Curvagreek.com

kagkelo!

απιστευτο ρε μαγκες!!!

sampdoria-genoa

Το Σαμπντόρια-Τζένοα που έβαλε ο Φενταγίν είναι
τρελή κόντρα στην Ιταλία...

-

ST.PAULI-HANSA ROSTOCK

Η αντιπαλότητα των δυο ομάδων και των οπαδών τους κρατάει από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και συνεχίζεται ως σήμερα, με καθαρά ιδεολογικά-πολιτικά κίνητρα και ανάλογες προεκτάσεις, καθώς είναι γνωστό ότι στη St. Pauli δραστηριοποιούνται antifa ενώ η Hansa έχει στις τάξεις της μεγάλη μερίδα Εθνικιστών και antiantifa hooligans.Πάρτε και μερικά δείγματα:

ΡΕΪΝΤΖΕΡΣ - ΣΕΛΤΙΚ

Οσοι έχουν ζήσει από κοντά ένα «Old Firm», όπως ονομάζονται τα ντέρμπι ανάμεσα στη Σέλτικ και τη Ρέιντζερς, λόγω της μακροχρόνιας αντιπαλότητας των δύο ομάδων της Γλασκώβης, θα έχει να το λέει για όλη του τη ζωή. Δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη ποδοσφαιρικός αγώνας με τόσο φανατισμό και μίσος ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων. Κι αυτά τα συναισθήματα δεν έχουν να κάνουν με τις συλλογικές προτιμήσεις του καθενός, αλλά με το κοινωνικό και κυρίως με το θρησκευτικό του υπόβαθρο.

Η ποδοσφαιρική κόντρα ανάμεσα στη Ρέιντζερς και τη Σέλτικ ξεκίνησε τον 20ό αιώνα (όχι δηλαδή από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης των συλλόγων), αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί συνέχεια της θρησκευτικής διαμάχης των Προτεσταντών (Ρέιντζερς) και των Καθολικών (Σέλτικ). Ο Σεκταριανισμός (sectarianism), διαχωρισμός δηλαδή των ανθρώπων με βάση τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, έπληξε για αιώνες τη Σκοτία και μάλιστα υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες στη Σκοτία εκτελούνταν με συνοπτικές διαδικασίες όσοι δεν ασπάζονταν τον Προτεσταντισμό.

Οι φίλοι της Ρέιντζερς είναι κατά κύριο λόγο ιθαγενείς Σκοτσέζοι που ασπάζονται τον Προτεσταντισμό, ενώ οι αντίστοιχοι της Σέλτικ είναι Ιρλανδοσκοτσέζοι, ήτοι οι καταβολές τους είναι από την Ιρλανδία, αν και γεννήθηκαν στη Σκοτία. Η Σέλτικ, μάλιστα, έγινε σύμβολο των Ιρλανδών νασιοναλιστών που ήταν αντίθετοι στη βρετανική κυριαρχία γι' αυτό και στο Πάρκχεντ δεν θα δει ποτέ κανείς τη βρετανική σημαία, ούτε καν τη σκοτσέζικη, παρά μόνο την ιρλανδική. Στο Αιμπροξ, από την άλλη, οι μόνες σημαίες που κυματίζουν είναι βρετανικές...

Η ένταση ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων κορυφώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν φανατικοί Προτεστάντες οπαδοί των Τζερς έβαλαν σκοπό της ζωής τους να εξοντώσουν όποιον Ιρλανδό μετανάστη ζούσε στη Γλασκόβη. Οι επιθέσεις αποτελούσαν καθημερινό φαινόμενο και το μίσος ανάμεσα στις δύο πλευρές άρχισε να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις. Μεγάλο ρόλο σε αυτό βέβαια έπαιξαν και οι ίδιοι οι σύλλογοι και κυρίως η Ρέιντζερς, καθώς δεν δεχόταν στις τάξεις της εργαζόμενο που να μην ασπάζεται (αποδεδειγμένα με... χαρτιά) τον Προτεσταντισμό.

Οι αγώνες ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν ανέκαθεν επεισοδιακοί και σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν ακόμα και δολοφονίες οπαδών, όπως για παράδειγμα το 1999 όταν ένας 16χρονος φίλος της Σέλτικ μαχαιρώθηκε έξω από παμπ της Γλασκώβης από φανατισμένους οπαδούς των Τζερς. Εντός γηπέδου, τα μεγαλύτερης έκτασης επεισόδια σημειώθηκαν στον τελικό Κυπέλλου του 1980, όταν περίπου 9.000 (!) οπαδοί των δύο ομάδων εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο του Χάμπντεν Παρκ. Την επόμενη κιόλας μέρα, οι αρχές της χώρας αποφάσισαν να απαγορέψουν την πώληση και κατανάλωση αλκοόλ στα γήπεδα.

Τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα της αντιπαλότητας των δύο πλευρών. Η αστυνομία του Στράθκλαιντ (Γλασκώβη) ξόδεψε μέσα σε έναν χρόνο (2010-11) 2,5 εκ. λίρες για να αστυνομεύσει επτά ντέρμπι που διεξήχθησαν μέσα στη σεζόν!

Ο Γιώργος Σαμαράς αποδοκιμάστηκε έντονα από τους οπαδούς της Σέλτικ όταν φόρεσε πορτοκαλί παπούτσια. Το πορτοκαλί έχει συνδεθεί με το αντίπαλον δέος, καθώς ο Βασιλιάς Γουλιέλμος της Οράγης που εγκαθίδρυσε τον Προτεσταντισμό με την απόβασή του στη νοτιοδυτική Αγγλία ήταν Ολλανδός!

Το 2006, ο Πολωνός γκολκίπερ Αρτουρ Μπόρουτς μηνύθηκε από οπαδούς της Ρέιντζερς και του επιβλήθηκε πρωτόδικα δίμηνη φυλάκιση, επειδή έκανε τον σταυρό του, ως Ρωμαιοκαθολικός, μπροστά τους!

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΕΛΤΙΚ-ΡΕΪΝΤΖΕΡΣ ΤΟ 1980

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ BBC ΣΤΟ OLD FIRM

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Καταλανοί εναντίον Καστιγιάνων. Αλλο ένα παιχνίδι με μεγάλη αντιπαλότητα ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων, αυτή τη φορά για πολιτικούς λόγους. Ο άνθρωπος που στάθηκε αιτία να ανάψουν τα αίματα ήταν ο δικτάτορας Φρανσίσκο Φράνκο, ο οποίος με την άνοδό του στην εξουσία, όρισε ως κέντρο της Ισπανίας τη Μαδρίτη και απαγόρεψε σε Βάσκους και Καταλανούς να χρησιμοποιούν τις τοπικές διαλέκτους και να τιμούν τα ήθη και τις παραδόσεις τους.

Οταν, δε, ο στρατός του δολοφόνησε το 1936 τον πρόεδρο της Μπαρτσελόνα και μέλος του αριστερού κόμματος της Καταλονίας, Γιοζέπ Σουνιόλ, οι Καταλανοί τον μίσησαν και σταδιακά άρχισαν να μισούν και τη Ρεάλ, η οποία ήταν η αγαπημένη του Φράνκο και η ομάδα που αργότερα «χρησιμοποίησε» προπαγανδίζοντας τις επιτυχίες της (για να έρθουν αυτές οι επιτυχίες μάλιστα έβαζε συχνά πυκνά το χεράκι του, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της... αρπαγής του Ντι Στέφανο από τη Μπαρτσελόνα).

Το Καμπ Νόου έγινε το μέρος όπου οι Καταλανοί μπορούσαν να διαδηλώσουν ελεύθερα την αντίθεσή τους στο φασιστικό καθεστώς, μια και κανείς από τους ανθρώπους του Φράνκο δεν τολμούσε να πατήσει το πόδι του στο γήπεδο της Μπαρτσελόνα. Για δεκαετίες ολόκληρες, ακόμα και μετά την πτώση του Φράνκο και μέχρι σήμερα, οι κατά κύριο λόγο «αριστεροί» οπαδοί της Μπάρτσα και οι «φιλοδεξιοί» της Ρεάλ δεν έβρισκαν (και εξακολουθούν να μην βρίσκουν) σημείο επαφής. Αν και τα τελευταία χρόνια η κατάσταση σε ό,τι αφορά στην πολιτική κόντρα έχει εκτονωθεί, υπήρξαν περιστατικά που κανείς δεν ξεχνά. Οπως για παράδειγμα η επιστροφή στο Καμπ Νόου του άλλοτε παίκτη της Μπάρτσα Λουίς Φίγκο με τη φανέλα της Ρεάλ. «Μπορεί να έγινες ο πιο πλούσιος παίκτης, αλλά είσαι ο πιο φτωχός άνθρωπος», αναφερόταν σε ένα πανό που είχε αναρτηθεί, την ώρα που 100.000 οπαδοί σφύριζαν με τις σφυρίχτρες που είχαν φροντίσει να προμηθευτούν και μια κεφαλή γουρουνιού πετιόταν στον αγωνιστικό χώρο...

Θα βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια ?