιλιάδες άνθρωποι… αν κινηθούν συσσωματωμένοι κάτω από έναν αρχηγό…έφτασε το τέλος. Τρακόσες χιλιάδες, πεινασμένοι και κακομοιριασμένοι, αν πάρουν επίγνωση της δύναμής τους, η γης θα πάει στα χέρια τους, και όλα τα ντουφέκια και όλα τα ασφυξιογόνα του κόσμου δε θα κατορθώσουν να τους εμποδίσουν. Και οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, που η μεγάλη χτηματική περιουσία τους έκαμε κάτι περισσότερο και κάτι λιγότερο από ανθρώπους, έτρεχαν μόνοι στην καταστροφή τους, και χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο που με τον καιρό θα τους κατέστρεφε. Το κάθε μικρό περιστατικό, η κάθε βία, η κάθε επιδρομή σε κάποια Χούβερβιλ (παραγκούπολη), ο κάθε προκλητικό αστυνόμος που περιφέρεται μέσα σε μια κουρελοκατασκήνωση, αναβάλλουν τη μοιραία μέρα και σύγκαιρα κάνουν τον ερχομό της αναπόφευκτο.
Ομοιότητες με πρόσωπα και καταστάσεις του σήμερα... δεν είναι συμπτωματικές, οφείλονται στο ότι ποτέ δεν βάζουμε μυαλό ως ανθρωπότητα
οι παραλληλισμοί - ποιοι είναι οι γαιοκτήμονες και ποιοι οι ακτήμονες - δικοί σας
κατά τη γνώμη μου πάντως όλοι έχουμε καταλήξει (άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο) στο λίγο και από τα δύο - ακτήμονες σε σχέση με κάποιους,γαιοκτήμονες σε σχέση με κάποιους άλλους. Και με αυτόν τον τρόπο, η ιστορία συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο. Τουλάχιστον μέχρι να αποφασίσουμε να αλλάξουμε τρόπο
