***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Κάρτα Φιλάθλου, Λευτεριά Στους Οπαδούς...
glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 12:57

Εικόνα
Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 13:23

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 14:03

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 20:39

ΘΥΡΑ 7

Η Αληθινή ιστορία του ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΚΛΑΜΠ

Ακόμα και οι πολέμιοί της, γνωρίζουν καλά τι σημαίνει Θύρα 7.Η ιστορία της πιο δυναμικής θύρας των ελληνικών γηπέδων,αυτής που έχει ποτιστεί με το αίμα 21 αδικοχαμένων παλικαριών,δεν περνάει απαρατήρητη.Ειδικά αυτές τις μέρες,με τη συμπλήρωση 23 χρόνων απο την τραγωδία της 8ης Φεβρουαρίου.Η Θύρα 7 εξελίσσεται,οργανώνεται,κάνει τη δική της προσπάθεια ενάντια στη βία.Και εμείς από εδώ θα γνωρίσουμε-την ιστορία της.Τη δημιουργία της,τα γιγαντώματά της,την πορεία της,σ’ενα αφιέρωμα με τρείς συνέχειες.

Μια απλή πύλη εισόδου θεατών ενός ποδοσφαιρικού εγώνα;Η απάντηση είναι σίγουρα όχι!Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου,που τα νιάτα έλιωναν με τη ζωντάνια τους,το πάθος και την αγάπη τους γι’αυτη την ομάδα,τον αντίπαλο τους, η μοίρα είχε αποφασιστεί διαφορετικά.Έστειλε στον παράδεισο 21 ψυχές και βύθισε στο πένθος ολόκληρη τη φιλαθλη κοινή γνώμη και όχι μόνο.Δέν υπήρξε ούτε ένας άνθρωπος που να μη συγκλονίστηκε από αυτή την τραγωδία,που να μη δάκρυσε ακούγοντας τους σπαραγμούς των μανάδων.Ακόμα και τώρα,τόσα χρόνια μετά,παρόλο που κάποια ανθρωποειδή ποτισμένα με μίσος προκαλούν το κοινό αίσθημα με τ’απαράδεκτα συνθήματα τους μη βρίσκοντας άλλο τρόπο για να μειώσουν το μεγαλείο του Ολυμπιακού,ένα δάκρυ κυλάει στο μάγουλό μας φέρνοντας στη σκέψη μας την αποφράδα εκείνη μέρα.Για αυτό η Θύρα 7 δεν είναι μια απλή είσοδος.Ποτίστηκε με αίμα και πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας.Δεν πέθανε κανείς.Απλά δεν είναι μαζί μας.Γιατί πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε.Και όλοι εμείς δεν πρόκειτε να τους ξεχάσουμε ποτέ.Αποτελούν το σύμβολο της ιδεολογίας μας.Για αυτό κάθε χρόνο στο ετήσιο μνημόσυνο βλέπεις όλο και περισσότερο κόσμο.Νέα παιδιά,που τότε δεν είχαν κάν γεννηθεί.Και όμως,αισθάνονται χρέος τους την παρουσία τους.Κάπως έτσι δημιουργήθηκε και η ιδέα (απο το χρέος) για να γράψουμε την ιστορία της πιο θρυλικής Θύρας στην Ελλάδα,οσο μπορεί να χωρέσει μία ένδοξη πορεία μέσα στο χρόνο,μέσα σε λίγες μόνο σελίδες...

Ότι και να γραφτεί για την πιο ιστορική θύρα των ελληνικών γηπέδων και πάλι θα είναι λίγο.Ειναι αδύνατον μέσα σε λίγες σελίδες να καταγραφτεί η ιστορία και τ’απειρα γεγονότα που συνέθεσαν το παζλ του μεγαλύτερου και πιο δυναμικου πυρήνα των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού μας.Ειναι σχεδόν βέβαιο ότι το μεγαλύτερο μέρος των φιλάθλων μας έχει περάσει από το συγκεκριμένο κομμάτι της εξέδρας,που πάντα έδινε το έναυσμα της νίκης με το ανεξάντλητο πάθος και την αστείρευτη ενέργεια του,αναγκάζοντας τον οποιονδήποτε αντίπαλο να παρακαλάει να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το ενενηντάλεπτο.Πολλά τα σχόλια που έχουν ακουστεί κατά καιρούς και θετικά και αρνητικά!.Τα δεύτερα προερχόμενα κυρίως από τους αντιπάλους μας,μιας και η ζήλια με το φθόνο τους έβραζαν και τους βάζουν παρωπίδες για να μην βλέπουν την πραγματικότητα,που όμως βαθιά μέσα τους γνωρίζουν.Ακριβής ημερομηνία για την ίδρυση της θύρας7 δεν υπάρχει...

Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 70’ μετακόμισαν οι τότε σκληροπυρηνικοί στη συγκέκριμένη θύρα,απο τη θύρα 13 που μαζεύονταν λόγω του φτηνού εισιτηρίου.Τα πράγματα τότε ήταν τελείως διαφορετικά απ’ότι σήμερα.Χωρίς οργάνωση (έξω απο το γήπεδο),για να βρεί κάποιος εισιτήριο έπρεπε να στηθεί ώρες ατέλειωτες σε μεγάλες ουρές στα ταμεία και να...παρακάλαγε τον θεό να μην έχουν τελειώσει τα εισιτήρια όταν θα έφτανε η σειρά του μπροστά απο το γκισέ.Και δεν μιλάμε για παιχνίδια ντέρμπι...Μιλάμε απλά για ένα παιχνίδι,με οποιονδήποτε αντίπαλο,είτε λεγόταν Πανσερραϊκος,είτε Φωστήρας,είτε Ομόνοια Κύπρου,το θέαμα στις κερκίδες του γηπέδου ήταν το ίδιο κάθε Κυριακή μεσημέρι.Κατάμεστο,όρθιοι,σαν τα τσαμπιά κρεμόντουσαν τότε οι οπαδοί μας.Και δεν λέω γι’αυτούς που τριγύρναγαν έξω απο το γήπεδο με το ραδιοφωνάκι κολλημένο στο αυτί και περίμεναν ν’ανοίξουν οι πόρτες το τελευταίο τέταρτο,μπάς και στρομωχτούν και δούν κάτι από θρύλο.Κάπως έτσι πρέπει να προήλθε και το πρώτο ατύχημα στη θύρα 7,σ’ενα φιλικό παιχνίδι με την κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη εκείνη την εποχή,τον Άγιαξ.Η τρέλα των οπαδών,μαζί με την κακοτεχνία της συγκεκριμένης Θύρας (έκανε μιά καμπύλη όταν οδηγούσε πρός την έξοδο,με αποτέλεσμα να μήν βλέπουν οι τελευταίοι τι γίνεται μπροστά τους και το σπρώξιμο για να βγούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα έφερε το ατύχημα) είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό τότε –ευτυχώς-περίπου 14 ατόμων (8 χρόνια μετά,περίπου είχαμε μιά τραγωδία).Όσο περνούσαν τα χρόνια και η παρουσία των οπαδών μας σε κάθε γήπεδο που αγωνιζόταν η ριγωτή ερυθρόλευκη φανέλα ήταν κάτι παραπάνω από έντονη,τόσο πιο αναγκαία φαινόταν η δημιουργία ενός συνδέσμου που θα συσπείρωνε όλο αυτόν τον κόσμο.Θα τον έκανε ακόμα πιο δυναμικό και φόβητρο σε όποιον τολμούσε να ΄΄πειράξει΄΄ αυτό που λάτρευε,τον Ολυμπιακό.Στα τότε στέκια της εποχής,στον ¨Αρη¨στην Πλάκα και στη ¨Victoria¨ στη Νίκαια,που ήταν ολυμπιακοκρατούμενα,δημιουργήθηκαν οι πρώτοι πυρήνες των παιδιών με τα μακριά μαλλιά,τά πέτσινα μπουφάν με τα κομμένα τζίν και ένα σωρό ραφτά στην πλάτη τους,τις ζώνες με τα καρφιά στην μέση τους,τα στενά τζιν παντελόνια...

Η δυναμική έκφραση της ρόκ και της χέβι μέταλ σκηνής σε όλο της το μεγαλείο,πήγαινε ασορτί με τους πιο δυναμικούς σκληρούς οπαδούς της χώρας.Η θέση τους στη κερκίδα;Όπως αντικρίζεις το Καραϊσκακη μέσα από τα σκαλιά της θύρας 7,στην κάτω δεξιά μεριά από το ρολόι...Μέσα στην τρέλα,στη σχιζοφρένεια (όπου κανείς μετά απο κάθε γκόλ δεν βρισκόταν ποτέ στη θέση που ήταν πρίν και όλοι έψαχναν πού βρίσκετε ο φίλος τους) και με το κασκόλ δεμένο σφιχτά στόν αγκώνα του χεριού,έδιναν ραντεβού κάθε Κυριακή πολλές ώρες πρίν τον κάθε αγώνα οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Ολυμπιακού.Πρίν απο κάθε παιχνίδι συγκεντρώνονταν και έπαιζαν μπάλα κάτω από την γέφυρα,άλλοι έπιναν τα μπυρόνια τους στο καφεναδάκι,άλλοι συνωστίζονταν στο μικρό δωματιάκη που αποτελούσε τον τότε σύνδεσμο για να προμηθευτούν το εισιτήριο πού ήλπιζαν να έχουν καβατζώσει οι ¨κολλητοί¨τους.Ήταν η συνέχεια μιας ατέλειωτης νύχτας με πολύ ποτό και ρόκ μουσική,γιατί τότε το να πηγαίνεις και ειδικά στη Θύρα 7 ήταν μια ¨γιορτή¨που ξεκίναγε από την ώρα που τελείωνε το προηγούμενο παιχνίδι...Στα τέλη λοιπόν της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 είχαν δημιουργηθεί οι ...ΣΑ.ΦΟ.Π. (Σύνδεσμος Αθηναίων Φιλάθλων Ολυμπιακού Πειραιώς) στη Σωκράτους και η Ερυθρόλευκη Στρατιά πίσω απο το Καραϊσκακη.Ήταν οι εποχές που μαζεύονταν οι 7θυρίτες στο Μοναστηράκι και ανέβαιναν κατά χιλιάδες με τα πόδια τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και έβαζαν τα βαζελάκια...χωρίς εισιτήριο μέσα στη 13, ήταν τότε που γύρναγαν γύρω-γύρω από τη Λεωφόρο όσοι δεν είχαν βρεί εισιτήριο και πανηγύριζαν στούς δρόμους τα γκόλ του Ολυμπιακού,ήταν τότε που πέταγαν τα χανουμάκια έξω απο τη σκεπαστή,ήταν τότε,που πρίν δημιουργηθεί η συγκεκριμένη θύρα,έψαχναν όλοι να βρούν ποιός είναι τελικά ο γηπεδούχος.Ήταν τότε που αναγκάστηκε η κυβέρνηση να φτιάξει τα ΜΑΤ και να χωρίζει τους γηπεδούχους από τους φιλοξενούμενους για να πηγαίνουν κάποιοι στο γήπεδό τους και να αισθάνονται ¨μάγκες¨.Ήταν τότε το Καραϊσκακη,χωρίς υπερβολή,οι περισσότεροι το έβλεπαν μόνο από φωτογραφία.Τον Φλεβάρη,όμως,του 1981,η μοίρα ήταν αποφασισμένη να παίξει το δικό της ,τραγικό ρόλο,στην ιστορία της θύρας 7...Για άλλη μια φορά όλα είχαν αναφερθεί στην τύχη.Μια τύχη που διάλεξε να γυρίσει την πλάτη της σε 21 νέους και να τους οδηγήσει στην αιώνια μνήμη.

Το επιβλητικό 6-0 επι της ΑΕΚ,αυτή η τρέλα του ότι για μία ακόμη απολαμβάναμε τον τον Ολυμπιακό μας έτσι όπως ο καθένας μας τον έχει πλάσει στα όνειρά του,το αδιαχώρητο στην κερκίδα της Θύρας 7 και η επιθυμία για να τρέξουν όσο το δυνατόν πιό γρήγορα στα αποδυτήρια για ν’αποθεώσουν τα ινδάλματά τους (σύν την αδιαφορία και την απερισκεψία των υπευθύνων),οδήγησαν στο να συμβεί η μεγαλύτερη τραγωδία στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.Ταυτόχρονα,όμως,και ο φάρος που μέχρι σήμερα οδηγεί όλους τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο δρόμο των επιτυχιών μέσα απο το σύνθημα : Θρύλε θυμήσου,πρωτάθλητη σε θέλουνε ακόμα και οι νεκροί σου.

Η τραγωδία της 8ης Φεβρουαρίου του 1981 άλλαξε καταστάσεις και δεδομένα.Τίποτα πια δεν ήταν ίδιο,πολλά είχαν αλλάξει και διαφοροποιηθεί,ειδικά μέσα στις κερκίδες,στα συναισθήματά μας,στον τρόπο που πηγαίναμε στο γήπεδο.Εκείνη η μέρα χαράχκηκε βαθιά μέσα μας.Η Θύρα 7 προχώρησε, όμως εκέινη η τραγωδία θα τη συντρόφευε για πάντα.Το ξέραμε,το νιώθαμε από την πρώτη στιγμή που ξαναπάτησαμε το πόδι μας στο Καραϊσκακη μετά από εκείνο το ¨μαύρο¨απόγευμα.

Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκακη μετά την τραγωδία.Ο καθένας μπορούσε ν’αντικρίσει μία θλίψη,μία παγωμάρα στα πρόσωπα όλων μας...Η προσέλευση γινόταν σιγά-σιγά,Λίγα λουλούδια στόν τόπο της τραγωδίας,τον Αττίλιο να σαλπίζει πένθιμα,τριανταπέντε χιλιάδες κόσμος και να μήν ακούγεται τίποτα,με τη θύρα 7 γεμάτη όπως πάντα.Το παιχνίδι λήγει με νικητή τον Ολυμπιακό μας.Σχεδόν κανείς δεν κουνήθηκε από τη θέση του.Κανείς δεν βιάστηκε ν’αποχωρήσει.Στο μυαλό όλων κυριαρχούσε τι είχε συμβεί πρίν λίγο καιρό,απο το σπρώξιμο και το συνωστισμό . Οι πόρτες ήταν...διάπλατα ανοιχτές!!!Οι παρέες , σιγά-σιγά, κατευθύνονταν πρός την έξοδο.Θυμάμαι ότι αποχώρησα τότε τρία τέταρτα μετά τη λήξη του παιχνιδιού και ακόμα υπήρχε κόσμος μέσα.Ήταν τέτοια τα συναισθήματα που ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι τα νιώθουν όσοι ήταν εκείνο το απόγευμα στη Θύρα 7 του Καραϊσκακη.

Βρισκόμαστε πάντα στις αρχές της δεκαετίας του 80’.Με πρόεδρο τότε τον Σταύρο Νταϊφα,ο Ολυμπιακός κατακτούσε τον έναν τίτλο μετά τον άλλον.4 συνεχόμενα πρωταθλήματα,τα δύο σε μπαράζ στο Βόλο.Πρώτα με τον Άρη και μετά με τον ΠΑΟ.Πιστεύω ότι όλα αυτά που έζησε τότε η πόλη του Βόλου,στάθηκαν ικανά για να οδηγήσουν την πλειοψηφία τής πόλης,αλλά και του νομού,να βάλουν μέσα στην καρδιά τους τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του!.Ήταν τέτοιο το πάθος του κόσμου για το πρωτάθλημα,ύστερα και απο την αδικία της προηγούμενης χρονιάς που μας είχε κλαπεί το πρωτάθλημα απο την ΑΕΚ,που τίποτα δεν φαινόταν ικανό για να μας σταματήσει.Ήταν τότε που πρωτακούστηκε η λέξη ¨Hooligans¨στα ελληνικά γήπεδα,αναφερομένη φυσικά στους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Θύρας 7.Τι να μας πούνε για τη ζωή τους οι αλλόθρησκοι,τι να πρωτοθυμηθώ...

Τα κάγκελα που έπεφταν σαν χάρτινα όταν το συναίσθημα της αδικίας πλημύριζε το κορμί μας;Τις ¨ανεξέλεγκτες βόλτες¨στη Φιλαδέλφεια (με αποκορύφωμα την 21η Σεπτεβρίου 1980)που σκάγαμε από παντού και για να βρούμε Αεκτζή έπρεπε να μπούμε στο γήπεδο και να βάλει γκόλ η ομάδα του για να σηκωθεί από τη θέση του;Την τρεχάλα τους που έμπαιναν στη σκεπαστή χωρίς να κοιτάνε πίσω τους , καθώς ανέβαιναν τη Δεκελείας 5.000 τρελαμένοι γαύροι για να κάτσουν δίπλα τους (μισή-μισή η σκεπαστή,χωρίς κάγκελο ενδιάμεσα) και από πάνω τους;Που φώναζαν υβριστικά συνθήματα κατά του Βαρδινογιάννη για να μας καλοπιάνουν;Που είχαν σηκώσει μέχρι και πανό υπέρ μας στη Λεωφόρο,σ’εκείνο το παιχνίδι του κυπέλλου με τα τρία πέναλτι από τον αλησμόνητο τρίο Δέδε,Ζλατάνου και Βουράκη; Άρχισαν να ¨μαγκίζουν¨(τρόπος του λέγειν) μόνο όταν μπήκε κάγκελο ανάμεσά μας και είχαν την προστασία της αστυνομίας.Μόνο έτσι έμπαιναν στο γήπεδο τους.Ή να θυμηθούμε το παιχνίδι εκείνο που τους πετάξαμε έξω απο την σκεπαστή;Την πρώτη χρονιά που έκαναν μια μικρή κερκίδα στο Καραϊσκάκη ήταν σ’ενα παιχνίδι κυπέλλου,το 1986 αν δεν κάνω λάθος.Με συνοδεία βέβαια,κορίτσια πράμα,πού να πάνε μόνα τους;Πάντα ζήλευαν και ζηλεύουν τη Θύρα 7.Μεγαλύτεροι παραμυθάδες απ’αυτους δεν υπάρχουν.Ισως γιατί τα χουνέρια που τους έχουμε κάνει είναι άπειρα.Στις 13 Απριλίου του 1980 παίζαμε στη Χαλκίδα.Ακόμα και σήμερα κανείς δεν μπορεί ν’απαντήσει με βεβαιότητα πόσοι ξεκίνησαν για να έρθουν,πόσοι πέρασαν τη γέφυρα και πόσοι (και άν) μπήκαν στο γήπεδο,περνώντας από τα μπλόκα των οπαδών μας.Ένα μήνα πρίν είχε γίνει τής...Ριζούπολης το κάγκελο,δεν είχε μείνει τίποτα όρθιο.Η Θύρα 7 έβλεπε πώς κάποιοι προσπαθούσαν να στερήσουν από τον Ολυμπιακό ένα ακόμα πρωτάθλημα.Ήμασταν αποφασισμένοι,δεν θα τους κάναμε το χατίρι.Με οποιονδήποτε τίμημα.Τα κρατητήρια,σχεδόν κάθε Κυριακή,είχαν τηνμ τιμητική τους , δίκαια ή και πολλές φόρες άδικα.Το κόκκινο κασκόλ και τα μακριά μαλλιά αυτόματα σε καθιστούσαν σκληροπυρηνικό της Θύρας 7.Ειδικά στα παιχνίδια της επαρχίας, ξεχωρίζαμε στη κερκίδα σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.Όπου κι αν πηγαίναμε (ίσως επειδή ήμασταν και οι μόνοι που πηγαίναμε) συναντούσαμε τέτοιο μίσος,τέτοιο κόμπλεξ,που αναπόφευκτα μετά από ένα σωρό αντεγκλήσεις καταλήγαμε πάντα σ’επεισόδια.Δεκέμβριος του 1984,στη Δράμα,έχουμε πάει καμιά τριακοσαριά άτομα και με τη λήξη του αγώνα νόμισαν οι Δραμινοί ότι η αριθμητική τους υπεροχή θα ήταν ικανή να μας τρέψει σε φυγή.Λογάριαζαν,όπως φάνηκε,χωρίς τον ξενοδόχο με αποτέλεσμα να κάνουμε ένα ¨μικρό λίφτινγκ¨στο γήπεδο και μία προπόνηση στα 400 μέτρα μετ’εμποδίων,για να φύγουμε αργά το βράδι με 6 πούλμαν που μας χορήγησε η ΠΑΕ Δόξας Δράμας μιας και τα δικά μας, μας είχαν εγκαταλείψει .Δεκάδες παρόμοια περιστατικά σε Λάρισα,Γιάννενα,Σέρρες,Καστοριά,Ηράκλειο,Ρόδο,όπου θα θέλαμε εκατοντάδες σελίδες για να περιγράψουμε τι συνέβαινε σε κάθε έξοδο των οπαδών μας στην επαρχία .Ήταν το κόκκινο χρώμα που τους έκανε όλους να...βγάζουν αφρούς απο το στόμα τους;Ήταν η ανικανότητα των ομάδων τους να νικήσουν το μόνιμο πρωταθλητή Ολυμπιακό;Ήταν η ανάγκη τους να δείξουν ότι είναι πιο νταήδες από τους μάγκες του Πειραιά;Μάλλον λίγο απο όλα.Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως οι αντιπάλοι οπαδοί σταντάριζαν με το πού γινόταν η κλήρωση του πρωταθλήματος,ποια ημερομηνία έπαιζαν με το Θρύλο.Μέσα από τα υβριστικά τους συνθήματα έβγαινε και η αλήθεια,θα...το Θρύλο και τον Πειραιά.

Μόνο που έμεναν πάντα στο...θα.Η δεκαετία του ’80 έχει στιγματίσει πάντως από τα επεισόδια μεταξύ των οπαδών,που περίμεναν πώς και πώς την Κυριακή για να λύσουν τις διαφορές τους.Η ¨μαγκιά¨της Θύρας 7 ήταν ότι ποτέ δέν περίμενε να έρθουν οι άλλοι.Πάντα πηγαίναμε εμείς για να τους βρούμε.Είτε Φιλαδέλφεια λεγότανε,είτε Πεδίο Άρεως και Λεωφ.Αλεξάνδρας,είτε...Αλαμάνα.Έχει μείνει ιστορική η....μαχη 150 Ολυμπιακών που γύρναγαν από τη Λάρισα και συναντήθηκαν με 20 πούλμαν οπαδών του ΠΑΟΚ,που αν και εξαπλάσιοι,το μόνο που έκαναν ήταν ν’ανασυντάσσονται μετά τις...εφόδους μας.Δεν ξέρω και εγω πόσα στρέμματα κάηκαν εκείνο το βράδυ για να τους αναγκάσουμε να βγούν στο δρόμο.Το πώς γυρίσαμε σπίτια μας,ένας θεός το ξέρει.Το σίγουρο,πάντως,είναι ένα : Χρειάζονται πολλοί περισσότεροι για να μας κάνουν καλά....

Η δεκαετία του ’80 κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν δεκαετία των επεισοδίων.Η άναρχη κατάσταση που επικρατούσε μέσα στα γήπεδα,εξαιτίας της ανοργανωσίας του συνδεσμιακού χώρου,στιγμάτισε για πάντα το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ανέκαθεν το ποδόσφαιρο,σαν δυναμικό άθλημα που είναι, ηλέκτριζε τα πλήθη.Όλοι αυτοί που λένε τι καλά που ήταν τα παλιά χρόνια που πηγαίναμε όλοι μαζί και βλέπαμε μπάλα,ψεύδονται.Απλά,τα παλιά χρόνια,δεν υπήρχαν ιδιωτικά κανάλια,ούτε Μ.Μ.Ε να προβάλλουν τι γινόταν σε κάθε γήπεδο και τα επεισόδια ήταν από τη φύση τους υποβαθμισμένα.Η...σφαλιάρα πάντως έπεφτε σύννεφο,σε όλα τα γήπεδα,ανεξαρτήτου κατηγορίας.Δεν υπήρχαν κάμερες σε κάθε ταράτσα να δείχνουν το...μπουκέτο που έπεφτε,από δέκα διαφορετικές μεριές,ούτε θύρες φιλοξενούμενων,ούτε ΜΑΤ,μόνο κάτι χωροφύλακες.Ότι λέγεται ή γράφεται γίνεται απλά για να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση σ’αυτά που συμβαίνουν τώρα.Όποιος όμως έζησε τη δεκαετία του ’80 ξέρει πολύ καλά ότι αυτά που γίνονται τώρα είναι πταίσματα.

Οι ¨πελάτες¨είχαν την τιμητική τους από τότε.Το πρωτάθλημα του 1982 που κατακτήθηκε στο μπαράζ του Βόλου,ήταν το πιο νταηλίδικο,κατα τη γνώμη μου,όλων των εποχών.Αν και ο Θρύλος μας βρισκόταν έξι βαθμούς πίσω από τον ακατονόμαστο με σύστημα βαθμολογίας 2-1-0,εντούτοις κάλυψε τη διαφορά και φτάσαμε στο περιβόητο μπαράζ του Βόλου.Στις 29 Ιουνίου του 1982, ο Βόλος αποφάσισε τι ομάδα θα υποστήριζε για τα επόμενα χρόνια.

Όχι φυσικά τους....κολυμβητές της θύρας 13,ούτε αυτούς που κρύβονταν για να σωθούν κάτω απο τις βάρκες,ούτε φυσικά τους....300 που είχαν έρθει για να υποστηρίξουν μία ομάδα που είχε τότε 5 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα.Ο Βόλος είχε πλημμυρίσει τότε από τη Θύρα 7 πού είχε στείλει από νωρίς το πρωί το μήνυμά της για το τί θα επακολουθούσε αργότερα μέσα στν αγωνιστικό χώρο.Με τέτοιους οπαδούς πώς να διαφέρουν οι παίκτες της ίδιας ομάδας;Το σκάνδαλο Μπουμηλή,Ο Βαρδινογιαννισμός,οι αρπαγές παικτών μας,οι ομάδες δορυφόροι,οι στημένες κληρώσεις και διαιτησίες σε πρωτάθλημα και κύπελλο,το σκάνδαλο Ραούλ Ρόκε Αλφάρο Μπιστάκη,οι συνεχείς τιμωρίες του γηπέδου μας,τα πράσινα Μ.Μ.Ε (απο τότε είχαν ξεκινήσει την εργολαβία),γενικά όλο το τότε σύστημα,έπαιρναν την πιο αντρίκεια απάντηση από τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του.Μετά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος 1986-87,ο Ολυμπιακός μπαίνει σε περιπέτειες.Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πτόησε τον κόσμο του.Το αντίθετο μάλιστα.
Τον οδήγησαν στο να βρεί τρόπους να οργανωθεί για ν’αντιδράσει με το πιό αποτελεσματικούς και ουσιαστικούς τρόπους βλέποντας όλα τα πολιτικοαθλητικά...όρνεα να είναι έτοιμα να τον κατασπαράξουν με το που θα λύγιζε και θα έπεφτε.Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε ποτέ...

Το φθινόπωρο του ’88,λίγο πρίν την κάνει ο Κοσκωτάς,είχαμε ακόμα μία ¨συνάντηση¨με τους....άλλους,τους ¨πράσινους¨,στο Λεβέντη.Εμείς παίζαμε τιμωρημένοι στα Τρίκαλα με την Καλαμαριά και αυτοί στη Λάρισα.Πάνω-κάτω,δηλαδή,ίδια απόσταση.Δύο πούλμαν αυτοί,κόμβοι από πούλμαν εμείς.Προπορεύονταν οι....ατρόμητοι και έκαναν το λάθος ν’αναμετρηθούν μαζί μας.

Ελαφρά περισσότεροι εμείς (εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή),ξαφνικά τούς βλέπουμε στα 500 μέτρα να μας την έχουν στημένη.Για άλλη μία φορά είχαν υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις τους.Έμειναν στην ιστορία τότε τα επεισόδια.Το ένα πούλμαν τους πρόλαβε και την έκανε,το άλλο,δυστυχώς, έμεινε ακινητοποιημένο.Οι πρώην άντρες εκλιπαρούσαν κρυβόμενοι κάτω από τα καθίσματα,μέσα από τα σπασμένα τζάμια,να σταματήσουν αυτοί που προηγουμένως οι ίδιοι ήθελαν να χτυπήσουν.Χωρίς κανείς να καταλάβει,από καπνογόνο,μπήκε φωτιά στο πούλμαν.Την άλλη μέρα όμως κανείς δε θα γράψει ότι εμείς οι ίδιοι τους σώσαμε βγάζοντας τους από το πίσω παράθυρο,χωρίς να τους πειράξει κανείς.
Όλοι θα κατηγορούσαν τους αλήτες,τους οπαδούς του Ολυμπιακού,χωρίς να είναι κανείς από αυτους μπροστά στο συμβάν...

Έπεσαν οι ίδιοι θύματα στο σκηνικό που οργάνωσαν,η υπόθεση όμως είχε και συνέχεια.Έστειλαν κάποια παιδιά δικά μας στη φυλακή και αυτοί βγήκαν λάδι.Βλέπετε,ήταν τα ¨θύματα¨.

Εκείνο το διάστημα είχε επανιδρυθεί και ο σύνδεσμος στην Αθήνα.Μαζί με τον Πειραιά και την Ερυθρόλευκη Στρατιά αποτέλεσαν τα επόμενα χρόνια τις βάσεις για την εξάπλωση του συνδεσμιακού χώρου σε όλη την Αθήνα και τον Πειραιά.

Πρώτα στην πλατεία Κοτζιά,ύστερα στη Λυκούργου και κατόπιν στο Μοναστηράκι....Παραδοσιακά ερυθρόλευκο....κοινό σημείο συνάντησης για πορείες με τα πόδια σε Λεωφόρο,Φιλαδέλφεια,Ριζούπολη,Αιγάλεω,¨τάφο του λαγού¨κ.λ.π.Η ανάγκη για συσπείρωση και οργάνωση όλου αυτού του τεράστιου πλήθους που λεγόταν και ένιωθε Θύρα 7,ήταν κάτι παραπάνω από επιτακτική.Κάποιοι δεν μας γουστάρουν.Μας έβλεπαν σαν αγκάθι στα σχέδια τους για εξαφάνιση του Ολυμπιακού μας.Δεν ήθελαν με τίποτε να σηκώσουμε το δαφνοστεφανωμένο κεφάλι.

Και μας πολεμούσαν με κάθε τρόπο.Ήταν ειδικοί εξάλλου και στη λασπολογία,έλεγχαν και όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,δεν ήταν και τόσο δύσκολο να μας ¨ρίξουν¨στα μάτια και στη συνείδηση του κόσμου.Εμείς όμως συνεχίζαμε απτόητοι.Γήπεδα γεμάτα όπου και αν παίζαμε,τρελαμένες κερκίδες,τα πούλμαν κομβόι στις εθνικές οδούς και όποιου τον έτρωγε η πλάτη του,του...την ξύναμε

Έχουμε φτάσει στις αρχές της δεκαετίας του ’90.Διοίκηση Σαλιαρέλη....Ο εγκάθετος του Βαρδινογιάννη έπρεπε να φύγει από τη διοίκηση όσο το δυνατόν γρηγορότερα.Ο σύλλογος μαράζωνε,ο κόσμος όμως πεισματικά γέμιζε κάθε Κυριακή το Καραϊσκακη.Οι άλλοι έπαιρναν τους παίχτες μας και τα πρωταθλήματα σκανδαλωδώς.Υπήρχαν τουλάχιστον 4 κλεμμένοι τίτλοι στα εννέα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα.Τι να πρωτοθυμηθώ.Τη διακοπή του αγώνα στη Φιλαδέλφεια στο 87ο λεπτό και ενώ κερδίζαμε με 2-1 και την επανάληψη του;

Το στημένο 2-2 από τον Ναούμ με τον Αθηναϊκο και τα επεισόδια που ακολούθησαν και έγιναν αιτία να τιμωρηθούμε με 5 αγωνιστικές;Το στημένο 3-4 με τον Παο στο Καραϊσκακη;Την αρπαγή του Αποστολάκη;Την πώληση του Ντέταρι έναντι 50 εκατομμυρίων; Τους απλήρωτους παίκτες και προπονητές; Τον Απόλλωνα Αθηνών, τη Δόξα Δράμας, την Κόρινθο,που δούλευαν για λογαριασμό του ¨θείου¨;

Το κλείσιμο της 7 και την κατάληψή της από εμάς πηγαίνοντας από το πρωί και σπάζοντας τα λουκετα;Την παράνομη εφημερίδα για την ανατροπή τότε της διοίκησης;Τους αγώνες για την απεμπλοκή απο το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης που έχωνε πιο βαθιά το μαχαίρι στον Ολυμπιακό μας; Τους πληρωμένους μπράβους που μας κυνήγαγαν για να σταματήσουμε τον αγώνα μας ή μήπως τους ασφαλίτες που δρούσαν μέσα στη Θύρα 7 προβοκατόρικα;Τελικά, τίποτε δεν στάθηκε ικανό να μας σταματήσει.

Το αφιέρωμά μας στο πιο Θρυλικό κλάμπ Ελλήνων οπαδών,αυτό τής Θύρας7,ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος.Η Θύρα 7 όπως την έζησαν τα μέλη της της κατά τη δεκαετία του ’90,αλλά και οι προοπτικές που ανοίγονται για το πιό δυναμικό κομμάτι των φιλάθλων του Ολυμπιακού.

Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές αλλάζουν.Θα περίμενε κανείς,όμως,να συμβεί το ίδιο και στη Θύρα 7.Η μαγκιά των γαύρων έξω από τους αγωνιστικούς χώρους,όσα χρόνια και αν περάσουν,παραμένει πάντα σημείο αναφοράς από τους αντιπάλους.Ότι κι αν λένε στους πιτσιρικάδες τους (για να μην χάνουν συνέχεια γενιές και γενιές νέων παιδιών όπως οι ίδιοι παραδέχονται εξάλλου),ότι κι αν καυχώνται,ξέρουν βαθιά μέσα τους ποιά είναιη αλήθεια.Τι να μας πούν οι προγόνοι του Κεντέρη και οι άξιοι συνεχιστές του Μπάγκς Μπάνι...Το μόνο παρήγορο για τους αλλόθρησκους είναι ότι θα βάζουν εύκολα τα παιδιά τους για ύπνο από τα παραμύθια που θα τους λένε...Αλήθεια, άνοιξε τελικά το κατάστημα με μεταχειρισμένες μοτοσικλέτες στα Καμίνια;

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 παρατηρήθηκε ένας οργασμός στο συνδεσμιακό χώρο της Θύρα 7.Οι σύνδεσμοι άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.Ο κόσμος του Ολυμπιακού ζητούσε το δικό του χώρο στην περιοχή του,να κυματίζει ψηλά η σημαία του Θρύλου. Porto Leone, Αγιοι Ανάργυροι,Βορ. Προάστια, Καλλίπολη, Χαϊδαρι, Πετρούπολη Κορυδαλλός, είχαν αρχίσει να προστίθενται στους ιστορικούς συνδέσμους Πειραιά-Αθήνας-Ερυθρόλευκης Στρατιάς για ν’ακολουθήσουν τα μετέπειτα χρόνια και οι υπόλοιποι : Καμίνια, Μπραχάμι, Γλυφάδα, Ν.Λιόσια, Ηλιούπολη, Νίκαια, Καλλιθέα, Π. Φάληρο, Σαλαμίνα, Πέραμα, Κυψέλη, Περιστέρη, Γαλάτσι, για να φτάσει αυτή τη στιγμή η Θύρα 7 ν’αριθμεί στο λεκανοπέδιο τουλάχιστον 10.000 οργανωμένα μέλη...10.000 άνθρωποι που ζούν και αναπνέουν για τη μεγάλη ιδέα του Ολυμπιακού, για τον Ολυμπιακό που τόσο γεμίζει τη ζωή μας.

Στην αρχή κάθε σύνδεσμος ήταν αυτόνομος.Πολύ γρήγορα όμως οι αρχηγοί όλων των συνδέσμων κατάλαβαν ότι το ρητό ¨ισχύς εν τη ενώση¨ έπρεπε να γίνει πράξη...Δεν είχαμε εξάλλου να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας....Η αγάπη μας για τον Ολυμπιακό, ο κοινός μας πόθος για τη δημιουργία της καλύτερης κερκίδας σε ολόκληρο τον κόσμο, μας οδήγησε σε μία ιστορική, θα έλεγα, συνέλευση, την άνοιξη του 1995, όπου όλοι οι τότε σύνδεσμοι της Θύρας 7 παρέδωσαν τα χρήματα από τα ταμεία τους και δημιούργησαν την ενιαία Θύρα 7.Τ’ονειρο είχε γίνει πραγματικότητα για όλους τους συνδέσμίτες του Ολυμπιακού, μία νέα εποχή ξεκίναγε για το συνδεσμιακό χώρο του Ολυμπιακού, που έβλεπε μπροστά και κατανοούσε τις ανάγκες της εποχής.

Το κοινό ταμείο αυτόματα σήμαινε και καλύτερη οργάνωση.Τόσο σε θέματα εισιτηρίων, όσο και σε θέματα εκδρομών (σε Ελλάδα αλλά και εξωτερικό), διοργάνωσης ετήσιου χορού, παραγωγής ημερολογίων,αγορά Τ-Shirt, κασκόλ, σημαιών και γενικότερα σε ότι έχει να κάνει με την ενίσχυση της Θύρας 7.Δημιουργήθηκε ενιαία εγγραφή και συνδρομή, τα εισιτήρια στα μη μέλη κόστιζαν το ίδιο σε όλους τους συνδέσμους, δέν υπάρχει πια το τεράστιο άγχος για το πώς θα βγούν τα μηνιαία έσοδα,καθώς οι μικροί σύνδεσμοι πλέον έχουν μεγάλη βοήθεια από τα χρήματα που αποταμιεύουν στο κοινό ταμείο οι μεγαλύτεροι σύνδεσμοι. Επιπλέον, ενοικιάστηκαν και φτιάχτηκαν καλύτεροι χώροι, μεγαλύτεροι, με τηλεοράσεις, βίντεο, DVD , συνδρομητικά κανάλια, internet, με αποτέλεσμα οι σύνδεσμοι ν’αποκτήσουν αυτή τη στιγμή την έννοια του στεκιού που ο καθένας θα μπορεί ν’αφιερώνει περισσότερες ώρες από τον ελέυθερο του χρόνο και όχι απλά να προμηθεύεται το εισιτήριο του αγώνα και να φεύγει.Στα σύν ακόμα αυτής της κίνησης, ήταν η αγορά των γραφείων της κεντρικής Θύρας 7, του συνδέσμου της Αθήνας.Η διαφορά πλέον σε όλα τα επίπεδα ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής, καθώς και η εμπιστοσύνη από τα μέλη μας για το πού πηγαίνουν τα χρήματα από τις συνδρομές τους και πώς αξιοποιούνται και ¨γυρνάνε¨πάλι στους ίδιους.Είτε μέσω φτηνότερων εκδρομών σε Ελλάδα και εξωτερικό, είτε στον εξοπλισμό των χώρων που συχνάζουν. Και η Θύρα 7 δέν έμεινε όμως εκεί. Συνέχισε να οργανώνεται και να ¨επεκτείνεται¨χρησιμοποιώντας και άλλες μορφές έκφρασης και επικοινωνίας με όλους τους Ολυμπιακούς, είτε είναι μέλη της Θύρας 7 είτε όχι.

Ήδη εδώ και 7 χρόνια εκφράζει καθημερινά τις απόψεις της και ενημερώνει τον κόσμο της μέσα από τη μόνιμη στήλη της στην εφημερίδα ¨ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ¨, αλλά και μέσω της τηλεοπτικής της εκπομπής , εδώ και 3 χρόνια, απο το T.V MAGIC, με αποτέλεσμα πλέον ν’ακούγεται η φωνή της σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και να κρατάει συντροφιά σε χιλιάδες ομογενείς μας απο Αμερική και Καναδά, εώς Γαλλία,Σκωτία,Αγγλία,Γερμανία και Βέλγιο. Παράληλα, διατηρεί και τη δική της επίσημη ιστοσελίδα στον κυβερνοχώρο, με ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.ultras7osfp.com. Τίποτα απ’όλα αυτά δέν έγινε τυχαία.Όταν όμως πρόκειτε για μία τέτοια καψούρα σαν τον Ολυμπιακό μας. Σίγουρα κάποια παιδιά έδωσαν το κάτι παραπάνω αφιερώνοντας πολλές ώρες από την προσωπική τους ζωή προκειμένου να φτάσουμε σήμερα τη Θύρα 7 εκεί που πραγματικά της αξίζει, εκεί που θέλαμε και ονειρευόμασταν. Στην κορυφή των οργανωμένων οπαδών αυτής της χώρας.Δεχτήκαμε και δεχόμαστε, βέβαια, έναν ανελέητο πόλεμο, απ’ολους αυτούς που ήθελαν ν’αποτύχει ο δικός μας αγώνας για να μην ακούγεται η φωνή των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού.

Προσπάθησαν να μας διαλύσουν απέρνοντας αμφιβολίες, να μας κάνουν να τσακωθούμε μεταξύ μας βάζοντας λόγια, αλλά είπαμε...ισχύς εν τη ενώσει! Φάγανε και εξακολουθούν να τρώνε τα μούτρα τους. Γιατί πάνω απ’ολα και οτιδήποτε βάζουμε το συμφέρον του Ολυμπιακού μας και όχι τις πρωσοπικές μας φιλοδοξίες, όπως κάνουν κάποιοι άλλοι που γλείφουν εκεί που έφτυναν...

Ανταποκριθήκαμε στο εγχείρημα που έθεσε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού όσον αφορά την εγγραφή μελών στον Ερασιτέχνη, τηρώντας την υπόσχεση μας στο συνέδριό μας στο Παπαστράτειο, εγγράφοντας 10.000 μέλη στον Ερασιτέχνη καί ήδη, μετά τις εκλογές που διεξήχθησαν τον περασμένο Δεκέμβριο στο σύλλογό μας , έχουμε εκπροσώπηση τόσο στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ, με τον Μιχάλη Κουντούρη, όσο και σε αυτό της ΚΑΕ, με τον Βασίλη Καραμαλή. Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι μεγαλώνουν και οι υποχρεώσεις μας, καθώς τώρα πια ο ρόλος μας είναι πιο ενεργός στα κοινά του Ολυμπιακού μας, συμμετέχοντας και παίζοντας καθοριστικό ρόλο στο μέλλον του συλλόγου. Εμείς είμαστε εκείνοι που πηγαίνουμε σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και του Εξωτερικού, σε όλα τ’αθλήματα,κάτω από αντίξοες πολλές φορές συνθήκες, ακόμα και στις προπονήσεις. Δεν υπάρχουν όνειρα, μόνο στόχοι που πρέπει και θα τους πραγματοποιήσουμε.Ακόμα δεν έχουμε ζήσει τίποτα. Τα χρόνια που ακολουθούν θα εκτοξεύσουν τον Ολυμπιακό μας στην κορυφή της Ευρώπης, σε όλα τα αθλήματα. Κάποιοι μας ειρωνεύονται,όπως μας ειρωνευόντουσαν για τα πρωταθλήματα που δεν παίρναμε κάποτε και τώρα μετράμε 7 συνεχόμενα.Όσα και η ένδοξη Θύρα μας

Δεν ξέρω τί άλλο θ’αλλάξει στο σενδεσμιακό χώρο στα χρόνια που έρχονται. Ένα μόνο ξέρω με σιγουριά...Η Θύρα 7 δεν ξεχνά.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος glock την Σάβ 09 Ιούλ 2016, 20:43, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 09 Ιούλ 2016, 20:42

FANATICS

Γιάννης ο Υποβρύχιος
Βετεράνος της εξέδρας και μόνιμα μάχιμος.
Στη ταυτότητα του το θρήσκευμα γραφει Ολυμπιακός
Ένας guru της θύρας 7 με 20χρονη θητεία σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και πολλά της Ευρώπης.
Μια ζωή on the road. Κυνηγός η κυνηγημένος στο όνομα του θρύλου.
Φανατικός?Το όνομα του συνδέσμου που ίδρυσε πριν από λίγα χρονια δίνει την απάντηση.
Fanatics Athens Club.
Λίγοι αλλά τρελαμένοι λέει ο ίδιος.
Commando αυτοκτονίας. Ακολουθούν τον Ολυμπιακό παντού ακόμη και όταν παίζει φιλικό παιχνίδι στα. . . δρυμίκλανα με την τοπική ομάδα.
Είναι αποφασισμένοι να μπούν στην Τούμπα η στο Αλεξάνδρειο ακόμη και όταν βρέχει τζαμαρίες, καπνογόνα και πέτρες πάνω από τα κεφαλια τους.
Τις ιστορίες τους, αν γίνονταν ταινία στο Hollywood, θα τις έβλεπες με 3D γυαλιά καθηλωμένος από τη δράση.
Υπάρχουν στιγμές που η ένταση, το άγχος και η τρελα βαράνε μπιέλα"λέει ο;Υποβρύχιος".
Φάσεις που συναντούν κάθε Κυριακή η Τεταρτη εδώ και πολλά χρονια.
Στιγμιότυπα που από τη φύση τους δεν μπορούν να γίνουν ρουτίνα.
Οι επιδόσεις τους έχουν ξεπεράσει τα Ελληνικά σύνορα.
Το πέρασμα τους από τα Ευρωπαϊκά γήπεδα τσίτωσε κατοικους πόλεων, οπαδούς αλλα και δημοσιογράφους.
Οι τελευταίοι τους χαρακτηρίζουν Lunatics From Greece
ενώ και στα βιβλία που έχουν γραφτεί για τους οπαδούς Ευρωπαϊκών ομάδων τους κατατάσσουν μέσα στους 10 χειρότερους.
Τα μέλη των Fanatics σου δείχνουν με υπερηφάνεια τα ξένα βιβλία που αναφέρονται στους ψυχοπαθείς ερυθρολευκους
Υποβρύχιος επιβεβαιώνει με στοιχεια τη φήμη τους:
Το Generation Supporters και το Ultras Europe, τα 2 από τα 3 Ευρωπαϊκά βιβλία με αναφορές στους οπαδούς της Ευρώπης,
έχουν αφιερώσει 20 και 30 σελίδες αντίστοιχα στο bio και τη πολιτεία των γαύρων.
Στη λίστα μάλιστα με το βαθμό επικινδυνότητας γηπέδων στην Ευρώπη ο Πειραιάς και το Καραϊσκάκη είναι στη πρώτη δεκάδα!
Το αδρεναλινομετρο Της Εξέδρας
Οι γαύροι θυμίζουν τους Public Enemy.
Με τη διαφορα ότι στο δικό τους στόχαστρο δε βρίσκονται μονο οι μπάτσοι, αλλα όλοι οι αντιφρονούντες.
Παοκτζήδες, βαζέλες, χανούμια, δημοσιογράφοι ακόμη και πολιτικοί.
Κοιτάω τα ματια του Υποβρυχιου" και τα βλέπω να αλλάζουν χρώμα.
Οι αλλόθρησκοι εχθροί είναι τόσο πολλοί, που δε χωράνε ούτε σε πάπυρο.
Τι να μου πεις για την αδρεναλίνη?
Όταν ανεβούν οι φλώροι, που κάνουν τα λεγόμενα extreme games, στη Τούμπα η το Αλεξάνδρειο, θα καταλάβουν ότι τόσο καιρό έπαιζαν με την Bi-Bi-Bo!
ξέρεις τι σημαίνει να κυνηγάς αλλα και να σε κυνηγάει όλη η Ελλάδα?
Κάθε κίνηση μας μυρίζει αδρεναλίνη.
Είτε πρόκειται για εκδρομή στη θεσσαλονίκη είτε για derby στην Αθηνα είτε για εκδρομή στο εξωτερικό. . .
ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ(100/100)
ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΑΜΙΑ, ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Η αιώνια πρόκληση. Οι θεσσαλονικείς λατρεύουν τους γαύρους όσο και οι Κύπριοι τον Ντενκτάς.
Μιλάμε για το trip του τρόμου.
Υποβρύχιος μου δίνει το κλίμα της φάσης,Δίνουμε ραντεβού από το προηγούμενο βραδυ στους συνδέσμους.
Πιόματα με κρασιά, μπύρες και τα λοιπά.
Το πρωί, μετά από το ξενύχτι, μαζευόμαστε στα σημεία συνάντησης για το ταξίδι της χαράς και της τσίτας.
Απαραίτητη προϋπόθεση, να είναι γνωστοί και συνηθισμένοι σε τέτοιες φάσεις οι οδηγοί των πούλμαν.
Ότι και να συμβεί στην εθνική οδό δε πρέπει να μας πουλήσουν.
Στις στάσεις φροντίζουμε να μη γίνονται κλοπές στα μαγαζιά, όχι τόσο για λόγους ηθικής τάξης,
όσο για να αποφύγουμε τις μανούρες με τους μπάτσους που μπορεί να μας στοιχίσουν την ανάβαση μας στη γκατζολία
Η άφιξη μας στα διόδια συνοδεύεται πάντα από τα μπινελίκια των Ματατζήδων, που οι περισσότεροι είναι Παοκτζήδες.
Οι μπάτσοι του Βορρά είναι προκλητικοί, είρωνες και συχνά παίζουν drums στα κεφαλια μας χωρίς λόγο.
Απλά για να ψαρώσουμε και να μην ξανανεβούμε στη Βουλγαρία.
Όταν μπούμε στην Τούμπα η στο Αλεξάνδρειο, προκαλούμε την επιληψία, αλλα και το θαυμασμό σε ένα ολόκληρο γήπεδο.
Είναι μεγάλη ηδονή να σε σημαδεύουν οι (M)Παοκτζήδες με καπνογόνα, πέτρες και ξυράφια"
HIGHLIGHT:Αλαμάνα 1984. 3 πούλμαν Ολυμπιακών Ως 12 πούλμαν Παοκτζήδων.
Moλότοφ, πέτρες, καπνογόνα. Το score?
3 ώρες κλειστή εθνική οδός, υπερωρίες το νοσοκομείο της Λαμιας και όσοι Παοκτζήδες γλύτωσαν έφυγαν από τη παλιά εθνική οδό. . .

DERBY ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ(95/100)
ΕΤΣΙ ΓΑΜΑΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ!!!
Η πόλη στις φλόγες. Την ημερα του derby το Πεδίον του Άρεως, το Μοναστηράκι, η Φιλαδέλφεια και το Φάληρο δεν είναι ενδεδειγμένα μέρη για καφέ.
Η προτετοιμασία μας όλη την εβδομάδα είναι του πανικού αρχίζει το story ο Υποβρύχιος
Όλη την εβδομάδα προηγείται η μάχη για την εξασφάλιση των εισιτηριων και μετά ακολουθεί το άγχος για το derby.
ξενύχτια για να οργανώσουμε τη μεγάλη επίθεση.
Η πορεία συνήθως ξεκινάει από το Μοναστηράκι και ο ηλεκτρικός σταθμός ντύνεται στα κόκκινα.
Πώρωση μέσα στο τρένο με συνθήματα.
Γαμιέται ο ΠΑΟ και η Λεωφόρος Τούρκοι Τούρκοι τον παίρνετε τσιμπούκι και τα σχετικά.
Οι κακόμοιροι οι επιβάτες δε μπορούσαν να φανταστούν ότι η κυριακάτικη βόλτα τους θα εξελισσόταν σε trip με το τρενάκι του τρόμου Όλοι τους, στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα.
Έχουν πλακα οι πανικόβλητες φάτσες τους. Στο πρώτο άνοιγμα της πόρτας οι περισσότεροι κατεβαίνουν.
Οι στάσεις ενέδρες είναι 2:Ο Περισσός με τα χανούμια και η Ειρήνη με τους βάζελους.
Συνήθως, προσπαθούν να μας την πέσουν μέσα σε παρκάκια η μαζεύονται δεκάδες μηχανές με εξοπλισμό Mad Max.

Εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι. Μια στιγμή διστακτικότητας ισοδυναμεί με ήττα.
Σε τέτοιες μάχες οι κότες δεν έχου θέση μαζί μας. Καλύτερα 200 και αποφασισμένοι παρα 2000 με δισταγμούς.
Όταν τους τρέχουμε μέσα στο "σπίτι" τους, εκσπερματώνουμε. Όταν κάνουμε εξέδρα στα γήπεδα τους, οι αντίπαλοι οπαδοί πάντα νοιώθουν δέος, αλλα ποτε δε το παραδέχονται.
Λίγο πριν λήξει ο αγώνας μαζεύονται έξω από τη θύρα που βρισκόμαστε και μας πετούν πέτρες και καπνογόνα.
Ανταποδίδουμε. Το έδαφος για τη τελική μάχη μετά το παιχνίδι έχει προετοιμαστεί"
HIGHLIGHT:Τα ντού με τους βάζελους μετά από τελικούς κυπέλλου σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
Η όταν έκαναν εξέδρα μέσα στη σκεπαστή και τους χώριζε μονο ένα κάγκελο από τους Αεκτζήδες.
ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ(90/100)
" ΕΛΛΑΣ, ΕΥΡΩΠΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"The magical mystery tour. Τα αεροδρόμια και τα λιμάνια βάζουν σε λειτουργία το σχέδιο "ξενοκράτης".
Σκυλιά και καραμπινιέροι σε ετοιμότητα. "Greeks are coming" μου φωνάζει ο guru της θύρας 7.
" πρώτο μας μέλημα τα ψώνια για το ταξίδι της χαράς.
Άγρυπνοι 3 μέρες μέσα σε ένα πούλμαν, αλλα και εκστασιασμένοι οδεύουμε για άγνωστες πόλεις της Ευρώπης προσπαθώντας να κάνουμε τους κατοικους να μην μας ξεχάσουν ποτε.Η μεγαλύτερη καύλα?
Όταν "μπαίνουμε" ημίγυμνοι στα γήπεδα σε φάση σχιζοφρένειας και βλέπουμε την απορία αλλα και τον θαυμασμό στα πρόσωπα των αντιπαλων οπαδών που δεν μας περιμένουν.
Η όταν περπατάμε στις πόλεις με τα "κασκολ" you θρύλου και μας κοιτούν σαν εξωγήινους.
Στο Ξαμάξ, στην Ελβετία, βάψαμε κόκκινα τα μνημεία τους με την υπογραφή ΘΥΡΑ 7.
Μετά μας ανάγκασαν να τα σβήσουμε για να μπορέσουμε να φύγουμε.
Αλλα και φέτος οι τοίχοι και τα μνημεία της Βουδαπέστης ένιωσαν το πέρασμα μας".
HIGHLIGHT:Η είσοδος τους στο γήπεδο της Marseille. Τους έβαλαν σε ειδικά κατασκευασμένη εξέδρα-κλουβί για την αποφυγή επεισοδιων.
ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΖΕΛΕΣ(80/100)
" ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΣ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΛΩΡΟΣ, ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΠΑΟ ΚΑΙ Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ""

Hooligans με ιστιοπλοϊκά παπούτσια" αρχίζει να τα παίρνει ο "Υποβρύχιος".
"Οι αιώνια ευνοημένοι φλώροι. Παλιά ήταν ο υπαριθμόν 1 εχθρός μας.
Τώρα δεν ασχολούμαστε ιδιαιτερα, γιατί απλά δεν πηγαίνουν στο γήπεδο.
Είναι όλοι τους άνθρωποι του προεδρου, για να τους επιτρέπεται η είσοδος στο γήπεδο.
Ο Βαρδινογιάννης ξέρει μέχρι και το όνομα του τελευταίου οπαδού.
Κατά βάθος και ο ίδιος είναι γαύρος, μονο που τη βρίσκει με υποκατάστατα.
Οι καλοί βάζελοι ήταν λίγοι, οι κότες περισσότερες.
Για αυτό και τα περισσότερα επεισόδια με βαζελάκια γινόντουσαν παλιότερα και όχι τώρα.
Όταν τους βλέπεις στο γήπεδο με μπλε πόδια και τσάντα "σχολικια", περισσότερο γελάς παρα εξοργίζεσαι.
Εξοργίζεσαι όμως με κάτι τυπάκια στυλ Αντρέα Μικρούτσικου.
Χαρακτηριστικό δείγμα βάζελου-κότας. Πέρυσι στην εκπομπή του "Χαμογελάτε" ειρωνευόταν τους Ολυμπιακούς στο φακό, επειδή μας είχε αποκλείσει ο Παναθηναϊκός στο κύπελλο.
Την επομενη Κυριακή στη θύρα 7 αναρτήσαμε πάνω σχετικά με τις σεξουαλικές επιδόσεις της μαμάς του και τα τηλεφωνα στο studio της Παιανίας κοκκίνισαν από τα μπινελίκια.
Σκεφτόμασταν μάλιστα να φύγουμε με το πούλμαν της εκπομπής του από το Πεδίο του Άρεως και καλά ως τηλεθεατές, και να τα κάνουμε γυαλιά-καρφιά την ώρα της εκπομπής.Ακόμα και η TV πατρονάρει τον Παναθηναϊκό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τα "βαζελοκαναλα" και ο ANT1.
Μονο ο Κυριάκου και η Λολα Νταϊφά κρατούν ψηλά τη σημαία του θρύλου".
HIGHLIGHT:Το επικό ντού που πήραν τους βάζελους στου "Λεβέντη". Ένα καμμένο λεωφορείο και πολλοί Παναθηναϊκοί αναίσθητοι.
Ακόμα, τα ντού στα final 4 σε Tel Aviv και Σαραγόσα.
ΚΟΝΤΡΕΣ ΜΕ ΠΑΟΚΤΖΗΔΕΣ(100/100)
" ΣΑΛΟΝΙΚΑ, ΣΑΛΟΝΙΚΑ, ΜΕ ΤΟ ΘΕΡΜΑΙΚΟ ΣΟΥ, ΓΑΜΩ ΤΟ ΠΥΡΓΟ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΣΑΛΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΣΟΥ"Bου-Bου-Βούλγαροι. Ο υπαριθμόν 1 εχθρός των απανταχού γαύρων τα τελευταία χρονια.
"Το σύνθημα "Είναι νεκροί, δε τους θάβουν πουθενά, άμα κατεβούνε στο Πειραιά", μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους",
υποστηρίζει ο "Υποβρύχιος". "Τα (M)παόκια, προσπαθούν να γίνουν οι γαύροι του Βορρά και οι επιβήτορες των Βαλκανίων.
Μας έχουν κουράσει με τη καραμέλα της αδικίας και οφείλουν την ύπαρξη τους στην άτονη αστυνομία της θεσσαλονίκης και στις φυλλάδες του Βορρά που τους έχουν ηρωοποίηση.
Στη Τούμπα κάνουν το γήπεδο κολαστήριο αλλα μέχρι εκεί.
Εκτος θεσσαλονίκης είναι σαν τα χρυσόψαρα έξω από τη γυάλα.
Η παρουσία γαύρου στη θεσσαλονίκη θεωρείται τίτλος τιμής.
Οι μάχες μας ξεπερνούν τα όρια του οπαδισμού, αφού το μισος εκατέρωθεν μπορεί να φτάσει μέχρι ακραίων καταστάσεων.

Ο "κομπλεξισμος" τους αποτυπώνεται στα πρόσωπα των Κώστα Ζουράρι-μορφωμένος Παοκτζής με γυαλιά?-και στους θωμαΐδη, Τουρώνη, "πλιατσουκα", που παρουσιάζουν αθλητικές εκπομπές στην ET3 και στην TV Μακεδονία.
Υποστηρίζουν ότι η θεσσαλονίκη είναι αυτόνομο κράτος".

HIGHLIGHT:Στην Τούμπα το 1989, όταν για κάθε Ολυμπιακό αναλογούσε ένα σπασμένο κεφάλι και η ρεβάνς στο basket το 1994 όταν οι Παοκτζήδες έτρωγαν ξύλο από την Ομόνοια.
ΦΑΣΕΙΣ ΜΕ ΧΑΝΟΥΜΙΑ(70/100)
" ΟΙ ΓΑΥΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΟΥΣΑΝ, ΤΙΣ ΜΑΝΕΣ ΣΑΣ ΓΑΜΟΥΣΑΝ"Περισσότερο απάθεια παρα σύφιλη για τους "Τούρκους".
" Είναι τα πνευματικά μας παιδιά που ενηλικιώθηκαν.
Προσπαθούν να μας μοιάσουν, αλλα είναι συνηθισμένα στην ηττοπάθεια.
Παλαιότερα κάναμε εξέδρα ακόμη και μέσα στη σκεπαστή.
Τώρα έχουν ανεβεί αισθητά αφού η ΑΕΚ πάει καλά. (πήγαινε καλά)
Οι μάχες τα τελευταία χρονια βάφονται συχνά με αίμα.
Η Original είναι από τις καλύτερες οργανώσεις στην Ελλάδα και έχει συσπειρώσει αφάνταστα τους Οθωμανούς.
Λόγω του Μπάγεβιτς μας προκαλούν συνεχεια και αν συνεχίσουν το ίδιο βιολί θα φάνε το κεφάλι τους.

Πάντως, μας μοιάζουν στην αρρώστια που έχουν για την ομάδα και είναι σαφώς πιο υπολογίσιμοι από τους "φλωροπαναθηναικους". "
HIGHLIGHT:Το φιλικόπαιχνίδι του 1991 στο ΟΑΚΑ. Ανελέητο ξύλο, φωτιές, δακρυγόνα, το παιχνίδι διεκόπη. Κρανίου τόπος.
ΜΑΙΜΟΥ ΓΑΥΡΟΙ(80/100)
" ΘΑΝΑΤΟΣ" ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥΣ

Τα 80's γέννησαν τους hooligans και στα 90'σ ενηλικιώθηκαν και ψιλοσοβαρεψαν
Η αρρώστια είναι μια. Είτε rocker τη δεκαετία του 80 είτε ράνερ σήμερα.
Η πώρωση με την ομάδα δεν αλλάζει.
Απλά τώρα οι περισσότεροι ασχολούνται με τον Ολυμπιακό μονο την ημερα του αγώνα,αναπολεί ο Υποβρύχιος". Welcome το Hell.

Ο κόσμος τότε ήταν αποφασισμένος και ασχολούνταν με το θρύλο επί 24ώρου βάσεως.
200 άτομα από την 7 είχαν αλώσει όλη την Ελλάδα και οι χωροφύλακες έτρεχαν και δεν έφταναν.
Μπαίναμε μέσα στις εξέδρες των αντιπαλων χωρίς την προστασία των μπάτσων.
Πρωτόγονες και άγριες φάσεις. Όταν πηγαίναμε στην επαρχεία, οι βλάχοι κλειδώνονταν στα σπίτια τους υπό τον φόβο των γαύρων Ιουδαίων.

Τώρα από τους 5000 μονο οι 100 3αίρουν ποιος έβαλε το goal.
Σήμερα ο λαός είναι το ίδιο τρελαμένος αλλα πιο ξενερωμενος
Η αστυνομία έχει φτιάξει ειδικό κλάδο για την αντιμετώπιση των οπαδών.
Τώρα τα επεισόδια γίνονται μακρυά από το γήπεδο και σε χρόνους ρεκόρ. Σύστημα commandos. Hit and run.

Η εξέδρα εκπροσωπείται επάξια από το γυναικείο φύλο.
Γκόμενες σε ντού και σε μάχες ένας προς μια.
Τσιμπούκια στο ημίχρονο μέσα στις τουαλέτες.

Στο θαυμαστό κόσμο της 7 όλα μπορούν να συμβούν.
Παλιά οι γκόμενες ήταν πωρωμένες με το θρύλο και τη πούτσα μας.
Ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις και δε κωλώναν πουθενά.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη Bαρβάρα που ξεπέταγε ένα ολόκληρο πούλμαν μέχρι τη Λάρισα?
Η την Άνθη με την Έλενα, που από ένα πούλμαν 30 ατόμων στη Βιέννη συνέλαβαν μονο αυτές?
Δυστυχώς τώρα οι γκόμενες καυλώνουν μονο με την ομάδα.

Η εξέλιξη και η τεχνολογία ακούμπησαν και τη θύρα 7.
Οι αλυσίδες των 80's μετατράπηκαν σε cryptonite οι ροχάλες σε κέρματα,
τα Μαντράξ σε Ecstasy, η Victoria σε Battery.
Ο ύμνος της ομάδας όμως θα παραμείνει άπειρες δεκαετίες και θα μας προκαλεί ντελίριο.

Ολύμπι, Ολύμπι, Ολυμπιακέ ομάδα ομαδάρα μου. . .
HIGHLIGHT:Η θύρα 7 είναι highlight από μονη της
ΨΑΧΤΗΚΕΣ(100/100)
ΨΑΞΕ ΨΑΞΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΚΑΠΝΟΓΟΝΟ
Υπάρχει μια κλισέ παροιμία που λέει ότι "κανεις δεν αγιάζει στο τόπο του".
Στη περίπτωση των γαύρων είναι σίγουρο ότι είναι το κόκκινο πανί για την υπόλοιπη Ελλάδα.
Μια κόντρα που back home εκφράζεται σε Ολυμπιακούς και αντί-Ολυμπιακούς.
Η συμπαράσταση έρχεται από τα Βόρεια.
Όχι από τη μισητή "Βούλγαρο-θεσσαλονίκη" αλλα από τη Σερβία.
Η καλύτερα από τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα, τα αδέλφια των Ολυμπιακών.
Το ερυθρόλευκο χρώμα της εμφάνισης του Ερυθρού Αστέρα ήταν η αιτια της αδελφοποίησης.

Έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που οι κάτοικοι του Βελιγραδίου μισούν τον Παναθηναϊκό το ίδιο με τους σκληροπυρηνικούς της θύρας 7.
Ο "Υποβρύχιος" είναι με το μέρος τους.

" Οι οπαδοί του Αστέρα είναι αδέλφια μας. Τους έχουμε φιλοξενήσει καλοκαιρια αλλα και υποστηρίξει σε αγώνες κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Το 1992 στο match Παναθηναϊκός-Ερυθρός Αστέρας στο ΟΑΚΑ, είχαμε κάνει εξέδρα μαζί τους και κρεμάσαμε και πάνω "Red Star, good luck!Gate 7".
60. 000 βάζελοι έπαθαν επιληψία, έβγαζαν αφρούς από το στόμα. Μεγάλη καύλα.
Υπάρχει συνεχής επικοινωνία με τους Σέρβους, που έγινε εντονότερη κατά τη διάρκεια του πολεμου.

Καταλάβαμε καλύτερα από το καθένα το λούκι που πέρασαν.
Ο Αρκάν, ο πρώην αρχηγός τους, είναι αδελφικός φίλος, όμως μετά το πόλεμο τον ψάχνει όλη η Ευρώπη.

Η Ιντερπόλ τον έχει επικηρύξει ως no1 εγκληματία πολεμου λόγω της. . . συμπαθειας που είχε στους Μουσουλμάνους.

Τα λαγωνικά της Ιντερπόλ μπορεί να τον ψάχνουν, όμως εμείς έχουμε τακτική επαφή μαζί του.
Πως να μην τους γουστάρουμε όταν στις πορείες της αντιπολίτευσης κατά του Μιλόσεβιτς πολλοί φορούσαν "κασκολ" του Ολυμπιακού στο λαιμό.
Βάζελος είναι ο Μιλόσεβιτς???"

Sotgan
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "MAX",ΜΑΡΤΗΣ 1997,ΤΕΥΧΟΣ 84,ΣΕΛΙΔΕΣ 114,115,116,117 ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ....

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Τετ 07 Σεπ 2016, 02:29

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ PAPAFI CLUB 1976-2002
26 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΧΗΤΕΣ

Ήταν λίγες ημέρες μετά την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος το 1976, όταν μια παρέα Ηρακλειδέων της ανατολικής Θεσσαλονίκης και κυρίως της περιοχής Παπάφη αποφάσισαν να ενεργοποιηθούν και να ιδρύσουν το ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΗΡΑΚΛΗ "ΟΙ ΚΥΑΝΟΛΕΥΚΟΙ" ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΑΠΑΦΗ. Οι δραστηριότητες αυτού του συνδέσμου δεν περιορίστηκαν μόνο στο να παρέχουνε τη συμπαράστασή τους σε όλα τα τμήματα του ΗΡΑΚΛΗ, αλλά συμμετείχε σε εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Οι κυριότερες αυτών ήταν η άψογη συνεργασία, αλλά και παράλληλα βοήθεια του συνδέσμου στο μεγαλύτερο ορφανοτροφείο της Θεσσαλονίκης το ΠΑΠΑΦΕΙΟ (οπού πολλά παιδιά ήταν μέλη του συνδέσμου) και τη δημιουργία ποδοσφαιρικής ομάδας με την ονομασία ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΠΑΦΗ η οποία συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ.Μ.

Ο Σύνδεσμος στις αρχές δεκαετίας του ΄80 παρουσίασε κάποια λειτουργικά προβλήματα, κατάφερε όμως να κρατηθεί χάρη στη προσπάθεια ορισμένων ανθρώπων. Κάποια χρόνια αργότερα και ειδικότερα μετά τον χαμένο τελικό κυπέλλου Ελλάδος το 1987 (μια χρονιά οπού πολλοί σύνδεσμοι του ΗΡΑΚΛΗ έκλεισαν) το ΠΑΠΑΦΗ συγκέντρωσε το μεγαλύτερο κομμάτι των σκληροπυρηνικών οπαδών της ομάδας. Από εκείνη την περίοδο λοιπόν (τέλη δεκαετίας ΄80 αρχές ΄90) ο σύνδεσμος χαρακτηρίζεται από τον δυναμισμό του σε όλα τα θέματα του ΗΡΑΚΛΗ και από τις ακραίες εκδηλώσεις αγάπης στην ιδέα του ΗΜΙΘΕΟΥ.

Επίσης χαρακτηριστικό του Συνδέσμου είναι η πιστή συμμετοχή σε εκδηλώσεις που αφορούν τον ΗΡΑΚΛΗ. Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά διοικητικών καθεστώτων που δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της ιδέας μας, καταλήψεις για παρόμοιους λόγους, συγκεντρώσεις οπαδών στα γραφεία του συνδέσμου όπου ξεκινούσαν οι πορείες για όλα τα γήπεδα της Θεσσαλονίκης και πολλές φορές τόπος συνάντησης για τις εκδρομές σε γήπεδα εκτός πόλεως. Κάτι άλλο οπού αποδεικνύει το δυναμισμό του συνδέσμου και την αγάπη των μελών του προς την ομάδα είναι η μεγαλύτερη προπώληση εισιτηρίων σε όλους τους αγώνες καθώς και των διαρκείας σε όλα τα αθλήματα.

Όλα αυτά που προαναφέραμε έκαναν κάποιους, βλέποντας ότι αυτό το κομμάτι του λαού μας είναι ο δυνατότερος υπερασπιστής των συμφερόντων του ΗΡΑΚΛΗ, να προσπαθήσουν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να το πολεμήσουν. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι επιθέσεις δεν ήταν μόνο από αντιπάλους αλλά και από ανθρώπους που θέλανε να πιστεύουν ότι ανήκουν στην οικογένεια του ΗΡΑΚΛΗ ένα τέτοιο συμβάν, που θεωρούμε το μελανότερο σημείο του Συνδέσμου, ήταν η δολοφονική επίθεση πληρωμένων μπράβων την περίοδο που πολεμούσαμε τον ιδιοκτήτη της Π.Α.Ε. Μ¨αυτά και μ΄αυτά φτάνουμε στα τέλη της δεκαετίας του 90 και ο σύνδεσμος κρατάει την δυναμική μορφή που είχε και τα προηγούμενα χρόνια. Συνχρόνος με τον δυναμισμό που αναφέραμε ο σύνδεσμος προσπαθεί να συμβαδίζει και με τα δεδομένα των εποχών.

Δημιουργείτε μπουτίκ του συνδέσμου που απευθύνετε κυρίως στα μέλη του club αλλά και σε απλούς φίλους του συλλόγου οι οποίοι αναγνωρίζουν την προσφορά του club στα κοινά του ΗΡΑΚΛΗ μας. Τα τελευταία χρόνια μετά από συντονισμένες ενέργειες των υπευθύνων του club παρέχετε μεγάλη βοήθεια στην προσπάθεια δημιουργίας νέων συνδέσμων στην επαρχία. Μεγάλη ήταν η συμβολή μας στο ξεκίνημα του συνδέσμου της Κοζάνης, της Βαλμάδας ενώ αυτή την στιγμή είναι επίσημα παραρτήματα μας οι σύνδεσμοι του Σταυρού και της Πιερίας με τους οποίους συνδέσμους υπάρχει άψογη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Τελευταία σπουδαία κίνηση του club είναι η δημιουργία επίσημης ιστοσελίδας η οποία όσο πάει και εξελίσσετε ενώ θεωρείτε η δημοφιλέστερη μετά την επίσημη σελίδα της Π.Α.Ε ΗΡΑΚΛΗΣ. Με την αμέριστη συμπαράσταση των παλιών μελών μας αλλά και με τις νέες προσθήκες μελών κάθε χρόνο ,το club μας σε λίγες ημέρες θα μπει στο 27ο χρόνο συνεχόμενης λειτουργίας και προσφοράς στα κοινά του συλλόγου μας. Επόμενος μεγάλος στόχος μας είναι η εγγραφή αν είναι δυνατόν όλων των μελών μας στον Γ.Σ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ αλλά και η βοήθεια μας στην δημιουργία ιδιόκτητου ποδοσφαιρικού γηπέδου κάτι που δικαιούμαστε βάση της μεγάλης και ιστορικής πορείας του συλλόγου μας. Ελπίζουμε με την δική σας βοήθεια να επιτύχουμε τους στόχους μας και το club μας να παραμείνει το δυναμικότερο στην κυανόλευκη οικογένεια.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Τετ 07 Σεπ 2016, 02:32

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΦΙΛΩΝ ΗΡΑΚΛΗ ΑΘΗΝΑΣ

Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1999 μετά από πολλές προσπάθειες του Δημήτρη Αλεξιάδη, ο οποίος είχε πρόσφατα μετακομίσει στην Αθήνα, συναντηθήκανε και ιδρύσανε τον Σύνδεσμο Αθηνών 3 άνθρωποι(Δ.ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ, Π.ΝΙΚΑΣ, Φ.ΠΑΠΠΑΣ) οι οποίοι είχαν μια κοινή αγάπη: ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ

Συζητήσανε και αποφασίσανε ότι θα πρέπει να οργανωθεί κάποιος πυρήνας των φιλάθλων του Ηρακλή στην Αθήνα και κατ' επέκταση στην Νότιο Ελλάδα έτσι ώστε το όνειρο του Δημήτρη "ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΜΟΝΟΣ" να γίνει πραγματικότητα. Αλλωστε υπήρχε και σε εξέλιξη η προσπάθεια απεγκλωβισμού του συλλόγου μας από την διοίκηση του "ακατανόμαστου"

Ο Δημήτρης με την βοήθεια ενός καλού φίλου και επαγγελματία προγραμματιστή έφτιαξε μια ιστοσελίδα (http://www.goplay.com/iraklis-athens/) με την οποία προσδοκούσε να προσελκύσει τους σίγουρα πολλούς αλλά ανενεργούς οπαδούς της αγαπημένης μας ομάδας. Επίσης ήρθε σε επαφή με τον κεντρικό σύνδεσμο των Α.Π.Α.Τ.Σ.Η. οι οποίοι ανταποκρίθηκαν με θέρμη στην όλη προσπάθεια.

Έτσι αποφασίσθηκε να ονομαστεί ο σύνδεσμος Αθηνών Α.Π.Α.Τ.Σ.Η. Αθηνών και να λειτουργεί ως παράρτημα με τους ίδιους κανόνες και με την συνδρομή των κεντρικών συνδέσμων. Και η συνδρομή τους ήταν μεγάλη! Με πολύ αγάπη τα ιδρυτικά μέλη και τα παιδιά από την Θεσσαλονίκη βοήθησαν στο να μεγαλώσει ο αριθμός των μελών και να οργανωθεί καλύτερα ο σύνδεσμος.

Με την παρέλευση του χρόνου και την ενδυνάμωση του συνδέσμου οι ανάγκες αλλά και οι απαιτήσεις μεγάλωσαν. Με σκοπό την προσέλκυση μελών ο σύνδεσμος Α.Π.Α.Τ.Σ.Η. Αθηνών μετονομάστηκε σε ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ ΗΡΑΚΛΗ ΑΘΗΝΑΣ έτσι ώστε ακόμα και οι πιο συντηρητικοί και ανενεργοί Ηρακλειδείς να ευαισθητοποιηθούν.

Αυτή η αλλαγή ονομασίας με τίποτα δεν αναιρεί την απεριόριστη ευγνωμοσύνη για την αμέριστη βοήθεια που είχαμε από την Θεσσαλονίκη. Πάντα θα υπάρχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας για όλους αυτούς που μας βοήθησαν στην αρχή της προσπάθειας μας αλλά και για όλους όσους μας βοήθησαν και μας βοηθούν.

Με αυτά και αυτά..φτάσαμε στο σήμερα με ένα σύνδεσμο..λέσχη δεν έχει σημασία, με πάνω από 120 μέλη, με γραφεία ολοκαίνουρια, με ένα από τα καλύτερα οπαδικά site στο ιντερνετ, με πλήρη μηχανοργάνωση αλλά πάνω από όλα με μεράκι για πολύ δουλειά.

Σας ευχαριστούμε όλους

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 19 Νοέμ 2016, 01:15

Η Ιστορία του Συνδέσμου: Πληγωμένη Περηφάνεια & Απελπισία

Μάιος 1988

Η ομάδα μπάσκετ του ΑΡΗ τελειώνει με τον πλέον θριαμβευτικό τρόπο τη χρονιά της, αφού κατακτά αήττητη το Πρωτάθλημα, νικώντας στο τελευταίο παιχνίδι των play-offs την πάοκ με 100-85. Έχει προηγηθεί η πορεία στην Ευρώπη, το final-four στη Γάνδη και η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος. Ταυτόχρονα συμπληρώνονται 85 συνεχείς νίκες σε αγώνες πρωταθλήματος, ένα σπάνιο και ακατάρριπτο ρεκόρ, ίσως και για πάντα.Και όμως μετά τον αγώνα, στους δρόμους της πόλης δεν πανηγυρίζει κανένας. Δεν γίνεται καμμία πορεία, δεν βλέπεις ούτε ένα κιτρινόμαυρο κασκόλ. Μα που είναι, θα αναρωτιόταν κανείς, αυτός ο τεράστιος λαός; Που είναι αυτοί οι χιλιάδες φίλαθλοι που κάθε Πέμπτη και Σάββατο έδιναν τη δική τους μάχη για την απόκτηση του μαγικού εισιτηρίου; Αυτοί που πλήρωναν το εξωφρενικό για την εποχή ποσό των 3.000 δρχ.; Γιατί δεν γιορτάζουν με τον ανάλογο τρόπο τις επιτυχίες της μεγάλης ομάδας;


Νοέμβριος 1988

Με τη βοήθεια της διαιτησίας και του (ελέω Κοσκωτά) απόντα Παναγιώτη Γιαννάκη η πάοκ καταφέρνει να πετύχει μία πλαστή νίκη επί του λαβωμένου ΑΡΗ. Βέβαια το πρωτάθλημα βρίσκεται ακόμα στην αρχή και υπάρχει πολύ δρόμος για τον τελικό νικητή όμως οι γυφτοπρόξενοι πανηγυρίζουν έξαλλα σ' όλη τη Θεσσαλονίκη σαν να κατάκτησαν 10 τίτλους μαζί! Οι δρόμοι γεμίζουν από τα ηλίθια συνθήματά τους χωρίς να εμποδίζονται ή να φοβούνται κανέναν.Αυτές οι δύο εικόνες είναι 100% πραγματικές. Δεν ωφελεί να κρύβουμε την αλήθεια. Έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Ο λαός του ΑΡΗ μπορεί να ήταν και τότε μεγάλος αλλά δεν υπήρχε πουθενά εκτός γηπέδου. Το μόνο που υπήρχε ήταν ο φόβος, η καθολική υποχώρηση, η πλήρης ανυπαρξία και της στοιχειώδους ακόμα οργάνωσης. Οι διοικήσεις τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του μπάσκετ βρίσκονταν τελείως απομονωμένες από την πλατιά μάζα των Αρειανών οπαδών, ζούσαν στο δικό τους κόσμο, όπου το μόνο ενδιαφέρον τους άρχιζε και τέλειωνε στα οικονομικά μεγέθη της ομάδας, στα συν και στα πλην, στο δώσε και στο πάρε (ή ίσως μόνο στο παρε).Τι και αν όλη η νεολαία της Ελλάδας ήταν τότε ΑΡΗΣ, συνεπαρμένοι από τα μαγικά κόλπα του Γκάλη και του Γιαννάκη, τι και αν τα θέατρα έκλειναν κάθε Πέμπτη, αφού υπήρχε το σόου μπάσκετ του ΑΡΗ, τι και αν τα πιτσιρίκια κυκλοφορούσαν τα καλοκαίρια φορώντας τη γνωστή κιτρινόμαυρη στολή με τη διαφήμιση SATO.Αλλα πράγματα ενδιέφεραν τους ανθρώπους του ΑΡΗ...Για άλλα μεριμνούσαν και τύρβαζαν. Κανένα ενδιαφέρον για την οργάνωση αυτού του μεγάλου λαού, για την προβολή του, για το χτίσιμο γερών θεμελίων, ώστε η φουρνιά εκείνη να μην χαθεί, αλλά να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Μια αρρωστημένη νοοτροπία που επικρατουσε πλήρως και ένα μπλαζέ ελιτίστικο ύφος, στραγγάλιζαν κάθε δημιουργική και ανανεωτική σκέψη. Το όλο σκηνικό συμπλήρωναν οι τότε υπάρχοντες σύνδεσμοι "παρωδία". Είτε γιατί βρίσκονταν σε στάδιο παρακμής και ξεπεσμού, είτε γιατί οι πρόεδροί τους την είχαν δει κάπως αλλοιώς. Τρανό παράδειγμα ο πάλε ποτέ ΣΦΑΧ, που είχε πια μεταβληθεί σε ένα θλιβερό συνοθύλευμα "φιλήσυχων φιλάθλων", απόμαχων γερόντων και επικίνδυνων τρωκτικών, που μόνο ως δυναμικό σύνδεσμο δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος.Πώς λοιπόν όλος αυτός ο αχταρμάς των παραγόντων, παραγοντίσκων και φιλαθλοπατέρων θα μπορούσε να δώσει όραμα σε έναν κόσμο που τόσο πολύ το χρειαζόταν; Από που να βρουν όλοι αυτοί την ορμή και τη φαντασία, για να εκφράσουν το δυναμισμό και το πάθος του Αρειανού λαού; Τα πάντα λοιπόν βρισκόταν σ' ένα τέλμα και ήταν επόμενο να τα σκιάζει η φοβέρα και να τα πλακώνει η σκλαβιά.Η ήττα από την πάοκ εκείνο το βροχερό βράδυ της 5ης Νοεμβρίου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Δεν γινόταν, δεν πήγαινε άλλο ο εγκλωβισμός της Αρειανής ιδέας στη διαβρωμένη νοοτροπία, στην ηττοπαθή φιλοσοφία, στις διεφθαρμένες απόψεις των λίγων που κρατούσαν τα ηνία στα χέρια τους.Σ' ένα Αρειανό στέκι στο κέντρο της Θεσ/νίκης, μια ομάδα οπαδών ηλικίας 25-30 χρόνων μαζεύτηκαν και πήραν τη μεγάλη απόφαση.Χρειαζόταν να υπάρξει κάτι νέο, κάτι καινούριο, που θα αποκαταστούσε τη διαταραγμένη ισορροπία και τον πληγωμένο εγωισμό του κιτρινόμαυρου λαού.

Εκείνη τη μέρα γεννήθηκε ο SUPER-3...

Το Σήμα: Το Bulldog - Έμβλημα & Σύμβολο του Συνδέσμου

Όταν ξεκίνησε η προσπάθεια για την οργάνωση, του Αρειανού λαού την ανασύνταξη του αλλά και τη γαλούχηση μιας νέας γενιάς Αρειανών οπαδών, τη γιγάντωση της Αρειανής ιδέας, τη συσπείρωση γύρω από ένα κοινό όραμα που σηματοδοτήθηκε από την ίδρυση του SUPER-3, η προσπάθεια αυτή έπρεπε να συνοδεύεται με ένα έμβλημα που θα ταυτιστεί με το σύνδεσμο και θα καταξιωθεί στις συνειδήσεις όλων.
Το έμβλημα του SUPER-3 έπρεπε να συμβολίζει με τον πλέον παραστατικό τρόπο την δύναμη, την υπερηφάνεια, την αποφασιστικότητα, τη γενναιότητα του Συνδέσμου, ως στάση απέναντι στα πράγματα και το τοπίο που είχε διαμορφωθεί στα αθλητικά και κοινωνικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης εν γένει, αλλά ίσως περισσότερο από όλα τα παραπάνω έπρεπε να συμβολίζει την αφοσίωση και την πίστη του προς στην αγαπημένη μας ομάδα.
Το 1988 ιδρύθηκε ένας νέος σύνδεσμος, που ήρθε για να αλλάξει τα δεδομένα.
Η δομή και ο τρόπος λειτουργίας του έφερε νέα εποχή στο συνδεσμικό κίνημα και ο SUPER-3 ήρθε στο προσκήνιο για να γίνει μπροστάρης, πρωτοπόρος, για να υπηρετήσει με συνέπεια το μεγαλείο του Θεού του Πολέμου, παντού, πάντα και με οποιοδήποτε κόστος.
Αυτό ήταν το κοινό γνώρισμα, ο συνδετικός κρίκος των μελών του και όλα αυτά έπρεπε πρεσβεύει το σύμβολο του νεοϊδρυθέντος τότε Συνδέσμου.
Έτσι αποφασίστηκε από τα ιδρυτικά στελέχη του Συνδέσμου ότι το έμβλημα του SUPER-3 θα έπρεπε να είναι το, θρυλικό πλέον, Bulldog ως σύμβολο πίστης, αφοσίωσης, ο ακούραστος προστάτης , πάντα δίπλα στον αγαπημένο μας ΑΡΗ.

Το Bulldog

Το Bulldog που θα στέκεται πάντα μαχητικό απέναντι σε κάθε επίδοξο εχθρό που θα σκεφτεί να εναντιωθεί και να βλάψει την Αρειανάρα μας.
Εντός και εκτός γηπέδου το Bulldog είναι από τότε πιστός συνοδοιπόρος του Θεού του Πολέμου ΑΡΗ.
"Τον ΑΡΗ μου τον αγαπώ και ποτέ δεν τον αφήνω να παίζει δίχως οπαδούς", ένα σύνθημα που εδώ και χρόνια δονεί το Χαριλάου και το Αλεξάνδρειο μετά από μεγάλες νίκες αλλά και ήττες, μετά από χαρές αλλά και πίκρες, αποτυπώνει την προσήλωση στην ιδέα του αγαπημένου μας ΑΡΗ, ακούστηκε σε αναρίθμητα γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου που αγωνιζόταν ο ΑΡΗΣ σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.
Γι' αυτό το λόγο δημιουργήθηκε ο SUPER-3, για να ακολουθεί και να στηρίζει πιστά, παντού και πάντα τον ΑΡΗ με τον δικό του μοναδικό τρόπο και γι' αυτό το Bulldog έχει γίνει σύμβολο-συνώνυμο πίστης και περήφανης, δυναμικής και ακατάπαυστης στήριξης στο μεγάλο και ιστορικό σύλλογο μας, το μεγάλο πάθος της ζωής μας, τον ΑΡΗ.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος glock την Σάβ 19 Νοέμ 2016, 01:16, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 19 Νοέμ 2016, 01:16

Στιγμές στο Χρόνο

11 Σεπτεμβρίου 1988
Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα και η πρώτη εκδρομή του SUPER-3 είναι γεγονός και ουσιαστικά σημαίνει και την τυπική ίδρυση του συνδέσμου. Δεκαεννιά λεωφορεία του SUPER-3, αναχωρούν από το άγαλμα του Βενιζέλου για τη Δράμα.

Σεπτέμβριος 1988
Η τιμωρία της έδρας του ΑΡΗ, λόγω επεισοδίων στη Δράμα, θα βάλει 5.000 Αρειανούς σε λεωφορεία και Ι.Χ., προκειμένου να δώσουν το παρόν, στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας, στα Τρίκαλα, για τον αγώνα με την ΑΕΚ. Ο ΑΡΗΣ θα κερδίσει και την μάχη του αγωνιστικού χώρου (1-0), αλλά και της κερκίδας. Ο SUPER-3 ήταν εκεί, στη δεύτερη επίσημη εκδρομή που διοργάνωσε (16 λεωφορεία είχε ο νεοσύστατος τότε SUPER-3).

Απρίλιος 1989
Η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή εκδρομή. Στο "Ολύμπια Χάλε", θα δώσουν δυναμικό παρών περισσότεροι από 7.000 οπαδοί του ΑΡΗ και ο SUPER-3 ήταν εκεί.

Ιανουάριος 1990
Εκπληκτική παρουσία των "σουπεράδων" μέσα στο Σπλιτ, σε μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του ΑΡΗ, επί της πανίσχυρης (τότε) Γιουγκοπλάστικα.

Απρίλιος 1990
Στο Final 4 της Σαραγόσα, η παρουσία των φιλάθλων του ΑΡΗ θα είναι συγκλονιστική (περίπου 3.000). Απ' αυτούς οι μισοί θα εκδράμουν με τα λεωφορεία του SUPER-3.

Μάιος 1990
Οι περίπου 300 που οργανώθηκαν στην αρχή, είχαν φτάσει τις 2.000. Ο SUPER-3 αποκτά πλέον, καθαρά, τη μορφή κινήματος.

Μάιος 1990
Ο ΑΡΗΣ, μέσα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), θα σηκώσει το τελευταίο του Νταμπλ, νικώντας στον Τελικό Κυπέλλου τον παοκ, με τον κόσμο του, (περίπου 2.000 από Θεσσαλονίκη, αλλά τουλάχιστον 7-8.000 Αθηναίοι ήταν στο πλευρό του), να στήνει τρελό πανηγύρι.

Αγωνιστική περίοδος 1990 - 1991
Οι πρώτες δυναμικές αντιδράσεις για την αγωνιστική μετριότητα του ΑΡΗ. Οι πρώτες "ανοικτές" κόντρες με το παραγοντικό κατεστημένο του ΑΡΗ που τερματίζει 9ος.

Μάρτιος 1991
Αλλη μια μεγάλη ευρωπαϊκή εκδρομή του SUPER-3, αυτή τη φορά στο Πέζαρο, για τον αγώνα κόντρα στη Σκαβολίνι. Θα αναχωρήσουν συνολικά 6 λεωφορεία του SUPER-3, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν μόλις 100 εισιτήρια στη διάθεση του Αρειανού κόσμου.

Μάιος 1991
Περισσότεροι από 3.000 οπαδοί του ΑΡΗ, κάνουν πορεία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης για να πανηγυρίσουν το (τελευταίο) Πρωτάθλημα στο μπάσκετ. Επίκεντρο η Τσιμισκή, όπου είναι τα γραφεία του Κεντρικού.

Μάιος 1991
Μια εκπληκτική κερκίδα των Αρειανών, θα βοηθήσει τα μέγιστα την ομάδα να γυρίσει ένα χαμένο παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ έχανε μέχρι και με 16 πόντους, στον τέταρτο τελικό της σειράς, κόντρα στον παοκ, αλλά τελικά θα πάρει το παιχνίδι, άξια και παλικαρίσια, με ένα καλάθι και φάουλ του Σέλλερς.

Σεπτέμβριος 1991
Ο SUPER-3, με μια συγκλονιστική πορεία προς την Τούμπα, οδηγεί περισσότερους από 5.000 αρειανούς για το ντέρμπι της πρώτης αγωνιστικής τρέποντας σε άτακτη φυγή τους... "καραδοκούντες" παοκτσήδες. Θα είναι η πρώτη πορεία, υπό την αιγίδα του SUPER-3.

Αγωνιστική περίοδος 1991 - 1992
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οι οπαδοί του ΑΡΗ, πρωτοπορούν, με μια εκπληκτική χορογραφία στην κερκίδα. Τα ανάποδα φλάι στη θύρα 3, αλλά και εκτός έδρας, δημιουργούν ένα εκπληκτικό χρώμα στην κερκίδα, ένα ενιαίο πορτοκαλί χρώμα. Από την περίοδο 1991 - 92, θα μιμηθούν τους οπαδούς του ΑΡΗ, και άλλες ομάδες... όχι και τόσο επιτυχημένα όμως.

Ιανουάριος 1992
Μπροστά στα πολλά αγωνιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΑΡΗΣ, ειδικά στην Ευρώπη, αντιπροσωπεία του SUPER-3, μεταβαίνει στην Αθήνα και πείθει τον Παναγιώτη Γιαννάκη, να επανέλθει στην αγωνιστική δράση και να ξαναφορέσει τη φανέλα του ΑΡΗ.

Μάρτιος 1992
Οι σουπεράδες, γίνονται οι πρώτοι που πατάνε το πόδι του στο ΣΕΦ σε αγώνα πρωταθλήματος μπάσκετ κόντρα στον ολυμπιακό. Περίπου 1.000 οπαδοί του ΑΡΗ, παρά τις απίστευτες προκλήσεις (με την ανοχή της Αστυνομίας), των οπαδών του Ολυμπιακού, θα παραδώσουν μαθήματα κερκίδας.

Μάιος 1992
Η πρώτη μεγάλη εκδρομή - εκστρατεία στην Αθήνα. Περισσότεροι από 5.000 οπαδοί του ΑΡΗ, θα πανηγυρίσουν την κατάκτηση του κυπέλλου στο μπάσκετ επί της ΑΕΚ στο ΣΕΦ. Τουλάχιστον 40 λεωφορεία, ανήκουν στον SUPER-3.

Σεπτέμβριος 1992
Δυναμική εκδρομή του SUPER-3 στην Αθήνα για τον ποδοσφαιρικό αγώνα με την ΑΕΚ. Κάποιες... απρόοπτες "συναντήσεις" στην εθνική οδό, δεν θα έχουν και την καλύτερη κατάληξη για τους αντιπάλους οπαδούς...

Οκτώβριος 1992
Δεκατέσσερα (14) λεωφορεία του SUPER-3, θα συμμετέχουν στην ογκώδη και μαζική παρουσία 1000 και πλέον οπαδών του ΑΡΗ στη Γλυφάδα, για τον αγώνα πρωταθλήματος μπάσκετ με τον παναθηναϊκό. Οι οπαδοί του γηπεδούχου, θα πάρουν ένα γερό μάθημα στις προκλήσεις και στις ενέδρες που είχαν στήσει στα λεωφορεία μετά τον αγώνα...

Μάρτιος 1993
Νίκη με εθνική σημασία, στο Τορίνο, με 6.000 αρειανούς να έχουν καταλάβει το 95% του "Ρουφίνι". Ατελείωτο κονβόι λεωφορείων από τον SUPER-3, όπου σε εκείνο το παιχνίδι με την Εφές Πίλσεν, θα μοιράσει 5.000 μπλουζάκια! Το "μπουλτόγκ" ως σήμα κατατεθέν του SUPER-3, γίνεται πλέον πασίγνωστο.

Μάρτιος 1993
Ο ΑΡΗΣ αγωνίζεται με τον ολυμπιακό στη Χαλκίδα (λόγω τιμωρίας του ολυμπιακού), για τα πλέι οφ του μπάσκετ. 500 και πλέον SUPERάδες (ελλείψει παραπάνω εισιτηρίων), θα βρεθούν εκεί και θα δείξουν για άλλη μια φορά, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, ποιος είναι ο λαός του ΑΡΗ.

Μάιος 1993
Εκπληκτική παρουσία 4.000 οπαδών του ΑΡΗ στο Σ.Ε.Φ. για τον Τελικό Κυπέλλου Μπάσκετ με τον παναθηναϊκό, με τον SUPER-3, να διοργανώνει μια φανταστική κερκίδα.

Ιανουάριος 1994
"Ο πρώτος σπόρος πέφτει...". Ο SUPER-3 Γουμένισσας είναι γεγονός, σαν πρώτο επαρχιακός σύνδεσμος. Από τότε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, θα δημιουργηθούν κατά καιρούς, δεκάδες "πυρήνες" Αρειανών σε όλη την Ελλάδα - και όχι μόνο - από τον SUPER-3, που καθιερώνεται σαν ένας από τους μεγαλύτερους συνδέσμους στην Ελλάδα.

Αγωνιστική Περίοδος 1993 - 1994
Ο SUPER-3 δίνει το παρόν σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας, στο πλευρό του ΑΡΗ. Μεγάλες εκδρομές, όπου και αν αγωνίστηκε ο ΑΡΗΣ, (5.000 στη Δράμα, 3.000 Ξάνθη, 4.000 Έδεσσα, 1.000 Νέα Σμύρνη κλπ).

17 Απριλίου 1994
Άλλη μια μαζική και δυναμική παρουσία του SUPER-3 στην Τούμπα... Οι οπαδοί του συμπολίτη, πήραν ένα γερό μάθημα, στις προκλήσεις που έκαναν καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.

Μάιος 1994
Ο ΑΡΗΣ εξασφαλίζει μετά από αρκετά χρόνια την έξοδο του στην Ευρώπη και ομάδα και λαός, το γλεντάνε στον χορό του SUPER-3, στις "Χάντρες".

Αύγουστος 1994
Ο ΑΡΗΣ, θα αγωνιστεί στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, σε δύο γύρους. Στον α' γύρο, κόντρα στην εβραϊκή Χάποελ Μπερ Σεβά, με τον κόσμο του, να γεμίζει ασφυκτικά με 22.000 κόσμο το Χαριλάου, παρά τον αφόρητο καύσωνα (40ο βαθμούς) που επικρατούσαν εκείνη την ημέρα (9 Αυγούστου 1994).

Σεπτέμβριος 1994
Στον β' γύρο, θα έρθει ο άδοξος αποκλεισμός από την Κατοβίτσε στα πέναλτι. Ωστόσο, αυτό που έμεινε, είναι η μεγαλειώδης παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ και του SUPER-3, τόσο στην μακρινή Πολωνία, όσο και στον επαναληπτικό στο κατάμεστο Χαριλάου.

Μάρτιος 1995 & Ιούλιος 1995
Εκτενές αφιερώματα των μεγάλων και έγκυρων ξένων περιοδικών "SUPER TIFO" και "BRAVO", στον SUPER-3, που τότε, αριθμεί 8.000 μέλη.

Αγωνιστική Περίοδος 1995 - 1997
Η μεγάλη "έκρηξη". Το ένα μετά το άλλο, ανοίγουν παραρτήματα του SUPER-3 σε όλη την επικράτεια και το σύνθημα "κιτρίνισε ολόκληρη η Ελλάδα" δίνει το στίγμα για αυτή την "επανάσταση" των οπαδών του ΑΡΗ.

Μάρτιος - Απρίλιος 1995
Η αγανάκτηση του κόσμου του ΑΡΗ, για την άνιση μεταχείριση και συμπεριφορά των ΜΜΕ σε βάρος του Συλλόγου, οδηγούν τον Αρειανό λαό, με μπροστάρη τον SUPER-3, σε μία σειρά αγώνων κόντρα στα δημοσιογραφικά κατεστημένα της Θεσσαλονίκης, τα οποία "πολεμούσαν" τον ΑΡΗ (βλ. Σπορ του Βορρά...).

Απρίλιος 1995
Ογκώδης και μεγαλειώδης παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ στην Τούμπα. Ο SUPER-3, ηγείται μιας μαζικής πορείας και παρουσίας 8.000 οπαδών του ΑΡΗ, στις κερκίδες του γηπέδου της παοκ.

Απρίλιος 1995
Παρά την άσχημη αγωνιστική χρονιά στο μπάσκετ, περίπου 1.500 οπαδοί του ΑΡΗ θα δώσουν δυναμικό παρόν στο μπασκετικό φάιναλ φορ του κυπέλλου στη Λαμία.

Απρίλιος 1995
Ύστερα από ένα χρόνο που μοιραζόταν μόνο σε συνδρομητές, ο SUPER - ARIS, η εβδομαδιαία εφημερίδα του SUPER-3 βγαίνει στα περίπτερα, ενώ πρόσφατα ανανεώθηκε το σχήμα και η δομή του.

Σεπτέμβριος 1995
Ο ΑΡΗΣ αγωνίζεται στο Καυτανζόγλειο με τον Ηρακλή, στα πλαίσια της 1ης αγωνιστικής (1995 - 96). Το μισό και παραπάνω γήπεδο, "κιτρινίζει" από περισσότερους από 15.000 φιλάθλους του ΑΡΗ. Τότε θα γίνει η πρώτη, μεγάλη και δυναμική εκδρομή - μαμούθ των επαρχιακών συνδέσμων του SUPER-3, που μέχρι τότε είχαν ιδρυθεί. Συνολικά, 36 λεωφορεία από όλη την Ελλάδα θα κατακλύσουν τον Λευκό Πύργο και η εντυπωσιακή πορεία 2000 - εκτός Θεσσαλονίκης - "σουπεράδων" που θα ξεκινήσει από τον Λευκό Πύργο, θα ενωθεί με τους υπόλοιπους περίπου 5.000 αρειανούς που βρίσκονταν ήδη στην Καμάρα. Λίγη ώρα αργότερα, θα ξεκινήσει για Καυτανζόγλειο η μεγαλύτερη πορεία που έγινε ποτέ στη Θεσσαλονίκη, για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα - και όχι μόνο.

Οκτώβριος 1995
Η ανοικτή κόντρα με τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ, και οι προκλητικές δηλώσεις του τελευταίου περί... "μαυραγοριτών", οδηγούν τον SUPER-3, σε μία σκληρή απόφαση, της αποχής του από τον αγώνα με τον ολυμπιακό και τον παοκ. Οδυνηρή η σύγκριση της ογκώδους παρουσίας 8.000 Αρειανών στην Τούμπα την προηγούμενη περίοδο, με τους περίπου 100(!) που είχαν δώσει το παρόν την περίοδο 1995 - 96.

Δεκέμβριος 1995
Δυναμική παρουσία του SUPER-3 σε αγώνα βόλεϊ με τον συμπολίτη, αποκαθιστά την τάξη... και βουλώνει στόματα, ειδικά μετά τις πολλές προκλήσεις των οπαδών του συμπολίτη.

Ιανουάριος 1996
1η Ιανουαρίου 1996! Όλος ο κόσμος απολαμβάνει την οικογενειακή θαλπωρή και την εορταστική ατμόσφαιρα της Πρωτοχρονιάς, εκτός από τον SUPER-3. Ένα λεωφορείο με τρελαμένους SUPERάδες, αναχωρεί για Μπολόνια, προκειμένου να βρεθεί στο πλευρό του ΑΡΗ, για τον αγώνα μπάσκετ με την Φορντιντούτο.

Μάρτιος 1996
Εκδρομή περισσότερων από 2.000 οπαδών του ΑΡΗ στην Αθήνα, για τον αγώνα μπάσκετ με την αεκ στο ΟΑΚΑ (18 λεωφορεία), καθώς 6 λεωφορεία από επαρχιακούς SUPER-3 (Αλεξάνδρεια - Δράμα, Κατερίνη, Γουμένισσα, Γιαννιτσά, Σέρρες), συμμετέχουν στην εκδρομή στην Αθήνα.

Αύγουστος 1996
Μνημειώδης παρουσία 6.000 οπαδών του ΑΡΗ, στο Αλεξάνδρειο, για το φιλικό με την Μπανταλώνα (20-8-1996), παρά την αφόρητη καλοκαιρινή ζέστη. Εκείνη την ημέρα, με προτροπή του SUPER-3, θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή, και 6.000 κόσμος, θα τραγουδήσει τον Εθνικό Ύμνο, προς τιμή της μνήμης των δύο αδικοχαμένων παλικαριών στη μαρτυρική Κύπρο (Ισαάκ και Σολωμού).

Ιανουάριος 1997
Περισσότερα από 2.000 οπαδοί του ΑΡΗ, δίνουν παρόν στο ΟΑΚΑ για τον αγώνα με τον παναθηναϊκό στο μπάσκετ, με μπροστάρη φυσικά τον SUPER-3.

Φεβρουάριος 1997
Περισσότεροι από 5.000 οπαδοί του ΑΡΗ, κάνουν μια εντυπωσιακή πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, και καταλήγουν στο Υπουργείο ΜΑ-ΘΡΑ. Ο SUPER-3 παραδίδει στον υπουργό, ψήφισμα διαμαρτυρίας, για όλο αυτό τον πόλεμο που δέχεται ο ΑΡΗΣ.

Φεβρουάριος 1997
Παρά την απαγόρευση της Αστυνομίας, και το γεγονός ότι δεν δόθηκαν επίσημα εισιτήρια στον ΑΡΗ, 300 SUPERάδες, κατάφεραν και μπούκαραν στο κατάμεστο κλειστό του Περιστερίου, για τον προημιτελικό του Κόρατς, και ενίσχυσαν τον ΑΡΗ στην προσπάθεια για πρόκριση.

Μάρτιος 1997
Περισσότεροι από 700 SUPERάδες, κιτρινίζουν το "Παλαβέρντε" του Τρεβίζο, δημιουργούν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα και πανηγυρίζουν την μεγαλειώδη πρόκριση στον Τελικό του Κόρατς.

Μάρτιος 1997
Μεγάλες κινητοποιήσεις για την σωτηρία του ΑΡΗ. Συλλαλητήρια στην Αγία Σοφία.

Μάρτιος 1997
Ο ΑΡΗΣ αγωνίζεται στην Τούμπα, και όπως πάντα, ο κόσμος του ΑΡΗ με μπροστάρη του SUPER-3, πραγματοποιεί μια ογκώδη πορεία και εκστρατεία. Οι συμπολίτες, με λογής - λογής προκλήσεις προσπαθούν να πλήξουν το γόητρο του κόσμου. Ωστόσο, παίρνουν ένα πολύ γερό μάθημα έξω από το γήπεδο, την ίδια στιγμή που όλα καταγράφονται από τηλεοπτικό συνεργείο και προβάλλονται το βράδυ στα κανάλια.

Απρίλιος 1997
Δεκάδες χιλιάδες οπαδοί του ΑΡΗ, πανηγυρίζουν στον Λευκό Πύργο, την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς μέσα στην Τουρκία επί της Τόφας. Και στην Προύσα ο SUPER-3, ήταν εκεί. Δεκαπέντε μέλη του Συνδέσμου, παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που υπήρχαν εκείνη την εποχή με την βαθύτατη ελληνοτουρκική κρίση, κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα, και μετά από μεγάλες περιπέτειες, έφτασαν στην Προύσα, μπήκαν στο γήπεδο και στο τέλος πανηγύρισαν το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Μάιος 1997
Ο ΑΡΗΣ ζει την μελανότερη στιγμή της ιστορίας τους. Το μοιραίο θα έρθει και ο ένδοξος και λαοφιλής ΑΡΗΣ και φυσικά ο περήφανος λαός, θα ζήσουν τραγικές στιγμές. Και μέσα σε όλα αυτά, υπήρχαν και οι προκλητικοί συμπολίτες οι οποίοι όμως πήραν για πολλοστή φορά το μάθημά τους. Περισσότεροι από 3.000 παοκτσήδες έκαναν πορεία μετά την λήξη του αγώνα παοκ - Καστοριά, προς το Χαριλάου... Σκοπός τους ήταν να αφήσουν φέρετρα και στεφάνια... Εκεί όμως τους περίμεναν οι SUPERάδες, και όπως ήταν φυσικό... έβγαλαν "φτερά στα πόδια"...

21 Ιουνίου 1997
Στη Γουμένισσα ο SUPER-3 γράφει ιστορία. Ο ιστορικός ΑΡΗΣ, ζει τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας του. Παρ' όλα αυτά στο α' συνέδριο συνδέσμων SUPER-3, θα ληφθούν ιστορικές αποφάσεις που θα βοηθήσουν καταλυτικά τον ΑΡΗ, για να ξαναβρεί το δρόμο του.

Ιούλιος 1997
Στην πρώτη μέρα της προετοιμασίας της ομάδας, όλοι και όλοι, μαζεύονται 9 ποδοσφαιριστές. Μαζί τους όμως, ήταν και 1.500 SUPERάδες, οι οποίοι έδωσαν όρκο πίστης αφοσίωσης και συμπαράστασης στην ομάδα, στις δύσκολες στιγμές που περνάει.

Ιούλιος 1997
Τα ταμεία του SUPER-3 αδειάζουν κυριολεκτικά καθώς μ' αυτά τα χρήματα και την συνεισφορά ελαχίστων επωνύμων της αρειανής οικογένειας, μαζεύεται ένα σημαντικό ποσό, που βοηθάει τον ΑΡΗ να κάνει μεταγραφές, να κλείσει κέντρο προετοιμασίας κ.λ.π.

Αύγουστος 1997
Ο ΑΡΗΣ δίνει το πρώτο του φιλικό στη Βέροια. Περισσότεροι από 2.000 οπαδοί του, θα δώσουν δυναμικό παρόν, ενώ κάποιοι προκλητικοί οπαδοί του παοκ, θα... πάρουν το μάθημά τους.

Αύγουστος 1997
Αρχίζουν οι πρώτες εργασίες στους χώρους κάτω από τη Θύρα 2 οι οποίοι ήταν ερειπωμένοι και χρησίμευαν ως αποθήκες για παλιοσίδερα. Παρ' όλα αυτά, χάρη στην προσωπική εργασία των μελών του Συνδέσμου, σιγά - σιγά με πολύ κόπο και έξοδα, εκείνοι οι τρεις άθλιοι και εγκατελειμένοι χώροι (δεν είχαν ούτε πατώματα) θα μεταμορφωθούν σε στολίδια.

Αγωνιστική Περίοδος 1997 - 1998
Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος λαός, θα τα είχε παρατήσει. Όχι όμως ο λαός του ΑΡΗ, ο οποίος με μπροστάρη τον SUPER-3, εκείνη την μαύρη χρονιά, δεν θα αφήσει τον ΑΡΗ να παίξει πουθενά μόνος του. Ο SUPER-3, θα κάνει το 34 στα 34 ακολουθώντας πιστά τον ΑΡΗ ΠΑΝΤΟΥ!

Σεπτέμβριος 1997
Ο όρκος τιμής των "σουπεράδων" για συνεχή στήριξη της ομάδας παίρνει "σάρκα και οστά" από την 1η αγωνιστική, εκεί όπου 8.000 "κρεμασμένοι σαν τα τσαμπιά" αρειανοί καταλαμβάνουν το γήπεδο του Καλοχωρίου.

Σεπτέμβριος 1997
Με απαίτηση του SUPER-3 και του λαού του ΑΡΗ, η ομάδα, τουλάχιστον για τις εκτός έδρας εμφανίσεις της, επιβλήθηκε να φοράει μαύρες φανέλες και παντελονάκια με μια λεπτή κίτρινη ρίγα. Κάτι εκπληκτικό το οποίο είχαν κάνει η Μάντσεστερ Γιουνάιτετ, η Μίλαν και η Νότιγχαμ, όταν είχαν υποβιβαστεί σε χαμηλότερη κατηγορία.

5 Ιανουαρίου 1998
Με πρωτοβουλία του Μιχάλη Τροχανά και αρωγό τον SUPER-3 ο λαός του ΑΡΗ κάνει κάτι μοναδικό στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Περισσότεροι από 5.000 αρειανοί βάζουν από 20.000 δραχμές, για να σωθεί ο ΑΡΗΣ. Είναι η "Λέσχη Φίλων ΑΡΗ".

Ιανουάριος 1998
Ο SUPER-3, βγάζει για πρώτη φορά το συμβολικό πανό "ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ...". Ένα πανό, που θα γυρίσει όλη την Ελλάδα και θα γίνει σύνθημα - ΘΡΥΛΟΣ! Ένα σύνθημα, το οποίο θα δείξει όλο το μεγαλείο του Αρειανού λαού, που παρά την πίκρα και την στεναχώρια του έστελνε το μήνυμα της επιστροφής...

Ιανουάριος 1998
Για ακόμη μια φορά τα ταμεία του SUPER-3 "αδειάζουν" προκειμένου να πληρωθούν οι μπασκετμπολίστες και να παίξουν στο θρυλικό Final 4, όπου η ψυχή του ΑΡΗ, και του κόσμου του, θα φέρει το Κύπελλο στη Θεσσαλονίκη, παρά τις αντίθετες προβλέψεις.

Περίοδος 1997 - 1998
Όταν υποβιβάστηκε ο ΑΡΗΣ, δεν ήταν λίγοι αυτοί οι οποίοι πίστευαν (με το φτωχό τους το μυαλό...) ότι ο ΑΡΗΣ θα διαλυθεί... Λογάριασαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, ο οποίος ήταν ο SUPER-3. Εκείνη τη "μαύρη" χρονιά, είχαν ανοίξει επτά (7) παραρτήματα του SUPER-3.

Περίοδος 1997 - 1998
Ο SUPER-3 και ο λαός του ΑΡΗ, γίνεται το... ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ! Παντού, σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους... τομείς, οργάνωσης, δυναμικής, μαγκιάς και πάνω απ' όλα πιστής αφοσίωσης και συμπαράστασης στην ομάδας, ο SUPER-3 είναι πλέον ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ και ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΣ.

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1998
Έκρηκτικές στιγμές στο Χαριλάου, για τους αγώνες κυπέλλου με τον ΟΦΗ και τον παναθηναϊκό, ενώ πάνω από 2.500 αρειανοί θα εκστρατεύσουν στο ΟΑΚΑ για τον επαναληπτικό παρά το εργάσιμο της ημέρας.

Απρίλιος 1998
Ο λαός του ΑΡΗ, με μπροστάρη τον SUPER-3, δείχνει τα δόντια του, κάνοντας μια επίδειξη δύναμης στον αγώνα με την Νίκη Βόλου (15.000 κόσμος).

Απρίλιος 1998
Περίπου 15.000 οπαδοί του ΑΡΗ, φωνάζουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ... στο τελευταίο παιχνίδι της "μαύρης" χρονιάς, εναντίον του Εθνικού Αστέρα, με τους παίκτες να φοράνε κάτω από τις φανέλες, τα θρυλικά BULLDOG.

Ιούλιος 1998
Ο SUPER-3, διοργανώνει την μεγαλύτερη συγκέντρωση οπαδών στην πρώτη συγκέντρωση ομάδας, που έγινε ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Περισσότεροι από 7.000 λαού πλημμυρίζουν το Χαριλάου μέσα σε συνθήκες αφόρητου καύσωνα.

Αύγουστος 1998
Η επάνοδος του ΑΡΗ στη φυσική του θέση, έφερε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 20.000 κόσμο για τον αγώνα με τον Εθνικό Αστέρα.

29 Αυγούστου 1998
Το σύνθημα - μύθος που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα "ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ"... και αφορούσε φυσικά την επάνοδο του ΑΡΗ στη φυσική του θέση, γίνεται πράξη στο ντέρμπι με τον "αιώνιο" αντίπαλο και θα συνοδευτεί με μια θριαμβευτική νίκη με 1-4 μέσα στην έδρα του αντίπαλου.

Σεπτέμβριος 1998
Ο ΑΡΗΣ, στα πλαίσια της 3ης αγωνιστικής της περιόδου 1998 - 99, αγωνίζεται με τον Ιωνικό, και το Χαριλάου, γεμίζει ασφυκτικά από 25.000 κόσμο. Ήταν η πρώτη από τις τρεις παρουσίες του Κοντομηνά στο Χαριλάου, στα τρία χρόνια που ήταν ιδιοκτήτης του ΑΡΗ.

Οκτώβριος 1998
Μία από τις μεγαλύτερες και πιο ογκώδεις εκδρομές - εκστρατείες των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Περισσότεροι από 7.000 οπαδοί του ΑΡΗ, κάνουν ειρηνική κατάληψη της Καβάλας. Περισσότερα από 50 λεωφορεία και εκατοντάδες ΙΧ δημιουργούν ένα ατελείωτο κίτρινο ποτάμι στην εθνική οδό Θεσσαλονίκης - Καβάλας. Μόνο ο SUPER-3, εκείνη την ημέρα, διέθεσε στα 42 λεωφορεία που είχε ναυλώσει και στα ΙΧ, σχεδόν 5.000 εισιτήρια.

Νοέμβριος 1998
Παρα τις απειλές, παρά τις προκλήσεις και κάθε λογής... "βλαχομαγκιά" των οπαδών της ΑΕΚ, ο SUPER-3, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Περίπου 1.200 οπαδοί του ΑΡΗ, δίνουν βροντερό και δυναμικό παρόν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μόνο ο SUPER-3, είχε ναυλώσει 13 λεωφορεία, ενώ υπήρξε εντυπωσιακή παρουσία των SUPERάδων της Αθήνας.

Νοέμβριος 1998
Σε ένα Χαριλάου που θύμιζε ηφαίστειο, ο λαός του ΑΡΗ, με μπροστάρη όπως πάντα τον SUPER-3, θα γεμίσει το γήπεδο και θα δημιουργήσει μια εκπληκτική ατμόσφαιρα και θα λιώσει τον ολυμπιακό.

23 Δεκεμβρίου 1998
Στον μεγάλο χορό του SUPER-3, τιμάται ο Γιάννης Ιωαννίδης, η ομάδα μπάσκετ του '79 και όλοι όσοι βοήθησαν την "μαύρη" περίοδο 1997 - 98. Ο χορός του SUPER-3, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Περισσότεροι από 1.200 Αρειανοί, κατέκλυσαν το κέντρο "Λεωφόρος Παλάς", σε μια πολύ όμορφη και γεμάτη ΑΡΗ βραδιά. Εκπληκτικές στιγμές κεφιού και... γλυκιάς τρέλας, όταν ο Αντύπας, βγήκε με το κιτρινόμαυρο κασκόλ, και τραγούδησε τον ύμνο του ΑΡΗ.

Ιανουάριος 1999
Εντυπωσιακό παρόν περίπου 3.000 οπαδών του ΑΡΗ, στο φάιναλ φορ της Αθήνας, για το μπάσκετ.

Ιανουάριος 1999
Οι παράγοντες και οι συνδεσμίτες του παοκ, δίνουν μία απίστευτη πισώπλατη "μαχαιριά" στο μπάσκετ και τον αθλητισμό της Θεσσαλονίκης με την απόφασή τους να μη δώσουν εισιτήρια στον ΑΡΗ, για το ντέρμπι. Παρ' όλα αυτά, ο SUPER-3, ήταν εκεί. Στην οροφή του θρυλικού Αλεξανδρείου, η κιτρινόμαυρη σημαία με τον "Θεό του Πολέμου" και το BULLDOG, κυματίζει επιβλητικά, δείχνοντας σε όλη την Ελλάδα, ποιος είναι το ΑΦΕΝΤΙΚΟ!

Φεβρουάριος 1999
Σε μια "επεισοδιακή" τηλεοπτική εκπομπή με κύριο θέμα τους αξιοποιημένους χώρους, κάτω από την θύρα 2 που δημιούργησε ο SUPER-3, οι οργανωμένοι οπαδοί των "κιτρίνων", μέσω του εκπροσώπου τους Γιάννη Σαουρίδη προέδρου του συνδέσμου, αφήνουν άφωνη όλη τη φίλαθλη Ελλάδα, όταν αποκαλύπτουν το επίσημο χαρτί του υπουργείου Εμπορίου, που κατοχυρώνει το σήμα και έμβλημα του ΑΣ ΑΡΗΣ ("θεός του πολέμου") Μια κίνηση, που δυστυχώς, δεν είχαν κάνει ποτέ ως τότε (από αμέλεια;) οι παράγοντες του συλλόγου, με όποιο κίνδυνο και αν σημαίνει αυτό.

Μάρτιος 1999
"Η φωνή του λαού του ΑΡΗ", είναι γεγονός! Μέσω του ράδιο "Metropolis" στους 95.5 η εκπομπή του SUPER-3, κάνει την 'παρθενική' της εμφάνιση στα ερτζιανά. Πρώτοι επώνυμοι που χαιρετίζουν, ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ο Γιάννης Ιωαννίδης, στην πρώτη ραδιοφωνική του παρέμβαση, σε μέσο της Θεσσαλονίκης.

Ιούνιος 1999
Η χρονιά κλείνει με τον ΑΡΗ να εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή του έξοδο με 9.000 μ.ο. κομμένα εισιτήρια.

16 Ιουλίου 1999
Η μεγάλη υπέρβαση του συνδέσμου και μια κίνηση που θα επιφέρει σοβαρές εξελίξεις στα εσωτερικά του SUPER-3. Μπροστά στον κίνδυνο να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο ο Δημήτρης Κοντομηνάς, ο SUPER-3 αναλαμβάνει τις τύχες στο πολύπαθο και σχεδόν 'διαλυμένο' τμήμα μπάσκετ. Οι 134 μέρες εξουσίας, θα συνοδευτούν με πολλές, επιτυχημένες και δυναμικές κινήσεις.

Αύγουστος 1999
Με συντονισμένες ενέργειες και κινήσεις του SUPER-3, επιτυγχάνεται η υπογραφή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για την κατασκευή του κλειστού γηπέδου του ΑΡΗ, στη Νέα Ελβετία. Το πρώτο λιθαράκι είχε μπει...

Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1999
Περισσότερα από 1.600 διαρκείας θα διατεθούν από τον SUPER-3 για το μπάσκετ.

3 Σεπτεμβρίου 1999
Στην χαώδη πλατεία της ΧΑΝΘ, σε ένα χώρο που απέφυγαν για συγκεντρώσεις κορυφαίοι Έλληνες πολιτικοί, πραγματοποιείται το μεγαλύτερο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας, που έγινε ποτέ σε εγκαίνια της ΔΕΘ. Χιλιάδες Αρειανοί, κρατώντας κίτρινες και μαύρες σημαίες, διαδηλώνουν για την ρύθμιση των χρεών και "χωρίζουν" την ελληνική τηλεόραση στα δύο. Στο ένα "παράθυρο" η ομιλία του πρωθυπουργού και στο άλλο η "κίτρινη" λαοθάλασσα, συγκλονίζουν το πανελλήνιο.

Σεπτέμβριος 1999
Περίπου 50-60 προκλητικοί και θρασύδειλοι οπαδοί του συμπολίτη, τρέπονται σε άτακτη φυγή, αφήνοντας πίσω τους 3 τραυματίες, όταν επιχείρησαν άνανδρη επίθεση στα γραφεία του SUPER-3 Νεαπόλεως. Οι... βλαχομαγκιές πληρώνονται...

Σεπτέμβριος 1999
Η διοίκηση του Ηρακλή, αποφασίζει να μην δώσει εισιτήρια στον ΑΡΗ, για τον αγώνα μπάσκετ στο Ιβανώφειο. Ωστόσο 150 τρελαμένοι SUPERάδες, "μπουκάρουν" στο Ιβανόφειο! Για 10 λεπτά, γίνονται "μάχες" σώμα με σώμα, με τους οπαδούς του Ηρακλή. Τελικά, οι SUPERάδες, επικρατούν κατά κράτος και καταλαμβάνουν το μισό πέταλο. Μάλιστα, γυμνοί από την μέση και πάνω, δεν σταματάνε δευτερόλεπτο, τη φωνή και το τραγούδι, αναγκάζοντας τον Φίλιππο Συρίγο και τον Κώστα Μουρούζη που σχολίαζαν τον αγώνα, να υποκλιθούν και αυτοί στο μεγαλείο αυτού του υπέροχου, και περήφανου λαού.

Σεπτέμβριος 1999
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ο Γιάννης Δώρας, προσαρμόζουν το πασίγνωστο τραγούδι του Sting "Every breathe you take", με λόγια και στίχους, και έτσι δημιουργείται ο ύμνος - τραγούδι του SUPER-3.

13 Σεπτεμβρίου 1999
Άφωνοι οι παρατηρητές και οι εκπρόσωποι της ΟΥΕΦΑ παίρνουν μια γεύση της "καυτής" ατμόσφαιρας του Χαριλάου. "Πυρακτωμένη" κερκίδα που θυμίζει "ηφαίστειο" από εκατοντάδες πυρσούς, βεγγαλικά, πυροτεχνήματα και καπνογόνα και τόνους κίτρινου χαρτιού και κορδέλας. Το όνομα του SUPER-3, και του Χαριλάου, φτάνει μέχρι τα αφτιά του Γιόχανσον. Ήταν η ευρωπαϊκή επιστροφή του ΑΡΗ, με αντίπαλο την Σερβέτ.

13 Σεπτεμβρίου 1999
ΤόποςΧαριλάου! Με πρωτοβουλία του SUPER-3, οργανώνεται φιέστα υποδοχής του μεγαλομετόχου των "κιτρίνων" Δημήτρη Κοντομηνά, ο οποίος... "σαν νέος Καίσαρας" κάνει τον γύρο του αγωνιστικού χώρου του Χαριλάου και ενώ οι κερκίδες "σείονται" από 20.000 κόσμου που φωνάζει "Μη σταματάς Κοντομηνά..." Η απέλπιδα προσπάθεια για να τον κάνουν να νιώσει και να αισθανθεί το μεγαλείο και την αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό του.

29 Σεπτεμβρίου 1999
Το "Λε Σαρμί" καταλαμβάνεται από 1.500 αρειανούς "κομμάντος" που πιστεύουν και τελικά ζουν, τις μαγικές στιγμές της πρόκρισης μέσα στη Γενεύη.

Οκτώβριος 1999
Ο ΑΡΗΣ, αγωνίζεται με την περίφημη Θέλτα Βίγκο του Καρπίν, του Μοστοβόι, του Μακελελέ, για τον Β΄ γύρο του ΟΥΕΦΑ. Οι Ισπανοί θα προηγηθούν με 0-2, ωστόσο η εκρηκτική και πυρακτωμένη ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει 20.000 οπαδοί του ΑΡΗ που είχαν κατακλύσει το Χαριλάου, παρά την βροχή, θα δώσει φτερά και μεγάλη δύναμη στους ποδοσφαιριστές και θα έρθει η ισοφάριση σε 2-2. Στον επαναληπτικό του Βίγκο, περισσότεροι από 1.000 οπαδοί του ΑΡΗ, θα βρεθούν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας. Ο ΑΡΗΣ θα αποκλειστεί, από έναν μεγάλο αντίπαλο, ο οποίος στον επόμενο γύρο, θα φιλοδωρήσει την Μπενφίκα με 7 γκολ (7-0), για να ακολουθήσει η Γιουβέντους (5-0).

26 Νοεμβρίου 1999
Το Β' Συνέδριο Συνδέσμων του SUPER-3 είναι γεγονός σε μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής αεροδρομίου, με δύο κεντρικά τιμώμενα πρόσωπα Τον Νίκο Γκάλη, που έδωσε το παρών και για πρώτη φορά τιμήθηκε από θεσμό - φορέα του ΑΡΗ και τον Δημήτρη Κοντομηνά, που έλαμψε δια της απουσία του!

Ιανουάριος 2000
Η διοίκηση Λάκη Ιωαννίδη φέρνει στον ΑΡΗ, τρεις ξένους ποδοσφαιριστές, των οποίων τα ονόματα αλλά και η αγωνιστική αξία, είναι άγνωστα... παρ' όλα αυτά ο SUPER-3 δείχνοντας για πολλοστή φορά δείγματα καλής πίστης και θέλησης προς τον Κοντομηνά, διοργανώνει μια όμορφη και σεμνή τελετή καλωσορίζοντας τους τρεις καινούριους ποδοσφαιριστές (Βερετενίκοφ, Μαγιόρος, Σάββιτς).

Μάρτιος 2000
Με απόλυτη επιτυχία, διοργανώθηκε ο χορός του SUPER-3, στο κέντρο "Ακρόαμα". Στην κατάμεστη αίθουσα τιμήθηκαν ο τότε ΓΓΑ Σγουρός, ο πρόεδρος του ΠΣΑΠ Αντώνης Αντωνιάδης, αθλητές του Συλλόγου που ξεχώρισαν για την επίδοση τους τόσο στον αθλητισμό, όσο και στα μαθήματά τους. Παρόν είχαν δώσει οι ομάδες, ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, φορείς της πόλης και φυσικά πλήθος κόσμου.

Απρίλιος 2000
Η έδρα του ΑΡΗ τιμωρείται για τα εκτεταμένα επεισόδια στην Τούμπα και η ΕΠΑΕ, ορίζει ως έδρα του ΑΡΗ, για τον εντός έδρας αγώνα με τον ΟΣΦΠ το γήπεδο της Μυτιλήνης. Ένα τεράστιο διοικητικό "έγκλημα" της διοίκησης Ιωαννίδη, θα δώσει την ευκαιρία στον ολυμπιακό, να αγωνιστεί ουσιαστικά σαν γηπεδούχος, στην αφιλόξενη έδρα της Μυτιλήνης. Παρ' όλα αυτά όμως, οι SUPERάδες, θα δώσουν το παρόν, δεν θα μασήσουν κανέναν και τίποτα, ενώ σε κάποια στιγμή, θα... "στολίσουν" για αρκετή ώρα τον Κόκκαλη, με λογής - λογής συνθήματα...

Μάιος 2000
Με μία απαράδεκτη και ΠΑΡΑΝΟΜΗ απόφαση, η ΠΑΕ ΑΡΗΣ, κλείνει τη θύρα 3 στον αδιάφορο αγώνα μπαράζ με τον Πανιώνιο, με πρόσχημα ότι το επέβαλε η ΕΠΑΕ. Την ίδια ώρα που ο Αχιλλέας Μπέος, λέει δημόσια, ότι η ΠΑΕ ΑΡΗΣ, δεν γνώριζε τους κανονισμούς τέλεσης των μπαράζ για το ΟΥΕΦΑ.

Μάρτιος - Ιούνιος 2000
Η μεγάλη "ανοιχτή" κόντρα του προέδρου της ΕΠΑΕ Βίκτωρα Μητρόπουλου με το σύνολο του οπαδικού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στόχος του ο SUPER-3 που για ακόμη μια φορά, γίνεται ο πρωτεργάτης και πρωτοπόρος αγωνιστής σ' αυτόν τον ανελέητο πόλεμο.

Χειμώνας 2001
Συγκλονιστικές στιγμές ζει η οικογένεια του ΑΡΗ, όταν με πρωτοβουλία του SUPER-3, οργανώνεται η "Λέσχη Φίλων Καλαθόσφαιρας", με σκοπό την οικονομική βοήθεια στο τμήμα μπάσκετ που "αιμορραγεί".

Ιανουάριος 2001
Κορυφώνεται ο αγώνας του SUPER-3, για απεμπλοκή της ΚΑΕ ΑΡΗΣ, από τον Καρακίτσο και τον Σερπάνο, οι οποίοι οδηγούσαν τον ΑΡΗ με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη αφανισμό.

Φεβρουάριος 2001
Ο SUPER-3, κάνει κατάληψη του Αλεξανδρείου και απαγορεύει στην ομάδα να κάνει προπόνηση. Μάλιστα την θέση των καλαθοσφαιριστών, παίρνουν οι συνδεσμίτες, οι οποίοι θα παίξουν συμβολικά έναν φιλικό αγώνα. Μια πρωτοποριακή ενέργεια, η οποία ανέδειξε ακόμη περισσότερο τα τεράστια προβλήματα που είχε η ΚΑΕ ΑΡΗΣ.

Μάρτιος 2001
Ο Δημήτρης Κοντομηνάς, φιλοξενείται στην εκπομπή του SUPER-3... Οι SUPERάδες του τονίζουν για ακόμη μια φορά την δεδομένη στήριξη και εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του και του ζητούν για ακόμη μια φορά, να πάρει κεφάλια και να βγει αυτός μπροστά, αντιλαμβάνοντος την προεδρία της ΠΑΕ ΑΡΗΣ.

Μάρτιος 2001
Ο SUPER-3, παραδίδει τα κλειδιά την διαμορφωμένων χώρων κάτω από τη θύρα 2, στον Δημήτρη Κοντομηνά. Αλλο ένα δείγμα καλής θέλησης, το οποίο καταρρίπτει την έντεχνη πλάνη για ευθύνη του SUPER-3. Αυτή η κίνηση, θα αναγκάσει τον SUPER-3, να παραμείνει ουσιαστικά άστεγος για αρκετούς μήνες.

Μάιος 2001
Με πρωτοβουλία του SUPER-3, περισσότεροι από 7.000 αρειανοί, συγκεντρώνονται στο γήπεδο Χαριλάου, για να διαμαρτυρηθούν για την αγωνιστική μετριότητα της αγαπημένης τους ομάδας. παράλληλα, με πανό και συνθήματα δείχνουν για ακόμη μια φορά, την αγάπη και εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπο του Δημήτρη Κοντομηνά, προτρέποντάς τον να "βγει μπροστά" και να αναλάβει αυτός την ηγεσία του ΑΡΗ.

Αύγουστος 2001
Περίπου 100 σουπεράδες, παρά τον αφόρητο καύσωνα και το ακατάλληλο της ημέρας (κατακαλόκαιρο, Σάββατο 4 Αυγούστου, με 40 βαθμούς θερμοκρασία), θέλοντας να αποτρέψουν την διαφαινόμενη (ξε)πώληση Χαριστέα, "στρατοπεδεύουν" στο αεροδρόμιο Μακεδονία, περιμένοντας τον νεαρό Αρειανό ποδοσφαιριστή και τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο... Τάκη Ανδριά, ο οποίος ήταν και το εκτελεστικό όργανο σε εκείνη την στυγνή και απροκάλυπτη ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ - ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ του Αγγελου.

16 Σεπτεμβρίου 2001
Το Γ΄Συνέδριο του SUPER-3 είναι γεγονός, στην πόλη της Δράμας. Δεκατρία χρόνια (παρά λίγες ημέρες) σχεδόν μετά την πρώτη ιστορική και ιδρυτική εκδρομή του SUPER-3 στην όμορφη πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας, ένα συνέδριο καθαρά ιδεολογικό, με γνώμονα, το ακόμη πιο δυναμικό μέλλον του μεγαλύτερου συνδέσμου οργανωμένων οπαδών που έγινε ποτέ στη Μακεδονία. Το "κίνημα" που λέγεται SUPER-3 συνεχίζει, ακόμη πιο δυνατό ακόμη πιο ενωμένο, ακόμη πιο μαζικό την πορεία του στην ιστορία.

Σεπτέμβριος 2001
Μετά από 7,5 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας με το παραδοσιακό στιλ εφημερίδας, ο SUPER ARIS, αλλάζει μορφή και γίνεται μια ακόμη πιο όμορφη, πιο καλοστημένη και αισθητικά καλύτερη, έκδοση με μορφή ταμπλόιντ.

Ιανουάριος 2002
Ο SUPER-3, σε μια απέλπιδα προσπάθεια σωτηρίας του μπασκετικού ΑΡΗ, ο οποίος τότε βίωνε τραγικές στιγμές "αναγκάζει" τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Φλωρίδη, να παραβρεθεί στην προπόνηση της ομάδας και να δει και να νιώσει από πρώτο χέρι τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Ιανουάριος 2002
Περίπου 20 σουπεράδες, απαγάγουν τον Ναγκόλι Κένεντι από το αεροδρόμιο, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, να αποτραπεί η διαφαινόμενη πώληση του στον Ηρακλή. Τελικά, τα καταφέρνουν!

Φεβρουάριος 2002
Ο SUPER-3, για άλλη μια φορά δείχνει σε όλο τον κόσμο τις αδιαμφισβήτητες αγνές και ανιδιοτελής προθέσεις του σε σχέση με τον ΑΡΗ. Πραγματοποιεί συνέντευξη Τύπου (!) στην οποία καλούνται όλοι οι δημοσιογράφοι και δίνονται απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που θέτονται. Ειδικό βάρος, δίνεται στο να δοθούν ξεκάθαρες και τελεσίδικες απαντήσεις στο θέμα της μεταβίβασης των χώρων κάτω από τη Θύρα 2, στον Κοντομηνά.

Φεβρουάριος 2002
Περισσότεροι από 1.000 οπαδοί του ΑΡΗ, συγκεντρώνονται αυτόβουλα κάτω από τα γραφεία της ΠΑΕ (Αιγαίου), και εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους, προς τους συμβούλους του Ζαχουδάνη, οι οποίοι παραμένουν στην ΠΑΕ, δίνοντας έτσι "δεκανίκι" σε έναν άνθρωπο, ο οποίος οδηγούσε τον ΑΡΗ με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή! Γίνονται μικροεπεισόδια με την Αστυνομία.

Φεβρουάριος 2002
Ο αποκλεισμός από την Ξάνθη για τον θεσμό του κυπέλλου και μάλιστα με εντός έδρας ήττα (1-2), προκαλεί έκρηξη στον κόσμο του ΑΡΗ! Επί ένα τρίωρο το γήπεδο Χαριλάου έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης από τα εκτεταμένα επεισόδια αγανακτισμένων αρειανών και ΜΑΤ. Μεγάλες υλικές ζημιές, τραυματισμοί φιλάθλων και αστυνομικών, σε μια "μαύρη" νύχτα για την ιστορία του ΑΡΗ.

Μάρτιος 2002
Η βαριά ήττα από την αεκ μέσα στο Χαριλάου (0-3) κάνει το ποτήρι της οργής, να ξεχειλίσει. Φοβερά επεισόδια μέσα και έξω από το Χαριλάου. Το ίδιο βράδυ 50 σουπεράδες και μέλη άλλων συνδέσμων, ξεκινούν την κατάληψη της ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Θα διαρκέσει 4 ημέρες και το κύριο αίτημα είναι η απομάκρυνση του Ζαχουδάνη και των συνεργατών του από τον ΑΡΗ.

Ανοιξη 2002
Μαζικές και οργανωμένες διαμαρτυρίες των οπαδών του ΑΡΗ με μπροστάρη τον SUPER-3! Οι σουπεράδες, δίνουν ένα τεράστιο αγώνα με σκοπό το ξεκαθάρισμα στο μετοχοϊδιοκτησιακό της ΠΑΕ, και φυσικά την παράδοση των μετοχών από τον Ζαχουδάνη.

Απρίλιος 2002
Σε 65 αερογέφυρες σε όλη την Ελλάδα, τα πανό διαμαρτυρίας των οπαδών του ΑΡΗ στέλνουν σαφέστατο μήνυμα προς την τότε Κυβέρνηση και σε όλα τα... μεγάλα και σίγουρα συμφέροντα, που θέλουν τον ΑΡΗ εγκλωβισμένο σ' αυτή την "σάπια" κατάσταση.

Μάιος 2002
Οι εκδηλώσεις αγανάκτησης και οργής του κόσμου προς το πρόσωπο του Ζαχουδάνη, και των συνεργατών του και φυσικά κατά του Κοντομηνά, συνεχίζονται... Η κατάληψη του γηπέδου Χαριλάου, αναδεικνύει πολύ το μεγάλο πρόβλημα του ΑΡΗ, καθώς ο αγώνας με τον ολυμπιακό αποτελούσε την αυλαία του πρωταθλήματος. Η διοργάνωση κινδύνευε να γίνει κυριολεκτικά άνω - κάτω καθώς οι σουπεράδες ήταν ανυποχώρητοι.
150 ηρωικοί συνδεσμίτες, αναβιώνουν κατά κάποιο τρόπο, ένα... νέο "πολυτεχνείο", με απίστευτες συγκινητικές στιγμές, από αρειανούς κάθε ηλικίας, οι οποίοι στα πλαίσια συμπαράστασης στον μεγάλο αγώνα, περνάνε από εκεί, δίνουν κουράγιο σε εκείνα τα παλικάρια, καθώς επίσης, νερά, φαγητά, τσιγάρα κλπ. Η δημόσια δέσμευση του τότε Υπουργού Πολιτισμού ότι θα δοθεί λύση στο πρόβλημα του ΑΡΗ, λύνει την κατάληψη. Αποθέωση από χιλιάδες αρειανούς, την ώρα της εξόδου των ηρωικών συνδεσμιτών.

Μάιος 2002
Σκηνές απείρου κάλλους, με τους 30 "φουσκωτούς" οπαδούς του ολυμπιακού, και τις απέλπιδες προσπάθειες τους, να προσεγγίσουν στο γήπεδο Χαριλάου, με το γνωστό... λεωφορειάκι. Τελικά, με την συνοδεία 10 (!) διμοιριών ΜΑΤ, και εκατοντάδων δακρυγόνων, οι 30 οπαδοί του ολυμπιακού, θα μπουν στις κερκίδες του Χαριλάου, αφού πρώτα έχουν ζήσει... "τραυματικές" εμπειρίες και... τρυφερά τετ α τετ.

Μάιος - Ιούνιος 2002
Οι οργισμένες αντιδράσεις των οπαδών του ΑΡΗ συνεχίζονται, με σκοπό φυσικά την εύρεση λύσης στην ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Διοργανώνονται παναρειανές συγκεντρώσεις σε κεντρικά ξενοδοχεία, και σε διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης και των επαρχιακών πόλεων.

Μάιος - Ιούνιος 2002
Έκπληκτη όλη η τηλεοπτική Ελλάδα, βλέπει ξαφνικά, μέσα στη live εκπομπή του γνωστού δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, στην πλατεία Αριστοτέλους, να ξεπροβάλει ένα πανό διαμαρτυρίας κατά του Κοντομηνά, και περίπου 400 οπαδοί του ΑΡΗ, να φωνάζουν συνθήματα για λύση μετοχοϊδιοκτησιακό πρόβλημα.

Μάιος - Ιούνιος 2002
Οι εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου συνεχίζονται σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο και οι αντιδράσεις των οπαδών του ΑΡΗ. Σε Λευκό Πύργο (1.000 οπαδοί του ΑΡΗ), στην Καβάλα, στη Λάρισα, στα Γιάννενα, στα Χανιά... όπου πήγε η δημοφιλής εκπομπή του γνωστού δημοσιογράφου, οι σουπεράδες ήταν ΕΚΕΙ, αναγκάζοντας τον ίδιο τον Μάκη, να αναφωνίσει κρατώντας το κασκόλ του ΑΡΗ "Καλά και εδώ Αρειανοί...όπου πήγα! Είναι εκπληκτικό. Αξίζει να δικαιωθεί ο αγώνας τους".

21 Ιουνίου 2002
Ο μεγάλος αγώνας του Αρειανού λαού δικαιώνεται. Η ελληνική δικαιοσύνη, καθαιρεί τον Ζαχουδάνη, ο οποίος διώκεται για δύο κακουργήματα, και δύο πλημμελήματα και διορίζει διοίκηση πρωτοδικείου. Μια νέα εποχή, θεωρητικά, είχε αρχίσει...

Αύγουστος 2002
Εκπληκτικές στιγμές ζει ο κόσμος του ΑΡΗ με την μεταγραφή του Μαροκινού σούπερ σταρ, Σαλαχεντίν Μπασίρ. Περισσότεροι από 3.000 οπαδοί του ΑΡΗ, κλείνουν την Αιγαίου και την Βασιλίσσης Όλγας, έξω από τα γραφεία της ΠΑΕ σηκώνοντας κυριολεκτικά το αυτοκίνητο που μετέφερε τον Μαροκινό στον αέρα.

Αύγουστος 2002
Η πρεμιέρα του ΑΡΗ στο πρωτάθλημα, γίνεται στην Πάτρα. Εκεί όπου ο λαός του ΑΡΗ, με μπροστάρη τον SUPER-3, διοργανώνει εκδρομή, (περίπου 2.000 οπαδοί του ΑΡΗ από κάθε γωνιά της Ελλάδας ήταν εκεί).

Αύγουστος 2002
Η πρεμιέρα του ΑΡΗ στην Πάτρα, συνοδεύεται με νίκη. Ωστόσο αυτό που ήταν αξιοσημείωτο, ήταν τα επίσημα εγκαίνια του SUPER-3 Πάτρας και το εκπληκτικό κονβόι αυτοκινήτων που ξεκίνησε από τα γραφεία του συνδέσμου, με κατεύθυνση το γήπεδο της Παναχαϊκής, και ξεσήκωσε όλη την Πάτρα στο πόδι.

Σεπτέμβριος 2002
Παρά το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ δεν παίζει στην Ευρώπη και παρά τα χίλια, μύρια προβλήματα που άφησε η λαίλαπα - Ζαχουδάνη, ο λαός του ΑΡΗ, για άλλη μια φορά, πραγματοποιεί ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ, με τις 4.000 εισιτήρια διαρκείας.
Αριθμός που φέρνει τον ΑΡΗ στη δεύτερη θέση του σχετικού πίνακα, πίσω από τον πρωταθλητή ολυμπιακό, και πάνω από ομάδες όπως ο παναθηναϊκός, η αεκ, ο παοκ, κλπ. που αγωνίζονταν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Σεπτέμβριος 2002
Πραγματοποιείται με μεγάλη επιτυχία, το Δ' Συνέδριο των συνδέσμων του SUPER-3 στην πόλη των Γιαννιτσών. Μέσα στην όμορφη εκδήλωση, τιμούνται οι οκτώ ομάδες "ΑΡΗΣ", που αγωνίζονται στο νομό Πέλλας. Μικροεπεισόδια και αποστομωτική απάντηση, στους προκλητικούς (ποτέ δεν θα βάλουν μυαλό... παρά τις φάπες!) οπαδούς του... "πουλιού", οι οποίοι με την βοήθεια της αστυνομίας (όπως πάντα), γλίτωσαν από τα χειρότερα...

Οκτώβριος 2002
Συμπαράσταση 1.500 οπαδών του ΑΡΗ στο Αιγάλεω.

Οκτώβριος 2002
Ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, ήταν κεκλεισμένων των θυρών. Παρ' όλα αυτά όμως, τους σουπεράδες, δεν μπορεί ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ να τους κρατήσει, προκειμένου να βρεθούν στο πλευρό της Αρειανάρας. 40 μαχητές της κερκίδας "μπουκάρουν" στη Λεωφόρο και δίνουν δυναμικό παρών, αφήνοντας άφωνους τους πάντες.

Δεκέμβριος 2002
Παρά το πολικό ψύχος, περισσότεροι από 15.000 οπαδοί του ΑΡΗ, δημιουργούν μια εκπληκτική και καυτή ατμόσφαιρα, στο μεγάλο ντέρμπι με την συμπολίτισσα ομάδα. Φανταστικές χορογραφίες στις κερκίδες, χιλιάδες κεράκια, αμέτρητοι πυρσοί, τόνοι χαρτιού και... νωπά κοτόπουλα σε συνδυασμό με τον φοβερό παλμό της κερκίδας, δίνουν στους παίκτες του ΑΡΗ φτερά, για να έρθει μια μεγάλη και περήφανη νίκη με 2-0. Το... τρίτο "πόδι" του Ντεμπά.

Δεκέμβριος 2002
Ένα μεγάλο όνειρο - ζωής, γίνεται πραγματικότητα. Το βιβλίο της ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ, γραμμένο από τον Κώστα Ίντο, έχει την εκδοτική στάμπα του SUPER-3. Τεράστιο επίτευγμα. Τεράστια παρακαταθήκη για το παρόν και το μέλλον του Συλλόγου. Η εκδήλωση είναι λαμπρή και γίνεται στο Βελλίδειο, παρουσία πολιτικών ανθρώπων της επιστήμης, του πολιτισμού, παλαιών παραγόντων και αθλητών του ΑΡΗ και φυσικά πλήθους κόσμου, που είχε γεμίσει ασφυκτικά την αίθουσα.

Φεβρουάριος 2003
Ο ΑΡΗΣ στο ντέρμπι με τον Ηρακλή στην Πολίχνη, δικαιούται μόνο 800 εισιτήρια. Παρ' όλα αυτά, περίπου 2.000 σουπεράδες κομάντος, και παρά την συνεχή βροχή που έπεφτε, δίνουν ρεσιτάλ κερκίδας, σχεδόν 2 ώρες πριν αρχίσει ο αγώνας! Παρά το βαρύ σκορ της ήττας, οι οπαδοί του ΑΡΗ, είναι μοναδικοί και κλέβουν την παράσταση με το πάθος και τον δυναμισμό τους. "Βαγγέλη άστη γριούλα και στην αρειανάρα έλα..." τραγουδούσαν στον Μυτιληναίο

Χειμώνας 2003
Το θρυλικό Αλεξάνδρειο ζει μαγικές στιγμές, βγαλμένες από το ένδοξο και λαμπρό παρελθόν. SOLD - OUT, μάχη για ένα "μαγικό χαρτάκι", 6.000 λαός σε μια πυρακτωμένη ατμόσφαιρα που θυμίζει ηφαίστειο, στους αγώνες με Μακεδονικό, αεκ παναθηναϊκό κλπ. Ο λαός του ΑΡΗ με μπροστάρη τον SUPER-3, στέλνει το μήνυμα για την ολική επαναφορά του αυτοκράτορα.

Μάρτιος 2003
Μεγαλειώδης και μνημειώδης παρουσία του λαού του ΑΡΗ, στο Final 4, Kυπέλλου στη Λάρισα. Σχεδόν 4.000 οπαδοί του ΑΡΗ, "κιτρινίζουν" τον κάμπο, και φυσικά, κερδίζουν την... κούπα της κερκίδας.
Στον μεγάλο τελικό, οι... φοβισμένοι οπαδοί του ΠΑΟ (περίπου 500), ακούστηκαν μόνο, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Αρειανός. Νωρίτερα, στους γύρω δρόμους, υπήρξαν... "τρυφερά" τετ α τετ.

Μάρτιος 2003
Το ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο, γίνεται στα Τρίκαλα. Ο λαός του ΑΡΗ (περισσότεροι από 2.000) δίνει ένα συγκλονιστικό παρών στην μεγάλη σφαγή της ομάδας από τον Βασσάρα. Ολοκληρωτική επικράτηση στην κερκίδα, καθώς οι περίπου 200 - 300 οπαδοί της συμπολίτισσας, ανακατεμένοι με τους τοπικούς φιλάθλους των Τρικάλων προσπαθούν να σώσουν τα προσχήματα... Με μπροστάρη τον SUPER-3, (15 λεωφορεία, οι αντίπαλοι ήταν μόλις 2 λεωφορεία, και αυτά, εξαφανισμένα από προσώπου γης...) και αμέτρητα ΙΧ επιβάλουν τον ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΑΡΗ, στην εθνική οδό...

Απρίλιος 2003
Μυθικές και ονειρεμένες στιγμές για τον 20ο τίτλο και το δεύτερο αστέρι στη φανέλα του Αυτοκράτορα. 6.000 οπαδοί του ΑΡΗ, μετατρέπουν το Παλέ ντε Σπόρ σε ένα κολαστήριο και "σπρώχνουν" την ομάδα στη νίκη και στην κατάκτηση του τρίτου ευρωπαϊκού κυπέλλου.

Απρίλιος 2003
Δεκάδες χιλιάδες οπαδοί του ΑΡΗ κιτρινίζουν την παραλιακή λεωφόρο και τον Λευκό Πύργο, αποθεώνοντας την ομάδας για την περήφανη κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου. Σε έναν ανεπανάληπτο και συγκλονιστικό τελικό, που κρίθηκε στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Το ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΣΤΕΡΙ ήταν γεγονός. Το ίδιο βράδυ, ατελείωτο πανηγύρι με Πασχάλη Τερζή και Δημήτρη Μητροπάνο.

Απρίλιος 2003
Συγκλονιστική συμπαράσταση και μεγαλειώδης παρουσία 1.000 οπαδών του ΑΡΗ στον ημιτελικό κυπέλλου στο Αιγάλεω. Δύο εβδομάδες αργότερα, μπροστά σε 20.000 κόσμο το Χαριλάου θυμίζει ηφαίστειο, και ο ΑΡΗΣ εξασφαλίζει μετά από 33 χρόνια, την πρόκριση στον τελικό.

17 Μαΐου 2003
Πάνω από 10.000 οπαδοί του ΑΡΗ καταλαμβάνουν και "κιτρινίζουν" την μισή και παραπάνω Τούμπα, στον τελικό με τον αιώνιο αντίπαλο. Εκπληκτικές στιγμές, μοναδική συμπαράσταση, φανταστική κερκίδα, SUPER ΠΑΘΟΣ και ΠΑΛΜΟΣ, αλλά...

Μάιος 2003
"Εγκληματικός" ο τρόπος που χάθηκε το κύπελλο, εξαιτίας των λανθασμένων έως ύποπτων διοικητικών και προπονητικών χειρισμών προκαλεί "ΣΕΙΣΜΟ". Αρνητικό αποτέλεσμα, η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ επιστολή των ποδοσφαιριστών κατά του SUPER-3, η οποία φέρνει και την οριστική ρήξη.

Μάιος 2003
Ο SUPER-3, αναγκάζεται μετά τις δραματικές εξελίξεις και όλα όσα έλαβαν χώρα τις επόμενες ημέρες του τελικού (βλ. επιστολή) να κάνει αποχή στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος με τον Ηρακλή. Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ αυτού του συνδέσμου είναι μοναδική.

Μάιος 2003
Ακούγεται για πρώτη φοράς τα ερτζιανά και στην εκπομπή του SUPER-3, το επικό τραγούδι "προσκυνώ την χάρη σου Λαέ μου". Ένα τραγούδι - ορόσημο, αυθεντικό και το οποίο εκφράζει απόλυτα την μαχητικότητα και την αγωνιστικότητα του Αρειανού Λαού, με στόχο, το μεγαλείο του Συλλόγου.

Αύγουστος 2003
Στο πρώτο φιλικό παιχνίδι στην Καστοριά, ο κόσμος του ΑΡΗ και ο SUPER-3, ήταν εκεί. Ωστόσο ως ένδειξη αγανάκτησης και διαμαρτυρίας για την απαράδεκτη στάση ορισμένων παικτών να γράψουν εκείνη την επιστολή, οι σουπεράδες τοποθετούν ανάποδα τα πανό. Μια απίστευτη ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ πρωτοτυπία, την οποία για τον έναν ή τον άλλο λόγο, αντιγράφουν πολλές ευρωπαϊκές ομάδες (π.χ. Λάτσιο).

Αύγουστος 2003
Με μπροστάρη και καθοδηγητή τον SUPER-3, ο λαός του ΑΡΗ, δίνει έναν τεράστιο αγώνα, και βάζοντας από το υστέρημά του, μαζεύει ένα πολύ μεγάλο ποσό (περίπου 500.000 ευρώ) για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ομάδας.

Αύγουστος 2003
Τεράστια συμμετοχή του κόσμου, ο οποίος αγοράζει μετοχές, βοηθώντας έτσι τον ΑΡΗ, να εξασφαλίσει το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα και φυσικά την συμμετοχή του στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Για άλλη μια φορά, ο λαός του ΑΡΗ, παίρνει το ΒΡΑΒΕΙΟ, συμπαράστασης και αγάπης για την ομάδα του. Οι έκτακτες εκπομπές του SUPER-3, είναι καταλυτικές και βοηθούν τα μέγιστα, στο να ενεργοποιηθεί ο κόσμος.

Αύγουστος 2003
Ένα ακόμα δείγμα της τεράστιας αγάπης, της αφοσίωσης, και της πίστης στα ιδεώδη του ΑΡΗ, από τον SUPER-3, ο οποίος δια μέσου του προέδρου του, δηλώνει δημόσια ότι παραδίδει τα κλειδιά και το καταστατικό του συνδέσμου στον Γράντα αρκεί αυτός να σώσει την ομάδα ... όπως έλεγε (ζήτω που καήκαμε δηλαδή).

Οκτώβριος 2003
Η τρέλα των σουπεράδων δεν έχει όρια. Ταξιδεύουν στην μακρινή Φινλανδία και στην Χόνκα, και δίνουν το παρών σε ένα παιχνίδι του μπασκετικού ΑΡΗ.

Οκτώβριος 2003
Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει τους σουπεράδες, όταν θέλουν να βρεθούν στο πλευρό του ΑΡΗ. Το... ΒΑΛΚΑΝΙΖΑΤΕΡ ξεκινάει με κατεύθυνση το μακρινό Τιρασπόλ της Μολδαβίας, για τον ευρωπαϊκό αγώνα του Αρη με την Ζίμπρου. Περίπου 500 οπαδοί του ΑΡΗ, γυμνοί, αφήνουν άφωνους τους πάντες, με την "τρέλα" τους και την πώρωσή τους. Μοναδικές αρειανές στιγμές υπερηφάνειας.

Οκτώβριος 2003
Ο ΑΡΗΣ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ αποτελεί τον... "τσιγγάνο" του Πρωταθλήματος καθώς γεύεται το πικρό ποτήρι της... εξορίας από τις φυσικές του έδρες. Στο μπάσκετ ο ΑΡΗΣ αγωνίζεται στο μικροσκοπικό Ιβανώφειο και ο κόσμος του δημιουργεί το αδιαχώρητο σε όλους τους αγώνες. Περίπου 2.000 διαρκείας (σχεδόν όλο το γήπεδο), δίνουν το στίγμα για ποιο λόγο αυτός ο Σύλλογος, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ.

Νοέμβριος 2003
Περίπου 3.000 οπαδοί του ΑΡΗ, πραγματοποιούν μια εκπληκτική παρουσία στις κερκίδες του "Ρενάτο Κούρι" στην Περούτζια για τον ευρωπαϊκό αγώνα της Β' φάσης του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Με κάθε μέσο Αρειανοί από όλη την Ελλάδα (χαρακτηριστικό είναι ότι ο SUPER-3 ναύλωσε 2 αεροπλάνα-τσαρτερ !!!) και από διάφορα μέρη της Ευρώπης, αφήνουν άφωνους τους πάντες, με τον δυναμισμό, το πάθος, τον παλμό και το εκπληκτικό χρώμα της κίτρινης κερκίδας. Δημιουργούν μια ατμόσφαιρα φανταστική, καθώς δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο να τραγουδάνε και να φωνάζουν για τον ΑΡΗ.

Νοέμβριος 2003
Παρά τα... "κολπάκια" και τους κομπλεξισμούς των συμπολιτών, ο επαναληπτικός αγώνας με την Περούτζια, γίνεται τελικά στην Τούμπα. Περίπου 20.000 οπαδοί του ΑΡΗ, "παστώνονται σαν σαρδέλες" (κλειστή η θύρα 4 και 4α για τους 30 οπαδούς της Περούτζια) αλλά κάθε άλλο παρά τους απογοητεύει. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ! ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΗ ΚΕΡΚΙΔΑ! Γεμάτη πάθος, τρέλα, πώρωση, και ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗ αγάπη για τον ΑΡΗ. Άφωνοι όλοι, με το μοναδικό θέαμα της κατάμεστης Τούμπας που... βούλωσε πολλά στόματα.

Δεκέμβριος 2003
Μεγάλα επεισόδια στον αγώνα με τον ολυμπιακό στο γήπεδο της Καλαμαριάς. Όλα ξεκίνησαν από την προκλητική συμπεριφορά των οπαδών του ΟΣΦΠ και την προκλητική στάση της Αστυνομίας. Εκτεταμένες καταστροφές και... διακοπή της τηλεοπτικής μετάδοσης του αγώνα.

Ιανουάριος 2004
Ξεκινούν οι οργανωμένες αντιδράσεις του Αρειανού λαού, για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ. Κύριο αίτημα, η απεμπλοκή του ΑΡΗ, από την καταστροφική διοικητική κατάσταση, που οδηγούσε τον ΑΡΗ στον αφανισμό, και φυσικά, η εξεύρεση μιας ενδεδειγμένης λύσης, σωτηρίας του Συλλόγου.

Ιανουάριος 2004
Συμβολικές καταλήψεις κεντρικών λεωφόρων της πόλης του αεροδρομίου, δημοσίων οργανισμών κλπ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ! ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2004
Γενικευμένες αντιδράσεις των οπαδών του ΑΡΗ, σε εταιρίες συμφερόντων του Δημήτρη Κοντομηνά. Δημιουργείται μεγάλη αίσθηση και ντόρος στο πανελλήνιο.

Ιανουάριος 2004
Περισσότεροι από 7.000 οπαδοί του ΑΡΗ, βγαίνουν στους δρόμους. Μέσα σε μία μόλις ημέρα, οργανώνεται ογκώδης συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Καμάρα, και στη συνέχεια, πορεία διαμαρτυρίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Όλη η Ελλάδα, μιλάει για τον κόσμο του ΑΡΗ.

Φεβρουάριος 2004
Αλυσιδωτές "εκπλήξεις" και διαμαρτυρίες κατά των πολιτικών. Βενιζέλος και Τσοχατζόπουλος, παίρνουν σαφέστατο μήνυμα, από τον κόσμο του ΑΡΗ, σε προεκλογικές τους συγκεντρώσεις. Ή τώρα ή ποτέ...

Φεβρουάριος 2004
Η Λέσχη Φίλων ΑΡΗ, ενεργοποιείται με μπροστάρη τον SUPER-3, και συγκεντρώνει μέσα σε δύο ώρες 50.000 ευρώ και σώζει την τελευταία στιγμή, τις προπονητικές εγκαταστάσεις του Νέου Ρυσίου.

Φεβρουάριος 2004
Ο ανένδοτος αγώνας του Αρειανού λαού, συνεχίζεται και αναγκάζει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων, να πάρουν θέση στο πρόβλημα του ΑΡΗ.

Φεβρουάριος 2004
Το πάρτι των σουπεράδων στη Λαμία είναι μοναδικό. Άφωνη όλη η Ελλάδα, κατάλαβε για άλλη μια φορά, ποιός είναι, τι τρέλα "κουβαλάει" και πόση πώρωση έχει για την αγαπημένη του ομάδα, ο λαός του ΑΡΗ. Οι... γαβρουληδες, "φοβισμένοι" σε μια γωνία του Χαλκιπούλειου, περιορίστηκαν σε ρόλο... φωτορεπόρτερ. ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ στην κερκίδα στην... υποτιθέμενη "κόκκινη" (...;) Λαμία. ΚΥΠΕΛΟΟΟΟ!!!

Φεβρουάριος 2004
Το Κύπελλο Ελλάδας και ο 21ος τίτλος έρχονται στη Θεσσαλονίκη και στον Πύργο τον Λευκό, ο οποίος "κιτρινίζει" και υποδέχεται τους θριαμβευτές, οι οποίοι σηκώνουν την κούπα ψηλά, στον ουρανό της Μακεδονίας, την ίδια ώρα που επικρατεί ντελίριο ενθουσιασμού, από χιλιάδες Αρειανούς που έχουν κατακλύσει την περιοχή.

Απρίλιος 2004
Καταλυτική η δυναμική και μαζική παρουσία του Αρειανού λαού στους κρίσιμους αγώνες με Χαλκηδώνα και Αιγάλεω. Ο ΑΡΗΣ, παίρνει τις δύο πολυπόθητες νίκες, εξασφαλίζει την παραμονή του, και σίγουρα, η συμμετοχή του κόσμου είναι καταλυτική.

Μάιος - Ιούνιος 2004
Οι αντιδράσεις του Αρειανού κόσμου, για την παράδοση των μετοχών στον Ερασιτέχνη, συνεχίζονται. Πραγματοποιείται συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Τελικά, ο αγώνας ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ και μια ΝΕΑ σελίδα ξεκινάει για τον ένδοξο, λαοφιλή και μεγάλο Σύλλογο.

Αύγουστος 2004
Έντονο το "κίτρινο χρώμα" στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Στην Τελετή Έναρξης, ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής, Νίκος Γκάλης, μπαίνει πρώτος στο στάδιο με την Ολυμπιακή Φλόγα.

Ο Νίκος Γκάλης με την Ολυμπιακή Φλόγα
Την τελευταία μέρα των Αγώνων, ο Αρειανός αθλητής του Τάε Κβον Ντο, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, καθηλώνει το Πανελλήνιο με την προσπάθειά του και κατακτά το αργυρό μετάλλιο.

Σεπτέμβριος 2004
Ε' Πανελλήνιο Συνέδριο του SUPER-3, στον Πολύγυρο, με τιμώμενα πρόσωπα τους Μενέλαο Χατζηγεωργίου, Παναγιώτη Γούναρη και Αλέξανδρο Νικολαΐδη.

Οκτώβριος 2004
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ο ΑΡΗΣ στον Τελικό του Κυπέλλου Μπάσκετ, αφού ξεπερνάει τα εμπόδια των Απόλλωνα Πατρών, Ιωνικού ΝΦ / Αμαλιάδα και Μακεδονικού.

Νοέμβριος 2004
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην Ιστορία του ΑΡΗ: Τα χρέη στο ποδόσφαιρο αποτελούν οριστικά παρελθόν, αφού ο αγώνας της διοίκησης για την υπαγωγή της ομάδας στις διατάξεις του "άρθρου 44" δικαιώνεται. Λύτρωση για τον ΑΡΗ από τον βραχνά των 18.000.000 EURO χρεών, τα οποία έπνιγαν την ομάδα.

Δεκέμβριος 2004
Ο SUPER-3 παρουσιάζει επίσημα τον Β' Τόμο της Ιστορίας του ΑΡΗ, στο Mπάσκετ, σε μια πολύ όμορφη εκδήλωση στο Αθλητικό Μουσείο.

Φεβρουάριος 2005
Μπροστά στην ορατή πιθανότητα ο Τελικός του Κυπέλλου Μπάσκετ να είναι ένα φιάσκο, καθώς το γήπεδο που επιλέχτηκε να τον φιλοξενήσει είναι το "Λίντο" του Ηρακλείου, ο SUPER-3 παίρνει θέση και ζητά από τη διοίκηση της ΚΑΕ να μην κατεβάσει την κανονική ομάδα. Τελικά, ο ΑΡΗΣ καρατομείται από τoυς διαιτητές οι οποίοι του κλέβουν κυριολεκτικά τον Τίτλο και τον χαρίζουν στον παναθηναϊκό, σε ένα "Τελικό της Ντροπής", αναγκάζοντας ακόμα και τον Αθηναϊκό Τύπο να ομολογήσει την απροκάλυπτη σφαγή.

Μάρτιος - Απρίλιος - Μάιος 2005
Το "χοντρό" παρασκήνιο, με πρωταγωνιστές τον Γκαγκάτση την ΕΠΟ, και τα πολιτικά συμφέροντα, σε συνδυασμό με το αγωνιστικό τέλμα που έχει επιφέρει στην ομάδα η αδυναμία του Γιώργου Χατζάρα και τη … "συνεργασία" ομάδων στο Πρωτάθλημα, φέρνουν τον υποβιβασμό της ομάδας στη Β' Εθνική.
Ανεξήγητη παραμένει η συμπεριφορά κάποιων φιλάθλων οι οποίοι, στον κρίσιμο αγώνα με τον ηρακλή την προτελευταία αγωνιστική, εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο του Χαριλάου από την Θύρα 1 και έδωσαν το δικαίωμα στον διαιτητή να διακόψει τον αγώνα (και μάλιστα όταν η ομάδα μείωσε σε 2-1...!!! και ήταν πλέον φανερό ότι μπορούσε να ανατρέψει το σκορ) δίνοντας στην ομάδα τη χαριστική βολή και στερώντας της την δυνατότητα σε συνδυασμό με την πρωτοφανή τιμωρία των 6 αγωνιστικών και -3 βαθμών (ποινή η οποία σκανδαλωδώς δεν μειώθηκε στην έφεση που άσκησε ο ΑΡΗΣ) να διεκδικήσει την σωτηρία της μέσα στο γήπεδο.

21 Μαΐου 2005
Μετά από ένα θριαμβευτικό πέρασμα μέσα από την Ξάνθη όπου απέκλεισε την τοπική ομάδα με 0-2, ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ διεκδικεί το Κύπελλο Ελλάδος στον Τελικό της Πάτρας, ένα τελικό ο οποίος έμεινε στην ιστορία για την εκπληκτική παρουσία των οπαδών του, καθώς 5.500 Αρειανοί έδωσαν βροντερό παρών στο Πανπελοποννησιακό Στάδιο παραδίδοντας στο Πανελλήνιο μαθήματα λατρείας προς την ομάδα και αναγκάζοντας ακόμα και αυτούς του οπαδούς του Ολυμπιακού να χειροκροτήσουν, όταν ενώ ήδη είχε χαθεί το παιχνίδι και με την ομάδα προ των πυλών της Β' Εθνικής, ο ΛΑΟΣ του ΑΡΗ έδινε ένα τρελό ρεσιτάλ στις κερκίδες.
Για πολλές μέρες μετά το παιχνίδι η παρουσία του ΛΑΟΥ του ΑΡΗ ήταν το σημείο αναφοράς από όλα τα ΜΜΕ ακόμα και στη Αθήνα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα αυτό καθεαυτό τον αγώνα.

Καλοκαίρι 2005
Η αδικία που έχει νιώσει ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του για μια ακόμη φορά, αφού ύστερα από τα δελτία το '97, έρχεται για την ομάδα η μεγαλύτερη τιμωρία όλων των εποχών στον ελληνικό χώρο (αφαίρεση βαθμών και σε συνδυασμό με τον Τελικό Κυπέλλου, εννιά αγωνιστικές τιμωρία κεκλεισμένων των θυρών), γεννούν αντιδράσεις, με κεντρικό σύνθημα ότι το ματς με τον Ηρακλή έπρεπε να συνεχιστεί, σύμφωνα και με δεδικασμένες περιπτώσεις. Η υπόθεση έχει αρνητική κατάληξη και στην έφεση και η τιμωρία δεν μειώνεται καθόλου, όμως υπάρχει ακόμα ένα "μέτωπο".
Ο ΑΡΗΣ προσφεύγει στους αρμόδιους φορείς, σε Ελλάδα και Ευρώπη, για τη μη εφαρμογή, από την ΕΠΟ, τελεσίδικων αποφάσεων της FIFA εις βάρος της ομάδας του Πανιωνίου, υπόθεση που έχει καταγγελθεί από τον ΑΡΗ μήνες πριν.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία, η ομάδα των Αθηνών έπρεπε να έχει υποβιβαστεί, όμως η Ελληνική Ομοσπονδία δεν εφάρμοσε τις εντολές. Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο καθώς όλοι αναγνωρίζουν ότι ο ΑΡΗΣ έχει δίκιο αλλά...
Πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη το ΣΤ' Πανελλήνιο Συνέδριο του SUPER-3.
Μία ακόμα ένδοξη σελίδα προστίθεται στη ιστορία του ένδοξου ΑΡΗ καθώς ο κολυμβητής του ΑΡΗ, Άρης Γρηγοριάδης, στέφεται Παγκόσμιος Πρωταθλητής και τιμάται από τον Ερασιτέχνη.

Σεπτέμβριος 2005
Ο ΑΡΗΣ κληρώνεται να αντιμετωπίσει τη Ρόμα για το Κύπελλο UEFA. Στον πρώτο αγώνα, ο οποίος διεξάγεται στην Ιταλία οι οπαδοί του ΑΡΗ καταλαμβάνουν και κιτρινίζουν το κομμάτι που τους αναλογεί, προκαλώντας για ακόμη μία φορά τον θαυμασμό.
Οι Ιταλοί παράγοντες απορημένοι ρωτούσαν και προσπαθούσαν να καταλάβουν πως γίνεται και ενώ ο ΑΡΗΣ είναι στη Β' Εθνική και έχει αποκλειστεί από το κύπελλο από μία μικρή ομάδα (πανθρακικό) να κουβαλάει στην Ρώμη 3.000 τρελαμένους οπαδούς, οι οποίοι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να τραγουδάνε για την αγαπημένη τους ομάδα παρά την ήττα της ομάδας.
Σε δηλώσεις τους σε εφημερίδες και τηλεόραση εκθείαζαν τον Λαό του ΑΡΗ επί μέρες μετά τον αγώνα.
Στον επαναληπτικό του ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ, δεν επικρατούν σκυμμένα κεφάλια, αλλά πάθος για διάκριση. Το τελικό 0-0, μπροστά σε 10.000 οπαδούς μας που αφήνουν για μία ακόμα φορά άφωνους τους Ιταλούς (οι οποίοι δήλωσαν πως περίμεναν άδειο γήπεδο ή διαμαρτυρίες) αφήνει ανικανοποίητη την ομάδα, που έχασε πολλές ευκαιρίες, αλλά διατήρησε το αήττητο σαν γηπεδούχος επί 40 σχεδόν χρόνια στους εντός έδρας Ευρωπαϊκούς αγώνες.

glock
Δημοσιεύσεις: 1601
Εγγραφή: Τρί 27 Αύγ 2013, 01:15
Has thanked: 7 times
Been thanked: 35 times

Re: ***Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ***

Δημοσίευση από glock » Σάβ 17 Δεκ 2016, 03:30

Η ιστορία των Rangers
Μέχρι το 1989 υπήρχαν δύο σύνδεσμοι του Ιωνικού. Ο ΣΦΙΝ και ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Αγ. Γεωργίου, όμως δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν τη νεολαία του Ιωνικού, καθώς υπήρχε αγεφύρωτο χάσμα απόψεων για τους σκοπούς που θα έπρεπε να εξυπηρετούν οι σύνδεσμοι.

Οσο ο Ιωνικός ήταν στη Β΄ Εθνική δεν υπήρχε μεγάλο πρόβλημα, καθώς η Νεάπολη ήταν έδρα απαγορευμένη για όλες τις ομάδες της κατηγορίας. Με την άνοδο στην Α΄ Εθνική όμως, το “ζωντανό” κομμάτι του λαού του Ιωνικού έπρεπε να οργανωθεί για να προστατευθεί η ομάδα από τυχόν ακραίες ενέργειες. Την ανάγκη αυτή ήρθε να καλύψει ο Ranger.

Ο Σύνδεσμος Οπαδών Ιωνικού Rangers Club ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1989 από τον Στέλιο Παλαιοχωρίτη, ο οποίος ήταν και ο “νονός” του. Το όνομα επιλέχθηκε για να τονιστεί ότι ο νέος σύνδεσμος θα ήταν από εδώ και στο εξής ο “φύλακας” του Ιωνικού, η ασπίδα που θα απέκρουε κάθε χτύπημα που θα είχε στόχο την ομάδα. Τα πρώτα γραφεία του συνδέσμου ήταν στην πλ. Ελευθερίας στον Κορυδαλλό, σε μια περιοχή που μέχρι και σήμερα είναι στέκι Ιωνικών.

Με το καλημέρα φάνηκε η δυναμική του συνδέσμου. Στο πρώτο παιχνίδι του Ιωνικού στην Α΄ Εθνική με αντίπαλο τον Αρη, συγκεντρώθηκαν 2000 άτομα έξω από τον σύνδεσμο και έφυγαν πορεία από την πλατεία Ελευθερίας για το Αιγάλεω. Μέσα σε ένα χρόνο τα μέλη του συνδέσμου είχαν ξεπεράσει τα 1000, κάνοντας τον σύνδεσμο έναν από τους πιο δυναμικούς στην Ελλάδα.

Ο Σύνδεσμος παρέμεινε στον Κορυδαλλό ενάμιση χρόνο. Οικονομικά προβλήματα οδήγησαν στην απόφαση να μπει λουκέτο στα γραφεία του Κορυδαλλού και να μεταφερθεί στο καφέ που διατηρούσε ο πρόεδρος του συνδέσμου στην Νεάπολη. Αυτό δεν επηρέασε καθόλου τη δυναμική του συνδέσμου, τα μέλη του οποίου έδιναν βροντερό παρών κάθε Κυριακή όπου κι αν έπαιζε ο Ιωνικός.

Το καλοκαίρι του 1995, αποφασίστηκε το άνοιγμα γραφείων στην καρδιά της Νίκαιας, στη συμβολή των οδών Π. Ράλλη και Π. Τσαλδάρη. Υπάρχει πλέον η εμπειρία για να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος και το νέο ξεκίνημα είναι εντυπωσιακό. Στη Νίκαια ο σύνδεσμος ξαναγεννιέται κυριολεκτικά. Πολύ γρήγορα εγγράφονται περισσότερα από 500 μέλη, τα οποία αλωνίζουν τα γήπεδα σε όλη την Ελλάδα. Από την Ξάνθη μέχρι το Ηράκλειο, όπου κι αν παίζει ο Ιωνικός κάθε Κυριακή, έχει τους Ranger δίπλα του. Είναι η εποχή που το όνομα Rangers γίνεται συνώνυμο του Ιωνικού και ο Τύπος τον κατατάσσει μέσα στους 3 μεγαλύτερους μεμονωμένους συνδέσμους της Ελλάδας.

Το 1999 τα γραφεία του Συνδέσμου μεταφέρονται στην οδό Ηρακλέους στη Νεάπολη. Τον Ιανουάριο του 2004 για πρώτη φορά, ο σύνδεσμος επεκτείνεται με την ίδρυση δεύτερου club στον Αγ. Γεώργιο Νικαίας, με την ονομασία Members Club. Η κίνηση για το άνοιγμα του δεύτερου συνδέσμου έγινε από τα παλιά ιδρυτικά μέλη του συνδέσμου που είχαν αποτραβηχτεί, με στόχο την επανασυσπείρωση του κόσμου του Ιωνικού.

Το καλοκαίρι του 2009 ο Σύνδεσμος διέκοψε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με την ΠΑΕ Ιωνικός και ξεκίνησε αγώνα μέχρι τέλους για την κάθαρση της ομάδας. Αγνόησε απειλές, μηνύσεις και ακολουθώντας σταθερή πορεία, κατάφερε μετά από 2 χρόνια να απελευθερώσει την ομάδα από τα δεσμά που την είχαν μετατρέψει σε σκοτεινό κομπάρσο.

Οι Rangers από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Ιούνιο του 2013 ανέλαβαν τη διοίκηση του Ιωνικού, που κινδύνευε με διάλυση λόγω δυσθεώρητων χρεών. Τον πρώτο χρόνο δόθηκε μεγάλος αγώνας για να απαλλαγεί ο σύλλογος από τα χρέη και τις δεκάδες προσφυγές της ΠΑΕ, ενώ το δεύτερο χρόνο ο Ιωνικός κατάφερε και αναδείχθηκε πρωταθλητής στον 9ο όμιλο της Δ' Εθνικής και επέστρεψε πανηγυρικά στη Γ' Εθνική. Τον Ιούνιο του 2013 οι Rangers παρέδωσαν τη διοίκηση, επιστρέφοντας στη φυσική τους θέση, στις εξέδρες των γηπέδων.

Στόχος του συνδέσμου είναι να έχει ισχυρή παρουσία μέσα στο γήπεδο και να ενισχύει εντός των γηπέδων τα αθλητικά τμήματα του Ιωνικού. Ξεκινώντας από την αρχή ότι οι σύνδεσμοι είναι ένα ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, προσπαθεί να έχει ευρύτερη κοινωνική παρουσία, με ενέργειες που ξεφεύγουν από τα παραδοσιακά "τείχη" του αθλητισμού, δημιουργώντας τράπεζα αίματος και συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών που πλήττει τη σύγχρονη νεολαία.

Απάντηση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 60 επισκέπτες