***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Κάρτα Φιλάθλου, Λευτεριά Στους Οπαδούς...
glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Τετ 05 Αύγ 2015, 14:00

Ήταν για το CurvaGreek Fanzine αλλά δεν πρόλαβαν...
Π.Α.Σ. ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Με την ίδρυση του Πανηπειρωτικού Αθλητικού Συλλόγου Γιάννινα (Π.Α.Σ. Γιάννινα) έγινε αυτό που στις μέρες μας φαντάζει αδιανόητο, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα στη σημερινή κοινωνία. Οι αριστεροί φίλαθλοι του Ατρόμητου Ιωαννίνων και οι αντίστοιχοι δεξιοί του Αβέρωφ Ιωαννίνων βρέθηκαν δίπλα δίπλα και μαζί στην κερκίδα για να υποστηρίξουν την καινούργια προσπάθεια των ανθρώπων της πόλης, για την δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας. Αποτέλεσμα, αυτής της συγχώνευσης, ήταν το στάδιο Ζωσιμάδες να είναι κατάμεστο σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι αλλά και πολλοί πιστοί φίλαθλοι να ακολουθούν την ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια, δίνοντας δυναμικό παρών σε έδρες στις οποίες η πρόσβαση ήταν δύσκολη λόγω των πολύωρων ταξιδιών.

Επιτατική ανάγκη λοιπόν ήταν η δημιουργία ενός συνδέσμου φιλάθλων στην πόλη ώστε να μπορέσει να οργανώσει, τόσο τις εντός έδρας κερκίδες, όσο και τις εκδρομές προς τις αντίπαλες έδρες. Ο πρώτος σύνδεσμος του Π.Α.Σ. Γιάννινα εγκαταστάθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης στις αρχές της δεκαετίας του '70 και κράτησε μια πορεία μέχρι το 1984, όταν και ιδρύθηκαν οι "Ταύροι". Στον σύνδεσμο βρέθηκαν άνθρωποι οι οποίοι λίγα χρόνια πριν ήταν αντίπαλοι, τόσο οπαδικά, όσο και πολιτικά, αφού υποστήριζαν τις ομάδες από όπου προήλθε ο Π.Α.Σ. Άφησαν όμως στην άκρη οποιεσδήποτε διαφορές για το καλό της ομάδας, αλλά και της κερκίδας. Ο σύνδεσμος αυτός, κατάφερε να στεγάσει τα όνειρα των φιλάθλων του Π.Α.Σ. και τα μέλη του άρχισαν να οργανώνουν την κερκίδα στους Ζωσιμάδες,ενώ διοργάνωναν όσο το δυνατόν περισσότερες εκδρομές αν αναλογιστεί κανείς τις αποστάσεις που υπήρχαν εκείνη την περίοδο (περιοχή Κατάρας για εκδρομές προς β. Ελλάδα και Θεσσαλία, ενώ προς το νότο υπήρχε μπροστά το εμπόδιο του Ρίου – Αντιρίου). Παρ' όλα αυτά όμως, ο σύνδεσμος καταφέρνει και πραγματοποιεί μια μεγάλη εκδρομή την περίοδο 73/74 για το παιχνίδι με τον Ηλυσιακό στην Λεωφόρο όπου, σε συνδυασμό με την παρουσία πολλών γιαννιωτών στην Αθήνα, ήταν μια από τις μεγαλύτερες εκτός έδρας παρουσίες στην Ελλάδα. Το ίδιο έγινε και στην Ριζούπολη με αντίπαλο τον Απόλλων Αθηνών.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει αρκετό υλικό κι έτσι θα επικεντρωθούμε περισσότερο στους μεταγενέστερους συνδέσμους. Πριν όμως ξεκινήσουμε την αναφορά στους συνδέσμους και στα διάφορα groups της ομάδας, αξίζει να αναφερθεί ότι υπήρξε μια περίοδος, από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και μετά, όπου διάφορα ροκάδικα και μπαράκια της πόλης έβγαζαν εκδρομές για τον Π.Α.Σ. με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Ίριδας αλλά και του Denoar, στέκια της εποχής των ΠΑΣολέδων. Εκδρομές, εκείνα τα χρόνια, έγιναν κυρίως στην Β'/Γ' εθνική όπως στην κλούβα της Νίκης Βόλου (που περάσαμε μέσα από τους Νικιώτες για να μπούμε στην κερκίδα μας), στην δύσκολη έδρα του Αγρινίου και στην Λάρισα.

Οι εν ενεργεία σύνδεσμοι

"Blue Vayeros"

Ο σύνδεσμος "Blue Vayeros" ιδρύθηκε επίσημα το 2000, αν και προϋπήρχε σαν ιδέα πολύ νωρίτερα ανάμεσα στους θαμώνες του cafe - bar Ίριδα, ενός από τα πολλά cafe που με δική τους πρωτοβουλία διοργάνωναν εκδρομές για τα εκτός έδρας παιχνίδια του Π.Α.Σ. Από την πρώτη στιγμή άφησαν εκτός συνδέσμου οποιαδήποτε πολιτική αντιπαράθεση, που μπορεί να είχαν τα μέλη, έτσι ώστε να μπορούν να βοηθούν την ομάδα απερίσπαστα, λειτουργώντας ως ασπίδα μπροστά από αυτήν σε όποιον προσπαθεί να της κάνει κακό, ενώ υπήρξε και μέλος της "Ομοσπονδίας Συνδέσμων Φιλάθλων Ελλάδος" ("Ο.ΣΥ.Φ.Ε.") έχοντας ενεργό ρόλο. Οι βασικές αρχές των "Blue Vayeros" είναι η οικονομική ανεξαρτησία από την Π.Α.Ε. και από τις διοικήσεις της καθώς και η γραμμή, που υπήρχε από τον σύνδεσμο προς τα μέλη του, να μην κατακρίνουν την διοίκηση ή τους παίχτες της ομάδας. Η πρώτη χρονιά του συνδέσμου συμπίπτει με την επιστροφή της ομάδας στην Α' εθνική, μετά από 10 χρόνια απουσίας, με την δίψα του κόσμου να είναι μεγάλη. Έτσι, αυτή η νέα προσπάθεια αγκαλιάστηκε αμέσως από τον περισσότερο κόσμο με τις πρώτες εγγραφές μελών να ξεπερνούν τις αρχικές προσδοκίες των ιδρυτών. Χαρακτηριστικό ήταν πως τους πρώτους μήνες λειτουργίας μαζεύτηκαν περίπου 450 άτομα που βοήθησαν στο άνοιγμα των γραφείων. Από τις πρώτες αγωνιστικές, ο σύνδεσμος "Blue Vayeros" έκανε αισθητή την παρουσία του σε όλα τα γήπεδα που έπαιζε ο Π.Α.Σ. επιβεβαιώνοντας έτσι το μότο – σύνθημα του συνδέσμου, “Δε σε αφήσαμε μόνο ποτέ”, οργανώνοντας και πάλι μετά από πολύ καιρό εκδρομές εκτός έδρας. Το ίδιο πράγμα έγινε και στο στάδιο Ζωσιμάδες όπου οι "Blue Vayeros" εδραίωσαν την θέση των οργανωμένων στην θύρα 9, την ευθεία απέναντι από την μεγάλη σκεπαστή. Εκείνη την χρονιά, ο σύνδεσμος έδωσε το παρών σε όλους τους εκτός έδρας αγώνες με πιο χαρακτηριστικές εκδρομές εκείνες στην Παναχαϊκή, στον Αθηναϊκό και στο Ηράκλειο, ενώ και στα εντός έδρας παιχνίδια είχε γίνει καλύτερη η οργάνωση της κερκίδας. Στα πολυσυζητημένα μπαράζ με τον Ο.Φ.Η. κατάφερε μέσα σε διάστημα 7 ημερών να πραγματοποιήσει δυο εκδρομές, από τα Ιωάννινα στην Ρόδο, στις οποίες συμμετείχαν εκατοντάδες οπαδοί. Για τα επόμενα δυο χρόνια η ομάδα και ο σύνδεσμος περνάνε τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας τους, με την ομάδα να πέφτει κατηγορία στα χαρτιά καθώς, παρ' ότι σώθηκε βαθμολογικά, ήρθε μια απόφαση-κόλαση που την υποβίβασε στην Β' εθνική για χρέη προς παλιούς της ποδοσφαιριστές. Η αντίδραση των "Blue Vayeros" ήταν άμεση και μαζί με τον δήμαρχο και τον νομάρχη της περιοχής αποφάσισαν να κλείσουν τους δρόμους και να δείξουν με αυτόν τον τρόπο την έντονη δυσαρέσκεια τους για την κατάφωρη αυτή απόφαση. Μαζί τους όλος ο κόσμος του Π.Α.Σ. που παραμένει μερόνυχτα στις δυο εισόδους της πόλης, μέχρι να γίνει αστυνομική επιχείρηση για να ανοίξει η κυκλοφορία. Από εκείνη την στιγμή, άρχισαν τα πρώτα μπλεξίματα των μελών του συνδέσμου με την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές, καθώς πολλοί κατηγορήθηκαν για παρακόλληση συγκοινωνιών και αντίσταση κατά των αρχών, με τις επισκέψεις στα αστυνομικά τμήματα και τα δικαστήρια να είναι τακτικές. Οι "Blue Vayeros" το ίδιο διάστημα στέκονται απέναντι στις ορέξεις ορισμένων τοπικών παραγόντων οι οποίοι, με την ίδρυση μιας δεύτερης ομάδας, θέλησαν να απορροφήσουν τον Π.Α.Σ., αφού μετά το μπαράζ στον Πύργο είχε μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Κατάφεραν μέσω ενός τηλεμαραθωνίου, μέσα σε λίγες ώρες εκπομπής σε τοπικό κανάλι, να μαζέψουν ένα σεβαστό ποσό και να το διαθέσουν προς την ομάδα ώστε να δηλώσει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Γ' εθνικής, να πληρωθούν οι παίχτες αλλά και να κατέβει ο Π.Α.Σ. στο μπαράζ του Πύργου με τον Ηλυσιακό. Τα χρόνια της Γ' εθνικής βρίσκουν τον σύνδεσμο σε μια περίοδο αλλαγής, όχι τόσο στις θέσεις και τις απόψεις της διοίκησης του αλλά, κυρίως στην αλλαγή που γίνεται στα μέλη, με τους παλιούς και τους μεγαλύτερους πλέον να δίνουν την σκυτάλη στους πιο νέους που έχουν όρεξη για δουλειά και δημιουργία ωραίων κερκίδων. Η συνεργασία με τους "Blue Vayeros Θεσσαλονίκης" φέρνει στην κερκίδα μας ένα διαφορετικό χρώμα, με τις σημαίες και τα πλακάτ να κερδίζουν ολοένα και περισσότερες θέσεις ανάμεσα στους οπαδούς. Επίσης, η τοποθέτηση της ομάδας στον βόρειο όμιλο έκανε ακόμα πιο εύκολες τις εκδρομές και κάθε δεύτερη Κυριακή, κάθε γήπεδο που φιλοξενούσε τον Π.Α.Σ. μετατρεπόταν σε Ζωσιμάδες. Η σχέση των "Blue Vayeros" με άλλους συνδέσμους ποτέ δεν ήταν και η καλύτερη, με την πιο μακροχρόνια κόντρα να είναι με τους "Los Toros Locos", ενώ πλέον κόντρα διατηρείται με τους "Απεί Ρωτάν" και τους "Azzurra Familia". Η κυριότερη κατηγορία που δέχεται ο σύνδεσμος είναι η σχέση του με την Π.Α.Ε. αλλά και οι κινήσεις που έχουν να κάνουν με εκδρομές και εισιτήρια, χωρίς να είναι και λίγες οι φορές που μέλη των "Blue Vayeros" κατηγόρησαν τα μέλη των παραπάνω συνδέσμων ότι δεν είναι Π.Α.Σ. Γιάννινα και θέλουν το κακό της ομάδας. Επίσης, ο σύνδεσμος διατηρεί μια κόντρα πολλών χρόνων με την διοίκηση του Ερασιτέχνη Π.Α.Σ., με κυριότερη αιτία τον κλειστό κύκλο διοίκησης του χωρίς την συμμετοχή νέων μελών και την αντίθεση της σε αποφάσεις της Π.Α.Ε., ενώ και η σχέση με τους περισσότερους τοπικούς δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ομάδας δεν είναι η καλύτερη, κατηγορώντας τους πως της κάνουν κακό. Σε όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας, ο σύνδεσμος έχει να δείξει ως έργο την δημιουργία ενός λευκώματος το 2007 για την ιστορία της ομάδας με τίτλο «40+1 χρόνια Π.Α.Σ. Γιάννινα, Ταξίδι στον χρόνο με τον Ajax της Ηπείρου», το οποίο παρουσιάστηκε σε μια μεγάλη εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο των Ιωαννίνων, ενώ η συγγραφή και η συρραφή του υλικού έγινε από μέλη του συνδέσμου, χωρίς καμία οικονομική υποστήριξη από δημόσιους φορείς. Επίσης, έργο του συνδέσμου ήταν και το περιοδικό “PASsion” που κυκλοφόρησε το 2005 για μικρό χρονικό διάστημα και μοιραζόταν πριν από κάθε εντός έδρας παιχνίδι της ομάδας. Από τοπικό τηλεοπτικό σταθμό εκπέμπεται και η εβδομαδιαία εκπομπή των "Blue Vayeros" με τίτλο “Δε σε αφήσαμε μόνο ποτέ”, ενώ παλαιότερα υπήρχε και αντίστοιχη ραδιοφωνική. Σαν ενεργό κομμάτι της κοινωνίας, ο σύνδεσμος δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος σε πολλά κοινωνικά ζητήματα, που απασχολούν κατά περιόδους την περιοχή και όχι μόνο, βοηθώντας οπαδό ομάδας της Θεσσαλονίκης που είχε τραυματιστεί από ΜΑΤ και στηρίζοντας οικονομικά οπαδό του Ιωνικού που καταδικάστηκε άδικα από την δικαιοσύνη. Υπήρξε στενή συνεργασία με το "Χαμόγελο του Παιδιού", ενώ υπήρξε και συμμετοχή σε έρανο προς τους Παλαιστίνιους με είδη ρουχισμού και άλλα απαραίτητα προϊόντα. Εν κατακλείδι, οι "Blue Vayeros" μέσα στα 13 χρόνια λειτουργίας τους, δημιούργησαν μια νέα γενιά οπαδών του Π.Α.Σ. και κατάφεραν να είναι ένας από τους πιο μεγάλους συνδέσμους στην Ελλάδα, έχοντας όμως και πολλά λάθη στο ενεργητικό τους, με φθίνουσα πορεία τον τελευταίο καιρό.

"Απεί Ρωτάν"

Ο σύνδεσμος των "Απεί Ρωτάν" (στην δωρική σημαίνει των Ηπειρωτών) ιδρύθηκε το 2008. Αφορμή για την ίδρυση αυτού του συνδέσμου ήταν η διάσπαση αρκετών μελών από τον σύνδεσμο των "Blue Vayeros" (στις εκλογές της ίδιας χρονιάς) και μαζί με αυτούς ακολούθησαν τα μέλη των "B.V. Θεσσαλονίκης", αλλά και των "L.T.L." που έμεναν πλέον στην πόλη. Από την πρώτη τους παρουσία στους Ζωσιμάδες, οι "Απεί Ρωτάν" διαχώρησαν την θέση τους στο γήπεδο όπου και τοποθετήθηκαν στην θύρα 1 (πέταλο) δίνοντας τον δικό τους τόνο στην κερκίδα. Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κερκίδα συνείδησης και χρώματος, ενώ παράλληλα προσπαθούν να εμπεδώσουν τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των οπαδών. Παλεύουν για την αξιοπρέπεια των οπαδών, ενάντια στο μοντέρνο ποδόσφαιρο και την εμπορευματοποίηση του. Όλα αυτά τα χρόνια, οι "Απεί Ρωτάν" πολεμήθηκαν σκληρά άλλοτε από την εκάστοτε διοίκηση που τους θεωρούσε ανεπιθύμητους, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο της άρνησης παραχώρησης εισιτηρίων για εντός έδρας αγώνες, άλλοτε από τοπικούς δημοσιογράφους αλλά και από άλλους οπαδούς της ίδιας της ομάδας. Παρ' όλα αυτά, κατάφεραν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό για τους συνδέσμους του Π.Α.Σ. αφού πέτυχαν να συναποφασίζουν για όλα τα θέματα που βρίσκονται στο προσκήνιο, μέσα από διάλογο και συνεννόηση μεταξύ των μελών. Από τον πρώτο καιρό της λειτουργίας του συνδέσμου, τα μέλη του πολεμούν την απαγόρευση των μετακινήσεων οπαδών, το ιδιώνυμο του Ορφανού, τις ποινές για τα καπνογόνα αλλά και την κακή πολιτική της Π.Α.Ε. στις τιμές των εισιτηρίων. Δεν έμειναν όμως ανεπηρέαστοι ούτε και από διάφορα κοινωνικά και πολιτικά θέματα που αφορούν την περιοχή μας και όχι μόνο, αντιδρώντας σε αποφάσεις τοπικών αρχών, ενώ δείχνουν ανοιχτά και την αντιρατσιστική δράση που έχουν. Είναι οι πρώτοι που στήριξαν έμπρακτα τον ερασιτέχνη Π.Α.Σ. Γιάννινα, όσον αφορά τα αθλήματα σε τοπικές κατηγορίες, διοργανώνοντας ακόμα και εκδρομή στην Ναύπακτο για την γυναικεία ομάδα μπάσκετ, κίνηση που ακολούθησαν αργότερα και τα μέλη των υπόλοιπων συνδέσμων ("B.V." και "Azzurra Familia"). Θεωρείται ο πιο δραστήριος σύνδεσμος της ομάδας, αυτή τη στιγμή, αφού η φαντασία και το μεράκι των μελών του φαίνονται μέσα στην κερκίδα. Οι "Απεί Ρωτάν" διοργανώνουν κάθε χρόνο φεστιβάλ, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, το οποίο επισκέπτονται οπαδοί και άλλων ομάδων, προβάλλονται ντοκυμαντέρ οπαδικού ενδιαφέροντος, ενώ σε συνεργασία με το ΚΕ.Θ.Ε.Α. προωθούν τον αγώνα ενάντια στα ναρκωτικά. Στο κομμάτι των εκδρομών ο σύνδεσμος προσπαθεί και καταφέρνει, ενάντια στην οικονομική κρίση, να στηρίζει την προσπάθεια των παιχτών και στα εκτός έδρας παιχνίδια δίνοντας δυναμικό παρών.

"Azzurra Familia"

Ο σύνδεσμος "Azzurra Familia" είναι ο νεότερος σύνδεσμος του Π.Α.Σ., καθώς μετράει μόνο λίγους μήνες ζωής, με την ίδρυση του να πραγματοποιείται τον Μάρτιο του 2013. Ουσιαστικά, αποτελεί ένα δημιούργημα των παιδιών που αποφάσισαν να φύγουν τελευταία από τους "Blue Vayeros" μη ανέχοντας πλέον πράγματα και καταστάσεις που δεν αντιπροσώπευαν αυτό που πιστεύουν για τον Π.Α.Σ. και το οπαδικό του κομμάτι. Μέσα σε αυτούς τους λίγους μήνες ζωής, κατάφεραν να δώσουν το στίγμα τους στο γήπεδο καθώς συνέχισαν να κάνουν αυτό που μπορούν, να δίνουν και την ψυχή τους για την ομάδα. Από τις πρώτες μέρες του συνδέσμου όλοι αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια, ιδιαίτερα οι παλαιότεροι που είχαν απομακρυνθεί από το οργανωμένο στοιχειό της ομάδας και ακολούθησαν ξανά. Τα μελή τους οργανώνουν πλέον την κερκίδα, μέσα και από την συνεργασία με τους "Απεί Ρωτάν", προσπαθούν να δώσουν στο γήπεδο ένα νέο χρώμα, με νέες ιδέες, αποτέλεσμα της όρεξης που έχουν για να αναδείξουν την αγάπη τους για την ομάδα, χωρίς σκοπιμότητες και υπόγειες επικοινωνιακές πολιτικές. Η προσπάθεια των μελών του συνδέσμου δεν έχει όρια μόνο τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Σ. Γιάννενα αλλά μέλημα τους είναι να δώσουν στήριξη, κυρίως ηθική, και στα υπόλοιπα αθλητικά τμήματα της ομάδας όπως στο νεοσύστατο τμήμα καλαθοσφαίρισης, ανδρών και γυναικών. Δεν θα μπορούσαν όμως να μείνουν ανεπηρέαστοι και από την οικονομική κρίση που πέρνα η περιοχή τους, καθώς προσπαθούν να δώσουν στον συνάνθρωπο ότι μπορούν από το υστέρημα τους, ενώ προσφέρουν και στην κοινωνία ότι μπορούν, όπως έγινε με την πρώτη αιμοδοσία που οργάνωσαν στα γραφεία τους συνδέσμου. Οι "Azzurra Familia", από την στιγμή που η ομάδα έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, αποφάσισαν να πιέσουν την Π.Α.Ε. να δώσει απαντήσεις στον κόσμο της ομάδας για αυτή την κατάληξη. Όσο οι διοικούντες αδρανούσαν και ο καιρός περνούσε χωρίς καμία ανακοίνωση ή συνέντευξη, τόσο η πίεση μεγάλωνε από την πλευρά τους με επισκέψεις στα γραφεία και συνθήματα στα φιλικά του καλοκαιριού. Αποτέλεσμα, των παραπάνω γεγονότων, είναι τον τελευταίο καιρό ο σύνδεσμος να βρίσκεται σε μια συνεχή κόντρα με την διοίκηση, αλλά και με την λέσχη "Blue Vayeros", με τις επισκέψεις της αστυνομίας στα γραφεία (ύστερα από καταγγελίες) να γίνονται όλο και πιο συχνές, ενώ διαρκής είναι η κλήση των μελών του στην αστυνομική διεύθυνση με πρόσχημα την νομιμότητα του χώρου. Η προσπάθεια συνεχίζεται και είναι σίγουρο πως οι "Azzurra Familia" θα συνεχίσουν να στηρίζουν την ομάδα για πολλά χρόνια ακόμα.

Παλαιότεροι ή αδρανοποιημένοι σύνδεσμοι

"Οι Ταύροι"

Οι “Ταύροι” ήταν ο πιο μακροχρόνιος σύνδεσμος της ομάδας με συνεχή παρουσία για 24 χρόνια. Ιδρύθηκε το 1986, μετά το κλείσιμο του συνδέσμου στην πλατεία με σκοπό την ενίσχυση της ομάδας, ύστερα από απαίτηση πολλών φιλάθλων και οπαδών για την δημιουργία ενός νέου συνδέσμου που θα λειτουργούσε ως μέσο εκδήλωσης της ξεχωριστής αγάπης του κόσμου προς τον Π.Α.Σ. Ο σύνδεσμος “όργωσε” την Ελλάδα για να σταθεί στο πλάι του "Άγιαξ της Ηπείρου" και να τον στηρίξει στις πιο μακρινές και δύσκολες έδρες, όπως στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν μετά το περιβόητο μπαράζ με τον Πανιώνιο στην Λάρισα (εποχές Χριστίδη - πρώην πρόεδρος) και στα χρόνια μετά την πτώση για πρώτη φορά στην Γ' εθνική το 1997, ενώ μπορεί να υπερηφανεύεται για την διοργάνωση της εκδρομής στο μπαράζ της Ν. Φιλαδέλφειας με το Αιγάλεω το 2000, όπου 25 λεωφορεία ξεκίνησαν από τα Ιωάννινα για να στηρίξουν την ομάδα σε ένα από τα κρισιμότερα παιχνίδια της σύγχρονης ιστορίας της. Η εκδρομή αυτή, θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη μετακίνηση των οπαδών του Π.Α.Σ. μετά το μπαράζ στην Λάρισα το 1984 ( αφιέρωμα στο 3ο τεύχος ). Κατά τη διάρκεια όλων των χρονών λειτουργίας του συνδέσμου, τα μελή του δίδαξαν με την στάση τους ήθος, φίλαθλο πνεύμα και προσήλωση στις αρχές και τις άξιες τους, ενώ διατήρησαν την φωνή τους ανεξάρτητη επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο της αυτονομίας, της άποψης και της υπεύθυνης κριτικής προς την ομάδα και την Π.Α.Ε. αντίστοιχα. Απέφυγαν τον εύκολο δρόμο της προσάρτησης διπλά στην διοίκηση και κράτησαν ψηλά την αξιοπρέπεια τους, όσο δύσκολες και αν ήταν οι συνθήκες. Μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες, δεν δίστασαν να συγκρουστούν μετωπικά με τις διοικήσεις εκείνες οι οποίες, με τις επιλογές τους, οδήγησαν τον Π.Α.Σ. Γιάννενα σε δύσβατα μονοπάτια και στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του. Αν εξαιρέσουμε την επιλογή του τελευταίου πρόεδρου του συνδέσμου να εμπλακεί στα διοικητικά της Π.Α.Ε., επί εποχές προεδρίας του Αλέξη Κούγια (για αυτό άλλωστε και καθαιρέθηκε από την θέση του), ποτέ άλλοτε ο σύνδεσμος δεν παρενέβει στα διοικητικά του Π.Α.Σ. αλλά και σε καμία περίπτωση δεν άφησε καμία διοίκηση της ομάδας να εμπλακεί στα εσωτερικά του. Ήταν οικονομικά αυτόνομος και διοικητικά ανεξάρτητος και όποτε χρειάστηκε τα μελή του βγήκαν στους δρόμους και μόχθησαν σε κινητοποιήσεις όταν ο Π.Α.Σ. αδικήθηκε από το κατεστημένο και το παρασκήνιο. Οι "Ταύροι" είχαν έντονο κοινωνικό έργο με τις δραστηριότητες τους να έχουν επεκταθεί και προς κατευθύνσεις πολιτιστικού αλλά και ανθρωπιστικού περιεχομένου, με οργανωμένη εκστρατεία κατά των ναρκωτικών και της βίας στα γήπεδα, με επίσημη ενεργή συμμετοχή στο έργο της UNICEF όπως επίσης και με άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Τα τελευταία χρόνια ο σύνδεσμος είχε μπει σε ένα μονοπάτι δύσκολο για αυτόν καθώς, μετά την ενεργεία του τελευταίου πρόεδρου να εμπλακεί στα διοικητικά της ομάδας, αρκετοί ήταν αυτοί που σταδιακά σταμάτησαν να έχουν ενεργό ρολό. Έγινε μια προσπάθεια, με την διοικούσα επιτροπή να αναγεννηθεί ο ιστορικός αυτός σύνδεσμος, αλλά τον Δεκέμβριο του 2010 πάρθηκε η δύσκολη απόφαση να ανασταλεί η λειτουργία του και επίσημα.

"Blue Vayeros Θεσσαλονίκης"

Η ιστορία του συνδέσμου "Blue Vayeros Θεσσαλονίκης" ξεκίνησε σαν μια παρέα, κυρίως από φοιτητές που βρέθηκαν στην Θεσσαλονίκη, οι οποίοι με την κοινή τους αγάπη για τον Π.Α.Σ. Γιάννινα άρχισαν να κανονίζουν διάφορες συγκεντρώσεις με σκοπό την οργανωμένη τους μετάβαση σε οποιαδήποτε πόλη έπαιζε η ομάδα. Με τον καιρό, όλο και πιο πολύ φοιτητές μαζεύονταν στις συγκεντρώσεις (από τις οποίες ξεκίνησαν οι πρώτες ιδέες για στέγασμα αυτής της "παρέας") και άρχισαν να γίνονται κινήσεις για κάτι πιο οργανωμένο και επίσημο. Στην αρχή, διοργανώνονται διάφοροι Ηπειρώτικοι χοροί σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, όπου παρατηρείται μεγάλη προσέλευση, με σκοπό να μαζευτούν τα πρώτα έσοδα. Έτσι, το έτος 2006 (μήνα Φεβρουάριο) βρίσκει αυτή την παρέα να στεγάζεται στα δικά της γραφεία στην οδό Αδριανού 19 (πίσω από την Καμάρα). Το επίσημο άνοιγμα του συνδέσμου συμπίπτει με την ημερομηνία απελευθέρωσης των Ιωαννίνων (21.02.2006). Οι "Blue Vayeros Θεσσαλονίκης" διατηρούν δικό τους καταστατικό και δεν αποτελούν παράρτημα του αντίστοιχου συνδέσμου στα Ιωάννινα, με την συνεργασία τους όμως να είναι αδιάκοπη και καθημερινή σε πολλά θέματα που αφορούσαν την κερκίδα αλλά και τις εκδρομές. Από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του, έδειξε ότι μπορεί να δώσει πολλά στο οπαδικό κομμάτι του Π.Α.Σ., καθώς η ενεργεία που έβγαζαν όλα τα μελή του ήταν τεραστία, ενώ από τον συγκεκριμένο σύνδεσμο άρχισαν να εμφανίζονται ξανά και μετά από πολλά χρόνια οι σημαίες αλλά και τα πλακάτ που έδωσαν ένα διαφορετικό χρώμα στην κερκίδα. Οι ιδέες τους όμως δεν σταματάνε σε αυτό το σημείο καθώς συνέχισαν με την κατασκευή κερκιδοπανό, όπου εμφάνισαν πρώτη φορά σε αγώνα με τον Αγροτικό Αστέρα αλλά και σε παιχνίδι με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο για το Κύπελλο Ελλάδος, φρόντισαν όμως να φτιάξουν και δυο κερκιδοπανό για τον σύνδεσμο στα Ιωάννινα. Τα περισσότερα μελή του συνδέσμου, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, δεν σταμάτησαν στιγμή να ταξιδεύουν ανά την Ελλάδα για να υποστηρίζουν τον Π.Α.Σ. και να δίνουν το παρών όχι μόνο στους αγώνες όπου διεξάγονταν στην βόρειο Ελλάδα (Σέρρες, Κοζάνη, Καστόρια, κ.α.) αλλά και όσο νοτιότερα μπορούσαν, με χαρακτηριστικές εκδρομές τόσο στην Αθήνα (Ατρόμητο, Καλλιθέα) όσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως τον αγώνα στην Λάμια αλλά και στον Βόλο, όπου καθημερινή κατάφεραν και έδωσαν το παρών σε αγώνα με την Νίκη Βόλου για το κύπελλο στο Πανθεσσαλικό, αλλά και για το πρωτάθλημα στο Ε.Α.Κ. με τον τοπικό Ολυμπιακό. Άλλες εκδρομές, που πραγματοποίησε ο σύνδεσμος, ήταν στα Τρίκαλα και στην Καρδίτσα, όλες για αγώνες της Β'/Γ' εθνικής, κατηγορίες που έπαιζε ο Π.Α.Σ. κατά τη διάρκεια λειτουργίας του συνδέσμου. Οι "Blue Vayeros Θεσσαλονίκης", σε έναν κομβικό αγώνα για την σύγχρονη ιστορία της ομάδας με τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή την σεζόν 05/06, κατάφεραν να εξασφαλίσουν πολλά παραπάνω εισιτήρια από αυτά που έδωσε επίσημα ο γηπεδούχος. Σήμερα ο σύνδεσμος δεν λειτουργεί (με το καταστατικό του όμως να είναι εν ενέργεια) καθώς, μετά την διάσπαση αρκετών μελών στα Ιωάννινα και την δημιουργία των "Απεί Ρωτάν", ο σύνδεσμος των Ιωαννίνων απαίτησε να αφαιρεθεί το όνομα "Blue Vayeros", απόφαση που έκανε πολλούς να αδρανοποιηθούν, με το έτος 2010 να είναι και το τελευταίο που ο σύνδεσμος δίνει επίσημα τα παρών στο γήπεδο. Στη Θεσσαλονίκη συνεχίζει να υπάρχει πυρήνας του Π.Α.Σ., χωρίς να έχει κάποιο όνομα ή κάποιο χώρος στέγασης, με σαφώς λιγότερη δραστηριότητα από πριν.

"Los Toros Locos"

Οι "Los Toros Locos" ιδρύθηκαν τον Ιανουάριο του 2001 και μπορούν να θεωρηθούν η φυσική συνεχεία του "Σ.Φ. Π.Α.Σ. Γιάννενα Αθηνών", που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια αλλά είχε διάσταση απόψεων με τα υπόλοιπα μελή. Ο σύνδεσμος αυτός, ήρθε ουσιαστικά να καλύψει το κενό που υπήρχε στο οργανωμένο κομμάτι των οπαδών του Π.Α.Σ. στην πρωτεύουσα, μετά την αδρανοποίηση του συνδέσμου "Σ.Φ. Ajax" που υπήρχε την δεκαετία του '80 με έδρα τα δυτικά προάστια των Αθηνών. Αυτό το πέτυχε από τον πρώτο καιρό λειτουργίας του καθώς, στο γραφειάκι της οδού Βερανζέρου στην πλατεία Κάνιγγος, άρχισαν να συρρέουν πολλοί οπαδοί του Π.Α.Σ. είτε φοιτητές, είτε μόνιμοι κάτοικοι. Αν πήγαινε κάποιος εκεί, θα έβλεπε διαφορετικούς ανθρώπους να μιλάνε για τον "Άγιαξ της Ηπείρου". Ροκάδες, μαλλιάδες, κουστουμάτοι, φοιτητές, καθηγητές και άτομα επηρεασμένα από την punk σκηνή, κάθονται κάτω από το ίδιο ταβάνι και δημιουργούν κάτι καινούργιο. Από την πρώτη στιγμή, ο σύνδεσμος δείχνει ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι στον Π.Α.Σ., καθώς αναλαμβάνει να σηκώσει την σημαία της ομάδας ψηλά στο κέντρο της Αθηνάς, με όλα τα γήπεδα στην πρωτεύουσα να γεμίζουν από γιαννιώτες οπαδούς και φιλάθλους, ενώ για πολλά χρόνια η πλατεία Κάνιγγος θα οριστεί, από τους ΠΑΣολέδες της Αθηνάς, σαν σημείο συνάντησης και εκκίνησης προς όλα τα γήπεδα στην Αττική αλλά και κοντά σε αυτή. Σε αυτές τις συναντήσεις δίνανε παρών και τα λεωφορεία από τα Ιωάννινα όποτε οι συνθήκες το επέτρεπαν. Οι "L.T.L." δίνουν παρών σε πολλά παιχνίδια του Π.Α.Σ. που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα (Λιβαδειά, Τρίπολη, Λάμια) αλλά και σε έδρες που χρειάζονται αρκετά χιλιόμετρα εκδρομής (Τρίκαλα, Λάρισα, Κομοτηνή). Δεν είναι όμως και λίγες οι φορές που ανέβαιναν στα Γιάννενα μόνο και μόνο για να στηρίξουν την ομάδα στα εντός έδρας παιχνίδια. Από την αρχή της λειτουργίας τους, οι "L.T.L." δείχνουν το αντιρατσιστικό και κοινωνικό τους πρόσωπο, ενώ είναι και ο πρώτος σύνδεσμος του Π.Α.Σ. που θα δράσει εναντία σε νέους νομούς που στόχο έχουν το οπαδικό κίνημα, τις εκδρομές αλλά και την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, αντιδρώντας πρώτοι στα σχέδια της Π.Α.Ε. Π.Α.Σ. Γιάννενα να βάλει μπροστά από το όνομα της ομάδας την εταιρεία Coca Cola, κίνηση που ακολούθησαν και οι "Απεί Ρωτάν" και η οποία ήταν το έναυσμα αντιδράσεων ακόμα και για τον απλό φίλαθλο. Στηρίζουν τους R.F.U. από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας τους, ενώ δίνουν το παρών σε όλα τα festivals τους. Την χρόνια που πέφτει ο Π.Α.Σ. Γιάννενα από χρέη, δίνουν τον δικό τους αγώνα στην Αθήνα δίνοντας το παρών σε αγώνα δημοσιογράφων στην Λ. Αλεξάνδρας αλλά και στα γραφεία της Ε.Π.Α.Ε., αντιδρώντας για την καταδικαστική απόφαση. Ασκούν κριτική σε κάθε κίνηση της Π.Α.Ε., που θεωρούσαν ότι ήταν αντίθετη με αυτό που πρεσβεύει ο Π.Α.Σ., κίνηση η οποία τους έφερε αρκετές φορές στο κέντρο αντιδράσεων είτε από τους "Blue Vayeros", είτε από τοπικούς δημοσιογράφους και αρκετές φορές από την ιδία την διοίκηση της ομάδος. Οι "L.T.L." μέσα από τα festivals των R.F.U., αλλά και μέσα από τις δράσεις τους, έχουν αναπτύξει αρκετές επαφές με οπαδούς άλλων ελληνικών ομάδων και ανέπτυξαν παράλληλα ένα αίσθημα αλληλοσεβασμού με ορισμένους από αυτούς με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό με τους "Fentagin" του Ατρόμητου αλλά και με τις "Πινέζες" του Εθνικού Πειραιώς. Ο σύνδεσμος έκλεισε το 2010 μετά από διάρρηξη που δέχθηκε, η οποία ανάγκασε τα μελή του να πάρουν αυτή τη σκληρή απόφαση.

(αφιερωμένο στον FTLA)


"Blue Vayeros Αθηνών"

Οι "Blue Vayeros Αθηνών" ξεκίνησαν την δράση τους το 2003 κατά κύριο λόγο ως group και όχι ως σύνδεσμος στην πρωτεύουσας, καθώς αυτήν την ιδιότητα την είχε ο σύνδεσμος των "Los Toros Locos". To group δημιουργήθηκε από φοιτητές των Ιωαννίνων που κατέβηκαν στην Αθήνα να σπουδάσουν και ήθελαν να παραμείνουν οργανωμένοι, έχοντας διαφορετικές άποψης περί της πολίτικης που ακoλουθούσαν οι "L.T.L." κι έτσι τράβηξαν τον δικό τους δρόμο. Συναντώντας και άλλους πιστούς των "Blue Vayeros" στην πρωτεύουσα, προσπάθησαν να μεγαλώσουν την παρέα τους και το κατάφεραν καθώς διπλά τους στάθηκαν και αρκετοί άλλοι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και μεταγενέστεροι φοιτητές από τα Γιάννενα. Οι πρώτες συνεννοήσεις γινόταν κυρίως μέσω internet όμως δεν άργησε να βρεθεί το μόνιμο στέκι και οι πρώτες συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν σε cafe στην Λ. Αλεξάνδρας (χαμηλά), όπου εκεί συζητούσαν τα δρώμενα στην ομάδα αλλά και τις δίκες τους κινήσεις. Το group ακολούθησε πιστά την γραμμή του συνδέσμου στα Ιωάννινα χωρίς να παρεκκλίνει στο παραμικρό σε ότι έχει να κάνει με την στήριξη της ομάδας, την κόντρα με τους τοπικούς δημοσιογράφους που είχε ξεσπάσει εκείνη την περίοδο, αλλά και ότι είχε να κάνει με λοιπές δραστηριότητες. Η πρώτη παρουσία της ομάδας έγινε στα γήπεδα της Αθηνάς με το πρώτο επίσημο παρών να γίνεται στην Ριζούπολη με τον Εθνικό Πειραιώς, ένα παιχνίδι που δημιούργησε φιλικό κλίμα μεταξύ των οπαδών των δυο ομάδων. Σειρά είχε το μπαράζ στον Πύργο με τον Ηλυσιακό και τον υποβιβασμό της ομάδας στην Γ' εθνική. Την επομένη χρόνια το group συνέχισε δυναμικά να δίνει το παρών σε αγώνες του Π.Α.Σ., παρ' όλο που αγωνιζόταν στον βόρειο όμιλο του πρωταθλήματος. Οι εκδρομές με το τρένο προς την βόρεια Ελλάδα είχαν γίνει συνήθεια, με το παρών να δίνεται στην Λάμια, στην Λάρισα (με τον τοπικό Απόλλωνα), στα Τρίκαλα και στη Θεσσαλονίκη, ενώ το μεγάλο παρών δίνεται στο παιχνίδι – τελικός στην Κομοτηνή με τον Πανθρακικό το 2006. Με την επομένη χρόνια, η οποία βρίσκει τον Π.Α.Σ. στην Β' εθνική, έρχεται η ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη του group καθώς ακόμα πιο πολύς κόσμος αγκαλιάζει την προσπάθεια ενώ δεν αργούν να έρθουν και μεγαλύτερες εκδρομές, όπως ήταν αυτή στην Τρίπολη στην Λιβαδειά αλλά και στα γήπεδα της Αθηνάς (Καισαριανή, Φωστήρας, Καλλιθέα, Ηλυσιακός κ.α.), με μεγάλο παρών και στο γήπεδο Καραϊσκάκη για το κύπελλο με αντίπαλο των Ολυμπιακό. Το 2008 έγινε η μεγάλη αλλαγή με την φυγή των πρωτεργατών της δημιουργίας του group, κυρίως λόγο της επιστροφής τους στην γενέτειρα τους. Τα σκήπτρα παραδόθηκαν στους επόμενους που συνέχισαν επάξια το έργο που ανέλαβαν. Το στέκι μεταφέρθηκε πλέον στα Δυτικά Προάστια της Αθηνάς, εκεί όπου το Ηπειρώτικο στοιχειό είναι έντονο και είναι ακόμα πιο εύκολο να βρεθούν περισσότερα άτομα στις συνελεύσεις και στις συγκεντρώσεις. Με την τεραστία ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων στο διαδίκτυο κατάφεραν να προσελκύσουν ακόμα περισσότερους ΠΑΣολέδες στην Αθήνα, με κυριότερο στοιχειό τις νεότερες γενιές Ηπειρωτών. Σιγά σιγά άρχισαν οι κοινωνικές δραστηριότητες με επισκέψεις σε ιδρύματα που φιλοξενούν παιδιά και έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη. Τα μέλη τους προσφέρουν ρούχα, χρήματα αλλά και κοινωνική εργασία. Όλα αυτά τα χρόνια οι εκδρομές αυξήθηκαν με το παρών να γίνεται όλο και δυναμικότερο, σε ακόμα περισσότερα εκτός έδρας παιχνίδια, αλλά και σε παρά πολλά παιχνίδια του Π.Α.Σ. στους Ζωσιμαδες. Παρ' όλες τις οικονομικές δυσκολίες, που υπήρχαν στα περισσότερα μελή του group, θεωρούνταν δεδομένη η αναχώρηση ενός πούλμαν από την πρωτεύουσα για όποιο μέρος και αν έπαιζε ο Π.Α.Σ. με χαρακτηρίστηκες εκδρομές στην Κατερίνη, στην Τούμπα, στο Καυταντζόγλειο, στην Βέροια και στην Κέρκυρα. Τον τελευταίο καιρό το group βρίσκεται σε μια αδρανή κατάσταση και αυτό οφείλεται κυρίως στην αποχώρηση των περισσότερων μελών του, μετά από διαφωνίες που έχανε με την διοίκηση των "Blue Vayeros", αλλά και στην απόφαση των δεύτερων να αποσύρουν το όνομα τους από το group των Αθηνών. Τα μέλη τα οποία αποχώρησαν πλέον δρούν ανεξάρτητα από οποιανδήποτε σύνδεσμο, έχοντας όμως μια τυπική επικοινωνία με τους "Azzurra Familia".

Π.Α.Σ. ΓΙΑΝΝΙΝΑ Groups

"Geto"

To "Geto" αρχίζει την δράση του το 2006 και αποτελείται από νεαρούς σε ηλικία οπαδούς, οι οποίοι σύντομα αποκτούν την φήμη του πιο σκληροπυρηνικού group της ομάδας. Ξεκίνησαν να κάθονται στην θύρα 1 (πέταλο) αλλά στη συνεχεία προσαρμόστηκαν και αυτοί στην ευθεία του γηπέδου, μαζί με τους άλλους συνδέσμους, ενώ μετέπειτα αποτέλεσαν ενεργό κομμάτι στους "Blue Vayeros", με αποτέλεσμα να εκλεγούν και δικό τους άνθρωπο στα διοικητικά συμβούλια. Η δεξιά πολιτική ιδεολογία που είχαν τα μελή του "Geto" αρχικά έκανε τον υπόλοιπο κόσμο να είναι διστακτικός απέναντι στα μελή του group όμως, με την πάροδο του χρόνου, όλα ξεπεράστηκαν εφ' όσον το "Geto" μέσα στο γήπεδο έδειξε πως το μόνο που το απασχολεί είναι ο Π.Α.Σ. Γιάννενα και τίποτα άλλο. Τα μέλη του, ποτέ δεν σήκωσαν πανό δεξιού περιεχομένου και ποτέ δεν έφεραν αντίρρηση όταν σηκώθηκε πανό με αντίθετο για αυτούς περιεχόμενο. Μετά την δεύτερη διάσπαση στους "Blue Vayeros", τα μελή του "Geto" αποχώρησαν, ακoλουθώντας τους υπόλοιπους στους "Azzurra Familia".

"Καραβατιά"

Η Καραβατιά είναι μια γειτονιά που βρίσκεται διπλά από τους Ζωσιμάδες και το όνομα της είναι συνδεδεμένο με αυτό της ομάδας καθώς από αυτή τη γειτονιά προήλθαν πολλοί οπαδοί που δείχνουν καθημερινά την αγάπη τους γι' αυτήν. Το group έχει ιστορία αρκετών ετών αφού, ξεκίνησε την δράση του μέσα από την Ίριδα (ροκάδικο της πόλης) και στη συνεχεία εισχώρησε στους "Blue Vayeros", όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.

"Κοζάνη group"

Ανέκαθεν οι πόλεις των Ιωαννίνων και της Κοζάνης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους καθώς και στην πόλη μας ζούνε πολλοί κοζανίτες, αλλά και στην μακεδονική πόλη ζούνε εκτός από τους φοιτητές και αρκετοί μόνιμοι γιαννιώτες κάτοικοι. Έτσι, ήταν φυσικό το ΠΑΣολέδικο στοιχείο να είναι έντονο σε αυτή τη πόλη με αρκετά άτομα να ακολουθούνε την ομάδα κυρίως στις εκδρομές της βόρειας Ελλάδας αλλά και σε πολλά εντός έδρας παιχνίδια του Π.Α.Σ., κυρίως μετά την κατασκευή της Εγνατίας Οδού που μείωσε κατά πολύ χρονική διάρκεια του ταξιδίου. Οργανωμένη προσπάθεια ξεκίνησε το 2005, όταν μια παρέα φοιτητών αποφάσισε να κάνει το πρώτο βήμα μαζεύοντας και τους υπόλοιπους γιαννιώτες φοιτητές της πόλης, προσελκύοντας παράλληλα και τους μόνιμους γιαννιώτες κάτοικους. Η πρώτη συγκέντρωση έγινε σε ένα φοιτητικό σπίτι με σκοπό να ανοίξουν γραφεία άμεσα, ώστε να μπορούν τα παιδιά να έχουν ένα μόνιμο στέκι στην Κοζάνη, όμως η προσπάθεια αυτή δεν ευδοκίμησε καθώς ήταν αρκετά τα έξοδα της συντήρησης του. Προσπάθησαν να βρουν επαφές με τους "Los Toros Locos" και μετά με τους "Blue Vayeros", όμως η βοήθεια και η ανταπόκριση που πήραν δεν ήταν η αναμενόμενη, με μονή χείρα βοήθειας τους "Blue Vayeros Θεσσαλονίκης", σε ότι έχει να κάνει στα θέματα των εκδρομών, όπως τα κοινά πούλμαν, κυρίως προς νότια Ελλάδα. Έτσι, αποφάσισαν να παραμείνουν ως ένα group,το όποιο έχει έντονες δράσεις ακόμα και σήμερα, δίνοντας το παρών σε πολλούς αγώνες του Π.Α.Σ., τόσο στην Μακεδονία και την Θράκη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε μερικές εκδρομές από αυτές που πραγματοποίησε το group: σε όλους τους αγώνες με ομάδες της Θεσσαλονίκης, στην Καβαλά, στην Βέροια, στην Αναγέννηση Καρδίτσας, με την Α.Ε.Λ. στο Αλκαζάρ για το Κύπελλο το 2007 αλλά και στην Αθήνα σε παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Το groupάκι, αν και αποδυναμωμένο σήμερα, δίνει τον δικό του αγώνα για να κρατήσει την σημαία του Π.Α.Σ. ψηλά σε ακόμη μια γωνία της Ελλάδας.

"Κιάφα Group"

Το group της Κιάφας είναι ένα από τα πιο δραστήρια της ομάδας και αποστολή του είναι να παραμείνει η πόλη μπλε. Αποτελείται κυρίως από άτομα τα όποια είναι επηρεασμένα από την hip hop μουσική σκηνή. Έχουν δημιουργήσει αρκετά graffity στην πόλη, ενώ μελή του group έχουν γράψει και τραγούδια για τον Π.Α.Σ.

"Λευκάδα Group" ("Mad Bulls")

Το group από την Λευκάδα ("Mad Bulls") εμφανίστηκε στις αρχές του 2004, περίοδος όπου ο Π.Α.Σ. αγωνίζεται στην Γ' εθνική. Μια παρέα από το νησί, αηδιασμένοι από τα τεκταινόμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αποφάσισε να ακολουθήσει τον "Άγιαξ της Ηπείρου". Η αρχή έγινε στον εκτός έδρας αγώνα στο Αγρίνιο με αντίπαλο τον Παναιτωλικό, ακολούθησαν όμως αρκετοί άλλοι αγώνες όπως Βόλος, Καστοριά, Νίκαια, Καλαμάτα και Ρόδος, ενώ η παρουσία τους στα εντός έδρας παιχνίδια είναι συνεχής.

"Schooligans"

Πρόκειται για ένα group, που αποτελείται από παιδιά που βρίσκονται στην σχολική ηλικία, κυρίως από παιδιά λυκείου. Πρωτοεμφανίστηκε το 2007 και από τότε συνεχίζει να δίνει δυναμικά το παρών σε όλους τους αγώνες στους Ζωσιμάδες αλλά και σε αρκετούς εκτός έδρας. Στόχος, αυτού του group, είναι να μεταδώσει το μικρόβιο του Π.Α.Σ. και στα υπόλοιπα παιδιά της πόλης και να λειτουργήσει ως προθάλαμος για τους συνδέσμους.

Διάφοροι πυρήνες

Εκτός από την πόλη των Ιωαννίνων, την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη διάφοροι μη οργανωμένοι πυρήνες υπάρχουν και σε άλλες πόλεις της χώρας όπως την Πάτρα, την Αμφιλοχία, την περιοχή της Κορινθίας (Κόρινθος και Ξυλόκαστρο) όπου τον τελευταίο καιρό οργανώνεται περισσότερο, έναν νέο πυρήνα στο Αγρίνιο, αλλά και έναν που υπήρχε παλαιοτέρα στην βόρειο Ελλάδα και συγκεκριμένα αυτός της Καβαλάς και Ξανθης (συνεργασία με "L.T.L."). Επιπλέον, υπάρχουν πυρήνες και στις υπόλοιπες πόλεις της Ηπείρου όπως και στο νησί της Κέρκυρας (συνεργασία με "Απεί Ρωτάν").

Υπόλοιπα Groups

Εκτός από τα παραπάνω groupάκια, κατά την διάρκεια των τελευταίων χρονών και με μικρή παρουσία, έχουν υπάρξει και διάφορα αλλά από περιοχές ή γειτονιές της πόλης και όχι μόνο. Group όπως τα Σεισμόπληκτα, αυτό του Βοτανικού και αυτό από την περιοχή του Κάστρου, εκπροσωπήθηκαν από νεαρούς σε ηλικία οπαδούς, οι όποιοι την τωρινή στιγμή αποτελούν την βάση των "Azzurra Familia" και είναι το μέλλον της κερκίδας μας. Υπάρχει επίσης και το group της Βίτσας. Η Βίτσα είναι ένα χωριό που βρίσκεται στην περιοχή των Ζαγοροχωρίων, το οποίο βγάζει γενιές και γενιές οπαδών του Π.Α.Σ. Το groupακι της Βίτσας έχει μελή τόσο στα Ιωάννινα, όσο και στην Αθήνα και είναι το πρώτο group που έθιξε οποιοδήποτε κοινωνικό ή οπαδικό ζήτημα εντός του γηπέδου.

Οπαδοί και διοίκηση

Οι σχέσεις των οπαδών του Π.Α.Σ. με τις εκάστοτε διοικήσεις της ομάδας έχουν περάσει από πολλά κύματα, ενώ δεν είναι λίγες οι στιγμές που ακόμα και την ιδία χρονική στιγμή υπάρχουν διενέξεις μεταξύ των συνδέσμων για το ποια πρέπει να είναι η στάση που κρατάνε απέναντι στην διοίκηση και στον πρόεδρο. Οι πρώτες αντιδράσεις κατά της διοίκησης αρχίζουν να εμφανίζονται τα χρόνια μετά το μπαράζ με τον Πανιώνιο στην Λάρισα καθώς πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως η τότε διοίκηση άφησε απροστάτευτη την ομάδα απέναντι στις ορέξεις του Βαρδινογιάννη (επιθυμία του να κλείσει τον Δ. Σαραβάκο του Πανιωνίου, στα ανταλλάγματα ήταν και η σωτηρία των κυανέρυθρων). Αποδοκιμασίες από τον κόσμο αντιμετωπίζει και ο πρόεδρος του Π.Α.Σ. στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '90 (Κ. Χριστίδης). Ενώ, οι μεταγραφές που πραγματοποίησε κατά την διάρκεια της θητείας του έδειχναν την πρόθεση του να φτιάξει μια ομάδα που θα καταφέρει να επιστρέψει στην Α' εθνική, ο χειρισμός της διοίκησης της ομάδας ήταν κάκιστος με αποτέλεσμα ο κόσμος να ξεσηκωθεί εναντίον του και να τον πετάξει εκτός γηπέδου το 1996, χρόνια που ο Π.Α.Σ. υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην Γ' εθνική. Με την εμφάνιση των "Blue Vayeros", τα πράγματα αλλάζουν καθώς, ο σύνδεσμος περνάει μια γραμμή προστασίας προς το πρόσωπο του εκάστοτε πρόεδρου, η οποία ξεκινάει από την θητεία του πρόεδρου που επανέφερε την ομάδα στην Α' εθνική (Μ. Κολυμπάς). Ο σύνδεσμος ένιωθε την υποχρέωση να “προστατέψει” τον πρόεδρο από διάφορα δυσφημιστικά άρθρα δημοσιογράφων, αλλά και από διαφόρους “κακεντρεχείς” οπαδούς της ομάδας. Η ιδία γραμμή συνεχίστηκε και κατά την διάρκεια της θητείας του Αλέξη Κούγια και η πρώτη φορά που ήρθαν σε ρήξη μαζί του ήταν η απόφαση του να φέρει με μεταγραφή έναν παίκτη που αποτελεί κόκκινο πανί για όλους τους οπαδούς του Π.Α.Σ. Αποτέλεσμα αυτών των αντιπαραθέσεων ήταν οι μηνύσεις και οι ποινικές διώξεις σε οπαδούς του Π.Α.Σ. με κατηγορίες την κλοπή, αλλά και την “απαγωγή” του ιδίου του πρόεδρου. Οι αντεγκλήσεις εκείνη την εποχή ήταν καθημερινές, είτε μέσω ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, είτε μέσα και έξω από το γήπεδο, ενώ ο Κούγιας δεν δίστασε να κατηγορήσει τον σύνδεσμο ως εγκληματική οργάνωση. Ωστόσο, η κόντρα του με τους οπαδούς της ομάδας είχε ξεκινήσει νωρίτερα, με τους "L.T.L." και τους "Απεί Ρωτάν" να βγάζουν ανακοινώσεις κατά του πρόεδρου και να τον κατηγορούν πως δεν αρμόζει ο χαρακτήρας του και οι κινήσεις του με την ομάδα. Σε ένα από τα τελευταία παιχνίδια της σεζόν 07/08, ο κόσμος γυρίζει ολοκληρωτικά την πλάτη στον μεγαλομέτοχο της ομάδας. Τις αποδοκιμασίες τις ξεκίνησαν οι "Απεί Ρωτάν" και ακολούθησε όλο το γήπεδο. Αντιδράσεις προς το πρόσωπο του Κούγια είχαμε αρκετές φορές ακόμα, αφού κατάφερε να "αδειάσει" τον κόσμο και να του ζητήσει να πληρώσει επιπλέον €20 στον ημιτελικό με την Α.Ε.Λ., αλλά και στον προημιτελικό με τον Ολυμπιακό για τον θεσμό του Κυπέλλου το 2007, ακυρώνοντας τις κάρτες διάρκειας για αυτά τα παιχνίδια και κάνοντας αρκετό κόσμο να δηλώσει την απέχθεια του προς το πρόσωπο, με πολλές αντιδράσεις εντός γηπέδου. Κόντρα ο συγκεκριμένος είχε και με τους "Ταύρους", αλλά στο τέλος ο πρόεδρος τους τάχθηκε υπέρ του πρόεδρου της ομάδας, αναλαμβάνοντας πόστο στην διοίκηση του Π.Α.Σ. Με την ανάληψη καθηκόντων του Χρηστοβασίλη, οι "Blue Vayeros" συνεχίζουν να είναι πιστοί στην γραμμή του συνδέσμου και δηλώνουν παρών στην συνέντευξη τύπου, στην οποία ο συγκεκριμένος δηλώνει ανοιχτά την επιθυμία του να αναλάβει την προεδρία του Π.Α.Σ., ενώ οι υπόλοιποι σύνδεσμοι τηρούν σιγή ιχθύος. Όμως, από την πρώτη χρόνια, φάνηκε πως ο Χρηστοβασίλης υπολογίζει μόνο στους "Blue Vayeros" και ακούει μόνο την δική τους γνώμη, με την επικοινωνία μαζί τους να είναι σχεδόν καθημερινή, ενώ έντονη ήταν η αντίδραση των "Απεί Ρωτάν" στην απόφαση της διοίκησης να μην εκδώσει εισιτήρια διάρκειας για την θύρα που κάθονται (πέταλο), αλλά και να τους βάλει πιο ακριβό εισιτήριο σε σχέση με την θύρα που κάθονται οι "B.V." (ευθεία). Η πρώτη αυτή “γνωριμία” έμελλε να είναι και καθοριστική ανάμεσα στους "Απεί Ρωτάν" και την διοίκηση Χρηστοβασίλη, αλλά ήταν επίσης καθοριστική και στην κόντρα τους με τους "B.V." καθώς οι διενέξεις τους θα οξυνθούν τα επόμενα χρόνια. Οι "Blue Vayeros", μέσα από την στενή σχέση τους με τον Χρηστοβασίλη, δίνουν την ευκαιρία σε μελή του συνδέσμου να δουλέψουν για την Π.Α.Ε., είτε μέσα στα γραφεία και την διοίκηση (υπεύθυνος τύπου, υπεύθυνος marketing), είτε κάθε Κυριακή στους Ζωσιμάδες, τοποθετώντας δικά τους άτομα στις θύρες του γηπέδου για τον έλεγχο των εισιτήριων. Την ιδία στάση με τους "Απεί Ρωτάν" κράτησαν και οι "L.T.L." αλλά και οι "B.V.Θ.", που σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν να γίνουν υποτακτικοί στον πρόεδρο, αντέδρασαν, πολεμήθηκαν, ενώ αρκετός κόσμος κάνει αποχή από το γήπεδο επειδή νιώθει ότι ο Π.Α.Σ. του σήμερα δεν είναι αυτό που εκπροσωπεί η ιστορία του. Την αντίθεση τους με την διοίκηση Χρηστοβασίλη δηλώνουν και οι "Azzurra Familia".

ΠΑΣολέδες και αστυνομία

Η σχέση των οπαδών του Π.Α.Σ. με την αστυνομία δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερη. Χωρίς πολλά πολλά, προσπαθούσαμε να μην δίνουμε δικαιώματα σε αυτή την "φάρα" ώστε να μην έχουμε και δυσάρεστες συνέπειες με προσαγωγές και συλλήψεις. Δεν έλειψαν όμως και οι φορές που ήρθαμε σε ανοιχτή κόντρα μαζί τους. Τα περισσότερα προβλήματα με τους μπάτσους τα αντιμετωπίζουμε εκτός Ιωαννίνων, με κυρία παραδείγματα την πόλη της Βέροιας, αλλά και την Καρδίτσα, στις οποίες έχουμε και τις μεγαλύτερες αντιπαραθέσεις με τους τοπικούς αστυνομικούς. Προσαγωγές, συλλήψεις και δικαστήρια, συνθέτουν το σκηνικό και στις δυο πόλεις. Μπάτσοι να μην δίνουν την συγκατάθεση τους για εισιτήρια, να απαγορεύουν την προσέγγιση του γηπέδου σε οπαδούς που έχουν εισιτήρια στην κατοχή τους και να προχωράνε σε συλλήψεις για καπνογόνα και αντίσταση. Σημειώνεται πως στην μακεδονική πόλη, οι μπάτσοι δέχθηκαν εντολή να προκαλέσουν ζημίες στα λεωφορεία. Σε μικρότερο βαθμό, προβλήματα υπήρξαν και στην πόλη της Κατερίνης κατά το παρελθόν, αλλά χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις προς το μέρος μας. Στα περισσότερα εκτός έδρας παιχνίδια δεν έχουμε κανέναν πρόβλημα με τα όργανα ασφάλειας. Δικαιώματα προσπαθούμε να μην δίνουμε, ούτε στα εντός έδρας παιχνίδια, μιας και είναι πιο εύκολες οι συλλήψεις, λόγο της μικρής πόλης που ζούμε, ενώ είναι εξαιρετικά εύκολος και ο εντοπισμός του οπαδού. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τους μπάτσους. Τα περισσότερα περιστατικά έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και μάλιστα μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ήταν η εποχή που κανένας οπαδός δεν έμεινε απαθής, απέναντι σε αυτή τη δολοφονία, έτσι δεν ήταν δυνατόν να μην αντιδράσουμε και εμείς. Αυτό βεβαία, έκανε την αστυνομία να ενοχοποιήσει μια μερίδα των οπαδών που σήκωσαν πανό στην μνήμη του Αλέξη και ενάντια στους μπάτσους. Αυτοί ήταν μελή των "Απεί Ρωτάν". Οι αστυνομικοί άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται όλο και πιο πολλοί στους Ζωσιμάδες, ενώ αυξήθηκαν και οι προσαγωγές οπαδών, τις περισσότερες φορές με αβάσιμες κατηγορίες. Μεγάλης έκτασης επεισόδια γίνονται στην επίσκεψη του Ο.Φ.Η. στα Γιάννενα, όπου έρχονται ενισχύσεις και από γειτονικούς νομούς, αλλά και μια διμοιρία πρασίνων από Θεσσαλονίκη. Κατά την άφιξη της αποστολής της κρητικής ομάδας, τα πράγματα ξεφεύγουν και ξεκινά κυνηγητό στα γύρο στενά. Αυτό, φέρνει την αντίδραση της αστυνομικής διεύθυνσης, που αποφασίζει σε κάθε άφιξη οποιασδήποτε αποστολής να παρατάσσονται διμοιρίες μπροστά από τους συνδέσμους, εγκλωβίζοντας ουσιαστικά τους οπαδούς. Όμως, τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση έχει ξεφύγει καθώς, ακόμα και στα πιο εύκολα παιχνίδια, οι μπάτσοι και οι ασφαλίτες έχουν αυξήσει κατακόρυφα την παρουσία τους στο γήπεδο και δεν είναι υπερβολή να μιλάμε για αστυνομοκρατούμενο γήπεδο. Επισκέψεις μπάτσων σε συνδέσμους πριν τους αγώνες, περιπολίες και προσαγωγές καθ' όλη την εβδομάδα χωρίς να διστάζουν να προσαγάγουν και ανήλικους, μόνο και μόνο επειδή συχνάζουν σε συνδέσμους, παρατεταγμένες διμοιρίες από ΜΑΤ κάθετα στους δρόμους που ελέγχουν οπαδούς για κατοχή εισιτήριων. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν ακόμα και όταν δεν υπάρχουν φιλοξενούμενοι οπαδοί ή όταν οι αγώνες δεν είναι υψηλής επικινδυνότητας. Σε όλα αυτά τα γεγονότα, ήρθαν να προστεθούν και οι κλήσεις για δικαστήριο σε μελή των συνδέσμων για επεισόδια που είχαν δημιουργηθεί αρκετά χρόνια πριν, ενώ φαίνεται ότι οι μπάτσοι έψαχναν τρόπους για να δέσουν κατηγορίες προς τα μέλη των συνδέσμων αυτών. Τα προηγούμενα χρόνια, υπήρχε ο τρόπος να μπορούμε να γλιτώνουμε οποιονδήποτε είχε πρόβλημα με την αστυνομία, όμως από ότι φαίνεται πλέον πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι για τα πάντα.

Σχέσεις με άλλους οπαδούς

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, οι οπαδοί του Π.Α.Σ. διατηρούν σχέσεις αλληλοσεβασμού με τους "Fentagin" του Ατρόμητου, αλλά και με τους οπαδούς του Εθνικού Πειραιώς. Με τους πρώτους αν και υπήρχε κόντρα στα προηγούμενα χρόνια και αρκετές φορές υπήρχε κυνηγητό, επί της Θηβών στο Περιστέρι κάθε φορά που κατεβαίναμε από Γιάννενα, αυτά ξεπεράστηκαν κατά την κοινή παρουσία στα φεστιβάλ των R.F.U., πρώτα με τους "L.T.L." και στη συνεχεία με τους "Απεί Ρωτάν", αλλά και την κοινή αποδοχή από όλους. Σε κάθε αγώνα Π.Α.Σ. - Ατρόμητου, τα κοινά συνθήματα εναντία στην οπαδική καταστολή έχουν τον πρώτο ρολό, ενώ υπάρχουν και εκατέρωθεν επισκέψεις στους συνδέσμους. Όσον αφορά τις "Πινέζες" του Εθνικού Πειραιώς όλα ξεκίνησαν την σεζόν 06/07, κατά την διάρκεια του μεταξύ μας αγώνα στο γήπεδο της Ριζούπολης. Οι οπαδοί του Εθνικού δίνανε τον δικό τους αγώνα εναντία στον πρόεδρο Ν.Πηρούνια και την συγχώνευση με τον Α.Ο. Μανής. Εμείς ήταν να σταθούμε στο πλευρό τους και φωνάξουμε μαζί τους, κατά της παράνομης συγχώνευσης και αλλοίωσης της ιστορίας του Εθνικού. Από τότε, οι κοινές παρουσίες στα γήπεδα ήταν γεγονός αλλά και οι φιλοξενία των παιδιών του Εθνικού μέσα στην κερκίδα μας σε μεταξύ μας παιχνίδι. Καλές σχέσεις διατηρούμε και με τις ομάδες τις Θεσσαλονίκης, κυρίως με τον Άρη, σχέσεις οι οποίες αναπτύχθηκαν με τις πάροδο του χρόνου, την τακτική επικοινωνία των "Blue Vayeros" με τον "Super 3", αλλά και την οικονομική συμπαράσταση σε οπαδό του Άρη που χρειαζόταν βοήθεια. Καλές σχέσεις υπάρχουν και με τα παιδιά του Ναυπακτιακού Αστέρα, που αναπτύχθηκαν στον αγώνα μπαράζ του Ναυπακτιακού με τον Παναιγιάλειο στα Γιάννενα την περίοδο 00/01. Όσον αφορά την αντίπερα όχθη, η μεγαλύτερη κόντρα που έχουν οι οπαδοί του Π.Α.Σ. είναι με τους ΟΦΗτζήδες, η όποια αναπτύχθηκε αμέσως μετά τον τρίτο αγώνα μπαράζ στην Ρόδο το 2001. Ενώ οι οπαδοί του Π.Α.Σ. είχαν ταξιδέψει στο νησί με ειρηνικές διαθέσεις και μόνο για να υποστηρίξουν την ομάδα, οι οπαδοί του Ο.Φ.Η. έρχονταν με άγριες διαθέσεις, επηρεασμένοι από τις δηλώσεις παιχτών της ομάδας τους ότι έζησαν μια ζούγκλα στο δεύτερο παιχνίδι στους Ζωσιμάδες. Πιθανόν να ήταν όλα διαφορετικά αν, παρ' όλα τα επεισόδια που έγιναν στην πλατεία, δεν αφαιρούσαν το μάτι από έναν δικό μας με μπουκάλι μπύρας. Τα επεισόδια είχαν συνεχιστεί και στα γύρο στενά, αλλά και μετά το τέλος του αγώνα στο λιμάνι όπου τα καράβια για την επιστροφή των οπαδών (Ροδανθή και Δημητρούλα) είχαν μόνο λίγα μετρά απόσταση μεταξύ τους. Από τότε βρεθήκαμε άλλη μια χρόνια σε ίδιο γήπεδο, την περίοδο 02/03 όπου είχαμε παίξει στην Ν. Σμύρνη λόγο τιμωρίας του Ο.Φ.Η. Αντιπαλότητα υπάρχει και με τους οπαδούς του ΠΟΚ, από την δεκαετία του '80 όταν και οι περισσότεροι που επισκεπτόταν την πόλη δεν περνάγανε ωραία, με περιπτώσεις κυνηγητού και επεισοδίων μέσα στην πόλη των Ιωαννίνων και με τους τρεις από την Αθήνα. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι με τους οπαδούς της Α.Ε.Κ. που έπεσαν στην λίμνη από δικούς μας, αλλά και με την Ν.Ο.Π.Ο του Π.Α.Ο. που είχαν θεωρηθεί τότε από τους καλύτερους που πέρασαν από τα Γιάννενα. Στην σημερινή εποχή η μεγαλύτερη αντιπαλότητα υπάρχει με τους οπαδούς του Π.Α.Ο., λόγο των επεισοδίων που είχαν γίνει το 2003 στο γήπεδο μας (αγώνας που ήρθε ισόπαλος και έχασε το πρωτάθλημα ο αντίπαλος). Επεισόδια έχουν γίνει και τις τελευταίες παρουσίες του Π.Α.Σ. στην Α' εθνική. Κόντρες υπάρχουν και με ομάδες τις περιοχής, οι οποίες περιορίζονται περισσότερο στην τοπική και πολιτιστική κόντρα, όπως π.χ. την ομάδα του Α.Ο. Κέρκυρα ή τους οπαδούς του Παναιτωλικού. Δύσκολες είναι και για τους δυο οι εκδρομές προς τις αντίστοιχες πόλεις, όπου μια χρόνια είχαν επιστρατευτεί κλούβες τις αστυνομίας για να φύγουμε από την πόλη του Αγρινίου. Αντίστοιχα επεισόδια είχαν γίνει την περίοδο 96/97 όπου οι αγρινιώτες είχαν τοποθετηθεί στην παλιά σκεπαστή (μικρή ευθεία), διπλά τότε από τον πυρήνα των "Ταύρων" που βρίσκονταν στην θύρα 7 (τωρινή φιλοξενούμενων), με τα διαχωριστικά κάγκελα να καταρρέουν από τους οπαδούς του Π.Α.Σ. και να γίνονται εκτεταμένα επεισόδια που συνεχίστηκαν και μέσα στην πόλη μετά την λήξη του αγώνα. Τέλος, αν και έχουμε χρόνια να παίξουμε ως αντίπαλοι, έχθρα υπάρχει και με την Αναγέννηση Άρτας, όπου την υποστηρίζουν περισσότερο οπαδοί του Παναθηναϊκού από την πόλη. Όσον αφορά τους τοπικούς συνδέσμους των αντιπάλων ομάδων μεγαλύτερες κόντρες υπάρχουν με αυτούς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, ενώ από τις υπόλοιπες ομάδες δεν υπάρχει πρόβλημα εφ' όσον δεν δημιουργούν κι αυτοί προβλήματα.

Επίλογος

Αυτή την στιγμή ο οπαδισμός του Π.Α.Σ. Γιάννενα βρίσκεται μέσα σε σύγχυση και είναι αιχμάλωτος μια λέσχης που κάνει τα πάντα για να προστατέψει την ομάδα, αλλά δυστυχώς το κάνει με λάθος τρόπο, προστατεύει αυτόν που βάζει τα λεφτά και όχι αυτά που αντιπροσωπεύει. Από την άλλη, υπάρχουν δυο σύνδεσμοι που προσπαθούν να τα βάλουν με τους πάντες και με το σύστημα που υπάρχει στην πόλη. Η συνεργασία τους είναι μέχρι στιγμής ικανοποιητική, αλλά ο Π.Α.Σ. θέλει το κάτι παραπάνω. Υπάρχει και η τρίτη πλευρά, που έχει σιχαθεί τις κόντρες των τελευταίων ετών, έχει σιχαθεί πρόσωπα και καταστάσεις και παραμένει αδρανής. Ο Π.Α.Σ. Γιάννενα για εμάς αντιπροσωπεύει την αδικία, τις λύπες, τα δάκρυα που χύθηκαν μετά από αγώνες μπαράζ, κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών για τους αδίκους υποβιβασμούς, τα δάκρυα χαράς σε ανόδους και στα πλεϊ οφ της περσινής περιόδου. Η δύναμη του Ταύρου αντλείται από τον κόσμο και μόνο όταν ο κόσμος καταλάβει ποια είναι η πραγματική του δύναμη θα δούμε τον παλιό, καλό κόσμο του "Άγιαξ της Ηπείρου".
Αστέρας Τρίπολης

Ο Α.Γ.Σ. Αστέρας Τρίπολης ιδρύθηκε το 1931 στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού της Τρίπολης και αποτελεί αδιαμφισβήτητα την μεγαλύτερη ομάδα της πόλης. Το 1932 αδρανοποιήθηκε και έξι χρόνια αργότερα ενεργοποιείται ξανά, ξεκινώντας ουσιαστικά από τότε την ποδοσφαιρική του παρουσία στα αθλητικά πράγματα της Αρκαδίας. Ήταν η πρώτη ομάδα της Τρίπολης που κατάφερε να παίξει στο πρωτάθλημα της Β' εθνικής κατηγορίας το 1961 και να συσπειρώσει στο πλάι της το ποδοσφαιρόφιλο κοινό της πόλης. Ωστόσο ο υποβιβασμός από τη Β' εθνική το καλοκαίρι του 1963 και η οικονομική εξάντληση του συλλόγου ήταν κάτι που τον οδήγησε στην συγχώνευση του με άλλο σωματείο της πόλης, από την οποία προέκυψε ο "ΑΟ Τρίπολης" που λειτουργούσε με το καταστατικό του Αστέρα και διαλύθηκε τελικά το 1968. Ο Αστέρας επανασυστάθηκε το 1978, όμως η μακρόχρονη απουσία του από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα τον άφησε για πολλά χρόνια στην αφάνεια, χάνοντας μεγάλο μέρος από την δυναμική που είχε κάποτε. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμα για να αποκτήσει την παλιά του αίγλη. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα είχε στο πλευρό της αρκετούς πιστούς φίλους που δεν ξέχασαν την ιστορία της, αλλά και τις επιτυχίες του παρελθόντος, δίχως βέβαια να έχει συγκροτηθεί κάτι οργανωμένο οπαδικά.

Μετά τις μεγάλες επιτυχίες, κυρίως μετά το 2002 με την άνοδο από τα τοπικά πρωταθλήματα στην Δ' εθνική, ο κόσμος θα αρχίσει να πηγαίνει πιο μαζικά στο γήπεδο, ενώ οι πρώτες παρέες που έχουν διάθεση να στηρίξουν πιο ενεργά την ομάδα αρχίζουν πλέον να συγκεντρώνονται στον έκτο τομέα της θύρας 1 (Θύρα 1-ζ). Αυτός ο πρώτος πυρήνας θα ξεκινήσει πλέον να ακολουθεί τον Αστέρα και σε διάφορες εκδρομές εκτός των στενών γεωγραφικών ορίων του νομού όπως σε Αθήνα, Πάτρα, Κόρινθο, Άργος κ.α. Τα επόμενα χρόνια βρίσκουν την ομάδα να ανεβαίνει τις κατηγορίες "σαν τρένο". Την περίοδο 2005/2006 ο Αστέρας παίζει στην Γ' εθνική κατηγορία, ενώ την επόμενη θα αγωνιστεί στην Β' εθνική. Το χρονικό αυτό διάστημα ο πυρήνας όλο και μεγαλώνει, όπως και οι εκδηλώσεις συμπαράστασης προς την ομάδα, ενώ οι εκδρομές πληθαίνουν. Στο γήπεδο αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους πανό από διάφορα χωριά της Αρκαδίας (Θεόκτιστο, Κολλίνες, Κάνδαλος κ.α.) κάτι που δείχνει πως ολόκληρος ο νομός έχει αγκαλιάσει την ομάδα.

Ο καιρός είχε πλέον ωριμάσει για να δημιουργηθεί κάτι πιο οργανωμένο σε ότι αφορά τα οπαδικά της ομάδας. Σε διάφορα μαγαζιά της πόλης γίνονται συναντήσεις με σκοπό να συσπειρωθεί όλο και περισσότερος κόσμος στην προσπάθεια αυτή, ενώ η χρήση του internet βοηθάει στο σκοπό αυτό. Έτσι, σε συζητήσεις που ακολουθούν για την επιλογή ονόματος πολλές ιδέες "πέφτουν" στο τραπέζι. Αυτό όμως που κυριαρχεί είναι το "Tigers". Από εδώ και στο εξής έτσι θα ονομάζονται οι φανατικοί φίλοι της ομάδας. Εμπνευσμένοι από ένα ζώο σκληρό και ανεξάρτητο που μάχεται για την περιοχή του, γίνονται τα πρώτα βήματα το 2006. Οι "Tigers" αρχίζουν την δράση τους άτυπα, δίχως στεγασμένα γραφεία και καταστατικό. Διάφορα μαγαζιά της πόλης λειτουργούν σαν σύνδεσμος όπου γίνονται συνήθως συναντήσεις για το μάζεμα πριν από παιχνίδια, για παρακολούθηση αγώνων ή για διάφορες άλλες εκδηλώσεις (π.χ. κοπή πίτας). Με αυτό τον τρόπο λειτουργίας οι "Τigers" καταφέρνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα να οργανωθούν και να συσπειρώσουν κόσμο, από την ευρύτερη περιοχή, αλλά και την Αθήνα όπου κατοικούν πολλοί Αρκάδες. Ως σήμα καθιερώνεται ο τίγρης πάνω στο αστέρι. Οι πρώτοι στόχοι που τίθενται είναι η δημιουργία μιας δυναμικότερης εξέδρας, αλλά και η διάδοση της κυανοκίτρινης ιδέας, κόντρα στο ρεύμα που θέλει τις νέες γενιές να προσελκύονται από τους τίτλους των ομάδων του κέντρου. Η εικόνα στο γήπεδο αρχίζει πια να παίρνει μια διαφορετική όψη, ενώ στα εκτός έδρας παιχνίδια, όπου αγωνίζεται η ομάδα, οι "Tigers" βρίσκονται στο πλάι της. Αξέχαστες θα μείνουν από εκείνη την περίοδο οι εκδρομές σε Καστοριά, Γιάννενα, Λιβαδειά, Βόλο, Καλαμάτα, Κορυδαλλό, Ριζούπολη, Ζωγράφου κ.α.

Το 2007 η άνοδος στην πρώτη εθνική κατηγορία βρίσκει τον κόσμο του Αστέρα πιο συσπειρωμένο από ποτέ.
Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο βελτιώνεται κι άλλο, οι σημαίες και τα πλακάτ πολλαπλασιάζονται, ενώ τα πρώτα tifo αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Οι εκδρομές σε Νέα Σμύρνη, Λεωφόρο, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Λιβαδειά θα ξεχωρίσουν για τη μαζικότητα τους. Την χρονιά αυτή θα δημιουργηθεί ένα ακόμη group οπαδών, οι "Terroristas" (οι οποίοι μετά από δυο έτη σταματούν τη δράση τους), ενώ ένα χρόνο αργότερα, στα τέλη του 2008 δημιουργείται ακόμα ένα, ο "Πυρήνας" που αποτελείται από λίγο μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα. Η ξέφρενη πορεία του Αστέρα δεν θα αφήσει ασυγκίνητους και τους χιλιάδες Αρκάδες που κατοικούν σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία και Μ.Βρετανία. Ιδιαίτερα στο Σικάγο φίλοι της ομάδας θα συγκροτήσουν σύλλογο με την βοήθεια της ένωσης Τριπολιτών Σικάγου. Η ταύτιση με τον τόπο ήταν κάτι που οδηγεί τους "Tigers" στο να στηρίξουν το χρονικό αυτό διάστημα εκτός από τον Αστέρα και την ομάδα του Αρκαδικού στο μπάσκετ που αγωνίζεται για άνοδο στις πρώτες κατηγορίες. Το κλειστό αρχίζει να γεμίζει, η ατμόσφαιρα ζεσταίνεται, ενώ δε λείπουν και οι πρώτες εκδρομές, κάτι που βοήθησε στο να παίξει η ομάδα στην Α2 κατηγορία το 2009.

Δυστυχώς όμως, η κατάσταση αυτή δεν κρατάει για πολλά χρόνια ακόμη. Στο γήπεδο ασφαλίτες παίρνουν πλέον θέση σταθερά στην κερκίδα, ενώ οι συλλήψεις για καπνογόνα ή για ασήμαντες αφορμές διαδέχονται η μία την άλλη. Όλα τα παραπάνω, μαζί και με άλλους παράγοντες, θα οδηγήσουν τελικά αρκετό κόσμο στο να αποστασιοποιηθεί από τα οπαδικά. Έτσι, το πάθος που υπήρχε στην αρχή ατόνησε σε κάποιο βαθμό, όμως οι "Τigers" συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να βρίσκονται πάντα στο πλάι του Αστέρα, προσηλωμένοι στα πιστεύω τους, όπως έπραξαν τον Φλεβάρη του 2010 όταν βγήκαν στο προσκήνιο σχέδια για συγχώνευση της ομάδας. Τότε με διαμαρτυρίες, ρίψεις φέιγ-βολάν στους δρόμους, γράψιμο συνθημάτων στους τοίχους αλλά και με ανάρτηση πανό στο γήπεδο, έκαναν σαφές πως δεν θα ανεχθούν καμία συγχωνευτική κίνηση που θα έχει σαν αποτέλεσμα την μετακίνηση της έδρας, την αλλαγή του ονόματος, του εμβλήματος και των χρωμάτων της ομάδας. Αυτό έχουν σκοπό να συνεχίσουν να κάνουν κόντρα στον οποιοδήποτε σκοπεύει να υπονομεύσει το μέλλον του Αστέρα.

Τα χρόνια που έχουν στο ενεργητικό τους μπορεί να μην είναι πάρα πολλά, παρ' όλα αυτά αρκετές είναι οι στιγμές που έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη τους. Μια από αυτές είναι η συμμετοχή του Αστέρα στον τελικό κυπέλλου που πραγματοποιήθηκε στις 11/5/2013 στο Ο.Α.Κ.Α., όπου περισσότεροι από 12000 Αρκάδες απ' όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας (και όχι μόνο) βρέθηκαν στο πλευρό της ομάδας. Ειδικά στην Τρίπολη επικράτησε εκείνες τις ημέρες αναβρασμός, με τον κόσμο να προσπαθεί να βρει κάθε δυνατό τρόπο για να βρεθεί στο ιστορικό αυτό παιχνίδι. Στο σημείο αυτό, δραστικό ρόλο έπαιξαν οι οργανωμένοι φίλοι της ομάδας. Σε δυο ώρες είχαν πουληθεί πάνω από 500 εισιτήρια, είχαν κλειστεί ήδη δέκα πούλμαν και η διοίκηση αναγκάστηκε να ζητήσει επιπλέον εισιτήρια αφού δεν περίμενε τόσο κόσμο. Η παρουσία των φίλων της ομάδας σε εκείνο το παιχνίδι ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστική και δικαίως έχει αποτυπωθεί σαν μια μοναδική εκδρομή και παρουσία παρά την έκβαση του αγώνα. Αξίζει να αναφερθεί πως εκτός από τις εκδρομές που έχουν διοργανωθεί εντός συνόρων, φίλοι της ομάδας έχουν βρεθεί κοντά της όταν αγωνίστηκε στην Ευρώπη, όπως με την Μαρίτιμο στην Πορτογαλία τον Αύγουστο του 2012, αλλά και στη πολύ μαζικότερη εκδρομή που πραγματοποιήθηκε την επόμενη χρονιά με την Ραπίντ Βιέννης στην Αυστρία. Εβδομήντα περίπου φίλοι της ομάδας βρέθηκαν στην Βιέννη για να παρακολουθήσουν τον επαναληπτικό αγώνα, ανάμεσά τους και αρκετά μέλη του συνδέσμου.

Σήμερα η διάθεση που υπήρχε τα πρώτα χρόνια μπορεί να έχει εκλείψει, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο ώστε το καλοκαίρι του 2013 να ανοιχτούν γραφεία στο κέντρο της πόλης ύστερα από κινήσεις που έγιναν σε συνεργασία με όλους τους οργανωμένους φίλους της ομάδας, υπό την κοινή ονομασία "Asteras Fans", με στόχο την καλύτερη οργάνωση και συσπείρωση του κόσμου. Οι "Τigers" δεν θα σταματήσουν να βρίσκονται δίπλα στον Αστέρα όσα χρόνια κι αν περάσουν κι αυτό γιατί για τους ίδιους ο Αστέρας Τρίπολης δεν είναι απλά ένα σωματείο, έχει βαθύτερες ρίζες, μεγαλύτερες προεκτάσεις και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον τόπο του, την ιστορία του και ότι αυτός πρεσβεύει. Όλα αυτά τα χρόνια η αγάπη που έδειχναν οι "Tigers" για την Αρκαδία, η ταύτισή με αυτήν και τα σύμβολα της, ήταν αδιαπραγμάτευτη. Η προσκόλληση αυτή ήταν αρκετή ώστε να αναγκαστεί η διοίκηση του Αστέρα να μετονομάσει το γήπεδο της ομάδας σε "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" στις 22/11/2012, κάτω και από τις παροτρύνσεις του συνόλου των φίλων της ομάδας. Επίσης η προσκόλληση αυτή είναι αρκετή ώστε να συνεχίσουν να είναι κοντά στον Αστέρα, ανεξάρτητα το που θα παίζει, πάντα πιστοί στα ιδανικά τους.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Δευ 11 Απρ 2016, 01:26

Κάθε θύρα μια ιστορία...

Αρκετές είναι οι ελληνικές ομάδες που το όνομα τους είναι συνυφασμένο με κάποιον αριθμό. Το νούμερο αυτό δεν είναι άλλο από την θύρα που έχουν επιλέξει οι φανατικοί οπαδοί του σωματείου ώστε να μαζεύονται εκεί και να συμπαρασύρουν το υπόλοιπο γήπεδο στα τρελά πάρτι τους.

Η επιλογή του αριθμού δεν είναι τυχαία και παρακάτω αποκαλύπτουμε τις...αιτίες για τις οποίες κάποια νούμερα συνοδεύουν τις ομάδες ...αιώνια. Ας κάνουμε λοιπόν μια υποθετική βόλτα γύρω από ένα φανταστικό γήπεδο να δούμε ποιους οπαδούς φιλοξενεί η κάθε θύρα. Σε μερικές θύρες υπάρχει συνύπαρξη διαφορετικών οπαδών ωστόσο μην φοβάστε σας εγγυόμαστε ότι δεν θα γίνουν επεισόδια.

NO GATE
Οι μοναδικοί οπαδοί ελληνικής ομάδας που δεν έχουν επιλέξει κάποιον αριθμό για θύρα και το ...τονίζουν είναι αυτοί της Προοδευτικής. Οι «βυσσινί» μπορεί να αγωνίζονται πλέον στο πρωτάθλημα της Δ΄Εθνικής ωστόσο η «τρέλα» των οπαδών της παραμένει με το No Gate να την ακολουθεί. Η πρωτότυπη αυτή μη ...επιλογή θύρας με το παραπάνω λογότυπο έκανε την εμφάνιση της για πρώτη φορά το 1977. Η αιτία για αυτή την ονομασία ήταν το γεγονός ότι τότε το γήπεδο δεν είχε θύρες και οι φανατικοί είτε ακολουθούσαν τον επόπτη είτε πήγαιναν πίσω από την εστία που έκαναν επίθεση. Μάλιστα No gate ονομάστηκε και ο πρώτος «βυσσινί» σύνδεσμος στις αρχές της δεκαετίας του 80΄ που είχε έδρα στην πλατεία Μέμου δίπλα από το δεύτερο γυμνάσιο Κορυδαλλού.

ΘΥΡΑ 1
Την ...πρώτη θύρα έχουν διαλέξει ως σημείο αναφοράς οι οπαδοί της Λάρισας, του Λεβαδειακού, του Ολυμπιακού Βόλου και του Απόλλων.

Το στέκι των «Monsters»
Η θύρα 1 του γηπέδου Αλκαζάρ έχει γράψει την δική της ιστορία στα οπαδικά δρώμενα της χώρας καθώς αποτελούσε το «σπίτι» των «Monsters» για περίπου δεκαπέντε χρόνια. Ο συγκεκριμένος σύνδεσμος συστάθηκε το 1982 από μια ομάδα μελών που άνηκε στους «Ιερολοχίτες» προκειμένου να δώσει ένα πιο δυναμικό τόνο στην «βυσσινί» εξέδρα. Συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου του 1982 σε ματς με τον Διαγόρα περίπου τριάντα άτομα μαζεύονται στην θύρα 1 (τότε θύρα Δ) και έκτοτε πολλαπλασιάστηκαν δημιουργώντας μια ξεχωριστή εξέδρα με σήμα το πανό της νίκης (εμπνευσμένο από την προεκλογική εκστρατεία των σοσιαλιστών του Μιτεράν) που δέσποζε για χρόνια στην έδρα των «βυσσινί».Αξίζει να σημειωθεί ότι στα μέσα της δεκαετίας του 80΄ λειτουργούσε σύνδεσμος με την επωνυμία της θύρας 1 χωρίς ωστόσο να «αγγίζει» μεγάλο αριθμό φιλάθλων της θεσσαλικής ομάδας.

Οι «Barbarians» της Λιβαδειάς
Η παλιά θύρα 1 (σημερινή θύρα 4) είναι ο τόπος συγκέντρωσης των φανατικών οπαδών του Λεβαδειακού με τα μέλη του συνδέσμου «Σ.Φ. Θύρα 1» να δίνουν ραντεβού εκεί στα εντός έδρας παιχνίδια. Το γεγονός ότι η θύρα 1 μετατράπηκε σε θύρα 4 είναι ένα γεγονός που δεν έγινε...ποτέ για τους Βοιωτούς οι οποίοι πάντα στην αναφορά τους για τον Λεβαδειακό έχουν τον...άσο δίπλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος σύνδεσμος «γεννήθηκε» ουσιαστικά από τους Barbarians οι οποίοι μια λέσχη οπαδών του Λεβαδειακού που λειτούργησε από το 1987 και για κάποια χρόνια προκειμένου να οργανώσουν καλύτερα τους φιλάθλους του ΑΠΟΛ.

Οι..Αυστριακοί του Βόλου
Ο πλέον δυναμικός σύνδεσμος του Ολυμπιακού Βόλου οι «Austrian Boys» έχουν επιλέξει την θύρα 1 ώστε να δημιουργούν την κερκίδα τους. Ο συγκεκριμένος σύνδεσμος ξεκίνησε την λειτουργία του στις αρχές της δεκαετίας του 90΄ από μέλη του Σ.Β.Ε.Ο.Β. Και έδωσε ξεχωριστό τόνο στην «ερυθρόλευκη» κερκίδα της ομάδας της Μαγνησίας. Μάλιστα η θύρα 1 αποτυπώνεται και στο κεντρικό λογότυπο του συνδέσμου μαζί με το σήμα της Αυστρίας ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν παραρτήματα σε Αθήνα και Αγριά.

Η «ελαφρά ταξιαρχία»
Ο ιστορικός Απόλλων δεν βρίσκεται στην καλύτερη φάση της ιστορίας του καθώς δεν συμμετέχει καν στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Οι οπαδοί των «κυανόλευκων» μπορεί να έχουν μείνει λίγοι ωστόσο είναι «ορκισμένοι». Η θύρα 1 της Ριζούπολης ήταν ανέκαθεν το σημείο συγκέντρωσης των φανατικών Απολλωνιστών ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι έχει ιδρυθεί και σύνδεσμος με την ονομασία «Θύρα 1» οι οποίοι μαζί με τους Blue Angels αποτελούν το κομμάτι των οργανωμένων φίλων της «ελαφράς ταξιαρχίας» και ουκ ολίγες φορές έχουν πάρει την ομάδα στις πλάτες τους.

ΘΥΡΑ 2

To πάρτι των Voyrligans
Το νούμερο δύο έχουν επιλέξει για «αγαπημένο» αριθμό οι οπαδοί της Κέρκυρας.Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε βέβαια το γεγονός ότι οι φανατικοί οπαδοί του συλλόγου γνωστοί και ως Vourligans (ανάμιξη της λέξης βουρλισμένος και χούλιγκαν) κάθονται στην συγκεκριμένη θύρα. Τα τελευταία χρόνια με τις συνεχόμενες επιτυχίες της ομάδας του Ιονίου υπάρχει καλύτερη παρουσία και στις εξέδρες με την Θύρα 2 να έχει γίνει «μάρτυρας» ακόμα και χορογραφιών από τους ενθουσιώδεις Κερκυραίους φιλάθλους.

Τα παιδιά των Δυτικών Συνοικιών
Οι «ροσονέρι» της Θεσσαλονίκης έχουν γράψει την δική τους ιστορία στα οπαδικά δρώμενα και έχουν επιλέξει την θύρα 2 για να δίνουν τα δικά τους «πάρτι». Μάλιστα με την ονομασία της συγκεκριμένης θύρας έχει «βαπτιστεί» και ένας εκ των τριών συνδέσμων του Απόλλων Καλαμαριάς που εδρεύει στις Δυτικές Συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Το στοιχείο του Πόντου είναι έντονο στα «σκαλοπάτια» της θύρας 2 και είναι ο τέταρτος πόλος των ομάδων της Θεσσαλονίκης.

Οι «Μαύροι Ιππότες»
Η θύρα 2 είναι ο τόπος συνάντησης των φανατικών Αρτινών φιλάθλων όταν αγωνίζεται στην Ηπειρωτική πόλη η τοπική Αναγέννηση. Μάλιστα η δυναμική της συγκεκριμένης θύρας ήταν τόση ώστε ανάγκασε την διοίκηση να «αποκλείσει» κάποια μέλη της από το γήπεδο καθώς παραήταν ...θερμόαιμοι. Μάλιστα πριν λίγα χρόνια υπήρχε σύνδεσμος με έδρα την θύρα 2 με την ονομασία «Μαύροι Ιππότες» των οποίων η δραστηριότητα είχε γίνει γνωστή και εκτός Άρτας.

Οι υποστηρικτές της «Μπάρτσα»
Στην ίδια θύρα συναντάμε και τους υποστηρικτές της ελληνικής έκδοσης της «Μπάρτσα» δηλαδή του Αγίου Δημητρίου. Οι Μπραχαμιώτες έχουν επιλέξει την συγκεκριμένη θύρα ώστε να ενισχύουν τους παίκτες τους με μεγαλύτερη...ζωηράδα. Τα τελευταία χρόνια οι «κυανέρυθροι» οπαδοί είχαν έντονη παρουσία ενώ παρουσίασαν μέχρι και χορογραφίες στα πρότυπα των μεγάλων ομάδων. Φέτος, δεν είχαν μαζική παρουσία παρά το γεγονός ότι η ομάδα αγωνιζόταν στην Β΄Εθνική Κατηγορία καθώς έμειναν νωρίς εκτός στόχων.

Κύκλωπες και κροκόδειλοι
Ιδανικό μέρος για την συνύπαρξη των δύο παραπάνω φαίνεται ότι είναι η θύρα 2 του ΔΑΚ Κομοτηνής. Συγκεκριμένα οι οργανωμένοι οπαδοί του Πανθρακικού μαζεύονται εδώ και αρκετά χρόνια στην συγκεκριμένη θύρα και δίνουν το έναυσμα για τα συνθήματα και παράλληλα δίνουν ζωή στην έδρα του Θρακιώτικου συλλόγου. Από κει και πέρα οι «πράσινοι» οπαδοί μπορεί να δίνουν το παρών στην θύρα 2 ωστόσο φέτος σκέφτονται να μετακομίσουν στην θύρα 1 που προσφέρεται για καλύτερη οργάνωση σύμφωνα με τους ίδιους και όλοι μαζί να προσπαθήσουν για την παραμονή της ομάδα στην Σούπερ Λιγκ.

Με τους... Πυρσούς στα χέρια.
Μια δύναμη από τα...παλιά βρίσκεται στο προσκήνιο καθώς τόσο αγωνιστικά όσο στην εξέδρα ο Πυρσός αναβιώνει στιγμές της δεκαετίας του 70΄. Οι «Biancoverde» όπως λέγεται ο σύνδεσμος των φιλάθλων της ομάδας των Γρεβενών δίνει τον δικό του αγώνα και στηρίζει τις προσπάθειες των παικτών από την θύρα 2 του δημοτικού σταδίου των Γρεβενών.

ΘΥΡΑ 3

Σούπερ...«κιτρινόμαυροι»
Στις 5 Νοεμβρίου του 1988 μετά από μια ήττα από τον ΠΑΟΚ στο μπάσκετ πενήντα «κιτρινόμαυροι» φίλαθλοι μαζεύονται σε ένα στέκι και αποφασίζουν να φτιάξουν ένα νέο δυναμικό σύνδεσμο με όπου θα γίνεται αναφορά στην θύρα 3. Συγκεκριμένα ιδρύεται ο Super-3 όπου είναι ένας από τους πλέον δυναμικούς συνδέσμους στην Ελλάδα. Η θύρα 3 του Χαριλάου γίνεται ένα πραγματικό «καμίνι» και η πλέον χαρακτηριστική εικόνα είναι αυτή με τους οπαδούς της ομάδας της Θεσσαλονίκης να έχουν γυρίσει τα μπουφάν τους (φλάι) ανάποδα και να δημιουργούν μια πρωτότυπη πορτοκαλί λαοθάλασσα (1991-92). Επίσης η «κιτρινόμαυρη» θύρα 3 έχει θυμίσει πολλές φορές ...Αργεντινή με τις κορδέλες που πετάνε οι φίλοι του «θεού του πολέμου».

Οι «κυανέρυθροι» Πάνθηρες
Ένας από τους πλέον γνωστούς συνδέσμους φιλάθλων είναι οι Πάνθηρες του Πανιωνίου με την θύρα 3 να αποτελεί την φυσική έδρα τους. Μάλιστα τα γραφεία του συνδέσμου στεγάζονται κάτω από την συγκεκριμένη θύρα του γηπέδου της Νέας Σμύρνης κάνοντας το συγκεκριμένο νούμερο απόλυτα συνυφασμένο με τον Πανιώνιο. Οι Πάνθηρες ανέλαβαν δράση το 1983 όπου και κατέλαβαν την θύρα 3 που βρισκόταν στο πέταλο της οδού Αγίου Ανδρέα ενώ τώρα κάθονται στη νέα θύρα 3 του ανακαινισμένου γηπέδου.


Οι Rangers της Νίκαιας
«Βαρύ» είναι το όνομα που έχει και η θύρα 3 της Νίκαιας καθώς εκεί φιλοξενείται ο πυρήνας των φανατικών οπαδών του Ιωνικού από το 1984. Συγκεκριμένα το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς χτίζεται η θύρα 6 (απέναντι από την θύρα 3) και οι «κυανόλευκοι» οπαδοί πέρνουν την απόφαση να στηρίζουν πιο έντονα την ομάδα τους πίσω από την εστία που βρίσκεται από την πλευρά της Γρηγορίου Λαμπράκη. Με την ίδρυση των Rangers το 1989 η θύρα 3 γίνεται ακόμα πιο ...γνωστή και παράλληλα η Νεάπολη γίνεται μια από τις πιο «καυτές» έδρες του λεκανοπεδίου.


Τρέλα για ΑΣΑ
Πραγματική ψύχωση με την θύρα 3 έχουν στην Καρδίτσα καθώς αποτελεί τον τόπο συγκέντρωσης των φανατικών οπαδών της τοπικής Αναγέννησης. Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 80΄ όταν μια μερίδα «κιτρινόμαυρων» φιλάθλων αποφάσισε να μετακομίσει στην γωνία της «παλαιάς» κερκίδας και να μετονομαστεί σε θύρα 3. Στα μέσα της δεκαετίας του 80΄ ο Σ.Φ.Α.Κ. Προσθέτει δίπλα από το όνομα του την θύρα 3 ενώ το 1993 η συγκεκριμένη θύρα γίνεται πλέον επίσημος σύνδεσμος όπου στεγάζεται στην Θεσσαλική πόλη κάνοντας γνωστό τον «έρωτα» των οπαδών της ομάδας της Καρδίτσας με τον συγκεκριμένο αριθμό και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Οι «ροσονέρι» της Πάτρας
Η θύρα 3 είναι η ...αγαπημένη των οπαδών της Παναχαϊκής με τους Αχαιούς φιλάθλους να την έχουν επιλέξει ως την έδρα των φανατικών τους οπαδών. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει και σύνδεσμος με την ονομασία θύρα 3 ο οποίος ιδρύθηκε το 2007 και προέκυψε από μέλη των Navajo και των Αχαιών οι οποίοι αποχώρησαν από εκεί για διάφορους λόγους. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι οι δεύτεροι αναγνωρίζουν επίσης ως την θύρα 3 ως το «σπίτι» τους.


Οι Κορίνθοι δίνουν το δικό τους πάρτυ
Κορώνα στο κεφάλι τους φαίνεται ότι έχουν την θύρα 3 οι φανατικοί οπαδοί της Κορίνθου. Μπορεί η θύρα 3 τόσα χρόνια να μην ήταν στεγασμένη κάπου ωστόσο τα παιδιά που υποστήριζαν το όνομα της έκαναν πολλή δουλειά καθώς διοργάνωναν εκδρομές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παράλληλα γεμίζουν συνεχώς τους δρόμους της Κορίνθου με αφίσες και φέιγ βολάν ώστε να συσπειρώσουν τους φιλάθλους της περιοχής κοντά στην ομάδα.

Οι ..επαναστάτες της Ξάνθης
Το δύσκολο έργο να οργανώσουν τους φιλάθλους της Ξάνθης για πιο δυναμική παρουσία στο γήπεδο έχει αναλάβει με επιτυχία ο σύνδεσμος φιλάθλων Rebels οι οποίοι έχουν επιλέξει την θύρα 3 για την ..εκλεκτή τους. Η συγκεκριμένη θύρα γίνεται το σημείο που μαζεύονται οι φανατικοί φίλοι του συλλόγου και τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει αρκετές φορές εντυπωσιακή ατμόσφαιρα.

Οι «Φαντομάδες» της Λαμίας
Στο Νομό Φθιώτιδας το χρώμα που κυριαρχεί είναι το «κυανόλευκο» και το νούμερο που κάνει πιο συχνά την εμφάνισή του σε πανό και τοίχους είναι το τρία. Ο συγκεκριμένος αριθμός είναι αυτόν που έχουν επιλέξει οι οπαδοί της Λαμίας καθώς είναι η θύρα που μαζεύονται για να αποστηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα. Σημαντική βοήθεια στο να γίνει γνωστό ότι η θύρα 3 είναι ...προιόν Λαμίας έπαιξαν οι «Φαντομάδες» που αν και ποτέ δεν υπήρχαν οργανωμένοι σαν σύνδεσμος, ήταν μια παρέα με πλούσια δράση.

Αιολική δύναμη...
Η θύρα 3 δεν είναι κάποια καινούρια...μόδα για τους οπαδούς του Αιολικού καθώς εκεί βρίσκεται ο πυρήνας της «κυανόλευκης» εξέδρας από το 1982. Η συμπαράσταση των νησιωτών από την συγκεκριμένη θύρα έχει αναγνωριστεί από εχθρούς και φίλους ενώ πάντα υπάρχει συμπαράσταση και στα εκτός έδρας παιχνίδια καθώς υπάρχουν.. παιδιά της θύρας 3 και στην Αθήνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οπαδοί του Αιολικού αρκετές φορές έχουν πάρει την ομάδα τις πλάτες τους και σε ότι αφορά το οικονομικό κομμάτι.

ΘΥΡΑ 4

Του....μπα
Η θύρα 4 αποτελεί μια τεράστια σελίδα στο οπαδικό κίνημα και σίγουρα συγκαταλέγεται μέσα στις πιο «καυτές» θύρες της χώρας. Το πέταλο όπου βρίσκεται η συγκεκριμένη θύρα είναι ο τόπος συνένωσης όλων των φανατικών «ασπρόμαυρων» οπαδών και η ιστορία αυτή ξεκινάει από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Η πολεμική ιαχή «Του...μπα» είναι γνωστή σε όλους τους αντίπαλους και τους προκαλεί δέος. Φυσικά ο κεντρικός σύνδεσμος των φίλων του «δικεφάλου του Βορρά» ονομάζεται θύρα 4 και οργώνει όλη την Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1977 εώς το 1979 η θύρα 4 είχε μεταφερθεί στην θύρα 7 λόγω της κόντρας που είχαν τότε με τον πρόεδρο κ. Παντελάκη.

Το καμάρι της Κρήτης
Η «ασπρόμαυρη» θύρα 4 δεν είναι μόνο προνόμιο του ΠΑΟΚ αφού και στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο η θύρα 4 είναι το κινητήριο κομμάτι της δύναμης των φιλάθλων του ΟΦΗ. Μάλιστα οι Κρητικοί είχαν ονομάσει θύρα 4 τον δυναμικότερο σύνδεσμο που έχει γνωρίσει ποτέ το νησί ο οποίος σε κάποια φάση έφτασε ακόμα και τα δύο χιλιάδες μέλη. Την συγκεκριμένη θύρα έχουν αναγνωρίσει και οι υπόλοιποι οπαδοί του ΟΦΗ ως την χαρακτηριστική τους αφού και ο άλλος μεγάλος σύνδεσμος της ομάδας οι «Κρήτες» έχουν το ...τεσσάρι στο λογότυπό τους.

Ο χορός των «Σακαφλιάδων»
Στα Τρίκαλα η ...γνωστή θύρα 4 είναι αυτή που φιλοξενεί τους «κυανέρυθρους» οπαδούς στο Δημοτικό Στάδιο της πόλης. Συγκεκριμένα οι «Ηobo Boys» αρχικά και εν συνεχεία οι «Σακαφλιάδες» είναι αυτοί που έχουν αναλάβει να οργανώνουν τους οπαδούς της Θεσσαλικής ομάδας στην συγκεκριμένη θύρα κάνοντας την πολλές φορές να «βράζει».

Η βασίλισσα του Βορρά
Ο κεντρικός σύνδεσμος φιλάθλων της Βέροιας ονομάζεται Θύρα 4 και στην συγκεκριμένη θύρα μαζεύονται οι οπαδοί της ομάδας της Ημαθίας. Οι «κυανέρυθροι οπαδοί έχουν κάνει γνωστή στην Ελλάδα και την δική τους Θύρα 4 στον Βορρά με την δυναμική παρουσία τους δίπλα στο πλευρό της ομάδας. Παράλληλα υπάρχει έντονη αντίδραση όταν η αστυνομία θελήσει να τοποθετήσει στην συγκεκριμένη θύρα φιλοξενούμενους οπαδούς.

Τα πράσινα ελάφια
Την δικιά τους θύρα 4 έχουν δημιουργήσει στο «νησί των ιπποτών» οι οπαδοί της ομάδας της; Ρόδου οι οποίοι δίνουν το δικό τους «πράσινο πάρτι στην συγκεκριμένη θύρα. Μάλιστα η ονομασία του συνδέσμου φιλάθλων Κακιάς Σκάλας υποδηλώνει ότι η θύρα 4 του δημοτικού σταδίου της Ρόδου τους ανήκει. Άλλωστε από εκείνη την μεριά μπαίνουν οι φανατικοί φίλοι του συλλόγου στο γήπεδο και η θέση της βρίσκεται δίπλα από το ρολόι.

Οι Μαυραετοί της Δράμας
Βρίσκονται στον Βορρά είναι «ασπρόμαυροι» αγαπημένη τους θύρα είναι η 4, στο σήμα τους ο αετός ωστόσο δεν είναι ο ΠΑΟΚ..Η Δόξα Δράμας μπορεί έχει υποβιβαστεί στην Δ΄ Εθνική Κατηγορία όμως αυτό δεν μπορεί να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να βρίσκονται μέσα στις ομάδες που έχουν την δική τους θύρα 4 στην οποία είναι πιστοί εδώ και χρόνια.

ΘΥΡΑ 5

Τα «λιοντάρια» των Σερρών
Ελάχιστες ομάδες έχουν επιλέξει την θύρα 5 για την ...αγαπημένη τους στην Ελλάδα και οι φίλοι του Πανσερραϊκού είναι από αυτούς που κάνουν την διαφορά. Η συγκεκριμένη θύρα αποτελεί εδώ και χρόνια το μέρος όπου δίνεται το ραντεβού των θερμόαιμων φιλάθλων του συλλόγου. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάτω ακριβώς από την θύρα 5 στεγάζεται ο σύνδεσμος φιλάθλων Red Lions ενώ στην εν λόγω κερκίδα δίνει το παρών και το Che Guevara Club.

Οι άρχοντες του Βορρά
Στην θύρα 5 κάθονται οι φανατικοί οπαδοί του Πιερικού με τους «μελανόλευκους» φιλάθλους να αποτελούν τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο επίσημος σύνδεσμος της ομάδας ονομάζεται ΣΟΠ-Θύρα 5 ενώ οι φίλαθλοι της ομάδας της Κατερίνης είναι γνωστοί για τα χιλιόμετρα που ...καταπίνουν για χάρη της ομάδας τους.

ΘΥΡΑ 6

Οι πολεμιστές του Αγρινίου
Ο ...έρωτας των οπαδών του Παναιτωλικού με την θύρα 6 γεννήθηκε το 1981 και κρατά μέχρι σήμερα. Οι οπαδοί της μεγάλης ομάδας της Αιτωλοακαρνανίας είναι από τους λίγους που ακολουθούν τόσο πιστά την ομάδα τους και με τόση μεγάλη παρουσία παρόλο που ο σύλλογος δεν τους έχει προσφέρει τις ανάλογες επιτυχίες. Οι φανατικοί «κυανοκίτρινοι» οπαδοί ονομάζονται Warriors και έχουν κάνει γνωστή την θύρα 6 όπου «πρεσβεύουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας.

Οι Fentagin του Περιστερίου
Σε κάποιους μπορεί να μην είναι γνωστό ότι η θύρα 6 είναι αυτή η οποία έχουν επιλέξει οι οπαδοί του Ατρόμητου Αθηνών τα τελευταία χρόνια για να δημιουργούν από εκεί εξέδρα. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία των Fentagin οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν μια δυναμική «κυανόλευκη» εξέδρα στο συγκεκριμένο σημείο και τα αποτελέσματα τους για την ώρα είναι άκρως θετικά.

ΘΥΡΑ 7

8/2/81..
Η θύρα όπου συγκεντρώνονται οι οπαδοί του Ολυμπιακού και αποτελεί παράλληλα την ονομασία αρκετών συνδέσμων έχει σημαδευτεί από το τραγικό δυστύχημα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981 όπου υπήρχαν 21 νεκροί. Μάλιστα για το συγκεκριμένο συμβάν γυρίστηκε και ταινία το 1983 από τον Νίκο Φώσκολο με τίτλο «Θύρα 7 – Η μεγάλη στιγμή» Έκτοτε οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά έχουν πάρει το συγκεκριμένο νούμερο ως σύμβολο και το 7 πλέον είναι συνώνυμο της ιστορίας του Ολυμπιακού. Φυσικά ο πυρήνας των φιλάθλων της ομάδας μαζεύεται στην συγκεκριμένη θύρα προκειμένου να αποτελέσει τον δωδέκατο παίκτη.

ΘΥΡΑ 9

Ο Ήλιος των νοτίων προαστίων
Μια νεοσύστατη θύρα στον οπαδικό χώρο είναι η 9 η οποία ανήκει αποκλειστικά στους φίλους της Ηλιούπολης η οποία τα τελευταία χρόνια πραγματοποιεί εξαιρετική πορεία. Οι φανατικοί οπαδοί του συλλόγου, οι Rebels έχουν επιλέξει το συγκεκριμένο νούμερο ώστε να μην παραπέμπει ο αριθμός σε κάποια θύρα που έχουν επιλέξει οπαδοί άλλων συλλόγων

ΘΥΡΑ 10

Ο «γηραιός» της Θεσαλονίκης
Τα απίστευτα πάρτι που στήνουν στο πέταλο της θύρας 10 του Καυτανζογλείου οι οπαδοί του Ηρακλή φαίνεται ότι τους ενέπνευσαν να αποκτήσουν το συγκεκριμένο νούμερο ως δικός του, αφήνοντας πίσω το ..13 που παραπέμπει σε Παναθηναϊκό. Η θύρα 10 είναι πλέον το επίσημο στέκι των οπαδών του Ηρακλή και φαίνεται ότι θα αντικαταστήσει γρήγορα στις νήμες των «κυανόλευκων» οπαδών την προηγούμενη τους θύρα.

ΘΥΡΑ 12

Αλεό Αιγάλεω...
Μόνοι τους παίζουν...μπάλα στην θύρα 12 οι οπαδοί του Αιγάλεω καθώς δεν υπάρχει άλλη ελληνική ομάδα που να έχει επιλέξει την συγκεκριμένη θύρα. Οι «κυανόλευκοι» έχουν δώσει μάλιστα το συγκεκριμένο όνομα και στον κεντρικό σύνδεσμο φιλάθλων της ομάδας. Η θύρα 12 έχει αναλάβει να ξανακάνει έδρα το Στάυρος Μαυροθαλλασίτης» ωστόσο η κόντρα που είχαν με την ΠΑΕ τους έστρεψε την προσοχή τους στο μπάσκετ τα τελευταία δύο χρόνια.

ΘΥΡΑ 13

Είμαι της 13...γιος
Το 13...είναι ένα νούμερο μύθος και συχνά μπαίνει μπροστά και από το όνομα του Παναθηναϊκού. Το ξεκίνημα έγινε το 1966 όπου με την ονομασία θύρα 13 συστάθηκε ο πρώτος σοβαρός φορέας οργανωμένων οπαδών στην Ελλάδα. Αγώνας σταθμός για την θύρα 13 είναι το ματς με την Γιουβέντους το 1981 όπου γίνεται για πρώτη φορά οργανωμένη εξέδρα από το κάτω μέρος της Θ.13 Το 1982 η διοίκηση του Παναθηναικού βάζει «λουκέτο» στον συγκεκριμένο σύνδεσμο ωστόσο αυτό από ότι φαίνεται λειτούργησε αντιστρόφως ανάλογα για τους «πράσινους» οπαδούς. Συγκεκριμένα αποτέλεσε το «σπίτι» τους και το σημείο αναφοράς ντους ανεξάρτητα με το αν ήταν στεγασμένη ή όχι ως σύνδεσμος.

ΘΥΡΑ 14

Οι «κυανόλευκοι» του Πειραιά
Οι οπαδοί του Εθνικού εδρεύουν στον Πειραιά και έχουν φροντίσει να διαφοροποιηθούν τελείως από αυτούς του Ολυμπιακού. Συγκεκριμένα οι φίλοι της ιστορικής ομάδας έχουν είχαν επιλέξει την θύρα 14 στο Καραϊσκάκη (απέναντι από την 7) για να φωνάζουν υπέρ της αγαπημένης τους ομάδας και να δίνουν τον ρυθμό από εκεί. Μπορεί ο Εθνικός να μην αγωνίζεται πια στο Φαληρικό Στάδιο ωστόσο το 14 έχει παραμείνει ενώ υπάρχει και σύνδεσμος φιλάθλων με το όνομα της συγκεκριμένης θύρας.

ΘΥΡΑ 21

Εμπρός αητέ...
Το όνομα της ΑΕΚ συνοδεύεται από ένα νούμερο και αυτό δεν είναι άλλο από το 21. Η θύρα 21 είναι αυτή που επέλεξαν για να οργανωθούν καλύτερα και να φτιάξουν τον δικό τους πυρήνα οι οπαδοί της «Ένωσης» από το 1975. Επτά χρόνια αργότερα ιδρύεται η Original η οποία φυσικά παίρνει μαζί της το 21 το οποίο την ακολουθεί για πάντα. Μπορεί σε κάποια φάση η Θύρα 21 να είχε έρθει σε ρήξη με την Original ωστόσο το 21 παρέμεινε κοινός παρανομαστής των δύο έστω και στα δύσκολα.Την ονομασία της Θύρας 21 έχουν πάρει πολλοί «κιτρινόμαυροι» σύνδεσμοι σε όλη την Ελλάδα και ο «μύθος» της συνεχίζεται παρά το γεγονός ότι οι φίλοι του «δικεφάλου» έχουν χάσει την φυσική τους έδρα τη Νέα Φιλαφέλφεια όπου εκεί βρισκόταν η συγκεκριμένη ιστορική θύρα.

http://www.gazzetta.gr/article/item/185 ... ia-istoria

andy capp
Δημοσιεύσεις: 483
Εγγραφή: Τετ 05 Νοέμ 2014, 23:49
Has thanked: 143 times
Been thanked: 39 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από andy capp » Δευ 20 Ιουν 2016, 14:40

me mia grhgorh matia leipoun oi kalamatianoi kai oi gianniotes

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 25 Ιουν 2016, 12:21

Σύνδεσμοι Φιλάθλων στην Ελλάδα: Οι «συνήθεις ύποπτοι» που όλοι θέλουν να βάλουν στο περιθώριο, είναι αυτοί που δίνουν «φτερά» στις ομάδες τους και αποτελούν το αλατοπίπερο σε μια αθλητική αναμέτρηση..! (Μέρος Α’)!

Έχουν στολιστεί κατα καιρούς με διάφορα κοσμητικά επίθετα: "αλήτες", "χούλιγκαν", "πρεζόνια", κ.α.. Όμως γι' αυτούς η ομάδα που υποστηρίζουν είναι όλη τους η ζωή.. Αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τους εφεύρουμε αφού δίνουν στα γήπεδα την πλέον εντυπωσιακή πινελιά! Αν έλειπαν τα θλιβερά επεισόδια που κατα καιρούς δημιουργούν, θα λέγαμε οτι αποτελούν το λόγο που υπάρχουν όλα τα ομαδικά αθλήματα!

Στο Α’ Μέρος του αφιερώματος παρουσιάζονται οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων της Α.Ε.Κ. και του Π.Α.ΟΚ. Στο Β’ Μερος θα παρουσιαστούν οι Συνδεσμοι Φιλάθλων του ΑΡΗ, του Ο.Σ.Φ.Π. και του Π.Α.Ο.

Σύνδεσμοι Φιλάθλων Α.Ε.Κ. (1982 Γνήσια θύρα 21 – ORIGINAL 21, Πατήσια club, Πειρατές του Ονείρου, ΑΕΚ FANS)

H ιστορία της οπαδικής κερκίδας ξεκινάει το 1975 με τη δημιουργία της Θύρας 21 όπου εκεί υπήρχε ο πυρήνας των φανατικών οπαδών της Α.Ε.Κ. Αργότερα το 1982 υπήρξε η διάσπαση και η δημιουργία της Γνήσιας Θύρας 21 ή όπως έχει μείνει πλέον γνωστή η ORIGINAL 21.

Προυπήρχαν διαφωνίες στην κεφαλή του συνδέσμου και με αφορμή ένα χορό στο Κάραβελ, Κώστας Παπαχαριζάνος και Δημήτρης Χατζηχρήστος χωρίζουν τα «τσανάκια» τους και δημιουργείται η R21 με σήμα τη βόμβα που σχεδίασε ο Κώστας ο Ήρωας. Στόχος του Χατζηχρήστου ήταν να γιγαντώσει την ORIGINAL και να ανοίξει ντόπιους συνδέσμους σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Ο Μπάμπης ο «Λοχαγός» άνοιξε 30 συνδέσμους στη Βόρεια Ελλάδα.

Οι εκδρομές ήταν δυναμικές σε κάθε γήπεδο και η ORIGINAL είχε τη φιλοσοφία να στηρίζει την Α.Ε.Κ. ακόμη και στα μη δημοφιλή αθλήματα. Η στέγη της ORIGINAL βρίσκεται από τα τέλη του ’80 σε ένα ημιυπόγειο 20 τ.μ. το γνωστό και περίφημο «δωματιάκι». Το «δωματιάκι» αγοράστηκε από μια παρέα οπαδών (Χρήστος Πινκερίδης, Νίκος Τριανταφύλλου, Απόστολος Νάτσιος, Θοδωρής Λάινας, Σίμος Βαλσαμάκης ,Δημήτρης Πετράκης, Μιχάλης Παπαδόπουλος) και από τότε αυτή η «φωλιά» γαλούχησε αρκετές γενιές Αεκτζήδων.

Το παράδοξο είναι ότι βρίσκεται στην πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας μέσα σε περιοχή που θεωρείται κοντά στον Π.Α.Ο., εξού και τα γνωστά «κατεχώμενα». Μέσα του ’80 κυκλοφορεί το «εφημεριδάκι» της ORIGINAL που μοιραζόταν πριν από τα ματς στη Ν.Φιλαδέλφεια καθώς και αργότερα αποκτά και τηλεοπτική εκπομπή.Η ιστορία συνεχίζεται με αμέτρητα συνθήματα της ORIGINAL,ιδιαίτερα ευρηματικά και με πολύ συναίσθημα και αγάπη προς την Α.Ε.Κ. Άλλωστε η αγάπη των αεκτζήδων θεωρείται παθολογική στη μεγαλύτερη μερίδα τους.

Η ORIGINAL στη ΣΚΕΠΑΣΤΗ είχε βρει τη στέγη της και με διάφορους τρόπους όπως τα «καπέλα» στα εισιτήρια και με την πειθώ του Χατζηχρήστου σε πολλές διοικήσεις είχε βρει τον τρόπο να παραμένει δυνατή και να οργανώνει εκδρομές σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ενδεικτικά στεγάζονται αυτή τη στιγμή 23 club στην Αττική ,35 στην υπόλοιπη Ελλάδα και 4-5 εκτός Ελλάδας (Μελβούρνη,Βοστώνη,Λονδίνο,Λάρνακα και Παρίσι?). Κάποια στιγμή υπήρξε διάσπαση στην ORIGINAL και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η ORIGINAL 21 ATHENS CLUB και τα Πατήσια club. Εκτός αυτών υπάρχουν και οι Πειρατές του Ονείρου σε Γαλάτσι-Ελευσίνα οι οποίοι βρίσκοταν σε αποχή με μοναδικό αίτημα γήπεδο στη Ν.Φιλαδέλφεια καθως κ οι ΑΕΚ FANS Καλλιθέας.Υπάρχουν ακόμη και οι Σ.Φ. σε αρκετές πόλεις με πιο δυναμικό αυτό της Κατερίνης καθώς και τα εναπομείναντα club της Θυρας 21 με της Βέροιας να είναι από τα ιστορικότερα.

Μεγάλες εκδρομές έχουν μείνει στην ιστορία σε Αλκαζάρ και Τούμπα όπου 4.000 Αεκτζήδες πανηγύρισαν πρωτάθλημα και ήταν από τους πρώτους οπαδούς που επισκέφθηκαν την αφιλόξενη Τούμπα με κίνδυνο ζωής και χωρίς αστυνομία περιμετρικά τους…Επίσης φημολογείται ότι η πρώτη φωτοβολίδα σε ελληνικό γήπεδο άναψε σε αγώνα Α.Ε.Κ.-ΙΝΤΕΡ κάπου στα 1971. Εκδρομές όπου συμμετείχε και ο γραφόντας αξέχαστες αλλά και με πίκρα μέσα είναι στο OLIMPICO της Ρώμης (3.500 «αρρωστάκια») όπου παιζόταν η πρόκριση στην επόμενη φάση του CH.LEAGUE σε όμιλο φωτιά με REAL το 2002-03. Ακόμη το πρωτάθλημα που χάθηκε το 2001-02 μέσα στο Ο.Α.Κ.Α. με γηπεδούχο τον Ο.Σ.Φ.Π. σε ένα ματς που μία ισοπαλία αρκούσε για την πολυπόθητη κούπα (την αναμένουμε από το 1994…).Περίπου 20.000 αεκτζήδες μείνανε αποσβολωμένοι αλλά η ΑΕΚΑΡΑ τους ξεπλήρωσε με ένα κύπελλο ρεβάνς με τον Ο.Σ.Φ.Π. μια εβδομάδα αργότερα με σαφώς λιγότερους αλλά πιο τυχερούς οπαδούς.

Ακόμη 3 μεγάλα sold out με MILAN και Ο.Σ.Φ.Π. είναι κάποιες από τις σύγχρονες στιγμές μεγαλείου του λαού της Α.Ε.Κ. Τι να πρωτοπούμε και γα κερκίδες ατελείωτης τρέλας και αυταπάρνησης σε βόλεϊ, χάντμπολ, μπάσκετ ακόμη και σε ποδηλασία και λοιπά άγνωστα αθλήματα.Εκατοντάδες οι ευχάριστες και αλησμόνητες συγκινήσεις από την κίτρινη θεά!!!
Παντού και πάντα η Α.Ε.Κ. θα έχει τον κόσμο της δίπλα και με αρχηγό την ORIGINAL όσο κρατάει δυνατά τη φλόγα! Μακριά από βία και ανώφελα επεισόδια τα οποία πληγώνουν την Α.Ε.Κ. και κάθε υγιή οπαδό της.

Υ.Γ.Δεκτή η όποια παρατήρηση και οποιαδήποτε ένσταση. Πολλές πληροφορίες είναι από μνήμης και περάσαν τα χρόνια…

Για τους συνδέσμους φιλάθλων της Α.Ε.Κ. έγραψε ο Cincinnati kid 21

Σύνδεσμοι Φιλάθλων Π.Α.Ο.Κ. (ΘΥΡΑ 4)

Ο Σύνδεσμος Φιλάθλων ΠΑΟΚ-ΘΥΡΑ 4, ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1976. Έκτοτε θεωρείται ο πλέον δυναμικός σύνδεσμος οργανωμένων οπαδών του ΠΑΟΚ. Οποιοσδήποτε φίλαθλος οποιασδήποτε ομάδας, ανέκαθεν ταύτιζε τον ΠΑΟΚ με τη Θύρα-4. Αν και δεν είναι ο παλαιότερος σύνδεσμος οργανωμένων φιλάθλων του Δικεφάλου (π.χ. ο αντίστοιχος της Νεάπολης ιδρύθηκε το 1963), η Θύρα-4 είναι αυτή που από την ίδρυσή της και μετά, συμμετέχει μαζικότερα στα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων, από κάθε άλλο οργανωμένο club του ΠΑΟΚ.

Σε μια εποχή που ο ΠΑΟΚ είχε την καλύτερη ομάδα της ιστορίας του, η ίδρυση της 4, ανέδειξε τη δύναμη του μαζικού οπαδικού κινήματος μιας από τις ενδοξότερες ομάδες της χώρας. Με μπροστάρηδες γνωστούς θρύλους της παοκτσήδικης κερκίδας, όπως π.χ. οι Μάκης, Κουρέας, Νικόλας και Ιγνάτης, κατάφερε να δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομα αλλά και τη δράση της. Αφθονούν οι περιπτώσεις που οι οργανωμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ, απέδειξαν ότι είναι ικανοί να κάνουν κουμάντο -κατά το κοινώς λεγόμενο-, σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας.

Όταν π.χ. οι οπαδοί του ΠΑΟΚ κατέβαιναν στην Αθήνα χωρίς συνοδεία αστυνομικής δύναμης, οι αντίστοιχοι φίλαθλοι των ομάδων του Π.Ο.Κ., έπαιρναν τα μπλοκ ζωγραφικής τους και από φωτογραφίες της εποχής προσπαθούσαν να αναπαραστήσουν το γήπεδο της Τούμπας. Ανέκαθεν η απόσταση μεταξύ σταδίου Καραϊσκάκη και Τούμπας, ήταν μεγαλύτερη από την αντίστροφη. Έπρεπε να έρθει η εποχή του κινητού, για να φανούν οι πρώτες φωτογραφίες της Τούμπας στα forum των οπαδών των αθηναϊκών ομάδων. Παρακάτω παρουσιάζουμε ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά της παρουσίας της Θύρας-4. Υπάρχουν δεκάδες συμβάντα στα οποία θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς, όμως τα όσα ακολουθούν, αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό την παρουσία αλλά και την ιδεολογία του συνδέσμου.

Από τον Μαραντόνα στον Ντάρμπισιρ

6η Οκτωβρίου1988. Ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει τη Νάπολι στη ρεβάνς του 0-1. Στο γήπεδο βρίσκονται περισσότεροι από 40.000 φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κολασμένη. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που πέρασε από τα ευρωπαικά γήπεδα, ακόμα θυμάται τα όσα έζησε εκείνη τη βραδιά.

Η κερκίδα του ΠΑΟΚ ήταν εκπληκτική και ο τεράστιος Αργεντίνος παραμιλούσε στεκόμενος μπροστά στη Θύρα-4 εκστασιασμένος από την ατμόσφαιρα του γηπέδου. Από τότε θα περάσουν 21 χρόνια(Φεβρουάριος 2009). Πολλά έχουν αλλάξει ως προς τον τρόπο οργάνωσης μιας κερκίδας, η εικόνα όμως του γηπέδου της Τούμπας παραμένει απαράλλαχτη. Ο πρώην ποδοσφαιριστής των ερυθρολεύκων Ματ Ντάρμπισιρ, εντυπωσιασμένος από αυτό που αντικρίζει, παίρνει το κινητό του και φωτογραφίζει τη Θύρα-4. Έκτοτε ο Ντάρμπισιρ θεωρείται ο unofficial φωτογράφος της παοκτσήδικης εξέδρας.

Στάδιο Καραισκάκη 1989, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας 1994

Ολυμπιακός- ΠΑΟΚ Νοέμβριος του 1989. 500 οπαδοί του ΠΑΟΚ, αποφασίζουν να κατέβουν στην Αθήνα για να παρακολουθήσουν την ομάδα τους στον Πειραιά, χωρίς να διαθέτουν εισιτήρια. Αιφνιδιάζοντας αστυνομία και αντιπάλους οπαδούς, εισέρχονται στο γήπεδο και τοποθετούνται σε κεντρική θύρα του γηπέδου (Θύρα 12). Οι οργανωμένοι της Θύρας-7, εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο και επικρατεί κόλαση. Το Καραισκάκη ξηλώνεται, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δέχονται εκατοντάδες αντικείμενα, όμως αυτοί ήταν εκεί αποδεικνύοντας ότι μπορούν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε γήπεδο της Ελλάδας, οποιαδήποτε στιγμή. 5 χρόνια αργότερα (Μάρτιος 1994), 4000 κομάντος παρελαύνουν από την Ομόνοια στο Φάληρο, στη μεγαλύτερη πορεία οπαδών που έχει γίνει ποτέ. Μετά από 2,5 περίπου ώρες φθάνουν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έχοντας μετατρέψει το Πασαλιμάνι σε πλατεία Αριστοτέλους και την Πειραιώς σε Γρηγορίου Λαμπράκη.

Ο (αποβιώσας πρώην πρόεδρος) Θωμάς Βουλινός και Θύρα-4

Ανέκαθεν οι σχέσεις των οπαδών του ΠΑΟΚ με τους εκάστοτε προέδρους ήταν διαταραγμένες. Από τον μακαρίτη Γιώργο Παντελάκη (τον πρόεδρο του πρώτου πρωταθλήματος το 1976 και τον ικανότερο παράγοντα της ιστορίας του ΠΑΟΚ) έως και την εποχή απατεώνων όπως οι Γούμενος και Μπατατούδης, οι οργανωμένοι οπαδοί του Δικεφάλου ερχόντουσαν σε ρήξη με τις εκάστοτε διοικήσεις της ομάδας, είτε για αγωνιστικούς είτε για εξωαγωνιστικούς λόγους. Καμία όμως κόντρα δεν είχε τη διάρκεια που είχε αυτή με τον μακαρίτη πλέον Θωμά Βουλινό.

Η αλήθεια είναι ότι ο τότε πρόεδρος που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ τον Απρίλιο του 1989, δεν διέθετε την οικονομική επιφάνεια των αντίστοιχων προέδρων των ομάδων της Αθήνας. Λάθη έγιναν και από τις δύο πλευρές για να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. Το ματς με την Παρί Σεν Ζερμέν την 1η Οκτωβρίου του 1992, ήταν το πρώτο στην ιστορία της παρουσίας ελληνικών ομάδων σε ευρωπαϊκές αναμετρήσεις που διακόπηκε οριστικά εξ αιτίας επεισοδίων στο ημίχρονο της αναμέτρησης. Τα επεισόδια ξεκίνησαν από τη Θύρα-4, που διαφωνούσε με την αγωνιστική κατάσταση του ΠΑΟΚ. Ας μην ξεχνάμε ότι το Μάιο του 92, είχε σπάσει και η παράδοση εναντίον του Ολυμπιακού, που έφυγε νικητής από το γήπεδο της Τούμπας μετά από το 1969. Ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε με 3 (αργότερα έγιναν 2) χρόνια αποκλεισμό από οποιαδήποτε ευρωπαική διοργάνωση, δεχόμενος ανεπανόρθωτο οικονομικό πλήγμα. Ο πρόεδρος του Δικεφάλου σε μια έκρηξη οργής μετά το τέλος της αναμέτρησης, είχε αναφερθεί ονομαστικά στον τότε πρόεδρο του συνδέσμου, κατονομάζοντάς τον ως αποκλειστικό υπεύθυνο για τα όσα είχαν συμβεί. Από εκείνη την ημέρα το γυαλί ράγισε οριστικά. Οπαδοί του ΠΑΟΚ πηγαινοερχόντουσαν στα δικαστήρια, ο Βουλινός έκλεισε τη Θύρα-4 και η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Ακόμα και σε ματς όπως τα ΠΑΟΚ-Άρης ή ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, οι οργανωμένοι της 4 έκαναν αποχή, θεωρώντας αυτούς που πήγαιναν στο γήπεδο ως τους μεγαλύτερους εσωτερικούς εχθρούς του ΠΑΟΚ. Ήταν τα δυσκολότερα χρόνια στην ιστορία του συνδέσμου αλλά και του ΠΑΟΚ. Αρνητικό ρεκόρ εισιτηρίων στην Τούμπα σε ματς με τον Άρη (1993 1.500 εισιτήρια), κίνδυνος υποβιβασμού για τον ΠΑΟΚ και πλήρης απαξίωση του ονόματός του. 5 χρόνια εκτός Ευρώπης και ευτυχώς που εκείνη την περίοδο υπήρχε το τμήμα basket του συλλόγου για να διατηρείται το όνομα του ΠΑΟΚ σε top επίπεδο. Το Παλαί κόχλαζε σε κάθε ματς και εκδρομές γινόντουσαν σε όλα ανεξαιρέτως τα γήπεδα, εντός ή εκτός συνόρων.

Τελικά ο μακαρίτης Θωμάς Βουλινός θα παραδώσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του τον Ιανουάριο του 1996, αφήνοντας μηδέν χρέη, αλλά και τον ΠΑΟΚ στην πιο δύσκολη αγωνιστικά σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του. Καταλυτικό ρόλο έπαιξαν τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1995 στον αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ. Η αναμέτρηση διακόπηκε έπειτα από γενικευμένα επεισόδια που είχαν ξεκινήσει από τις Θύρες 4 και 5, ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε με αφαίρεση 3 βαθμών και αναγκάστηκε να δώσει 5 ματς σε ουδέτερο γήπεδο, κινδυνεύοντας στο τέλος με υποβιβασμό.

Ο Σ. Φ. ΠΑΟΚ από την ίδρυση του έως και σήμερα στεγάζεται στον γνωστό ημιόροφο της Παλαιών Πατρών Γερμανού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Πολλά επιφανή μέλη έχουν αποχωρήσει, είτε λόγω “οπαδικής συνταξιοδότησης” είτε λόγω διαφωνιών για τη γενικότερη οργάνωση του συνδεσμιακού κινήματος. Διαθέτει παραρτήματα πλέον μόνο στο εξωτερικό, (Βρυξέλλες, Γερμανία). Από τις τάξεις του έχουν αναδειχθεί μορφές του ΠΑΟΚ όπως π.χ. οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Σταύρος Κόλκας και Γιώργος Τουρσουνίδης. Είναι το κομμάτι των οπαδών του Δικεφάλου που ανέκαθεν μετέτρεπε την τρέλα του για τον ΠΑΟΚ σε αγάπη και την αγάπη σε τρέλα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Είναι η βαριά βιομηχανία οπαδών του Δικεφάλου και η διαρκής υπενθύμιση του μεγαλείου του και της ιστορίας του.

ΥΓ. Οι οργανωμένοι οπαδοί της Θύρας-4 έχουν κατά καιρούς εκφράσει την υποστήριξή τους τόσο στην P.L.O. (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) όσο και στον Αμπντουλάχ Οτσαλάν και την οργάνωση του (P.K.K). Επίσης γνωστή ήταν και η αντίθεσή τους στη διεξαγωγή της Ολυμπιάδας του 2004 στην Αθήνα, με την ανάρτηση σχετικών πανό, τόσο στην Τούμπα όσο και στην Ουγγαρία στο ματς με τη Ντέμπρετσεν). Τα γεγονότα αυτά αναφέρονται προκειμένου να γίνει αντιληπτό και το ιδεολογικό-πολιτικό στίγμα του συνδέσμου.

Για τους συνδέσμους φιλάθλων του Π.Α.Ο.Κ έγραψε ο Irishman

http://www.propaganda.net.gr/sports/%CF ... %85%CE%BD/

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 25 Ιουν 2016, 12:24

Σύνδεσμοι Φιλάθλων στην Ελλάδα: Οι «συνήθεις ύποπτοι» που όλοι θέλουν να βάλουν στο περιθώριο, είναι αυτοί που δίνουν «φτερά» στις ομάδες τους και αποτελούν το αλατοπίπερο σε μια αθλητική αναμέτρηση..! (Μέρος Β”)!

Έχουν στολιστεί κατα καιρούς με διάφορα κοσμητικά επίθετα: "αλήτες", "χούλιγκαν", "πρεζόνια", κ.α.. Όμως γι' αυτούς η ομάδα που υποστηρίζουν είναι όλη τους η ζωή.. Αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τους εφεύρουμε αφού δίνουν στα γήπεδα την πλέον εντυπωσιακή πινελιά! Αν έλειπαν τα θλιβερά επεισόδια που κατα καιρούς δημιουργούν, θα λέγαμε οτι αποτελούν το λόγο που υπάρχουν όλα τα ομαδικά αθλήματα!

Στο Α” Μέρος του αφιερώματος παρουσιάζονται οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων της Α.Ε.Κ. και του Π.Α.ΟΚ.
Στο Β” Μέρος του αφιερώματος παρουσιάζονται οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων του ΑΡΗ. Στο Γ” Μερος θα παρουσιαστούν οι Συνδεσμοι Φιλάθλων του Ο.Σ.Φ.Π. και του Π.Α.Ο.
Σύνδεσμοι Φιλάθλων ΑΡΗ ( Super 3, Ιερολοχίτες, Tifozi Club Aris, ΣΦΑΧ, Καναρίνια)

Super3

Όλα ξεκινούν το Μάιο του 1988. Η ομάδα μπάσκετ του ΑΡΗ τελειώνει με τον πλέον θριαμβευτικό τρόπο τη χρονιά της, αφού κατακτά αήττητη το Πρωτάθλημα, νικώντας στο τελευταίο παιχνίδι των play-offs τον Πάοκ με 100-85. Έχει προηγηθεί η πορεία στην Ευρώπη, το final-four στη Γάνδη και η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος. Ταυτόχρονα συμπληρώνονται 85 συνεχείς νίκες σε αγώνες πρωταθλήματος, ένα σπάνιο και ακατάρριπτο ρεκόρ, ίσως και για πάντα.Και όμως μετά τον αγώνα στους δρόμους της πόλης δεν βλέπει κανείς την ανάλογη οπαδική παρουσία. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τότε ο κόσμος του ΑΡΗ, αν και πολυπληθής, δεν επιχειρεί οπαδικά (εκδρομές, πανηγυρισμοί, παρουσία) σε οργανομένο και μαζικό επίπεδο, παρά την ύπαρξη ήδη των Ιερολοχιτών και του ΣΦΑΧ.
Φτάνουμε αισίως στο Νοέμβριο του 1988. Οι διοικήσεις τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του μπάσκετ βρίσκονταν τελείως απομονωμένες από την πλατιά μάζα των Αρειανών οπαδών, ζούσαν στο δικό τους κόσμο, όπου το μόνο ενδιαφέρον τους άρχιζε και τέλειωνε στα οικονομικά μεγέθη της ομάδας, στα συν και στα πλην, στο δώσε και στο πάρε.Τι και αν όλη η νεολαία της Ελλάδας ήταν τότε ΑΡΗΣ, συνεπαρμένοι από τα μαγικά κόλπα του Γκάλη και του Γιαννάκη, τι και αν τα θέατρα έκλειναν κάθε Πέμπτη, αφού υπήρχε το σόου μπάσκετ του ΑΡΗ, τι και αν τα πιτσιρίκια κυκλοφορούσαν τα καλοκαίρια φορώντας τη γνωστή κιτρινόμαυρη στολή με τη διαφήμιση SATO. Κανένα ενδιαφέρον για την οργάνωση αυτού του κόσμου, για την προβολή του, για το χτίσιμο γερών θεμελίων, ώστε η φουρνιά εκείνη να μην χαθεί, αλλά να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Μια αρρωστημένη νοοτροπία που επικρατουσε πλήρως και ένα μπλαζέ ελιτίστικο ύφος, στραγγάλιζαν κάθε δημιουργική και ανανεωτική σκέψη. Τα πάντα λοιπόν βρισκόταν σ’ ένα τέλμα και ήταν επόμενο να τα σκιάζει η φοβέρα και να τα πλακώνει η σκλαβιά. Η ήττα από τον Πάοκ εκείνο το βροχερό βράδυ της 5ης Νοεμβρίου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Σ’ ένα Αρειανό στέκι στο κέντρο της Θεσ/νίκης, μια ομάδα οπαδών ηλικίας 25-30 χρόνων μαζεύτηκαν και πήραν τη μεγάλη απόφαση. Εκείνη τη μέρα γεννήθηκε ο SUPER-3 και αποφασίστηκε από τα ιδρυτικά στελέχη του Συνδέσμου ότι το έμβλημα του SUPER-3 θα έπρεπε να είναι το, θρυλικό πλέον, Bulldog. Οι μπασκετικές βραδιές αποκτούν άλλο χρώμα με τα περίφημα χαρτάκια να γίνονται σήμα κατάτεθεν και να αντιγράφονται και από άλλους οπαδούς.

Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν ο μεγαλύτερος σύνδεσμος του ΑΡΗ την πορεία του στην Ιστορία. Ο σύνδεσμος άρχισε σιγά σιγα να μεγαλώνει και να γιγαντώνεται τόσο μέσα στα γήπεδα όσο και εκτός αυτών. Οι εκδρομές μπήκαν στην ημερήσια διάταξη όλων των αθλημάτων του συλλόγου και ο κόσμος του ΑΡΗ άρχισε να αποσπά το θαυμασμό και το σεβασμό των αντιπάλων. Η πρώτη απόδειξη έρχεται στο Τορίνο όπου ο ΑΡΗΣ κατακτά τον τίτλο και ο σύνδεσμος δίνει δυναμικά το παρόν απέναντι στους Τούρκους, χωρίς να αποφευχθούν εκτεταμένα επεισόδια. Το 1996 ο σύνδεσμος πρωτοπορεί εκδίδοντας τη δική του εφημερίδα, τον SUPER ARIS αλλά παράλληλα η ποδοσφαιρική ομάδα φυτοζωεί και η ομάδα μπάσκετ έχει χάσει τα σκήπτρα στον ελλαδικό χώρο, παρά τα 2 ευρωπαικά τρόπαια (93, 97).

Τη σεζόν 1996-97 η ποδοσφαιρική ομάδα γράφει την πιό μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου με τον υποβιβασμό της στην Β’ Εθνική. Είναι η χρονιά που ο σύνδεσμος έρχεται για πρώτη φορά σε ανοιχτή και ίσως καταστροφική κόντρα με κάποια διοίκηση, συγκεκριμένα του Λάμπρου Γράντα. Παρόλο που η παρουσία στο γήπεδο δεν σταματά, η υποστήριξη απέναντι στην ημιθανή ομάδα δεν είναι ένθερμη και το μοιραίο έρχεται! Η επόμενη όμως χρονιά, της Β’ Εθνικής, αντί να ξεφουσκώσει την οπαδική ορμή του συνδέσμου την γιγαντώνει και ο SUPER 3, έχοντας παρουσία σε όλα τα «βουνά και τα λαγκάδια» επεκτείνεται και ανοίγει και νέα παραρτήματα. Κάπου εκεί τοποθετείται και η προσπάθεια που έμεινε γνωστή και ως η «εκστρατεία του εικοσαχίλιαρου» όπου με μπροστάρηδες τους συνδέσμους ο κόσμος του ΑΡΗ δίνει είκοσι χιλιάδες από το υστερημά του με αντάλλαγμα ευτελή αριθμό μετοχών για βγούν τα έξοδα της ομάδας. Η Β’ Εθνική γίνεται παρελθόν και το 1998 η πρώτη ηχήρή παρουσία καταγράφεται στην Τούμπα όπου 8000 φίλαθλοι πανηγυρίζουν το μεγάλο διπλό (1-4).

Είχε έρθει η εποχή Κοντομηνά και μαζί και η αγωνιστική ανάκαμψη. Όμως τα πρώτα σύννεφα δεν αργούν να φανούν αφού ο νεός ιδιοκτήτης ζητά να εκμεταλλέυεται εμπορικά η ΠΑΕ το σήμα του ΑΡΗ που μέχρι τότε είχε κατοχυρωμένο ο σύνδεσμος….!!! Ο Κοντομηνάς, που εν τω μεταξύ είχε αναλάβει και το μπάσκετ, εν τέλει και για δικούς του λόγους αποχωρεί και αφήνει πίσω του συντρίμμια και στα δύο αθλήματα.. Στο ποδόσφαιρο η ομάδα καταλήγει στα χέρια ενός τυχάρπαστου απατεώνα ονόματι Ζαχουδάνη και στη συνέχεια με μεγάλη ευθύνη και απαίτηση του SUPER 3 παραλίγο να καταλήξει στα χέρια του επίσης τυχάρπαστου «ξυπόλητου πρίγκηπα» και με υπέργκα χρέη κινδινεύει ακόμα μια φορά με υποβιβασμό! Στο μπάσκετ η κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη με αποτέλεσμα ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ του ελληνικού μπάσκετ να απειλείται με αγωνιστικό αφανισμό με τις τύχες του παραδομένες σε κάποιον κύριο Καρακίτσο. Στο μεταξύ ο σύνδεσμος είχε αρχίσει να ξεφέυγει από τα στενά πλαίσια του οπαδισμού και λειτουργούσε με οργάνωση Α.Ε. με όλα τα καλά και τα κακά που συνεπάγεται αυτό… Ήταν μάλιστα τόσο αξιοσημείωτη η οργάνωση του που σε έλεγχο των κρατικών αρχών τότε, σε μια απόπειρα να αποδειχτεί ο παρασιτισμός των συνδέσμων, οι ελεγκτές έμειναν με το στόμα ανοιχτό από την πληρότητα των στοιχείων. Και βέβαια το μεγάλο επίτευγμα του SUPER 3 ήταν ότι γέννησε παράγοντες για την ποδοσφαιρική και την μπασκετική ομάδα, κάτι που δεν έχει γίνει πουθενά στον κόσμο. Το πόσο καλό ή κακό ήταν αυτό θα το αναλύσουμε στη συνέχεια..! Έτσι ο σύνδεσμος αναλαμβάνει πρώτα τη διοίκηση του μπάσκετ με πρόεδρο τον ηγέτη του Γιάννη Σαουρίδη και στη συνέχεια τον επίσης supερά Δαμιανίδη και έπειτα στο ποδόσφαιρο με επικεφαλής το Λάμπρο Σκόρδα. Στο ποδόσφαιρο βρίσκεται η φόρμουλα, μέσω του άρθρου 44, ώστε η ομάδα να γλιτώσει από τα υπέρογκα χρέη αλλά το αγωνιστικό τμήμα υποβιβάζεται για δεύτερη φορά, μόνο που τώρα η βόμβα σκάει στα χέρια του συνδέσμου. Στο μεταξύ, με την ομάδα μαθηματικά υποβιβασμένη σημειώνεται το απώγειο οπαδικής αφοσίωσης με την παρουσία στον τελικό της Πάτρας 8000 Αρειανών και με το σύνθημα «Άρη θυμίσου, μια ζωή μαζί σου» να δονεί την ατμόσφαιρα.

Τελικά. η επάνοδος είναι άμεση και μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα δημιουργείται με απανωτά sold out, με δύο ακόμα τελικούς κυπέλλου, με προπονητές μεγέθους Κούπερ, με ένδοξες ευρωπαικές βραδιές τύπου Ατλέτικό και Σαραγόσα και κυρίως αγωνιστική και οικονομική, φαινομενικά, υγεία. Στο μπάσκετ υπό τη διοίκηση Δαμιανίδη η ομάδα αναγεννάται και πετυχαίνει 2 φορές έξοδο στην Euroleague, τελικό Eurocup, τελικό Κυπελου(2) και κατακτά το Κύπελο Ελλάδας(2004) και το Champions Cup (2003).
Στα αμιγώς οπαδικά, στο ποδόσφαιρο ο Super 3 διοργανώνει σε κάθε ματς μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα γιορτινή ατμόσφαιρα με μπόλικες δόσεις λατινικής Αμερικής. Ο σύλλογος αρχίζει και γεννά κόσμο από τον κόσμο του!

Οι πιό σημαντικές στιγμές είναι οι εκδρομές στην Ευρώπη οπού στο Μάντσεστερ μετακινούνται 7000 οπαδοί, στον ανεξίτηλο αγώνα με τη Μπόκα στο Βικελίδης και το αποκορύψωμα έρχεται τον Απρίλιο του 2010. Τότε συνέβη κάτι μοναδικό τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα! 2 8 0 0 0..οπαδοί του ΑΡΗ μετακινήθηκαν από τη Θεσσαλονίκη και από όλη την Ελλάδα στην Αθήνα με περίπου 350 πούλμαν και δημιούργησαν μια μαγική εικόνα στους δρόμους της ΠΑΘΕ και παράλληλα ένα μοναδικό και ακτάρριπτο μέχρι και σήμερα ρεκορ! Η μετακίνηση αυτή αποτελεί την μεγαλύτερη οπαδική και εν γένει μαζική μετακίνιση για τόσο μεγάλη απόσταση στα ελληνικά και ίσως στα ευρωπαικά χρονικά. Και μάλιστα ήταν τέτοια η οπαδική οργάνωση(πούλμαν με μηχανικούς και γιατρούς..!!) που δεν άνοιξε μύτη!

Στο μπάσκετ οι οπαδοί του Αρη είχαν μαζική παρουσία στις ελληνικές κερκίδες, στην Euroleague, στους τελικούς αλλά το σημείο απογείωσης ήταν στον τελικό του Eurocup στο Σαρλερουά. Εκεί οι οπαδοί του ΑΡΗ έκαναν την μπασκετική Ευρώπη να παραμιλά!

Ότι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο….

Όλα όμως τα ωραία κάποια στιγμή έχουν ένα τέλος και αυτό για την ηγετική ομάδα του SUPER 3 ήρθε με εκκωφαντικό και οδυνηρό τρόπο τόσο για το σύλλογο όσο και για τους ίδιους. Στο ποδόσφαιρο όλα φαινομενικά πηγαίναν καλά και ο σύνδεσμος είχε προχωρήσει και στο επόμενο πρωτοποριακό βήμα, την ίδρυση της «Λέσχης Φίλων Άρη», που τυπικά έδινε τη διαχείρηση της ομάδας στον κόσμο της, κάτι προτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Όμως μόνο τύποις η Λέσχη είχε την εξουσία αφού τόσο στις συνελεύσεις όσο και στις εκλογές για την ανάδειξη διοίκησης η παρουσία και ο ασφυκτικός έλεγχος του SUPER 3 ουσιαστικά ευνούχιζε τόσο τη Λέσχη όσο και τις εκλογές. Στις εκλογές ουσιαστικά εκλέγονταν πρόεδρος όποιος ήθελε ο σύνδεσμος και στις συνελεύσεις οποιαδήποτε αντίθετη άποψη προπηλακίζονταν. Ο SUPER 3 ασκούσε και τυπικά και ουσιαστικά διοίκηση στην ομάδα και η κριτική για τα όποια λάθη απαγορεύονταν δια ροπάλου. Έτσι ο κόσμος του ΑΡΗ, κοιμώμενος τον ύπνο του δικαίου πιστεύε ότι όλα βαίνουν καλώς. Η πρώτη ρωγμή στο σαθρό όπως αποδείχτηκε οικοδόμημα σχηματίστηκε με την εκδίωξη του Λάμπρου Σκόρδα απο την προεδρία του συλλόγου που από την μια μέρα στην άλλη από «απόλυτος Θεός» και υπεράνω κριτικής έγινε κλέφτης και απατεώνας. Πολλά ακούστηκαν για το γεγονός αυτό, το σίγουρο είναι ότι υπήρξε «σύγκρουση συμφερόντων». Στην διοίκηση πέρασε ο νέος εκλεκτός του συνδέσμου, Θανάσης Αθανασιάδης και έκτοτε ξεκίνησε ένας θλιβερός και επιζήμιος εμφύλιος ανάμεσα σε Σκόρδα και SUPER3 – Κόντη, που γίνει πλεον το αγαπημένο παιδί του συνδέσμου. Αποτέλεσμα; Η ομάδα, έχοντας αυτή την περίοδο τα μεγαλύτερα έσοδα της ιστορίας της και αφού είχε σχεδόν μηδενίσει με το άρθρο 44, να βρεθεί χρεωμένη κατά 30 περίπου εκατ. ευρώ! Πραγματικά ασύλληπτο..!! Συνέπεια αυτού η ομάδα να φθίνει αγωνιστικά και να ξαναπέσει στη Β’ και εθελούσια στη Γ’ Εθνική. Η ηγετική ομάδα του συνδέσμου με προεξέχοντα τον πρόεδρο Γιάννη Σαουρίδη εκδιώχθηκε κλοτσηδόν από το σύνδεσμο και από την ομάδα αποχώρησαν όλοι συνδεόμενοι διοικητικοί παράγοντες. Η βασική κατηγορία που προσάπτεται στον σύνδεσμο είναι ότι αφού ασκούσαν ουσιαστικά διοίκηση είτε καταχράστηκαν τα εκατομμύρια του ελλείματος είτε συγκάλυπταν τους ενόχους, Άλλωστε, στη δημοσιότητα ήρθαν αρκετά πλασματικά συμβόλαια παικτών αμφιβόλου αξιάς με ιθύνοντα νου της όλης απάτης τον εκετελεστικό διευθυντη Γιάννη Κόντη, που εν τω μεταξύ απολάμβανε ιδιότυπης ασυλίας από το SUPER 3!

Στο μπάσκετ, μετά το πέρας της διοίκησης Δαμιανίδη αποκαλύφθηκαν χρέη αρκετών εκατομμυρίων που ακόμα και σήμερα αποτελούν βραχνά για την ομάδα και την αναγκάζουν σε χαμηλές πτήσεις. Θυμίζουμε ότι παρότι η μπασκετική ομάδα έιχε μετόχους ανεξάρτητους από το σύνδεσμο, τη διοίκηση ασκούσε ο εκλεκτός του SUPER 3 και πρώην συνδεσμίτης Δαμιανίδης που στο παρελθόν βέβαια μαζί με το σύνδεσμο είχε σώσει την ομάδα από το χείλος της καταστροφής.

ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ

Η ιστορία των Ιερολοχιτών ξεικάει στα μέσα της δεκαετίας του 60. Την εποχή εκείνη, μια πραέα ωέων και δυναμικών οπαδών του ΑΡΗ δημηούργησε έναν πυρήνα με βάση τα τσιμέντα της Θύρας 1. Το γήπεδο Χαριλάου, που την εποχή εκείνη δεν είχε την σημερινή του μορφή, είχε ως μοναδικό πέταλο την Θύρα 1. Για το λόγο αυτό το δυναμικότερο τμήμα των οπαδών του ΑΡΗ μας συγκετνρώθηκε στη Θύρα 1, από όπου ξεπήδησε ο πρώτος πυρήνας. Το όνομα του συνδέσμου, όντως πρωτότυπο, έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Σε έναν αγώνα κυπέλλου στο Αγρίνιο με αντίπαλο τον Παναιτωλικό, 29 οπαδοί του ΑΡΗ, από την Θύρα 1, βρέθηκαν στο πλευρό της αγαπημένης μας ομάδας. Γνωστός δημοσιογράφος της εποχής παρομοίασε τους εκδρομείς οπαδούς με τους θρυλικούς στρατιώτες του Ιερού Λόχου και έτσι ουσιαστικά βάφτισε τον καινούργιο σύνδεσμο. Παρά το γεγονός ότι οι Ιερολοχίτες ξεκίνήσαν την δράση τους την δεκαετία του 60, η επίσημη ιδρυσή τους άργησε αρκετά χρόνια. Ήταν μόλις το 1977 που το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ενέκρινε το καταστατικό με τίτλο ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΑΙ Θ1. Από τη στιγμή εκείνη ξεκίνησε η επίσημη ιστορία του συνδέσμου. Ο σύνδεσμος των Ιερολοχιτών ήταν πάντα κοντά στην ομάδα και έχει δώσει την δική της μάχη, στις καλύτερες και χειρότερες στιγμές, για το καλό του ΑΡΗ μας. Μέσα στην πολύχρονη ιστορία του συνδέσμου, έχει ακολουθήσει την ομάδα και έχει ζήσει έντονες στιγμές. Εκδρομές στην Αγγλία με αντίπαλο την Τσέλσι, τα ιστορικά παιχνίδια με την Περούτζια, ανεπάληπτες στιγμές στο γήπεδο Χαριλάου.

Αναμφισβήτητα η καλύτερη στιγμή του συνδέσμου σχετίζεται, πάντως, με τα παιχνίδια με αντίπαλο την πανίσχυρη, τότε, Σαιντ Ετιεν. Τότε, λοιπόν, και συγεκριμένα στον επαναληπτικό αγώνα, το κορυφαίο ίσως ποδοσφαιρικό περιοδικό του κόσμου, France Football ανακήρυξε τη Θ1 ος την καλύτερη κερκίδα της Ευρώπης, βραβεύοντας ουσιαστικά για αυτό το γεγονός τους Ιερολοχίτες.
Με τον ερχομό της δεκαετίας του 80, ο συνδεσμός, μαζί με την ομάδα, άρχισε να κατρακυλά. Με αφορμή τις υποχρεώσεις, στρατιωτικές και μη, των περισσότερνω εκ των ηγετικών στελεχών, οι Ιερολοχίτες ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Σε αντίθεση με το ποδοσφαιρικό τημήμα του ΑΡΗ μας που πέρασε μια καρά περίοδο ανυποληψίας και αβεβαιότητας, η ομάδα μπάσκετ μας κατά την ίδια περίοδο έγραψε τη δική της λαμπρή ιστορία. Οι οπαδοί του ΑΡΗ, πάντα δίπλα στην ομάδα είχαν το δικό τους μερίδιο στις επιτυχίες της ομάδας. Μέσα από το μπάσκετ λοιπόν, σε αντίθεση με την προηγούμενη γενιά, που χαρακτιρίζεται «ποδοσφαιρική» γεννήθηκαν για δεύτερη φορά οι Ιερολοχίτες. Ο τρόπος επανασύνδεσης είναι παρόμοιος με αυτόν της πρώτης φοράς.
Δύο παρέες οπαδών του ΑΡΗ δημηούργησαν ισάριθμους πυρήνες έχοντας ως βάση τη φτωχή σε επίπεδο συνδέσμων τότε Ανατολική Θεσσαλονίκη. Γρήγορα οι δύο πυρήνες αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν έναν καινούριο και ισχυρό σύνδεσμο. Τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν ήταν πολλά και δυσεπίλυτα. Το πρώτο ήταν αυτό του ονόματος του καινούργιο συνδέσμου. Η λύση δεν άργησε να βρεθέι. Η πρόταση να χρησιμοποιηθεί το όνομα του ενδοξότερου συνδέσμου του ΑΡΗ, κάνοντας τον ενεργό ξανά, ενθουσίασε όλους όσους συμμετείχαν στην προσπάθεια εκείνη. Οι ενέργειες που έγιναν έτσι ώστε η παλιά γενιά των Ιερολοχιτών να δώσει τη συγκατάθεση της για την επαναλειτουργία του συνδέσμου στέφθηκαν με μεγάλη ικανοποίηση το γεγονός ότι το δημιούργημά τους επρόκειτο να αναστηθεί και να αποτελέσει ένα ισχυρό όπλο στις οποιεσδήποτε επιδιώξεις όλων των τμημάτων του συλλόγου. Οι προσπάθειες για τη στέγαση του σενδέσμου στην παραδοσιακή έδρα των Ιερολοχιτών, αυτή της Αγίας Τριάδος, δεν απέδωσαν καρπούς. Έτσι, όσο και να φάνταζε δύσκολο, επιλέχθηκε η έσχατη λύση. Ο σύνδεσμος στεγάστηκε σε ένα μικρό μαγαζάκι στην κάτω Τουμπά. Η ανακοίνωση επαλαλειτουργίας του συνδέσμου έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το σύνολο του λαού του ΑΡΗ. Γράμματα από όλη την Ελλάδα κατέφθαναν σωρηδόν στο σύνδεσμο δίνοντας κουράγειο στα πρώτα μέλη των Ιερολοχιτών. Παράλληλα, οι παλιοί Ιερολοχίτες στάθηκαν αρωγοί στη δύσκολη προσπάθεια που μόλις ξεκινούσε.
Λίγους μήνες μετά την επανίδρυση του συνδέσμου, οι Ιερολοχίτες έδωσαν το βροντερό παρόν στο αξέχαστο τελικό του Τορίνο. Πολλοί θα θυμούνται τη συγκίνηση που προκάλεσε η όψη ενός κιτρινόμαυρο γήπεδο στην Ιταλία απένατι στους Τούρκους, αλλά και τους πανηγηρισμούς που ακολούθησαν τον αγώνα/θρίλερ. Γρήγορα, φάνηκε η ανάγκη μετεγκατάστασης της έδρας του συνδέσμου. Τα γραφεία στην Τούμπα δεν επαρκούσαν πλέον για να χωρέσουν τις φιλοδοξίες και τον μεγλάλο αριθμό των μελών. Έτσι το καλοκαίρι του 1994, ο σύνδεσμος μεταφέρθηκε στην περιοχή της Ανάληψης, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Σήμερα ο σύνδεσμος έχει περίπου 1.500 μέλη

TIFOZI CLUB ARIS

Το TIFOZI CLUB ARIS-επίσημος αναγνωρισμένος σύδνεσμος του ΑΡΗ-υδρύθηκε το 1997 στην πιο δύσκολη χρονιά της ποδοσφαιρικής ομάδας. Σοβαρότητα, υπευθυνότητα, ρομαντισμός και ανιδιοτέλεια είναι τα 4 συστατικά που διέπουν οποιεσδήποτε αποφάσεις του CLU Το TIFOZI CLUB ARIS σε αυτά τα χρόνια της παρουσίας του έχει επιδείξει μία αξιοζήλευτη δυναμική. Φυσικά τα περισσότερα μέλη του συνδέσμου (πριν ακόμα ιδρυθεί) έχουν βρεθεί σε όλα τα μεγάλα και όχι μόνο εύρωπαϊκά ραντεβού της αυτοκρατορίας του μπάσκετ του ΑΡΗ μας (Final 4, τελικοί). Όπως βέβαια και στο ποδόσφαιρο για το οποίο έχουν γίνει οργανωμένες εκδρομές από το club σε πολλά γήπεδα της Ελλάδας αλλά και σε Ευρωπαϊκά όπου έπαιζε ο ΑΡΗΣ, όπως Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, κλπ. Σε άλλες δραστηριότητες έχει να επιδείξει τη βράβευση των πρωταθλητών Ελλάδος ποδοσφαίρου του 1946, καθώς και βραβαύσεις αθλητών, παραγόντων και άλλων ανθρώπων που έχουν βοηθήσει το σύλλογο μας. Μέλη του συνδέσμου αρθρογραφούσαν κάποιο εποχή σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης πάντα με γνώμονα το καλό του ΑΡΗ μας. Το TIFOZI ARIS CLUB από το 2003 και μετά έχει ραδιοφωνική εκπομπή σε ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης το οποίο ακούγεται και μέσω διαδυκτίου σε όλο το κόσμο. Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να επισκεφτεί και την ιστοσελίδα του club www.tifoziclub.tk, μια ιστοσελίδα ερασιτεχνική μεν αλλά φτιαγμένη με μεράκι και αγάπη για τον ΑΡΗ. Σκοπός του TIFOZI CLUB ARIS είναι η συσπείρωση περισσότερρων οπαδών του ΑΡΗ και να βοηθάει την ομάδα με όποιο τρόπο μπορεί με την παρουσία του στις κερκίδες των γηπέδων που αγωνίζεται ο ΑΡΗΣ καθώς και την υπεράσπιση των συμφερόντων της ομάδας και τη διάδοση της Αρειανής ιδέας. Ο σύνδεσμος έχει πλέον τα γραφεία του στην οδό Μακεδονίας 148, έναν χώρο όμορφο, που έφτιαξαν οι τιφόζι και μπορούν να συγκεντρώνονται και να συζητούν τα του συνδέσμου με επίκεντρο πάντα την αγαπημένη μας ομάδα. Σήμερα το CLUB έχει εγγεγραμμένα πάνω από 300 μέλη και συνεχίζει να αγωνίζεται για το μεγαλείο του ΑΡΗ.

Για τους συνδέσμους φιλάθλων του ΑΡΗ έγραψε ο Sport Billy

http://www.propaganda.net.gr/sports/%CF ... %83%CF%85/

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Παρ 01 Ιούλ 2016, 14:11

MAD BOYS 13

Το 1988, κάποια «παιδιά» προερχόμενα κυρίως από τους Αμπελοκήπους, την περιοχή στην οποία ο Παναθηναϊκός μεγάλωσε και μεγαλούργησε, αποφάσισαν να οργανωθούν και να αποκτήσουν το δικό τους σύνδεσμο. Έτσι, με πολλά όνειρα και αγάπη για την ομάδα τους δημιούργησαν τους «MAD BOYS». Ένα όνομα που τους χαρακτήριζε πάντοτε και συνεχίζει ως σήμερα.

Τότε, η τρέλα των παιδιών στεγάστηκε στο μυθικό και πραγματικά αξέχαστο, για όλους μας, «δωματιάκι» της Μεγάλου Σπηλαίου 6. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τότε την εξέλιξη του συνδέσμου. Η παρέα των παιδιών σιγά-σιγά μεγάλωνε οι MAD ζούσαν με τον παλμό του κόσμου του Παναθηναϊκού. Αν και στην αρχή ο σύνδεσμος λειτουργούσε από μια παρέα, σύντομα ο κόσμος ερχόταν καθημερινά στο σύνδεσμο απ' όλη την Αθήνα για να μάθει τα διάφορα νέα. Και φυσικά τις ημέρες των αγώνων στη Θύρα 16 του ΟΑΚΑ για να φωνάξει και να ενισχύσει την ομάδα. Η συγκεκριμένη Θύρα αποτέλεσε μάλιστα για πολλά χρόνια τον «πυρήνα» στην εξέδρα του Παναθηναϊκού στους ευρωπαϊκούς και στους ελληνικούς αγώνες.

Οι MAD εκείνα τα χρόνια πρωτοτυπούσαν σε όλα τα επίπεδα. Κατ' αρχάς σκοπός τους ήταν να ενισχύουν όλα τα τμήματα της ομάδας, τον ερασιτέχνη γενικότερα. Έτσι, αγκάλιασαν κυρίως το μπάσκετ που ήταν παραμελημένο σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Το υποστήριξαν σε τέτοιο βαθμό ώστε να χαρακτηριστούν από πολλούς ως ''μπασκετικοί''. Ακόμα ακολούθησαν το βόλεϊ, ακόμα και τα γυναικεία τμήματα, κάτι που ήταν πρωτόγνωρο για την εποχή εκείνη. Κάθε φορά που ο σύνδεσμος υποστήριζε την ομάδα είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο για να το δείχνει, η παρουσία στην εξέδρα ήταν κάθε φορά εντυπωσιακή. Πάντοτε με συνεχή φωνή και καινούργια συνθήματα, άλλοτε με καπνογόνα, τύμπανα και φυσικά πάντα με τα πολλά πανό, που προκαλούσαν διάφορα σχόλια από εχθρούς και φίλους. Για την δημιουργία των πανό καθώς και των συνθημάτων πάντως αναλώθηκαν πολλά Σαββατοκύριακα που θα μείνουν αξέχαστα σε κάποια «παιδιά» που τώρα πια έχουν μεγαλώσει.

Αργότερα, το 1993, οι MAD BOYS,υπήρξαν οι πρωτεργάτες στην ίδρυση των ATHENS FANS οι οποίοι ήταν το αποτέλεσμα της συγχώνευσης 9 και πλέον συνοικιακών συνδέσμων. Μέσα στο κίνημα των ATHENS FANS ο σύνδεσμος ανέπτυξε δράση,πήρε πρωτοβουλίες και προσπάθησε να καθιερώσει έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης ανάμεσα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Μία σκέψη πιο ολοκληρωμένη που περιελάμβανε την ενίσχυση όλων των τμημάτων της ομάδας καθώς και τη συνεχή προσπάθεια για την βελτίωση της εξέδρας.

Ένα χρόνο αργότερα, το 1994, οι MAD BOYS μεταστεγάστηκαν σ' έναν μεγαλύτερο χώρο, στην Κολχίδος 26. Σ' έναν χώρο που υπήρχαν μεγαλύτερα όνειρα και φιλοδοξίες από ποτέ. Μετά το τέλος της περιόδου 1994-95 οι απόψεις του συνδέσμου διαφοροποιήθηκαν από αυτές των ATHENS FANS και κάπου εκεί μετά από απόφαση μας, οι δρόμοι μας χώρισαν οριστικά. Εκείνη την περίοδο αυτό μας φάνηκε σαν σωστότερο. Πολλοί, βέβαια, έσπευσαν να κατηγορήσουν το σύνδεσμο για αδιαλλαξία και εγωισμό εκ μέρους μας. Ό,τι και να πούμε, ότι και να γράψουμε γι' αυτήν την απόφαση η ιστορία θα κρίνει τις πράξεις μας.

Έτσι, λοιπόν, ο σύνδεσμος τράβηξε το δρόμο του. Πέρασε κάποιος καιρός νηνεμίας ώσπου έφτασε ο καιρός για κάτι διαφορετικό.

Το καλοκαίρι του 1996 μπήκαν οι βάσεις και τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου ήταν γεγονός. Το πρώτο τεύχος του ομώνυμου περιοδικού το οποίο θα εκδιδόταν για δύο χρόνια. Το περιοδικό αυτό είχε τεράστια απήχηση στις τάξεις των οργανωμένων αλλά και των απλών οπαδών του Παναθηναϊκού. Για δύο χρόνια προσπάθησε και κατάφερε να ξυπνήσει συνειδήσεις, να περάσει μηνύματα και να θίξει θέματα τα οποία άλλοι ούτε που τα σκεφτόντουσαν. Για πολλούς από εμάς το περιοδικό είχε γίνει το ναρκωτικό μας και περιμέναμε τη μέρα που θα βγει για να το διαβάσουμε και να το ξεζουμίσουμε. Το περιοδικό, όμως, με τα γραφόμενά του ενόχλησε πολλούς. Γι' αυτό μετά από δύο χρόνια συνεχούς παρουσίας διέκοψε αναγκαστικά την λειτουργία του το 1998,ταυτόχρονα με το κλείσιμο των συνδέσμων εκείνο το καλοκαίρι. Εκείνη η περίοδος ήταν από τις χειρότερες για το club. Δεχθήκαμε, μάλιστα, εξώδικο από την ΠΑΕ, όπως όλοι, με το οποίο μάθαμε ότι η παρουσία μας ήταν ανεπιθύμητη για την ομάδα και μας καλούσαν να κλείσουμε. Η θέση μας ήταν δύσκολη και παρόλο που μείναμε ανοιχτοί βρεθήκαμε σε αδιέξοδο αφού εκτός από το κλείσιμο του περιοδικού έπρεπε να δεχθούμε την κατάργηση του ονόματος του συνδέσμου. Από τότε οι MAD πέρασαν σε μία περίοδο απραξίας, που ήταν άλλωστε φανερή σε όλους. Τα γεγονότα εκείνου του καλοκαιριού στοίχισαν για το σύνδεσμο καθώς και για όλο τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος και να φτάσει το καλοκαίρι του 1999 για να αλλάξει κάτι.

Τότε, πάρθηκε η απόφαση ο σύνδεσμος να μεταφερθεί ακριβώς απέναντι από τον ιερό χώρο της Θύρας 13, δίπλα από το οινομαγειρείο και από τα ηλεκτρονικά το στέκι των MAD στην νεανική τους ηλικία. Η μεταφορά του συνδέσμου στο νέο χώρο συνδυάστηκε με την αλλαγή της έδρας του Παναθηναϊκού, αν και η απόφαση μας πάρθηκε μήνες πριν την απόφαση της διοίκησης. Το γεγονός αυτό δεν ήταν το κύριο που συνέβαλε στην απόφαση μας. Ήταν θέμα που είχε να κάνει με την 13, με τις αναμνήσεις που έφερναν τα ηλεκτρονικά και οι γύρω δρόμοι. Ήταν η ευχαρίστηση να μένουμε στην οδό Παναθηναϊκού. Και φυσικά ήταν η πρόθεση του συνδέσμου να ξανααναλάβει πρωτοβουλίες και να ξυπνήσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού από τον ''λήθαργο'' στον οποίο έχει πέσει.

Το 2002 άρχισε η επανακυκλοφορία του περιοδικού το οποίο συνεχίζει να κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα εμφανώς ανανεωμένο σε πολλά θέματα από την παλαιότερη του μορφή αλλά διατηρώντας πάντα την αντικειμενική κρίση και άποψη του.

Το 2003 δημιουργούνται η Ανεξάρτητοι με τους MAD να παίζουν σημαντικό ρολό στη δημιουργία τους αλλά και στην πορεία τους κατά τη διάρκεια της δίχρονης ύπαρξής τους . Το χαρακτηριστικό αυτού του κινήματος που το δυναμικό του ήταν πάνω από 30 συνδέσμους από Αθήνα και επαρχεία, ήταν ο διετής αποκλεισμός της ομοσπονδίας από το γήπεδο από την ΠΑΕ η οποία για αυτήν την αντιμετώπιση επικαλέστηκε διάφορα επιχειρήματα ένα από τα οποία αφορούσε τους MAD .Το διετές εμπάργκο κράτησε μέχρι τον τελευταίο αγώνα στη Λεωφόρο, παρόλα αυτά η ομοσπονδία το διάστημα το οποίο παρέμεινε «εξόριστη» από το γήπεδο και τη θύρα 13 περιστασιακά έκανε αισθητή την παρουσία της στη Λεωφόρο από το απέναντι πέταλο της θύρας 13.

Την επόμενη αγωνιστική περίοδο η ομάδα μετακόμισε για δεύτερη φορά στο ΟΑΚΑ όπου οι MAD και οι υπόλοιποι σύνδεσμοι που αποτελούσαν τους Ανεξάρτητους έπαιρναν για έναν χρόνο εισιτήρια στη θύρα 17. Την περίοδο 2006-07 πραγματοποιήθηκε η πολυπόθητη ένωση και πορευόμαστε σχεδόν όλοι οι σύνδεσμοι μαζί ως «ενιαίος φορέας συνδέσμων Θύρας 13».Οι MAD υπήρξαμε μπροστάρηδες και πάλι κάνοντας ότι περνάει από το χέρι μας με σκοπό την πραγματοποίηση του ονείρου.

Όσα κι αν περάσαμε, όσα κι αν πάθαμε και ό,τι και να μας κόστισαν αυτά εμείς θα συνεχίζουμε. Όσα ειπώθηκαν και έκαναν σ' εμάς τα προσπερνάμε αλλά ποτέ δεν τα ξεχνάμε. Στόχος μας δεν ήταν ποτέ και ούτε θα είναι η προβολή και τα φράγκα. Και να είστε σίγουροι ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν θα πολεμάμε για το καλύτερο του Παναθηναϊκού και του κόσμου του. Άλλωστε το γεγονός και μόνο ότι ανοίγοντας τα παράθυρα του club έχουμε τη καλύτερη θέα του κόσμου, δεν μας αφήνει άλλα περιθώρια.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Τετ 06 Ιούλ 2016, 23:31

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Τετ 06 Ιούλ 2016, 23:54

Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Παρ 08 Ιούλ 2016, 13:38

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 12:44

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

Απάντηση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 110 επισκέπτες